Training Jeugd- en gezinsprofessionals op 7 oktober

Meer dan een jaar geleden zijn wij gestart met een training specifiek voor jeugd- en gezinsprofessionals. In de jeugd en gezinszorg hebben professionals vaak te maken met complexe zaken die zich jarenlang kunnen blijven voortslepen. Er spelen meestal allerlei procedures in het familierecht een rol, er kan sprake zijn van een conflictscheiding of zijn er moeizaam te duiden vermoedens van partnergeweld of kindermishandeling. Patronen van afhankelijkheid, onveranderlijkheid, scheve machtsrelaties of zorgmijding spelen een rol. Signalen of aantijgingen van persoonlijkheidsproblematiek (narcisme of psychopathie) lijken ook steeds vaker voor te komen.

Hoe zijn deze signalen en patronen te herkennen, hoe kan het geduid worden en wat kan een professional doen om de achterliggende cyclus van emotionele en psychische mishandeling te doorbreken? Wat is de rol van persoonlijkheidsproblematiek bij plegers, die van trauma bij de slachtoffers en de dynamiek tussen hen? Welke valkuilen zijn er als professional in het contact en waar moet je op letten? Op die vragen wordt allemaal ingegaan.

Inmiddels hebben we tientallen professionals getraind. Met een gevarieerd programma vol theorie en casuïstiek krijgen professionals werkzaam in bijvoorbeeld wijkteams of jeugdzorg of met een eigen praktijk de wetenschappelijke, klinische en ervaringskennis die nodig is om moeilijke zaken anders aan te pakken. Hieronder een paar reacties van deelnemers aan de training:

  • “Een must voor hulpverleners omdat het handvatten biedt om trauma te voorkomen, bekwamer te handelen en effectiever te ondersteunen.”
  • “Het was een leuke, leerzame dag. Het blijft een complex onderwerp waar je uren over kan doorpraten. Zeker een aanrader om de training te volgen!”
  • “Heel helder, met name veel kennis van psychopathologie. Een goede mix van professionaliteit en ervaringsdeskundigheid. Neutraal en goede observaties.”
  • “Een waardevolle dag!”
  • “Uitgebreid, zowel over de pathologie als het effect op de omgeving als de invloed van trauma op het kind. Aan te raden voor elke jeugdzorgprofessional!”
  • “Ik zou deze dag absoluut willen aanbevelen. Verspreiding van kennis en bewustzijn m.b.t. narcisme en psychopathie is een noodzaak om in het werk herkenning, erkenning en begrip te kunnen geven en passende hulp te kunnen bieden in het kader van de veiligheid van het kind. Maar ook om als professional sterk te kunnen staan!”
  • “Leerzame dag waarbij je informatie ontvangt en ook met casuïstiek de rollen steeds kunt ‘beleven’ inclusief de valkuilen en triggers.”

Er zijn nog een paar plaatsen vrij op de volgende trainingsdag in Doorn op maandag 7 oktober 2019 van 10:00 – 17:00 uur. De kosten bedragen € 240,- exclusief BTW, dit is inclusief boek, koffie, thee en lunch. Casuïstiek kan worden ingediend tot 28 september. De training is SKJ geaccrediteerd en de deelnemer ontvangt 9 studiepunten. Praktische informatie treft u hier aan; inschrijven kan via het inschrijfformulier.

10 gedachten aan “Training Jeugd- en gezinsprofessionals op 7 oktober”

  1. Geweldig!! Super goed. Ik zou graag jullie willen helpen met het geven van dit soort trainingen. Mocht hier interesse in zijn. Of mijn ervaringsverhaal vertellen als voorbeeld.
    Succes met de training!

  2. Geweldig goed initiatief! Dit is hard nodig! Niet zelden worden verkeerde beslissingen genomen, wordt bij scheiding bijv. een kind toegewezen aan de geestelijk zieke ouder i.p.v. de gezonde, met alle langdurige geestelijke gevolgen van dien. De doelgroep zou ik dan ook willen uitbreiden met (kinder)rechters en advocaten die hier beroepsmatig mee te maken kunnen krijgen en ook moeten oordelen.

  3. Na het lezen van de blog over de weigering van onze regering om psychische en emotionele mishandeling strafbaar te stellen en vervolgens de rake en hartverscheurende blog van Yvonne, doet het me goed om te lezen dat jullie iets concreet doen aan deze problematiek. Een training voor de mensen in de praktijk, dat is waar je moet zijn.
    Het is zo belangrijk dat er een bewustzijnsverandering plaatsvindt in deze samenleving en in de politiek, en jullie initiatieven en trainingen zullen hiertoe bijdragen. Ik wil jullie veel succes wensen met dit belangrijke werk, het zal zwaar zijn want het onbegrip is groot. De hulpverlening lijkt vaak een roze bril op te hebben, die ze in hun opleiding opgezet hebben gekregen en niet meer af lijken te willen doen. Ik wil hier trouwens niet over de gehele hulpverlening spreken, want er zijn ook zeker medewerkers die verder kijken en die openstaan voor wat er werkelijk voor destructiefs gebeurt. Maar dat de onwetendheid en ondeskundigheid groot is is een feit. Dat merk je alleen al aan de honderden hartverscheurende getuigenissen op deze website over de problematiek met instanties. Veel succes!

  4. Heb deze training aan twee hulpverleners doorgestuurd en beide reageren helemaal niet. Ze willen heel graag naar mij luisteren, wanneer ik uitleg hoe de vork in de steel zit, om me vervolgens te vertellen dat ik het verkeerd zie. Ik heb het opgegeven mensen dingen uit te leggen die ze niet willen weten. Wellicht op termijn ten koste van mijn kinderen… Ik zie ze zeer regelmatig en dat is waar ik het mee moet doen. En dat doe ik.

    1. Maarten, ik herken wat je zegt hoor. En ik snap dat dit ontmoedigend kan werken.
      Zo heb ik ook te horen gekregen dat ik “als slachtoffer” geen diagnose mag stellen en dit moet overlaten aan de professionals, die op hun beurt niet de ernst inzagen van de gevolgen, voor mij en de kinderen.
      Dat betekend niet dat iedereen in de hulpverlening niet luistert en vind ik het belangrijk om aan de bel te blijven trekken, niet opgeven dus. Juist zoals je zegt, om wellicht je eigen kinderen te beschermen, het niet ten koste van je kinderen te laten gaan. Mocht je huidige hulpverlening niet naar je luisteren, je niet begrijpen, zoek door, blijf je verhaal doen. Of zoek iemand die jou daar in kan ondersteunen.
      Ik weet dat het allemaal makkelijker gezegd dan gedaan is hoor, dat je tegen behoorlijk wat muren kunt oplopen, maar ik hoop dat je de moed houd om het toch te blijven vertellen, voor jouzelf en je kinderen.

    2. Helaas een ook voor mij bekend geluid. Mensen met een narcistische stoornis laten zich niet onderzoeken omdat het probleem bij de ander ligt volgens hen. Maar volgens sommige hulpverleners moet er wel eerst een diagnose zijn, ofwel zij nemen mij mijn conclusies kwalijk. Ook ben ik tegengekomen met mijn autisme dat autisme-deskundigen stellen dat het om autisme gaat omdat dat erfelijk is. Gelukkig heb ik ook andere ervaringen. De politiek bereiken lijkt nog weer een lastiger hoofdstuk dan de hulpverlening te bereiken. Het onderwerp lijkt niet helemaal te passen in het spel dat de politiek in feite is. Ik heb langere tijd mede een politieke werkgroep voor/door mensen met een handicap of chronische ziekte gedraaid, welke zich toespitste op wet- en regelgeving.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *