Een prinses in een luchtkasteel

Dit is een gedicht van Doriene

Jij bent mijn prinses, zei hij
en bouwde een kasteel.
Jij bent mijn bron, dacht hij
van wie ik liefde steel.

Jij bent mijn lieve prins, zei zij
op het witte paard.
Hij is die ENE, dacht zij
en is mijn liefde waard.

Ik zal je behagen, zei hij
en gaf haar een tierelantijn.
Ik ga je bezitten, dacht hij
en speelde schone schijn.

Ik zal je alles geven, dacht zij
en er altijd voor je zijn.
Mijn prins mag het aan niets ontbreken, dacht zij
ik verzacht zijn pijn.

Ik ga de poorten sluiten, zei hij
…verdween toen in de nacht.
Ze kan niet meer ontsnappen, dacht hij
ik heb haar in mijn macht.

Doriene

23 gedachten aan “Een prinses in een luchtkasteel”

  1. Ik vind dat het nog geen garantie geeft om de dader te overtuigen met waar hij mee bezig is. Ik heb een narcistische baas die denkt het beste met me voor te hebben maar alles van me vandaan trekt. De waarheid mag nooit gezegd worden want dan is hij op zijn kuif getikt!

  2. ik vind dat zo,n iemand die de prins op het witte paard speelt ontmaskerd moet worden. het is en blijft gevaarlijk voor vrouwen en meisjes die kwetsbaar zijn. Dan voel je je gevangen genomen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *