Treiteraanpak: voorbeeld van werkend beleid

Dit is een gastcolumn van Dirk

Bij burenconflicten geldt dat de overheid zich meestal neutraal opstelt, omdat ze uitgaan van een burenruzie. Maar soms is er helemaal geen sprake van een ruzie, oftewel tweezijdig conflict, maar van jarenlange terreur vanuit één partij. En dan krijgt de andere partij, die enkel slachtoffer is en moet incasseren, niet of nauwelijks hulp. Zolang de overheid het een burenruzie noemt gaan zij immers uit van het idee dat waar twee partijen strijden, ook beide partijen schuld dragen. Een recent voorbeeld is het Monster van Leersum dat jarenlang zijn destructieve gang kon gaan richting zijn buren. Gelukkig konden de slachtoffers met hulp van een goede advocaat de gemeente en rechter doen inzien dat de buurman wel degelijk de dader was.

Bij narcisten en psychopaten hebben maatregelen als bemiddeling en mediation nauwelijks zin want dit biedt hen juist podia om de boel te traineren, iets wat in vooral het tweede boek van Iris goed uitgelegd wordt. Gelukkig gaan sommige gemeentes deze dynamiek ook inzien.

Het is 2012. Burgemeester van der Laan van Amsterdam krijgt vaker wanhopige brieven van bewoners die langdurig gepest en geïntimideerd worden door hun buren, maar nu is er een gezin dat echt het toppunt van asociaal gedrag laat zien. En van der Laan is het zat: niet weer de buren die de intimidatie en geweld zat zijn stilletjes zien vertrekken, maar de daders aanpakken en desnoods het huis uit zetten. De zogeheten ‘Treiteraanpak’ is geboren. Want niet alleen dit specifieke gezin veroorzaakt ellende in de buurt, maar meer signalen bereiken de burgemeester en ambtenaren over daders die eenzijdig jarenlang hun buren pesten en intimideren. Geen ordinaire burenruzies dus, of zorgelijke types die naast je wonen, maar echte treiterkoppen.

Een paar duizend mensen per jaar hebben in Amsterdam echt forse overlast van hun buren. Enkele tientallen zaken per jaar pakt de gemeente op via de Treiteraanpak. Inmiddels is deze aanpak vast onderdeel van de gemeentelijke veiligheidsafdeling. Dus de gemeente heeft inmiddels flink wat ervaring met en kennis over de daders. Wat bleek: de daders hadden allemaal een bepaald ‘profiel’ qua persoonlijkheid. Als de GGD op huisbezoek bij hen ging, bleek dat er bijna niemand van de daders ‘in zorg’ was. Lees: ze hadden geen duidelijke psychiatrische ziekte of andere aandoening. Maar ze hadden wel allemaal een zeer vervelend karakter. Ze hadden allen ‘antisociale persoonlijkheidstrekken’: weinig geweten, weinig empathie, weinig impulscontrole, geen besef van wat hun gedrag een ander aandoet, altijd een ander de schuld geven (hun buren, de overheid), veel gemanipuleer en gelieg, vaak intimiderend gedrag en soms een neiging tot echt geweld. Karaktertrekken die we allen herkennen en zo herkenbaar door Iris in haar boeken uiteen zijn gezet.

De gedachte achter de treiteraanpak is helder: je pakt de dader aan op zijn gedrag. Alleen het hebben van een vervelend karakter is immers niet strafbaar. Er moet een duidelijk eenzijdig patroon zijn van ‘antisociaal’ gedrag richting de buren: geweld, intimidatie, bedreigingen etc. Niet twee mensen dus met ruzie die over en weer met modder gooien, ook niet overlast hebben van je buren die te hard hun muziek aan hebben staan, ook niet mensen die verward, verloederd of verslaafd zijn en vooral zorg nodig hebben. De aanpak is duidelijk: de gemeente stelt zelf regisseurs aan die samen met de woningcorporatie, de politie, het Openbaar Ministerie en andere organisaties alle meldingen, aangiftes en ander bewijsmateriaal ophalen en verzamelen zodat ze juridische maatregelen kunnen nemen. Geen bemiddeling of mediation, want dat stadium is wel voorbij. De regisseur moet de partners strak bijeen houden, duidelijke afspraken maken en deze ook (laten) nakomen want de daders schieten alle kanten uit. Ze benutten elk contact met instanties om een ander verhaal op te hangen, doen zich anders voor dan ze zijn en spelen professionals tegen elkaar uit.

En misschien wel het belangrijkste onderdeel van de aanpak: bescherm het slachtoffer. Op de site van de gemeente Amsterdam, pagina Treiteraanpak staat een rapport van de GGD die onderzoek deed naar de ervaringen van slachtoffers. De haren rijzen je ten berge. Slachtoffers voelen zich niet alleen onveilig, maar hebben jarenlang lichamelijke en psychische klachten. Hoewel het soms lang duurt voordat een dader gedwongen wordt verhuist of stopt met zijn gedrag, zijn slachtoffers blij dat ze eindelijk serieus genomen worden. Dat hun conflict niet afgedaan wordt als burenruzie die ze zelf maar moeten oplossen. Professionals bieden ook praktische hulp: ze maken een juridisch houdbaar dossier zodat het slachtoffer dit niet zelf hoeft te doen. Ze maken ook een plan om het slachtoffer te beschermen. Bijvoorbeeld door samen te werken met Slachtofferhulp Nederland, door het geven van een bodycam of AWARE-kastje1, of door de wijkagent extra te laten patrouilleren.

Zaligmakend is de aanpak natuurlijk ook weer niet. Je kan bijvoorbeeld de dader wel het huis uitzetten, maar dan kunnen ze qua gedrag gewoon doorgaan op het nieuwe adres. De oude buren hebben dan eindelijk rust en vrede, maar je zadelt wel de nieuwe buren ergens mee op. De gemeente laat de daders twee jaar lang volgen op het nieuwe adres maar daarna laat ook de gemeente los, terwijl het destructieve karakter van de dader natuurlijk niet verdwijnt. Hoe daarmee om te gaan is nu de vraag voor de gemeente.

Het antwoord op de vraag ‘Kan de overheid iets doen aan antisociaal gedrag, aan narcisme en psychopathie?’ is: ja, dat kan. Uit de flinke berg overlastzaken van de gemeente worden de narcisten en psychopaten als het ware uitgefilterd en apart behandeld. ‘Gewone’ overlastzaken, nog steeds de grote meerderheid van de zaken, behandeld de gemeente op de gewone manier: met bemiddeling, zorg, soms handhaving of anders mediation bijvoorbeeld. Maar de echte harde noten worden anders gekraakt.

Zo’n aanpak zou ook toegepast moeten worden op andere problemen waarmee de samenleving te maken heeft: stalking, kindermishandeling, huiselijk geweld, hoog-conflictscheidingen etc. Ook daar kan je de types met ‘antisociaal gedrag’ eruit filteren en anders (lees: steviger) aanpakken en de slachtoffers beschermen. Alleen al het trainen van professionals in hoe je het herkent en wat je kunt doen helpt al enorm en gelukkig is het Verdwenen Zelf daar ook mee bezig.

Er zijn meer voorbeelden van overheden die toch iets proberen te doen tegen narcisten en psychopaten. In volgende blogs zal ik daar meer over schrijven.

Dirk


1 AWARE: Abused Women’s Active Response Emergency, zie “Je leven in eigen hand“, pp 291-292

28 gedachten aan “Treiteraanpak: voorbeeld van werkend beleid”

  1. Ik ben het met alles eens wat je hier schrijft Dirk. Helaas heb ik zelf moeten ondervinden dat juist diezelfde Overheid (Justitie in mijn geval, zelfs 2x in totaal verschillende zaken) ook je leven compleet kapot kan maken. In het eerste geval betrof het mijn zo charmante ex…als arts kwam hij wel eens bloedprikken bij controles, al mijn meldingen en wijzen op poging tot doodslag…Er werd niet naar geluisterd! Het tweede geval betrof een notaris die een gruwelijk spel speelde en me uiteindelijk 5 jaar enorme stress en verdriet bezorgd heeft en 300.000 euro schade, aan een erfenis die hij vertikte uit te keren, zonder reden!!! De politie (ivm art.321-325 wetb.v. strafb.), Tuchtrecht Notariaat, BFT, Notariskamer A’dam ivm Hoger Beroep…Allemaal!!! hielden ze hem de hand boven het hoofd!!! Hij is nog altijd notaris…zijn broer is politierechter en weet vd hoed en de rand. Alle bewijzen van diefstal, fraude, niet reageren op advocaten etc etc…
    Storms noemt dit “functionele psychopathie”. Je kunt het ook doortrekken naar het Klokkenluiders verhaal. Het interesseert de daders én hun “supporters” geen donder.
    Mijn vertrouwen in zowel de Overheid en mn Justitie zijn daardoor onder vriespunt gedaald. De nationale Pmbudsman mag niets meer zeggen over het Notariaat!
    Op macro niveau, wb Psychopathie in de “top”, vind ik zowel Joris Luyendijk (het zijn net mensen) als ook Naomi Klein (Shockonomics en No is Not Enough) het perfect beschrijven. Het zit in ons hele (Westers) systeem en neemt toe. Trump is een uiting ervan…net als Clinton etc. Het is een ziekte die ook NeoLiberalisme heet!
    Eens je goed doorhebt hoe het werkt, zowel in je directe omgeving, zelfs familie, werk, des te beter ga je begrijpen dat het veel en veel vaker voorkomt.
    Verwoestend en niet zelden tot (verborgen) (zelf)moord leidend!
    Ik vraag me af of de Overheid/Justitie de aangewezen instantie is om dit te beoordelen… Er is veel kennis en inzicht nodig om de zieke, manipulatieve geesten van zwaar narcisten/psychopaten in onze samenleving te doorgronden. Steeds maar weer een commissietje of organisatietje oprichten, zoals nu bij bv vechtscheidingen/Arie Slob, geloof ik niet meer in. Eerder in een soort Nationaal Kenniscentrum op het gebied van ethiek, integriteit en stoornissen in de samenleving.
    Burgers zouden daar hun verhaal kwijt moeten kunnen, ook kennis verzamelen als bv hulpverlener en (doorverwijzing naar) hulp moeten krijgen.
    Misschien als “poot” van een onafhankelijk! Nationaal Geestelijk, Lichamelijk en Omgevings Gezond Leven Instituut.

  2. Dag Dirk,
    Wat interessant en belangwekkend dit en wat goed dat het fenomeen narcisme en psychopathie nu onder de aandacht van de overheid en hulpverlening komt. Ik hoop dat deze stichting wordt geraadpleegd wegens de expertise alhier. Ik kijk uit naar de volgende blogs hierover!

  3. Best wel een goed verhaal en ook goed dat het aangepakt wordt, maar daar hebben slachtoffers van narcisme in een relatie niets aan. Die worden eerst jaren geterroriseerd door hun partner of ouder en vervolgens aan hun lot overgelaten. Dan is er geen overheid die zich laat zien. Psychologen weten vaak ook niet wat ze er mee moeten en het slachtoffer zit nog jaren in de ellende kijk nu ook maar eens naar de zaak Holleeder. Zijn zus Sonja schreeuwde en krijste deze week in de rechtbank. Waarom? Nu, simpel, omdat ze niet echt gehoord werd. De advocaat van Holleeder deed er alles aan om haar onderuit te halen, dat is natuurlijk ook zijn werk, maar hier was weer een typisch voorbeeld te zien van ontkenning van narcisme en een totaal voorbijgaan aan de noden van het slachtoffer. Ook hier werd gepraat over de dingen die zij van hem gekregen had gedurende de jaren, het kwam er op neer dat daaruit wel bleek dat de verhouding goed was. Hallo! Rechterlijke macht! Dat is hoe narcisten werken, cadeaus geven zodra ze merken dat ze de greep kwijt raken, en dan verwachten dat je ze eeuwig dankbaar bent.

    1. Heel treffend Mieke wat je schrijft over de zaak Holleeder. En kom je weer op dat punt van hoe krijg je in godsnaam aan derden ( in dit geval de advocaat van Willem Holleeder) duidelijk wat er echt speelt? Ik heb die advocaat ook horen praten op tv en dacht toen hetzelfde: hoe blind moet je zijn om totaal voorbij te gaan aan het feit dat dit narcistisch/psychopatisch gedrag is? Ik vraag me oprecht af of die man dit willens en wetens negeert omdat het zijn werk is om Holleeder te verdedigen, of dat hij echt oogkleppen op heeft? Of zou dat in het geval van een advocaat niet eens uitmaken of hij het weet of niet weet??

      1. Nou, ik denk dat het een beetje van beide is. We weten allemaal toch hoe een narcist het steeds weer voor elkaar krijgt om naar de buitenwereld toe de charmante persoon te spelen en alleen mensen die zelf op de een of andere manier slachtoffer zijn geweest zullen zulke mensen door hebben. Dat is juist het meest frustrerende, daders worden altijd geloofd en slachtoffers moeten niet zeuren, zij hebben het toch goed gehad? Dus ik denk niet dat je die advocaat wat kunt verwijten, eerder dat de rechterlijke macht meer opgeleid moet worden om narcisme te herkennen

    2. Ja dat van die cadeau’s geven, in extreme mate herken ik enorm. Het is altijd opgelegd zwijggeld. Vooral mijn moeder was daar erg goed in. Toen ik eindelijk zover was om het contact te verbreken- nog heel lang voor ik doorhad dat ik met narcistische ouders te maken had- mondde dit uit in jarenlange stalking. Wat schetste mijn verbazing? Naar anderen werden de verhalen omgedraaid en werd ik als ondankbare hond afgeschilderd. Dat ik wel de dure kinderwagen wilde hebben bijvoorbeeld- terwijl ik tig keer had aangegeven dat ik die zelf uit zou zoeken met partner en ook zelf zou betalen, maar ouders stonden erop om die te betalen. Nou vraag ik je…..!

  4. Wij hebben vrienden, K en L die al jarenlang door hun buren worden geterroriseerd. De wijkagent en gemeente zijn ermee bekend dat dit probleem speelt. Zij noemen het eenvoudig burenruzie. Dat is het niet. Het is eenzijdig treiteren en terroriseren. Dit speelt al vanaf 2006. De eerste maanden dat K en L daar woonden was er niets aan de hand. Ze leken goed contact te hebben met de buren. Achteraf gezien waren ze misschien wel iets té betrokken en nu kunnen we zeggen dat ze de controle wilden hebben over onze vrienden en hun dagelijkse beslommeringen. Op het moment dat K en L hun woning gingen verbouwen en het erf in orde gingen maken ging het leuke contact bergafwaarts. De narcistische buren konden het niet uitstaan dat het zo mooi en netjes werd daar. Dat geloofde geen mens. Het is ook te kinderachtig voor woorden. Maar voor een narcist alle reden om iemand kapot te willen maken. Dat is voor een ‘normaal’ mens niet te geloven dat dat zo ver gaat.
    Het duurde jaren voordat onze vrienden dit doorhadden. Begrepen niet waarom het contact ineens over was en waarom ze zo boos werden aangekeken. Probeerden steeds met ze een gesprek aan te knopen, zich totaal niet bewust van wat er aan de hand was. Begrepen niet waarom de andere buurtbewoners ineens ook geen contact meer met hen wilden, zelfs geen gedag meer zeiden.
    Bomen en struiken op het erf gingen (en gaan nog steeds) kapot. Het duurde járen voordat onze vrienden door hadden dat dit weleens het werk zou kunnen zijn van de narcistische buren. Camera’s geplaatst en jawel..
    De buren spoten hun eigen erf met gif, maar wel zo dat de nieuwe boompjes en struiken van onze vrienden er ook aan moesten geloven. Het weiland van de buren werd gespoten op dagen dat de wind flink waaide waardoor een grote nevel gif over de groentetuin van onze vrienden waaide en de nevel neerstreek op de groenten. We weten het zeker: ze doen het expres.
    De oude trekker urenlang onnodig stationair laten lopen als de wind richting K en L staat zodat ze hun ramen moeten sluiten en buiten zitten geen optie is.
    Mediationgesprekken geweest, maar nutteloos natuurlijk. De narcisitsche buren komen overal mee weg. Zijn iedereen steeds een stap voor, hebben overal vrienden gemaakt (met mensen van de politie, buurt en gemeente). De gemeente, politie, mediators trekken eenvoudig de conclusie: Burenruzie. Wij hebben er alles aan gedaan, maar het houdt niet op.
    De wijkagent en de gemeente, maar ook de andere buren worden steeds opnieuw door de narcistische buren op het verkeerde been gezet.

    1. ” Op de site van de gemeente Amsterdam, pagina Treiteraanpak staat een rapport van de GGD die onderzoek deed naar de ervaringen van slachtoffers”.
      Ik heb K en L een berichtje gestuurd met verwijzing naar dit blog. Misschien kan de gemeente Amsterdam dienen als ‘voorbeeld’.
      Ik zie opeens een openingetje voor K en L. Als de gemeente Amsterdam dit oppikt, dan kunnen er misschien meer gemeentes volgen.

  5. Dirk,
    een belangrijk onderwerp dat je hier behandelt. Ik heb diverse grote gemeentes een paar weken geleden een mail gestuurd over burenruzie en narcisme. Het slachtoffer van narcisme is immers meestal de pineut! Reactie: nul komma nul. Ik wil er verder niets over kwijt, want ik ben bezig om als slachtoffer te herstellen van narcisme. Ik zal ook niet nalaten om narcisme overal daar aan de kaak te stellen, waarvan ik denk dat het zijn vruchten afwerpt.

    1. Inderdaad herkennen de meeste gemeentes niet dat er narcisten achter deze ellende zitten. Wat wel kan helpen is om te vragen of ze beleid hebben tegen buren die je wegpesten of treiteren, onder vermelding van de Treiteraanpak zoals ze die in Amsterdam hebben.

      1. Treiteraanpak
        Een landelijk meld- en coördinatiepunt met passend advies o.a. van een klinisch psycholoog richting burgemeesters. Kan alleen slagen als huidige slachtoffers en ervaringsdeskundigen dit iniatief daadwerkelijk steunen.

  6. Wat een goede en concrete post!
    Helaas zelf ook ervaring gehad met een buur, die niet in staat was tot empathie of inzicht in de gevolgen van haar negatieve gedrag naar de ander. Inschakelen van de buurtbemiddeling resulteerde in lange en veelvuldige bezoeken aan haar adres en had tot enig resultaat dat zij uiteindelijk als zielig, maar oprecht slachtoffer werd gepresenteerd en wij als sterke en verstandige ‘daders’. De wereld op zijn kop.

  7. Zo gaat het dan meestal. De invalkracht wordt maar niet ontmaskerd omdat ze steeds op andere basisscholen werkt. Mocht op een school niet meer komen, zegt daarover: omdat de vaste onderwijzer geen goede kracht is en niet consequent gaan kinderen bij de ouders klagen en ouders bij de directeur klagen als ik mijn werk wel goed doe. En vervolgens mag ik niet meer op die school werken.
    Je zou toch een kind hebben en dan zo’n narcist voor de klas.Zij vertelde ooit de hele PABO-opleiding stoned te hebben gevolgd. Zij verteld altijd dat ze zo oprecht en liefdevol is, maar probeert ondertussen anderen in een kwaad daglicht te zetten. Zij denkt dat ze HSP is, volgens haar na 80 uur sessies eruitgekomen. HSP = High Sensitive Person. Hooggevoelig; dan zeker alleen haar eigen gevoel. Inleven in een ander kan zij beslist niet. Heeft bv een positief gevoel overgehouden aan een gesprek met iemand; degene waarmee ze het gesprek had ligt dan er dan nachten wakker over. NEGEREN is volgens mij de beste oplossing voor jezelf om zo min mogelijk last van een narcist te ondervinden.
    Heeft al tig keren samengewoond, als de zoveelste keer de relatie weer eens uit ging had ze altijd een goede reden, altijd kwam het door de partner. Arm pleegkind dat ze in huis heeft, steeds weer een andere “surrogaat”vader en een narcist pleegmoeder. Pleegkind wordt ook al ingezet om te gaan bemiddelen, dat de familie “haar” moeder niet mag negeren. Is toch rampzalig. Kinderen die al nare dingen hebben meegemaakt, daardoor uit-huis geplaatst worden, en dan in een gezin bij een narcistische pleegmoeder en steeds wisselende “surrogaat” vader terechtkomen.
    Mijn moeder zei altijd: als we naar haar verjaardag gaan is het elk jaar bij of met een andere man.
    Narciste kreeg jaren geleden een relatie met een alcoholist die 2 kinderen had waar hij geen contact mee had. Zij trok bij hem in en er moesten 2kinderkamers in orde gemaakt worden, want zij wilde het contact tussen de kinderen en hun vader herstellen. Ik zei nog tegen haar dat ze beter kon wachten tot de relatie stabiel zou blijken. De relatie tussen de alcoholistische vader en zijn ki.deren werd opgepakt en de relatie tussen alcoholist en nercist was uit.

  8. Treiterende buren
    Zelfs in de rouw
    Huur opgezegt
    Antikraak net optijd

    Treiterende buren
    Jahovas
    Belandde ook verzwakt
    Dubbele longonstekking in ziekenhuis
    In de rouw om moord
    Mensonterend
    Geen woorden voor
    Voor heel veel niet meer

    Systeem
    Macht en geld
    Maakt zoveel kapot
    Macht is ….is
    Lelijk hard
    zij Die dat kunnen
    Schamend voor beleid en systeem

  9. Ik ben blij met deze kolom doch helaas worden in de meeste gemeenten nog steeds onjuiste protocollen door corporaties, politie en gemeenten toegepast waardoor er een miskenning is van zowel de mogelijke psychologische achtergrond van de agressie als sociale consequenties daarvan. Corporaties doen niet aan preventieve maatregelen of nazorg. Medewerkers zijn niet voldoende geschoold om hiermee om te gaan. Soms krijgen woonoverlast/treitermelders tegenstrijdig advies van zowel de corporatie als de politie.
    Nadat ik gestalkt was kon ik eindelijk een appartement huren van een flatcomplex op de begane grond. De ligging van mijn appartement maakt al dat ik meer kans heb op woonoverlast. Ik hoopte een nieuwe start te maken doch talloze basisvoorzieningen zoals de verwarming deden het niet waardoor ik daarin veel tijd en energie kwijt was. Echter er woonde, op mijn naaste asociale buren (eigen voordeur) na, wel sociale mensen in het wooncomplex waarmee ik een algemene voordeur deel.
    Helaas veranderde na een jaar of 8 de huurders samenstelling en kreeg ik te maken met structurele woonoverlast. Verschillende verwerkingsprocessen en het opkomen voor mijn recht op een ander gebied vertraagde hierdoor waardoor ik pas later dan gewenst (had periode afstand) hernieuwd contact kreeg met mensen, waaronder familieleden, die me dierbaar zijn. Voordat de ene woonoverlastveroorzaker was vertrokken dan was de volgende er al. Ik had jarenlang geen moment adempauze. Al die jaren meen ik dat deze mensen meer kenmerken van een pathologische narcist of psychopaat hebben dan gemiddeld mens. Het gezin naast me durf ik zelfs een narcistisch gezin te noemen!
    De karaktertrekken die ik waarnam zijn: nieuwsgieriger dan gemiddeld mens, meer roddelen, smaad en laster praat, het doen en laten controleren van andere huurders, slechte luistervaardigheden, projecteren, extreem invullen voor een ander, onderontwikkeld mentaliserend vermogen, doen en laten van de ander op zichzelf betrekken, geen rekening met anderen willen houden, geen grenzen kennen, sensatie ipv betrokkenheid bij een andere huurder, meestal afval niet correct aanbieden bij de gemeente (milieuvervuiling/vervuiling directe omgeving), eigen regels en wetten hebben en die andere huurders willen opleggen, intimidatie, mindgames en gaslighting in het bijzonder als de woonoverlastmelder erg moe begint te worden, stalking soms op een zeer geraffineerde nagenoeg onzichtbare manier, privacyschending door bijvoorbeeld gesprekken af te luisteren ook bij het raam van een andere huurder, gebrekkige impulscontrole, nachtrustdeprivatie bij andere huurder, in persoonlijke ruimte van andere huurder staan, stelen van spullen van andere huurder, bekrassen van auto, vandalisme in algemene ruimten, zich niet beseffen dat andere huurders (ook) veel meemaken, de wereld draait alleen om henzelf, trekken van gemaakte snoeten, maskers op hebben, liegen, manipuleren, de boel omdraaien, onzekerheid/minderwaardigheidsgevoelens, geen professionele hulp willen of juist de taal spreken van mensen die jarenlang in de hulpverlening zitten en hierdoor verschillende functionarissen juist voor de gek houden, mishandeling/verwaarlozing kind, alcoholisme, extreem veel (soft)druggebruik, promiscuïteit, zeer luidruchtig en aanwezig leven, telefoontjes in de tuin of op het balkon plegen bij voorkeur op de speaker, hondenpoep niet opruimen, fysiek geweld, inbreken bij anderen en spullen vernielen, zonder toestemming zich (door huurder of zijn/haar bezoeker)begeven in de voortuin of achtertuin van een andere huurder, gemaakte afspraken over snoeiwerk niet nakomen, aanranding, frauderen, criminaliteit, voor een andere huurder bepalen welke deur van de woning hij/zij neemt, een loper van algemene deuren ritselen en daarmee tegen de wet in algemene deuren van het flatcomplex open maken, stiekem middels een truc sloten van algemene deuren forceren waardoor het lijkt alsof die met de deurdranger in het slot vallen doch eenieder heeft toegang tot algemene ruimtes van het wooncomplex.

    Ik geloof dat ik het nu zo een beetje heb opgesomd.

    Erg veilig voel ik me hier niet, het vraagt erom dat ik op scherp moet blijven staan. Ik heb extra sloten op de ramen en deuren, luchtreinigers aangeschaft die helaas niet tegen de toxische, chemische rook en dampen kunnen die veroorzaakt worden door andere huurders en door iedere kier en naad in mijn appartement trekken. Als ik moe ben en me kwetsbaar voel loop ik mijn terrein extra na en controleer of alles goed op slot zit. Ik heb slimme lampen aangeschaft en een TV imitator zodat als ik van huis ben der kans op inbraak kleiner is. De woonoverlast slurpt energie en tijd evenals het doen van meldingen. Het heeft een verwoestend effect op mijn leven. Mensen die ergens op uit zijn voelen aan als je uit balans bent! Hierdoor moet ik alert blijven dat er geen misbruik van me word gemaakt.

    De meeste gemeenten zijn gericht op de bescherming van de integriteit van mensen met disfunctioneel gedrag en hun families. Voor de bescherming van de fysieke en emotionele integriteit van degenen die woonoverlast hebben of gepest en getreiterd worden is geen aandacht! Die staan onderaan de ladder.
    Een deel van de woonoverlastveroorzakers/treiteraars was/is niet bekend bij de gemeente. Een rolstoelafhankelijke treiteraar bijvoorbeeld is enkel bij de WMO bekend. Zij treitert vanaf haar komst mij en de buren aan de andere kant. Veilig Thuis moest ingeschakeld worden voor een paar huurders. Pas toen kwamen deze huurders bij de gemeenten in beeld. De corporatie werkt samen met al deze instanties (o.a. reclassering, instellingen, maatschappelijk werk). Woonoverlastmelders die niet bij deze instanties client zijn omdat ze niets mankeren of waarvan sommige elders onder behandeling zijn (bijvoorbeeld bij een therapeut van deze organisatie/GZ eerste lijn die om ethische redenen niet bij dergelijke instanties willen werken/alternatieve therapeut et cetera) worden zelden serieus genomen tenzij ze bij de politie werken of een van de instanties waarmee de verhuurder samenwerkt!
    Voordat er woningnood was kregen huurders die woonoverlastmeldingen durven te doen een andere woning aangeboden of werden gepusht te verhuizen. Sinds er woningnood is wordt na de minimale, amateuristische inspanningsverplichting van de verhuurder de woonoverlast ontkend of gebagatelliseerd. Dat is een vorm van psychisch geweld! Een klap.
    Dit heeft bij talloze woonoverlastmelders tot gevolg dat de structurele woonoverlast zijn tol eist en deze mensen hun baan kwijt raken, geïsoleerd gaan leven, geen bezoekers meer willen ontvangen thuis, zich gaan aanpassen aan de asocialen/antisocialen, regelmatig hun huis uit moeten vluchten, families uiteenrijten, (gezins)drama’s ontstaan, suïcide plegen.
    Tot nu toe heb ik goed gezien dat er met de woonoverlastveroorzakers iets aan de hand is. VT werd niet voor niets door meerdere omwonenden ingeschakeld. Een kind kreeg niet voor niets een OTS en zelfs uithuisplaatsing. De man die veel drugsoverlast gaf is zoals ik al had aangegeven bij de verhuurder uiteindelijk uit zijn woning gezet wegens huurachterstand. Echter ondanks alles dat ik vanuit mijn professie signaleer en aangeef bij de verhuurder blijkt te kloppen voel ik me keer op keer niet serieus genomen als ik een woonoverlastmelding durf te doen (nadat ik eerst meermaals mondeling de huurder er op durf aan te spreken en deze doorgaat met woonoverlast veroorzaken of treiteren/pesten). Dit heeft deels te maken met alsmaar wisseling van wijkbeheerders en wijkadviseurs in dienst van de verhuurder. Onprofessionele dossiervorming van zowel de verhuurder als de politie. Men staan niet open voor ander beleid. Hierdoor worden mensen die woonoverlastmeldingen durven te doen juist vervelend gevonden! Woonoverlast/treitermelders verliezen hun vertrouwen in instanties. In het driehoeksoverleg tussen de verhuurder, buurtbemiddeling en wijkagent wordt de woonoverlast/treitermelder het probleemgeval gevonden! Huurders die meer signaleren dan gemiddeld mens en tevens weten dat het ook vanuit juridisch oogpunt, heus wel anders kan (door o.a. een camera te plaatsen in een algemene hal, bodycam te lenen aan de melder, politie vaker door de straat te later rijden), moeten vooral onderdrukt worden. Het zoeklicht moet naar hen worden verplaatst. Als een huurder die woonoverlast/treitermeldingen durft te doen half overspannen en/of in overarousal is t.g.v. structurele woonoverlast en overloopt van ellende, doodmoe is en daardoor druk en overprikkelt raakt en waterval wordt dan is diegene de patiënt. Omgekeerde wereld!
    De wijkagent probeerde mij wijs te maken dat overal ieder uur werd geblowd en penetrante toxische wietrook en wierook op je erf en in je huis normaal is. Dat moest ik als longpatient maar accepteren. Onzin! Ik weet dat er in andere wooncomplexen/rijtjeshuizen helemaal geen enorme drugsoverlast is en laat me dat niet wijsmaken. De wijkagent liet mij op indirecte wijze tevens weten dat ik moest accepteren dat er gedeald wordt in de wijk. Ik heb geen problemen met dealers en zit niet in het wijkcomite die daarover strijd met de gemeente. Echter i.t.t. de wijagent heb ik daarin wel mijn grenzen en vind ik megalomaan (zichzelf onschendbaar wanend) brokken hash dealen wandelend midden op de autoweg in de wijk, waardoor kinderen zien dat misdaad loont, te ver gaan. Ik constateerde ook dat de wijkagent niet weet wat overarousal is en dat als trauma’s verwerkt zijn die onnodig omhoog kunnen komen als men bijvoorbeeld wekenlang maar 3 uur nachtrust heeft omdat een nieuwe huurster die boven je komt wonen ieder uur van de nacht keihard dingen op het laminaat laat vallen waartegen oordoppen niet bestand zijn. De wijkagent dacht dat ik een schietincident niet had verwerkt terwijl ik daar maar 1 nacht van wakker heb gelegen omdat ik er geen probleem mee heb als criminelen elkaar uitroeien. De persoonlijke bedreigingen van de stalker om mij te vermoorden, te verkrachten, mijn nichtjes te ontvoeren daar heb ik jarenlang onnodig (tgv woonoverlast/treiteren/intimidatie door omwonenden) badend van in het zweet van mijn eigen doodsangst gelegen. Tweemaal had de stalker geprobeerd om mij te vermoorden in mijn vorige flat. Een andere vrouw vertelde me dat ze door hem is verkracht doch deed ook geen aangifte. Ik woonde hier nog geen 3 maanden en hij liep in mijn wijk rond omdat een vriendin van hem (die om redenen van haar bed werd gelicht door de politie) in mijn directe omgeving kwam wonen. De wijkagent weet dit en is niet in staat tot enige empathie voor mij. De stalker wordt prima door de gemeente gepamperd. Het gaat beter met hem dan ooit! Dat hij tientallen jaren in de criminaliteit zit willen ze niet weten. Als er een familielid van hem overlijd krijgt hij zelfs de reis naar zijn geboorteland voor de begrafenis vergoed en plakt er dan een vakantie aan vast!
    Een invoelende opmerking naar mij toe wordt niet gemaakt door de wijkagent. Daarover zijn al zoveel klachten gekomen bij bureau slachtofferhulp. Talloze slachtoffers van delicten voelen zich in hun lijden niet gehoord door medewerkers van de politie omdat velen van hen geen invoelende opmerking maken waardoor er minder respect is voor de politie.
    Het is niet gek dat de normen en waarden blijven vervagen in de maatschappij. Dus ook bij medewerkers van de verhuurder, politie, maatschappelijk werk, hulpverlening et cetera. Sommigen van hen leven destructief. Asociale en antisociale mensen hebben het voor het zeggen. Wijken verloederen in toenemende mate en het milieu wordt vervuild. Zelfs het handhaven van de onderhoudsplicht van de voortuin is al een te moeilijke opgave voor zowel de verhuurder en de gemeente. Hierdoor weten grenzeloze mensen al dat zij de baas zijn. Er wordt niet/moeizaam iets gehandhaaft.
    Owee als een sociaal persoon een keer gaat terug schreeuwen of terug doet bij asocialen en antisocialen wat ze jou aandoen! Dan ben je de pineut terwijl ik en anderen die woonoverlastmeldingen durven te doen hebben ervaren dat asotaal en asogedrag het enige is wat bij dergelijke mensen werkt. In mijn beleving verlaag ik me dan echter als ik doodmoe ben en daarmee overprikkeld in mijn privé tijd lukt het me wel (in een werksituatie is commanderen/stemverheffing overigens geen probleem). Dan wordt je negatief bestempeld en de asociale en antisociale waarvan velen heel rustig en kalm hun verhaal kunnen vertellen worden als gezond gezien.
    Wat ik en andere woonoverlast/treitermelders ook uit zichzelf gingen doen was dat we de asociale en antisocialen bijnamen geven. Hen zonder dat ze het merken gaan imiteren. De humor er maar van in proberen te zien. Zodat we enige ontspanning hebben. Ik heb voor de spiegel geoefend om de lui die mijn leven verpesten na te doen. Ik imiteer soms ook stoere mannen, medewerkers van de DSI of zo zodat ik me krachtiger voel. In feite ben ik meer aan het overleven dan leven. Ik hou me vooral staande en ben taai. Leuk is het niet evenals de (indirecte) gevolgen voor mezelf en mijn familie.

    Ik hoop dat er wetswijzingen gaan komen omtrent de aanpak van woonoverlastmeldingen en treiteraanpak.

  10. Er schieten me nog een aantal kenmerken te binnen: mij is opgevallen dat de woonoverlastveroorzakers/ treiteraars en pesters heel goed kunnen nemen/ontvangen en mensen voor hun kar kunnen spannen, ze kunnen het ook doodnormaal vinden om door de samenleving onderhouden te worden, interpreteren je doen en laten structureel op een totaal verkeerde manier, proberen je uit te lokken tot fysiek geweld en als je daar niet in trapt lopen ze weg, anderen in de omgeving moeten vooral denken dat jij degene bent die zich misdraagt (door bijvoorbeeld lief en luid te vragen: “Buurvrouw wat doet u in mijn tuin?”, terwijl ze heel goed weten dat hun buurvrouw helemaal niet in hun tuin staat, het doel is dat anderen gaan denken dat je dat doet), ze kunnen het bloed onder je nagels vandaan halen, zetten een kinderstemmetje op, proberen je een schuldgevoel aan te praten, beledigen je door te roepen dat je gek bent als je grenzen aangeeft, spelen een toneelstukje, ze hebben doorgaans weinig arbeidsethos (liever een uitkering dan betaald werk met hetzelfde inkomen), gluren, sommigen zijn naar buiten gericht/met anderen bezig soms op een obsessieve manier, achtervolgen je, ze willen graag aandacht, zijn mogelijk eenzaam, zijn dwingend, drammerig en claimend, sommige pesters zijn selectief en behandelen anderen keurig (met polarisatie en verdere isolatie van de gedupeerde tot gevolg).

    Eigenlijk lijken het wel grote kleuters!

    Ik doe hun soms zo goed mogelijk na (rollenspel) om anderen duidelijk te maken hoe geraffineerd deze mensen kunnen zijn. Liefst met de nodige humor. Eigenlijk is het dieptriest gezien de schade die ze aanrichten. Jaren verdwenen woongenot, gebrek aan nachtrust, niet meer kunnen functioneren op je werk (m.n. thuis), aangetaste gezondheid is niet te compenseren.

    De verhuurder waarbij ik een woning huur gaat heel amateuristisch en partijdig met woonoverlast/ treitermeldingen om. Ik heb meegemaakt dat ze een buurtonderzoek deden. En als ik daarna zelf een buurtonderzoek doe dan blijkt dat ze maar een paar bewoners spraken en bij de rest die niet thuis waren een antwoordkaartje in de brievenbus hadden gedaan. Echter op dezelfde dag (dus voordat die bewoners dat kaartje konden beantwoorden en terugsturen) had de verhuurder al aan mij de uitslag van het zogenaamde buurtonderzoek verstuurd! Ze gaan ervan uit dat de woonoverlast niet wordt doorgezet naar de gemeente. Als de gemeente het gaat behandelen dan gaat die gelijksoortig te werk. Een andere keer heb ik meegemaakt dat ze weer een buurtonderzoek gingen doen. Ik ben daarna ook weer een buurtonderzoek gaan doen en daaruit bleek dat ze alleen het m.i. narcistische gezin naast me hadden gesproken. Dat werd een buurtonderzoek genoemd. Dan te bedenken dat het hoofd van dat gezin niet alleen naar mij doch ook naar twee medewerkers van de verhuurder zeer intimiderend is geweest. Uitgerekend dat gezin wordt bevraagd door de wijkadviseur van de verhuurder. Bizar! Tot de dag van vandaag krijg ik van dit gezin altijd de schuld als ze overlast ervaren. In tegenstelling tot mij gaan ze niet eerst onderzoeken waar dat vandaan komt (door bijvoorbeeld bij omwonenden aan te bellen en te vragen of dat ze ook overlast ervaren of door keurig aan te geven waar ze last van hebben en te vragen of dat zij het zijn die het veroorzaken). Nee, dat doen ze niet, ze geven mij bijvoorbaat altijd de schuld. Echter als ze hulp nodig hebben dan bellen ze bij mij aan! En was ik zo stom om hen te helpen alhoewel er wel iets ernstigs aan de hand was.
    Er worden geen camera’s in algemene ruimtes geplaatst zodat er bewijs is. Laat staan dat een huurder die meldingen durft te doen een bodycam te leen krijgt. Zodra het amateuristische onderzoek van de verhuurder is afgerond worden je berichten enkel nog ter kennisgeving aangenomen. Dan krijg je in dat bericht ook nog vaak een trap na van de wijkadviseur. Door bijvoorbeeld de boel om te draaien en dringend te verzoeken dat jij degene die structurele overlast veroorzaakt met rust moet laten! Dat is een klap! Vooral omdat het een 21 jarige snotblaag betrof die dit bij de wijkadviseur voor elkaar kreeg en de wijkadviseur het niet eens de moeite vond om mij te spreken! Ik heb die snotblaag leren kennen als iemand die o.a. pathologisch liegt en manipuleert. Ik hoop dat ze vuurrood wordt als het uitkomt dat ze de boel heeft omgedraaid. Dat is mijn ervaring met sommige mensen die pathologisch liegen en de boel omdraaien. Ze krijgen dan een rode kleur van schaamte! Ze leren ervan om bij het volgende slachtoffer nog geraffineerder te werk te gaan. Soms moesten ze van hun ouders mij hun excuses aanbieden. Echter de wrok die ze hebben zal altijd blijven!

    Misschien schrijf ik hier ook nog wat ze doen en hoe sluw ze kunnen zijn. Alhoewel ik er niet aan moet denken dat mensen met kwade bedoelingen dit gaan toepassen.

    1. Dank je voor je reactie. Precies zoals jij het beschrijft herken ik het. De politie neemt je niet serieus en in mijn geval is er volgens mij een onterechte stempel op mij gelegd. Ga er mee bezig 💪 Is er een plek waar slachtoffers want dat zijn we, zonder zwak te zijn want wat moet je sterk zijn om hiermee te moeten leven, elkaar kunnen helpen? Word het niet tijd dat er een tegengeluid komt? Dat we serieus worden genomen en elkaar kunnen steunen? Zo komt corruptie ook sneller naar boven. Het vriendjes netwerk die elkaar met alles helpt, koste wat kost. Volgens mij niet zelden met een cluster b persoonlijkheidsstoornis en of behoorlijke trekken hiervan. Ik ben klaar met neergezet worden als de gek, de aansteller, de ruziezoeker…Zeker omdat de waarheid anders is. Ik wens je alle goeds

  11. Schiet me nog meer te binnen. Omwonenden en ik hebben ook meegemaakt dat treiteraars/ woonoverlastveroorzakers fictieve telefoontjes plegen in hun tuin of vanaf hun balkon. En ze kunnen volwassenen als kinderen behandelen vermoedelijk om op hen neer te kijken tevens proberen ze indruk te wekken/je klein te krijgen door hun titel te gebruiken, bevoogdend zijn, te bluffen, de snotblaag doet alsof anderen haar patiënt zijn, ze proberen je op het verkeerde been te zetten,

  12. Hallo,
    Heb soortgelijke dingen meegemaakt.
    En soms zit ik er nog middenin. Maar ik word er steeds sterker in. En wijzer. Dit soort mensen zoeken vaak het gevecht op met je. En instanties kunnen hier heel goed voor gebruikt worden. Het beste wat je kunt doen is heel goed voor jezelf zorgen! Een borderliner zoekt ook het gevecht op. En dat kan hij of zo ook via instanties doen. Juist via instanties, is mijn ervaring. Probeer er zoveel mogelijk buiten te blijven, buiten dit gevecht! En probeer zoveel mogelijk aan jezelf te denken. Leuke en aangename dingen voor jezelf doen. Ontspannende activiteiten ondernemen, sport, wandelen, je favoriete televisie serie bekijken, afleiding zoeken en je vooral niet bij jezelf te laten wegtrekken. Let goed op je gevoel en probeer als je je uitgedaagd en uitgeput voelt goed voor jezelf te zorgen. Probeer afstand te nemen van het gebeuren. Zoek uit hoe je dat het beste kunt doen. Dat is de enige remedie. Die mensen zullen doorgaan. Het is heel moeilijk, als je er midden in zit. Dat weet ik uit eigen ervaring! Wens jullie veel sterkte.

    1. Waw top. Heel goede vlog.
      Precies hoe het gaat. Ook als je nieuwe bewoner bent gaan ze vaak partijdig om met de situatie. Door de kant van de dader te kiezen.
      Geen enkel inlevings vermogen voor de nieuwe partij. Vaak is de dader i.d.d lang bezig met overlast en weet precies hoe de zaak te bespellen.
      Echt ziek!! Dat iemand zijn leven toewijd aan zulke gedrag.
      Jammer dat je als slochtoffer de hele tijd maar moet bewijzen. Deze vlog moet bekender worden. Want het lijkt alsof de mensen die dit moeten oplossen (verhuurders etc.)vaak niks van weten of doen alsof ze niet weten dat zulke soort mensen bestaan die de boel manipuleren en maar door gaan.
      Daders moeten harder aangepakt worden. En in korte tijd.

  13. Nou we zijn een paar maanden verder en de nieuwe huurster heeft bijna een jaar lang iedere nacht mijn nachtrust verstoord! Ze leidt een nachtleven en dat gaat gepaard met een hoop lawaai en gevoelens van onveiligheid voor omwonenden.
    Het regende in de nazomer klachten over haar en ik werd ineens wel serieus gevonden. Inmiddels kennen aardig wat omwonenden haar grote mond en laconieke houding. Ze liegt pathologisch. De verhuurder is een groot onderzoek gestart en sinds kort geeft de meid minder overlast. Nog steeds houdt haar omgeving een logboek bij ivm eventuele rechtsgang.
    Het blijft afschuwelijk dat ik in eerste instantie niet werd geloofd. Ik voelde me als een klokkenluider behandeld op de negatieve manier. Ik had het weer goed gezien en weet dat zelfs de politie onderzoek doet. Nu nog alles bewijzen…
    Dit jaar was een verloren jaar zo vernietigend is de kracht van structurele woonoverlast. Dat valt met niets te compenseren. Als het meezit kan ik dadelijk eindelijk lekker slapen…

  14. Dat is goed nieuws. Het aanpakken van treitergedrag. Maar het maakt me bang wat ik allemaal lees en herken aan reacties, hoeveel mensen overlast hebben. Overlast van buren heb ik momenteel gelukkig niet meer en er wordt in onze stad werk van gemaakt heb ik gelezen in de nieuwsbrieven. De blog meld ook dat betere nieuws. Ik hoop het voor allen die nu worden gepest door overlast. Het is en hel weet ik uit ervaring.

    Men kan ook overlast hebben van de instanties zelf. Als [levenslange] uitkeringsgerechtigde ben ik bij voorbaat een paria voor de gemeente. Voor een bezoekje moet ik in een beveiligd kamertje met een bureau vaststaand aan beide muren en de klantmanager die een knop bij handen heeft voor het geval ik haar aanval [terwijl zij mij psychisch aanvalt!] alsof ik een crimineel ben. Gelukkig heb ik hier ook geen last meer van aangezien ik bijna de pensioensleeftijd heb bereikt, tenzij mijn moeder binnenkort gaat overlijden als ik nog in de bijstand zit.
    Her en der lees ik dat mensen met mijn soort problematiek vaker in de bijstand zitten. Ik schrijf er een boek over en loop te denken hiervan een blog te maken. Mijn ambitie is gebroken in mijn tienerjaren door een narcistische psychopathische moeder en een boek voelt nog te hoog gegrepen. Werken kan ik wel, maar het omzetten in geld is me vreemd.

    De dader pakken? Ja. Gewoon de dader pakken. Tijdens de meetoo actie ben ik gevaarlijk gestalkt. Bij aangifte dacht ik: nu gaan ze me vragen wat ik droeg aan kleding of ze zien dat ik me kwetsbaar voel en gaan me een assertiviteit-training aanbieden.
    Er gebeurde niets daarvan.
    Mij werd niets gevraagd dan: wat had ie aan; hoe laat was het; waar was het enzovoorts. En toen gingen ze erop af! De volgende dagen zag ik bij grote regelmaat politiewagens rijden rondom dat park. Er werden meer vrouwen onzedelijk betast in dat park. En de politiek riep op dat dit niet de schuld is van die vrouwen. Ik had zelfs geen tijd voor een trauma! Geweldig!
    Wat een heilzame werking had deze actie van de politie! Altijd al een beetje bangig aangelegd geniet ik tot op de dag van vandaag dat ik meer stille plekjes durf te bezoeken tijdens mijn wandel- en fietstochten. Telkens als ik weer een mooi afwijkend paadje heb gevonden denk ik kinderlijk blij en trots op mezelf: kijk, dit weet ik allemaal al! Zo heilzaam is het als slachtoffer te weten dat je werd gehoord. Dat je bestaat en dat er rekening met je werd gehouden. Dat je leeft in een land waar nog steeds gerechtigheid kan zijn. Waar je geen slachtoffer meer bent.

    Heden heb ik last van de woningbouw en loop te denken de brief aan de burgemeester die klaarligt om verstuurd te worden op deze site te kopiëren nádat ik hem heb verstuurd. Ik zie namelijk nietsontziende arrogante narcistische trekken in dit bedrijf die mij erg beangstigen en lees in de blog en in de reacties dat meer mensen in meer gemeenten brieven naar burgemeesters sturen over wantoestanden in hun stad. Als ik de brief aan de burgemeester kopieer op deze website heb ik in een keer alles gezegd. Ook over het treitergedrag van mijn moeder. Als zij komt te overlijden wanneer ik nog in de bijstand zit, heb ik de burgemeester met mijn brief laten weten wie zij is. Dat ik als ‘uitkeringstrekker’ aan de goede kant sta en moeder als welgestelde hardwerkende zakenvrouw aan de verkeerde kant. ‘Oordeelt met een rechtvaardig oordeel’, [Joh. 7: 24] en niet naar aanzien. Een rechtvaardig oordeel vraagt onderzoek.
    Mijn eerste advocaat zei: “Jij hebt een hoger staand moraal dan je moeder.”
    Mijn tweede advocaat die haar heeft gezien zei: “Dat is volgens mij een narcist.”

    Nu moet de woningbouw nog tot inzicht komen dat mijn beklag over een moeder die me de dood bedreigt, mijn erfenis steelt en me oplicht, geen indianenverhaal is. Ze hebben mij in een gevaarlijk stresssituatie gebracht door mij niet te vertellen dat ik voor een renovatiehuis koos terwijl zij op de hoogte waren van mijn problematiek! [In 2014 moest ik verhuizen door afbraak; 2018 naar een smerig en kapot logeerhuis door renovatie; 2022 weer naar een luxe plastic karakterloos rugpijn-logeerhuis door renovatie]. Agressieve monteurs sturen die mijn voordeur forceren omdat ze weigeren een mondkapje te dragen [politiemelding van gedaan] of omdat ik de deur niet snel genoeg opendoe als ik op de wc zit. Enz. Uiteraard wijs ik de burgemeester waar hij inlichtingen kan krijgen over de problematiek waar ik van 2012 tot 2019 vruchteloos hulp voor heb gevraagd in onze stad. HIER. Op deze website waar mijn kwartje viel, kwartjessss, een hele jackpot!
    Omdat de rechtszaak tegen moeder samenviel met de derde uithuiszetting door bouwwerkzaamheden en een wethouder de zitting heeft bijgewoond, is de woningbouw alvast met de neus in de boter gevallen, ofwel op haar eigen foute inschatting van mijn situatie. Maar ze blijven me pesten door zich niet aan afspraken te houden. Die blinde nietsontziende manier van doen waarin zij hun eigen bouwvakkers-problematiek centraal stellen vind ik het meest beangstigend. Mij als problematisch wegzetten zodat zij hun handen kunnen wassen in onschuld: ‘die lastige huurder die niet meewerkt met ónze geweldige plannen’. Maar zij hadden rekening moeten houden met de juridische problemen die ik in 2014 al aangegeven heb!
    Na de bouwvakvakantie kan de kermis weer beginnen verwacht ik. Omdat ik neig tot een overmaat aan stress, meld ik me via de wethouder overspannen en vertel haar de waarheid. Ik zeg: verricht de bouwwerkzaamheden in mijn huis, zeur er niet over, laat mij met rust, vertrek en laat mij gewoon veilig wonen, dat is alles wat ik vraag.

    Narcisme heerst in de maatschappij. Als dat niet zo zou zijn, dan zouden narcisten en psychopaten geen kans hebben in deze maatschappij. Het maakt me bang. Ik ben bezig met het tweede boek van Iris en lees in de reacties op deze blog dat hierin meer over instaat. Twee pareltjes die ik in bezit heb, met een STEM, een zak vol erkenning en bevestiging, dat ik straks meeneem, terug naar mijn nu nog éven internet-loos huis.
    Ik heb heel wat gewonnen maar kan dat voor mijn gevoel pas echt voelen als ik veilig in mijn eigen karakteristiek vogelhuis al dan bunkerhuis en sinds kort zwijnenstalpaleis terug ben.

  15. Helaas zit ook ik al 4.5 jaar (een 10e van mijn leven inmiddels) in de treiterijen van mijn psychopathische buurvrouw. Na een initieel prima contact kreeg deze mevrouw een maagverkleining en daarbij een nieuw figuur een nieuwe vriend en een torenhoog ego. Ik zat in de overlast van hun zeer luidruchtige sexleven. Zoals bij overlast aangeraden word heb ik dit netjes en rustig aangegeven. De 1e keer werd er lacherig over gedaan. de 2e keer kon ze nou eenmaal niet anders bij hem de 3e keer schold ze me van de deur hierbij persoonlijke informatie gebruikend om te kwetsen.
    De woningbouw kwam in het spel. Er zijn diverse bemiddelingsgesprekken geweest, waarin ook afspraken gemaakt zijn die ze niet is nagekomen. Uiteraard zijn er in tegenstelling van wat de woningbouw(WBV)beloofd op hun website geen gespreksverslagen, of krijg ik deze niet ivm de AVG. Ik was nb zelf deelnemer aan die gesprekken, en er zijn concrete afspraken gemaakt die nu niet meer terug te halen zijn.

    Overlast verlegde zich steeds, van sex, naar gooien met deuren, de niet geisoleerde keuken gebruiken om hele harde bonken te produceren. Werd ze ergens op aangesproken, dan ging ze door met het volgende op haar lijstje. Zo worden ook zijn kinderen ingezet, haar familie ingezet in hun afwezigheid, word er gescholden, over me gesproken terwijl ik in mijn tuin zit met derden. Ik moet het horen, anders heeft het geen effect. Mijn slaap word me ontnomen, er word graszaad in mijn moestuin gestrooid, kippen vinden de dood, raam van het kippenhok is ineens stuk. Groenten en eieren durf ik niet meer te eten. Glas achter mijn auto, natuurlijk als ik niet voor de camera sta, die ik op advies van woningbouw en politie heb opgehangen na fysiek geweld jegens mij. Autospiegels omgebogen, ramen bespuugd.
    Ik ben zelfstandige, ik heb een enorme inkomstenderving omdat ik op ben, en omdat ik beperkte uren kan werken. Geen ploegen meer. Het begint om 06.30 en gaat tot 2330 door, iedere dag.
    Ik trek me steeds meer terug, voel me niet veilig meer in mijn woning. Ik zit als een grijs stil muisje met dichte gordijnen, doorlopend te registreren wat er gebeurd. Logboek bijhouden…niemand wil het lezen geen tijd. Geluidsopnamen….men neemt er niet eens notie van.
    En zij geniet duidelijk van de macht die ze over mij en mijn leven heeft.
    Uiteindelijk kwam de WBV met een geluidsmeting. Tot 3x toe, telkens als de meting uitgevoerd zou worden was het ineens doodstil. Deze vrouw heeft veel contacten. Een mogelijk lek bij de WBV? Nee iedereen is integer…ik sommeer u te zwijgen.
    En hup, dossier weer gesloten
    Langzaam word ik a.h.w. vermoord door haar. Mentaal, fysiek,sociaal en financieel. Niemand kan of wil iets.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *