Gevaarlijke misverstanden over narcisme

Het is me opgevallen dat in de informatie over narcisme een aantal misverstanden bestaan. Deze misverstanden kunnen je op het verkeerde been zetten, waardoor je er niet uit komt. Ze zetten je namelijk vast in het land van de duisternis, dat je zo snel mogelijk moet zien te verlaten. Het maakt niet uit door wie de misleidende informatie gegeven wordt; door websites, mensen om je heen, zogenaamde deskundigen, wie dan ook. Het is gevaarlijk. Deze misverstanden luiden:

  1. De narcist kan er niets aan doen

    Het heersende idee hierachter is: het is pathologie, diegene is zielig, en kan er niets aan doen. Het is schrikbarend hoeveel sympathie er in deze wereld naar de dader gaat in plaats van naar het slachtoffer.  Terwijl je als slachtoffer soms jarenlang ingrijpende mishandeling hebt moeten onder gaan, mag je het niet moeilijk hebben, mag je niet boos zijn, want diegene kan er immers niets aan doen. Hierbij wordt in mijn ogen uitgegaan van het idee van ontoerekeningsvatbaarheid, dat stelt dat daders onbewust mishandelen en daarom hiervoor niet verantwoordelijk kunnen worden gesteld. Klopt het, dat diegene met persoonlijkheidspathologie er niets aan kan doen? Nee, volgens mij klopt dit niet.

    De kern van narcisme en psychopathie is dat een aantal belangrijke vaardigheden niet werken en het empathiecentrum defect is (in mijn werkboek ga ik hier op in). Vaardigheden zijn te leren. Het proces is langdurig, en kan veel energie vragen. Narcisme is te behandelen, zij het moeizaam. Psychopathie is nog moeilijker te behandelen. De belangrijkste voorwaarde is hoe dan ook, dat de persoon erkent een groot probleem te hebben. En hier zit nu net het grootste probleem.

    Als de persoon om te beginnen zelf zou erkennen dat hij of zij een ernstig probleem heeft en hier hulp bij zou vragen, dan zouden de mensen om hem heen niet meer de hoge prijs hoeven betalen voor zijn onbehandelde stoornis. Maar veel narcisten, en zeker psychopaten, ontkennen hun problematiek. Het is bizar om plaatsvervangende empathie op te eisen voor iemand die dit zelf niet kan opbrengen, voor de dader dus. Deze dader beschadigt anderen door die ontbrekende empathie. Daarbij vindt deze beschadiging soms doelbewust plaats. Verschillende slachtoffers getuigen over de controle die de dader in zijn of haar gedrag had. Een  voorbeeld: de narcistische moeder scheldt het kind uit, de telefoon rinkelt en met een alleraardigste stem handelt zij het telefoontje af. Ze heeft de telefoon nog niet neer gelegd of ze vervolgt de tirade tegen haar schuldige kind.

    Wanneer gedrag valt te controleren, en de persoon in kwestie besluit om sommigen goed te behandelen en anderen slecht, dan kun je helemaal niet meer spreken van ontoerekeningsvatbaarheid. Dit is een complex onderwerp, en ik ga in mijn werkboek uitgebreid in op het waarom achter dit beschadigende gedrag. Waar het mij hier om gaat is dat de dader zelf verantwoordelijk is voor de beschadiging die hij aanricht.

  2. Hij (of zij) bedoelde het niet zo

    Ook dit idee klopt niet. De kern van deze pathologie is een groot gebrek aan inlevingsvermogen. De narcist wordt geregeerd door onvervulde behoeftes, en denkt vanuit die behoeftes. Wanneer hij niet krijgt waar hij recht op meent te hebben, worden er talloze manipulatiestrategieën ingezet om alsnog die behoeftes vervuld te krijgen, bijvoorbeeld de narcistische aanval. Er zijn veel mensen die deze vorm van mishandeling niet kennen. Ze kunnen zich helemaal niet voorstellen dat iemand op een dergelijke destructieve manier handelt. Daarom wordt het gedrag vergoelijkt, en wordt je als slachtoffer verteld dat het vast niet zo bedoeld is. Maar wat je voelt na een dergelijke aanval is verschrikkelijk. En dat was ook de bedoeling. De aanval is bedoeld om onwillige slachtoffers bij te sturen, door hen een ondraaglijk gevoel over zichzelf te geven. De narcist biedt zich vervolgens direct aan als redder: je hoeft alleen maar overstag te gaan en je niet meer te verzetten.

    Of iets werkelijk zo bedoeld is, kan alleen gezegd worden door diegene die het gedrag heeft moeten ondergaan. Ga na hoe je je voelt. Ik weet het; waarschijnlijk is je jarenlang door de narcist verteld dat je een drama maakt om niks, dat je weer alleen met jezelf bezig bent, of dat je zelf verantwoordelijk bent voor hoe je je voelt. Ik kan hiermee de grootste misvatting ontkrachten: hij (of zij) bedoelde het namelijk wel zo. Er wordt alleen geen schuld gevoeld, omdat er weinig tot geen empathie is. Bescherm jezelf dus. Als die ander geen empathie op kan brengen voor jou, zul je jezelf extra empathie moeten geven!

  3. Het komt allemaal goed, als je je nog wat meer in hem (of haar) inleeft

    Tot mijn schrik zijn er zelfs mensen die zich deskundig noemen in narcistische mishandeling, die deze boodschap verkondigen: je weet toch hoe beschadigd hij of zij is, dus als je nu probeert zijn of haar gedrag te begrijpen, compassie te tonen, dan zul je merken dat het allemaal wat soepeler zal gaan. De jarenlange training die iemand met deze pathologie je al gaf, wordt nu zelfs door een deskundige aanbevolen. Vergeef hem, maak hem niet van streek, laat het allemaal langs je afglijden, reageer vanuit liefde. Ik kan vanuit de grond van mijn hart zeggen: dit soort adviezen werken averechts! Je wordt alleen maar dieper in het land van de duisternis getrokken. Ik heb zelf heel hard moeten knokken om uit die duisternis te komen, en alleen de mensen die aan mijn kant konden staan, hielpen me terug naar het licht. Dit waren de mensen die zich inleefden in mij, die mijn verhalen konden horen, die compassie toonden om wat ik had moeten doorstaan. Deze mensen kwamen net op tijd. Door de veelal spiritueel getinte adviezen die ik eerder kreeg; dat ik nog meer begrip moest tonden, nog meer moest incasseren, werd de duisternis enkel dikker. Er had zich nooit iemand om mijn welzijn bekommerd, ik was helemaal op, en nog moest ik meer liefde tonen. Het deel van mij dat nog leefde was alleen nog met een grote zaklamp te vinden. Dat kleine plantje werd omringd door heel veel duisternis. Gelukkig kwam er een ommekeer. De enige voor wie ik die liefde nog wilde opbrengen (naast mijn man en kind), was mezelf. Dat plantje. Dat was het begin van mijn redding, en ik had dit niet gered als ik geen mensen om me heen had gehad die vonden dat ik, als slachtoffer, diegene was die nu wat liefde verdiende.

    De bittere waarheid is dat mensen die worden geregeerd door (onbehandelde) narcisme of psychopathie, heel erg vanuit zichzelf denken. Ze hebben baat bij gewillige slachtoffers, ze eisen van mensen om zich heen voortdurend empathie. Zelf kunnen ze die empathie niet of nauwelijks voelen. Waarom zouden ze anders zo met je omgaan? En waarom zou jij nog meer begrip moeten tonen voor het feit dat je als voetveeg behandeld wordt? Het enige dat werkt is duidelijke grenzen stellen, en als het mogelijk is, er helemaal buiten zien te blijven. Alle adviezen die aansturen op het goedpraten van destructief gedrag, trekken je er juist in.

    Mensen met deze stoornis zullen altijd suggereren, dat als je nou iets beter je best doet, het allemaal goed komt. Het advies van sommige deskundigen, om je in hen in te leven, hen te begrijpen, klinkt hen dan ook als muziek in de oren. Doe gewoon nog iets beter je best! Wat ze er niet bij vertellen, is dat het moment dat het goed genoeg is, nooit komt. Het wordt je voorgehouden als een fata morgana in de woestijn. De dader rekent erop dat zijn slachtoffer te moe, te dorstig en te verzwakt is, om deze strategie te doorzien. En voor veel slachtoffers klopt dit ook, helaas.

  4. Waar onenigheid is, hebben beiden schuld

    De normale menselijke logica kan niet over persoonlijkheidspathologie worden neergelegd. Tussen normale mensen is het zo dat je bij een conflict allebei naar je eigen aandeel kijkt. Maar we hebben het hier niet over normale interacties. Deze voorvallen slaan de grond onder je voeten vandaan. Het is juist zaak uit die voortdurende staat van verwarring te komen. Bedenk goed dat een narcist helemaal niet aan de relatie wil werken, hij of zij wil dat jij er aan werkt. Na het jarenlang obsessief piekeren over hoe je iets wel of niet had moeten zeggen (want hij raakte zo van streek), over dat je iets beter wel of niet had kunnen doen (want je wist toch hoe belangrijk het voor haar was), wordt het echt tijd dat je die verantwoordelijkheid voor zijn welzijn teruglegt waar hij hoort: bij hem (of haar)! Hij heeft altijd geprobeerd die verantwoordelijkheid te ontlopen, door te doen alsof alles aan jou lag. Blijf uit die val. Alle informatie die je uitnodigt naar je eigen stuk te kijken, omdat je zijn gedrag wel zal hebben opgeroepen, zou ik wantrouwen. Ze is mede gebaseerd op de misvatting dat alleen labiele, afhankelijke mensen een relatie aangaan met een narcist. Hier klopt niets van. De meest stabiele, levenslustige vrouwen (of mannen) vallen voor de fata morgana, om later te ontdekken dat deze ideale partner slechts een luchtspiegeling was. Na de jarenlange psychische en emotionele terreur ben je gewoon op. Vaak gaat dit gepaard met een enorm gevoel van falen, terwijl je dus slachtoffer was van een zeer destructief persoon! Laat je dus niet aanpraten dat de schuld bij jezelf lag, omdat je er voor koos slachtoffer te worden. Je bent slachtoffer. Nu is het alleen zaak om je aan de relatie te onttrekken en weer mens te worden. Je bent er zelf verantwoordelijk voor om de schade die je is aangedaan te herstellen, maar de schuld voor de beschadiging mag niet op jouw schouders worden gelegd. Dan kun je nog steeds de loyaliteit niet leggen waar deze eigenlijk hoort; bij jezelf.

  5. Narcisten zijn heel makkelijk te herkennen

    De associatie die veel mensen bij een narcist hebben, is de vlotte, gladde praatjesverkoper. Maar dit is een eenzijdig beeld. Het griezelige is dat narcisten helemaal niet zo makkelijk te herkennen zijn. Het zijn vaak hele innemende, charmante en beschaafde mensen. Je zou het ook anders kunnen zeggen: ze hebben heel goed gekeken om te weten hoe ze normaal en ontwikkeld kunnen overkomen. Ze zullen dan ook niet snel gewantrouwd worden, doordat hun stoornis vrijwel onzichtbaar blijft. Ze kunnen een heel positieve indruk maken, doordat ze het met je eens zijn, aandachtig luisteren, en zo op je lijken. Het is van groot belang om het positieve gedrag van een narcist in het juiste licht te zien: hij weet precies wat hij moet spiegelen en doet dit om verzekerd te zijn van de benodigde voorraad.

    Juist doordat narcisten zo normaal over kunnen komen, kampen veel slachtoffers met het probleem niet geloofd te worden als ze proberen over te brengen wie en wat er achter dat masker van perfectie huist.

  6. Door te vergeven kan je de narcist los laten

    Ik moet echt iets zeggen over vergeven en het heersende idee dat je dan pas iemand kunt los laten. Ik realiseer me dat ik hiermee boze reacties kan oproepen, maar ik vind het onderwerp te belangrijk. In de context van persoonlijkheidspathologie vind ik aansturen op vergeven gevaarlijk. Je kunt geen tijdschrift openslaan, of er wordt gesteld dat je de dader moet vergeven, omdat je anders je eigen gezondheid benadeelt. Vervolgens wordt er geschermd met zogenaamde wetenschappelijke bewijzen, dat niet vergeven je eigen heling blokkeert. Hier kan ik dus echt boos om worden. Om te beginnen vind ik het een heel persoonlijke keus, of je iemand wil vergeven of niet. En het belangrijkste: narcistische mishandeling ondermijnt de relatie met jezelf. Je wordt zo tegen jezelf uitgespeeld, dat de enige relatie die echt belangrijk is om te herstellen, die met jezelf is. Het is de vraag of dat gebeurt als je alle energie aanwendt om die ander te vergeven, om vooral een goed mens te zijn voor die ander. Het gaat nu eens niet meer om die ander, het gaat om jou! Neem dus serieus wat je voelt, en laat je niet aanpraten dat niet willen vergeven hetzelfde is als geregeerd worden door haat en wrok.

    In alles wat ik heb gelezen en gehoord over vergeven valt me op dat het altijd zo zwart/wit wordt neergezet: je moet vergeven (want dan ben je Goed), en als je je niet op die manier met de dader wilt verhouden dan blijf je vast zitten in wraak. Wie zegt dat? In mijn beide boeken ga ik nog veel uitgebreider op het onderwerp in omdat het veel ervaringsdeskundigen bezig houdt. Ik behandel ook wat je allemaal kan doen om te herstellen (met veel praktijkvoorbeelden). Hier beperk ik me tot het allerbelangrijkste: richt je in je heling op jezelf. Herstel die relatie. Narcistische mishandeling is een complexe vorm van mishandeling, waarbij je niet geholpen wordt door jubelende kreten. Loslaten suggereert dat jij, als slachtoffer, diegene bent die iets vasthoudt. De realiteit is omgekeerd. Mensen met persoonlijkheidspathologie trekken jou voortdurend in hun realiteit. Het gaat dus niet om loslaten. Het gaat om hier buiten zien te blijven, door weer jezelf te worden, door uit te vogelen wat jouw waarden zijn, waar jij voor staat. Neem je eigen standpunt in over wel of niet vergeven. Dat is waar het mij om gaat. Ik zie niet vergeven trouwens niet als een actie, maar meer als een weg die je niet in slaat. Waarom zou je iemand die zijn eigen destructie niet erkent, die er geen verantwoordelijkheid voor neemt, in zo verre tegemoet komen? Alleen de dader zelf kan herstellen wat hij of zij heeft aangericht.

« hoe kom je eruit?

874 gedachten aan “Gevaarlijke misverstanden over narcisme”

  1. ik weet niet of het wel slim steeds tegengestelde emoties te tonen bij een narcist, wat heel belangrijk is is dat je veilig bent, tegenstand kan woede opwekken en dus agressie…ik was zelf sterk maar dat riep wel agressie op, het is voor iedereen anders wat is wijsheid? pas toch maar op met tegengas geven ..

    1. Hoi lil,
      Dank je wel, het is inmiddels al 3 weken uit. En nu sterk blijven en op mijn stuk blijven staan, hij heeft het nu al vier keer uitgemaakt wegens een tekort aan narcistische voeding van mij en ik was niet van plan om helemaal voor hem te gaan zorgen. Ik houd hem dus uit de buurt en wil ook niet meer dat hij belt. Een brok charme natuurlijk weer, maar daar trap ik niet meer in. Ik zie hem alleen nog in mijn stamkroegje af en toe, maar ik negeer hem compleet en als hij toenadering zoekt, op wat voor manier dan ook (bijvoorbeeld door heel stoer pool te gaan spelen met andere vrouwen), reageer ik daar gewoon niet op en houd zoals Iris in haar boek aanraadt een praatje voor de vaak. Tot nu toe trapt hij erin en in het cafe is iedereen op mijn hand, gewoon omdqat ik normaal ben blijven doen. Ik ben zelfs opnieuw verliefd aan het worden op een ander die al helemaal niet narcistisch is en gewoon op zijn rustige en evenwichtige manier, en met weinig woorden maar goede daden, misschien lukt het deze keer wel en dat wil ik ook wel graag na tien jaar alleen zijn. Dus help me duimen!
      liefs,
      Lotte

  2. ja ik zag je boek liggen in het soefi centrum maar iemand anders had het al geleend, was balen ik ben er benieuwd naar maar heb nog niet de financiele middelen, men vond het raar dat ik dit voir mijn verjaardag wilde vragen …why not? beter dan een flesje parfum waar je niks aan hebt.. de enige info die ik tot nu toe las was via deze site en die vreemde meneer sam vaknin die wel erg graag in de mediA komt als je begrijpt wat ik bedoel. knipoog.

  3. Ik ben 20jaar getrouwd en heb 3kinderen en kom nu achter dat ik eigenlijk 20jaar met een narcist leef,ik heb al die jaren gedacht dat ik gek was,dat ik alles fout deed.
    Ik kon er zelf wel mee leven, maar nu zie ik in dat hij mij niet kapot heeft gekregen, maar mijn eerste zoon die nu 18 jaar is.alles wat hij mij aandeed vernederen kleineren enz… deed hij mijn zoon ook aan ,ik verdedigde mijn zoon, werd kwaad op mijn man en dacht daarmee dat mijn zoon veilig was ,maar nu zie ik dat mijn oudste zoon nog altijd beschimpt word en verbaal mishandelt word en dat hij eronder lijdt.
    Ik kan er niet meer tegen en ga er onderuit,Ik weet niet hoe ik los ga komen van mijn man ,ik heb de middelen niet,nooit mogen werken van hem, om mij afhankelijk van hem te maken, zie ik nu in.
    Mijn dochtertje houdt heel veel van haar vader en zal lijden als ik wegga.mijn oudste voelt zich schuldig en verwijt het zichzelf als ik maar zeg dat ik wil scheiden.ik weet dat mijn man mij gaat achtervolgen en alles gaat doen om mij niet te laten gaan en ik weet niet of ik sterk genoeg ben om mij tegen hem te wapenen, ook ben ik bang dat hij mijn kinderen gaat afnemen en hen tegen mij gaat opzetten.hij kan heel erg manipulatief zijn en zo zielig overkomen dat het lijkt of ik de slechte ben.
    Ik weet niet wat te doen.
    een radeloze mama

    1. Lieve Hindy,
      Een hele nare situatie. Zorg dat je in ieder geval emotioneel zoveel mogelijk afstand kan nemen van deze man. Dat lukt je vooral door de juiste inzichten, waardoor je je ook beter tegen hem kunt wapenen. Ik hoop dan ook dat je mijn boek hebt besteld, dit kan je ook op een ander adres laten bezorgen. Het is ook voor je oudste zoon belangrijk dat jullie duidelijk krijgen dat zowel jij als hij wordt mishandeld (en dat is ontoelaatbaar!), en dat de verantwoordelijkheid niet bij jullie ligt. Narcisten weten de verantwoordelijkheid altijd om te draaien, zoals ook blijkt uit je enalaatste zin.
      Veel sterkte voor jullie,
      Iris

  4. Even terugkijkend op jullie discussie over vergeven en woede, ik ben zelf zo boos geweest dat ik erover fantaseerde om samen met mijn baby’tje van een flat te springen om hem voor zijn leven kapot te maken. En zelfs daar voel ik me niet meer schuldig over. Aan vergeven heb je weinig en je loopt al snel het risico dat je dan toch weer voor de bijl gaat door de prachtige mantel van liefde die je weer over hem heen gooit uit je vergevingsgezindheid, hem interesseert het helemaal niet of jij hem vergeeft of niet, omdat het hem namelijk niet duidelijk is dat hij iets verkeerd gedaan heeft. De keren dat ik mijn ex heb aangesproken op zijn gedrag zijn talloos, het is hopeloos met deze mensen.
    Maar ik ben hem vergeten na tien jaar, ik denk niet aan hem, de empathie is gekrompen naar de buitenkant, ik ga nergens meer op in, ik bescherm mezelf. En echt waar: Ik denk alleen aan hem als hij mij weer eens voor de rechter sleept omtrent het gezag over mijn dochter. Hij heeft mij meer nodig dan ik hem en ik ben er niet meer. Dus hij ook niet. Klaar.
    Maar ik heb hier wel tien jaar post-scheiding voor nodig gehad en de nodige therapie!!!
    Lotte

  5. Hoi allemaal,
    Ik heb net het boek van Iris ontvangen en onmiddelijk voor de helft gelezen. He he, wat een opluchting en herkenning. Plus gewoon hele nuttige praktische tips: Petje af Iris!
    Wat ik niet echt veel zie op de site is de rol van de omgeving, mocht je uit de vicieuze cirkel willen stappen, dan kun je erop rekenen dat je dat alleen moet doen. Een aantal one-liners van dit soort goede ‘vrienden:’
    “Ik ben er niet bij geweest.”
    “hij zal ook wel zijn verhaal hebben.”
    ‘De waarheid zal wel in het midden liggen.”
    “In iedere relatie is weleens ruzie.”
    “Jij bent ook niet zo makkelijk. ”
    Het is nauwelijks in woorden te vatten wat deze reacties bij mij voor pijn hebben gezorgd; ik voelde me totaal in de steek gelaten. Deze mensen maken nu ook geen deel meer uit van mijn sociale leven, ik heb meer vrienden gemaakt die echt loyaal zijn. Maar ook… ik ben veranderd en dat kan echt, en dan trek je ook een ander soort mensen aan. Maar sommige van die mensen zal ik nooit vergeven dat ze me gewoon hebben laten barsten.
    Lotte

  6. Geachte slachtoffers,
    Mijn naam is Simon, 2,5 jaar ben ik samen geweest met een cover narcist. Met borderline invloeden.
    Ik haak direct in. Hoe word zo iemand zo.
    -vaak opvoeding
    -narcistische moeder/vader(☆narcistische familie)
    -nooit worden bestraft Door omgeving voor gruwelijke daden
    -aanleg
    -deze stoornissen zitten verweven in families
    Ik praat uit heel veel ervaring. Ik heb daadwerkelijk 35 kg verloren Door wat er allemaal gebeurde. En nog veel meer.
    Mijn nu ex. Bleek 25 mannen achter mij om te hebben. Drugs geweld. Ik kan jullie wie ook maar met een narcist of borderliner heeft. Kappen, voor de emotionele schade je jarenlang laat lijden. Ik hou intens veel van mijn ex, weet ook dat er een mega goed hart in zit. Veel liefde gevoeld. Maar het is een tijdelijke roes.
    Controle over alles is extreem. En super ziek Hoe gecalculeerd berekenend alles in elkaar is gezet. Je hebt het over slim, ik lach nu, jullie hebben werkelijk geen idee hoe slim. Dat was de grootste schok. Ik werd meegezogen in haar wereld.
    Ze zijn universitair manipulators…schrikbarend.
    Zo bleek dat nadat ik op vrijgezellen avond van haar zus nacht …ben ik letterlijk met geweld afgeslacht…drugs speelde hier een extreem grote rol…haar caracter een nieuwe vriend stond in ons appartement. Drugs dealer type. Terwijl zei niks met drugs in onze relatie ooit te maken had. Ik had niks Door. Totdat narcistisch geweld toesloeg. Mensen wel eens gehoord van psychische agressie…Dit gebeurde. wat daar gebeurde heeft mij een 1 jaar in depressie gestort.
    Ze bleek mijn facebook 2 jaar al onder controle te hebben.
    Om haar geheime leven te leiden. Nadat ik mijn password veranderde en ik bij haar weg was. Kwam ik achter de duivel in haar. Ze lopen letterlijk over lijken. Om hun identiteit en mensen te behouden.
    Therapie was noodzaak anders was ik volledig ingestort.
    Ik treed niet in details. Mijn therapeut zei dat zei onder de meest extreme viel die zei ooit had gezien.
    Het bleek dat haar familie mij haar zus en moeder meehielpen langzaam, narcistische familie en vruenden mij volledig te vernietigen.
    Een film. Die nu kerst en jaarwisseling nog heel fris op mijn geheugen staat.
    Een spoor van vernieling liet zei achter bij mij en meerdere mensen.
    Geen spijt absoluut gewetenloos. Ze schuwen niks. De leugens over mij die zei achter de rug om vertelde, verkrachting mishandeling om haar geheime zieke leven en daden af te denken zijn letterlijk onmenselijke.
    Dus mocht je het gevoel hebben in zo’n relatie te zitten vriendschappelijk of liefde.
    ●wegwezen!!!
    Deze mensen wat ook hun verleden of trauma is, begrip…ik heb mijzelf in 1000 verschillende manieren proberen te zetten niks hielp…
    Ze erkennen niet wat ze fout dien. Nooit.
    ik was voor haar Door brandende huizen gelopen, zo veel liefde had ik.
    Constant uit op macht en winnen. Ondermijnen alles.
    dartelen gewetenloos verder.
    Ik wil dit schrijven om mensen liefdevol te beschermen.
    Zoek Hulp. Wegwezen.
    m.v.g
    Simon

  7. Wat ik doe is proberen te blijven mensen hun ogen openen voor de sluwheid en geslepenheid,het berekend zijn in alles, tot in de kleinste puntjes. DIt doe ik omdat ik niet niks kan doen tegen dit onrecht en het constante sluwe onderhuidse gestook. En in de hoop dat er bij enkelen een belletje gaat rinkelen en ze zelf zien hoe die persoon erop uit is om alles in je leven te ondermijnen, en je te kraken, je niks kan gunnen…. En om het publiek dat de leugenaar narcist zoekt om zich door te laten omringen en beschermen( jawel, bescherming van hun daderschap
    en zich slachtofferend als ze dreigen door de mand te vallen…)om dat publiek collectief kleiner te maken.
    Want tegen de macht van een collectief door verblind wordt door een brainwashende
    manipulerende persoon kan je echt niet tegenop. Dat is te groot en te sterk.
    Mijn ervaring is dat je roddels en leugens moet blijven doodknijpen omdat ze anders hun eigen leven gaan leiden en je mee in de vernieling kunnen helpen
    Door te vechten tegen die machtsspelletjes lijkt het inderdaad wel vaak nog erger te worden omdat je letterlijk het ego van die machtswellustige terug op en over je heen geprojekteerd krijgt, hun ego dat bedreigd wordt omdat het kunstmatige mechanisme en de constructies die
    ze hebben opgezet , gebaseerd op zeer veel leugens en fantasieën,in elkaar dreigt te storten en ze hun gezicht dreigen te kunnen verliezen. Iets waarvan de leugenachtige narcist gruwelt.
    Als niemand tegen zulke mensen ingaat blijven ze overal schade berokkenen en destructie teweeg brengen dus in mijn optiek dien ik het te blijven bestrijden, voor mezelf maar ook
    voor anderen.
    Het kan zijn dat het fout is maar het is een natuurlijke drang om te willen blijven streven naar het behoud van integriteit en het me niet in constante laten beledigen van mijn intellect door domme uitspraken en etiketten die over mij worden gekleefd en worden verspreid.En ook omdat deze giftige mensen de goeie mensen vanuit je omgeving zo mee wegduwen en je zo geïsoleerd geraakt. Het is een toxisch zichzelf blijven voedend destructief patroon dat wordt toegepast met heel vaak 1 en dezelfde persoon in het vizier. zodat er een calimero-complex lijkt te ontstaan en het slachtoffer zichzelf ‘lijkt’ te slachtofferen owv de projectieve identificatie
    op zich waarnaar die zich tegen beter weten in begint te gedragen.
    veel moed,
    quand tous les dégoutées sont partis, il n’y a que les dégoutants qui restent.
    daarom doe ik wat ik doe….
    maar het is een hele ondankbare en vermoeiende klus
    Mitiko

    1. Hallo. Ik reageer eventjes op mijn eigen eerder schrijven hier. Hoewel ik het misschien toch voor een stuk zo verder ga blijven aanpakken zoals ik het hier heb neergepend (het narcisme) had ik het werkboek toch besteld en vandaag in de bus gekregen (waarvoor dank aan Iris!). Ik kwam al direkt twee zaken tegen waar ik veel aan had: (Hoewel je soms denkt dat het voldoende is om iets te weten en te zien is het blijkbaar toch belangrijk dat je het effectief ook “leest” ter bevestiging); dat je zelf niet gek bent en dat je inderdaad ‘geslachtofferd’ wordt en tot slachtoffer bent ‘gemaakt’.
      En dan lees ik het grote misverstand en de misperceptie daaromtrent van je omgeving en daar heb ik vb al veel aan om dat terug te lezen. Dat doet deugd; die erkenning.
      *ook het schrijven van die brief. Hoe je dat het beste aanpak. Hoewel ik zaterdag dan
      toch een brief geschreven heb aan zus/narcist lijkt het me inderdaad beter om dat niet te doen. In mijn situatie vb omdat die brief sowieso weer tegen me gaat gebruikt worden, met de nodige indiscretie gaat behandeld worden zodat de persoon in kwestie zo weer niet in zichzelf hoeft te kijken. Mijn frustraties en boosheid naar haar toe zullen weer als belachelijk en als nonsens worden afgedaan en weer bij mij terug gelegd worden. zzzuuuuuuucht….
      Ik vind het heel moeilijk, mensen, heel vermoeiend en heel moeilijk,
      het is ploeteren in de modder, nog steeds. Maar ik heb al veel gehad aan jullie reacties hier.
      Ondertussen zit ik dus al 8jaar in die wir war en chaos van narcistische manipulatiespelletjes die me blokkeren en wegtrekken uit wat er echt toe doet in het leven.
      Ik verwacht dus geen wonderen van dit boek en ik blijf sceptisch en realistisch
      maar ik ben toch blij dat het mij nu zelfs al een klein beetje meer sterkt in het doolhof
      van manipulatie en verdraaiingen…
      En ik hoop dat ik daardoor mezelf terug wat meer au sérieux zal kunnen gaan nemen
      daar waar mijn intuïtief aanvoelen en de vinger ergens opleggen mij met veel intimidatie
      en psychisch en fysiek geweld is afgeleerd en afgenomen.
      Bij mij is het nu zaak van ‘pick up the pieces’ and ‘put them back together’
      ondanks alle brokken en beschadigde stukjes
      bedankt voor het boek
      en bedankt aan allen hier
      groet,
      Mitiko

      1. Hoi Mitiko,
        Fijn dat je al wat aan mijn boek hebt. Wat betreft de brief (deze opdracht uit het boek); dit doe je voor jezelf. Ik weet dat er hulpverleners zijn die adviseren om een brief te schrijven en daadwerkelijk aan de betreffende persoon (narcist of psychopaat) te overhandigen. Ik raad dit over het algemeen af en leg in mijn boek duidelijk uit waarom. Jij geeft de reden hier ook heel duidelijk. Het wordt inderdaad het zoveelste wapen in zijn of haar strijd. Die strijd waar hij/zij je in wil hebben, daar moet je juist uit zien te blijven. Dan ontstaat er weer ruimte om jezelf te vinden.
        Veel succes hiermee en sterkte!
        Iris

  8. Iris,
    Je boek en deze site hebben mijn hele levensverhaal in een ander perspectief geplaatst. Het kwartje viel doordat ik met een steunende vriendin in de leeftijd van mijn ouders het heb aangedurft, na jaren zwijgen over mijn verleden, toch te gaan praten. Ik belde na een ruzie met mijn moeder en mijn vriendin zei:” Die vrouw is zo koud en hard en gemeen, het is niet te geloven dat je er nog bent.” En toen viel het kwartje, ik dacht dat mijn moeder alleen borderline had, maar dit is heel iets anders. Van mijn vader wist ik al dat hij zichzelf ziet als een miskend genie. Ze zijn allebei veel gekker dan ik dacht. En narcistisch, dus. Een patroon wat zich herhaalt in mijn partnerkeuze, ik heb grote problemen op dat vlak. Zelf ben ik bipolair, heb ook een tijd gedacht dat dat het probleem was, ik was toch ook gek? Dat vonden mijn medeleerlingen op school ook. Maar eigenlijk ben ik er toen ook ingetrapt, ik heb ze veel teveel vergeven toen dat bekend werd, zo van; “ik was ook moeilijk.” In de ijdele hoop dat zij ook eens naar zichzelf zouden kijken en hun aandeel onder de loep te nemen. Niet dus, ik weet nu waarom. Dankjewel Iris en iedereen op de site, ik heb veel van jullie geleerd.
    Lotte

    1. Hoi Lotte,
      Bedankt voor je reactie! Ik ben blij voor je dat mijn boek en site je uit het land van de duisternis hebben kunnen halen (om het maar even in mijn woorden te zeggen). En ook dat je zoveel steun hebt gehad aan de reacties van anderen.
      “Het is een wonder dat jij er nog bent”, zei je vriendin, en de tranen sprongen in mijn ogen toen ik dit las. Dit heeft o.a. de traumatherapeut die mij zo geholpen heeft, tegen mij gezegd. Die woorden betekenen zoveel. En ook jij hebt het overleefd, respect voor jou!
      Iris

  9. Hoi Iris,
    Ja, ik heb veel aan mijn vrienden, vooral de vriendin die ik aanhaalde, zij is voor mij een tweede moeder en ik kan nu haar normale realiteit toetsen als mijn moeder of mijn ex weer eens bezig is geweest met pogingen om mij in de war te maken.
    Wat ik mis in je boek is een aspect van slachtofferschap waar ik veel moeite mee heb gehad en dat is ‘paradoxale dankbaarheid’ jegens de daders. Heel tricky. Misschien iets voor je volgende boek?
    Lotte

    1. Hoi Lotte,
      ja, dat is inderdaad een belangrijk onderwerp dat in mijn volgende boek aan bod komt. Ik moest in mijn werkboek echt een keuze maken, er is zoveel om te behandelen! Maar gelukkig kan ik in het vervolg enkele zaken uitdiepen.
      Heet belangrijk dat je mensen hebt aan wie je de realiteit kan toetsen. Elk slachtoffer van narcisten heeft deze normale mensen nodig.
      Iris

  10. Hallo allemaal,
    Het doet mij pijn en verdriet om al jullie verhalen te lezen. Zelf ben ik helaas ook slachtoffer van een narcist.
    Ik heb 2 jaar lang met hem onder één dak gewoond en ik heb een zoontje met hem.
    Vijf jaar geleden ben ik daar letterlijk weggevlucht. Hij heeft me ook vreselijk mishandeld ( geestelijk en lichamelijk).
    Nu, bijna 5 jaar later ( en nooit omgekeken te hebben naar onze zoon) is hij een rechtzaak begonnen tegen mij, hij wilt nu ineens erkenning regelen en een omgangsregeling.
    Jullie begrijpen natuurlijk wel, dat dat niet gaat gebeuren.
    Toch maak ik me wel vreselijke zorgen.
    Heeft iemand van jullie hier toevallig ervaring mee? Dan zou ik daar graag meer over willen horen.
    Groetjes Latoyah.

    1. Hoi Latoyah,
      Ik begrijp je zorgen. Zelf heb ik ook alleen het ouderlijk gezag. Mijn ex heeft onze zoon wel erkend. Zoon is nu 13 en mag voor een rechtbank zelf zijn woordje doen.
      Hij heeft af en toe contact met zijn vader, maar wil het liever niet. Mijn ex heeft ook gedreigd met de rechtbank, maar vanwege de kosten blijft het tot nu toe bij dreigen.
      Wel probeer ik zoveel mogelijk “bewijs” tegen mijn ex te verzamelen. Het blijft moeilijk of dit “bewijs” erkend wordt door een rechtbank, maar ja … beter iets dan niets!
      Heb je zelf in het verleden aangifte gedaan of hulp gezocht? Betaalt je ex kinderalimentatie?
      (vast niet, aangezien hij je zoon niet erkend heeft?)
      Heb je “bewijs” in wat voor vorm ook, waaruit kan blijken hoe je ex is?
      Groetjes Syl

  11. 19 jaar relatie gehad met een narcist, nou ja relatie, ik heb er twee kinderen mee, ik wilde al lang geleden opgeven ,maar als je kinderen hebt gaat dat niet zomaar. Nu 5 jaar gescheiden ,maar geloof me lotgenoten ,je kunt wel scheiden, maar je komt er niet vanaf, ze blijven je kloten en lastig vallen ,zetten de kinderen tegen je op .je eigen familie zetten ze tegen je op ,je vrienden ,en het mooie ervan is..ze geloven allemaal (bijna allemaal)de leugens van je oooh zo vrolijke wel bespraakte narcist. Wat is de mens toch kortzichtig ,,,er zijn mensen die graag andere mensen pijn doen en daar nog plezier in hebben ook ,,vuile narcisten.

    1. Beste Frank,
      Wat vervelend voor je dat je ex nog zo bezig is. Omdat je ook zo veel last hebt van omstanders (mensen om je heen) die door haar bewerkt zijn, raad ik je van harte aan om mijn boek te bestellen. Niet alleen vind je in dit boek belangrijke informatie om je te kunnen wapenen tegen haar spelletjes, het gaat ook in op hoe je de focus meer op jezelf en je eigen leven krijgt. En hoe je zo min mogelijk last kan hebben van omstanders die gemanipuleerd zijn, en je kunt richten op mensen die gewoon achter jou staan. Het boek zal je sterker maken.
      Veel sterkte, hoe dan ook,
      Iris

      1. dag Iris,
        bedankt voor je reactie ,ik heb een paar boeken over narcisme ,ik weet wat er aan de hand was ,en nu nog is ,,wat ik hier boven schreef is pure frustratie ,ik snap dat nu eigenlijk nog niet ,dat NPS niet veel bekender is ,snap er niks van ,dat hulpverleners voor je gezin met kinderen ,hier niks van snappen ,niet voor opgeleid worden ,ze niks doorhebben als ze voor de gek gehouden worden ,terwijl ik het gewoon zeg ,wat er aan de hand is ,,tja inderdaad ,ik leg het af verbaal (bijna altijd),je stem wordt niet gehoord ,en dat vind ik triest ,en daardoor geef je het vechten voor waarheid op ,,ze geloven je niet (dom),
        dus ik wil de mensen die hierboven geschreven hebben ,,veel sterkte wensen ,en heel veel kracht ,want je zult het nodig hebben ,ze schrijven mijn verhalen ,zeer herkenbaar ,maar dat weten wij lotgenoten allemaal ,ga weg bij ze ,want het houdt nooit op ,geloof me ,
        groet frank

      2. Hoi Frank,
        Fijn hier iets te lezen van iemand die al langer weg is en ja, ik word na tien jaar nog steeds getreiterd en lastiggevallen, met als wapen de voogdij over mijn dochter van tien. Ik kom ook nog dagelijks in aanraking met stukjes hersenspoeling van hem. Een voor een trek ik de leugens uit mijn lijf. Ik mag er WEL zijn, houd dat in je hoofd en lees alsjeblieft het boek van Iris, als je het echt helemaal doorwerkt, is het wel een flinke klus, maar het levert heel wat op in je bewustwordingsproces. En dan kun je ook narcisme-vrij worden en srukje bij beetje het gif uit je systeem halen. Leuk wordt het niet meer met je ex, maar je kunt het misbruik ( wat nog steeds doorgaat kennelijk), wel effectief leren stoppen of minimaliseren. Mijn zwakke plek is nog steeds de angst en het gevoel dat hij toch altijd zal winnen, dat ik mijn dochter (die ik nu al anderhalf jaar niet heb gezien) voorgoed kwijt ben. Vrienden en familie hebben me ook laten barsten in de moeilijke periode na mijn scheiding; ik ben de meeste ook kwijt, was boos omdat ze gewoon weigerden om mij te geloven en achter me te staan. In nood leer je je vrienden kennen… Ik heb nu wel weer een clubje om me heen, maar het is heel eenzaam geweest en ik voelde me totaal in de steek gelaten. Veel sterkte en ik hoop nog eens een bericht van je tegen te komen.
        Gr. Lotte

  12. dag Lotte,
    ik sta echt wel weer sterk in mijn schoenen hoor ,dus maak je maar geen zorgen, jij weet en ik weet, je kunt bijna niks doen ,want ze pakken je terug, over de rug van je eigen kinderen ,je stuk van hierboven ,,,vanaf vrienden en familie ,,,,,,en het hersenspoelen ,,tja ook hier hetzelfde ,,mijn kinderen moeten het nog leren ,maar dat duurt nog heel lang ,,als je de narcist voortaan door hebt ,,sta je een stap sterker ,maar ze zijn sluw en blijf op je hoede ,want voor je er erg in hebt ,sta je weeeer met 1-0 achter.
    jij ook heel veel sterkte ,en doe het maar met je kleine clubje vrienden ,daar heb je meer aan ,als de mensen die je afvallen ,daar is weinig aan verloren ,
    groeten

  13. Goedemorgen.. middels de zoekterm ‘ik mag niet boos zijn op mijn moeder’ terecht gekomen op deze site. Tranen prikken achter mijn ogen omdat ik zoveel van jullie verhalen herken. Ik heb altijd weggewuifd dat mijn moeder een narcist is, omdat de typische narcist-kenmerken zich niet direct (of in ieder geval niet zichtbaar) bij haar voordoen (zich grandioos voelen etc). Maar nu ik dit lees, waarbij serieus alle punten van misverstand overeenkomen met de argumenten die ik altijd aanvoer waarom ik niet boos mag zijn op mijn moeder (het is onkunde, ze bedoelt het goed, etc), wordt mijn woede naar haar alleen maar aangewakkerd. Op een positieve manier. In plaats van boos zijn op mezelf richt mijn boosheid zich nu meer en meer op de persoon bij wie het hoort. Ik ben al een hele poos in therapie om, inderdaad, mezelf en mijn eigenwaarde te ontdekken. Ik neem het inzicht van vanmorgen zeker mee. Ik zou nog veel meer willen typen en jullie allemaal een knuffel willen geven, omdat ik het zo goed kan voelen… maar anyway. Veel liefs, Kirsten

  14. Kirsten inderdaad heel mooi te lezen hoe je beschrijft dat de boosheid zich verplaatst. Ik heb het echt niet makkelijk met het feit dat ik een moeder heb met narcisme, maar o wat ben ik blij dat ik geen man/ex heb met narcisme, het lijkt me bijna ondragelijk om machteloos te moeten toezien dat ze jou kinderen bij je weg houden etc. Met machteloos bedoel ik niet dat je niets doet, maar dat het harde vechten zo weinig resultaat geeft.

  15. Kom er dankzij jullie net achter na weer een zwaar weekend dat ik er al 30 jaar inzit? En word alleen erger.heb geen werk en eigen geld ..kan nergens heen ..zit dus vast hij liegt alles aan elkaar neemt mijn gesprekken altijd over ben zwaar migraine patient beinvloed mij leven maar beinvloed volgens hem zijn leven meer .ik be op ik kan niet meer maar kan geen kan op zit voor de zoveelste avond weer alleen op de bank en hij zitnweer als een puber boven want ik weest hem er weer eens op dat hij loog zucht denk dat ik maar een eenpersoonskamer klaar ga maken en dat me toeeigend…

    1. Lieve Bluewater,
      Maak die eenspersoonskamer klaar. Begin een leven voor jezelf, zoek een hobby en vind vrienden. Ga scheiden. Ja ook als je in de bijstand komt te zitten, in een kloteflat moet wonen en bijna geen geld zal hebben. Ga!!!
      Je zult je vrijer voelen, meer energie krijgen. Geluk zal vanzelf komen.
      Je kunt het.
      Geloof dat.
      Ik weet het.

  16. Ik heb een nieuwe slogan: Bevrijd jezelf uit de terreur van schuld en schaamte! Veel sterkte en lees het boek van Iris, dat gaat je echt helpen. Maar het is wel een hele klus hoor, als je het echt helemaal doorwerkt. Je kunt het natuurlijk ook alleen lezen en de opdrachten niet doen. Stukje voor stukje lezen werkt ook, is mijn ervaring. En verstoppen voor de narcist!

  17. beste Bluewater, het is nooit te laat om je leven een andere richting te geven. Je voelt je gevangen, maar je kan eraan ontsnappen. Als je het boek van Iris nog niet hebt, dan zou ik die bestellen en lezen. Neem ten minste 1 iemand in vertrouwen, die er echt alleen voor jou is.
    Ik wens je veel sterkte

  18. Inmiddels al een aantal jaren geen contact meer mijn moeder Zij heeft het contact met mij verbroken ( niet voor het eerst overigens) maar beweert nu (tegenover iedereen) dat ik het contact verbroken heb. Smaad en laster, verspreiding van leugens.
    Vader inmiddels overleden na lang ziekbed.. Een man die absoluut niet tegen mijn moeder op kon. Hij verdedigde haar altijd te vuur en te zwaard en probeerde de zaak weer te lijmen zodat contact weer werd hersteld. Ben er steeds ingetrapt.
    Krijg nu om de paar maanden brieven vol leugens, hatelijke aantijgingen en emotionele chantage en manipulaties van mijn moeder. Mijn moeder wil haar kleinkind zien. Van de gedachte alleen al gruw ik.
    Ik wil geen contact. Mijn dochter wil ik beschermen tegen deze narcist van de ergste soort. Geen brieven of telefoontjes. KPN heeft inmiddels al een waarschuwing naar mijn moeder gestuurd. Nu wil ik dat zij stopt met schrijven van haar hatelijke brieven. Heb geen zin om naar politie te stappen. Wat moet ik doen? Is er een kans dat zij op een gegeven moment ophoudt met haar hatelijke brieven?

    1. Hallo anoniem,
      Hoe hoog schat jij de kans in dat zij stopt met schrijven? En laat je die keuze bij haar? Zoals ik het lees ben je al heel ver in het nemen van goede beslissingen en jezelf en je dochter te beschermen tegen haar.Waarom nu dingen toelaten? Je kent je moeder het beste, zal het hier stoppen? Waarom schakel je de politie niet in? Het zal inbreuk doen op haar eigenwaarde en aanzien als zij als”stalker” bekend staat bij politie en dat wil ze niet. Bewaar de brieven als bewijs en daarna steek je ze in de fik. Weg met die negatieve energie!! Je kunt dit! Je hebt zoveel meer kracht dan haar. Jij bent sterker! Jij neemt hier geen genoegen mee toch? Je wil het beste voor je dochter en voor jou. Ik gun je dat! Ik geloof in je!

      1. Dag Lonneke,
        Inmiddels een melding gedaan bij politie en om advies gevraagd. Supervriendelijk te woord gestaan door de afdeling Huiselijk Geweld. Moeders komt met naam en toenaam in het politiesysteem te staan zodat zij aangepakt kan worden mocht dat nodig zijn. Voor mij in ieder geval een enorme geruststelling.
        Ben erop gewezen dat het belangrijk is om aan dossiervorming te doen. Dus geen brieven (meer) vernietigen. Heb ik in het verleden wel gedaan. Dat lucht op, alleen vernietig je daarmee bewijsmateriaal. Bewaren dus die vervelende brieven maar niet openen en vooral niet lezen (dat is niet bevorderlijk voor mijn humeur).
        Op dit moment is het lastig om mijn moeder strafrechtelijk aan te pakken omdat er in onvoldoende mate sprake is van “stelselmatig” lastigvallen. De Politie is desalniettemin bereid om haar een waarschuwing te versturen. Ben er nog niet uit of ik van deze mogelijkheid gebruik wil maken. Op die manier krijgt zij weer aandacht en dat gun ik haar niet.
        Verwacht binnenkort wel weer een actie van haar kant. Binnenkort is het 3 jaar geleden dat mijn vader overleed.
        Overigens beweert ze sinds het overlijden van mijn vader dat het mijn vader was die mij echt haatte en het contact met mij wilde verbreken. Zij niet. Hiermee heeft ze toch weer een nieuw manipulatief dieptepunt bereikt.
        Vroeger konden mijn vader en moeder zich achter elkaar verschuilen in hun manipulatieve spelletjes richting mij. Dat kan sinds het overlijden van mijn vader niet meer.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *