En dan jij…

Dit is een gastcolumn van Christina

Na twee afspraakjes komt het besef… ik zou je leuk kunnen gaan vinden. Maar het klopt niet, gevoelsmatig. Het kan niet kloppen. Er moet iets niet goed zitten. Toch? Ik ga spitten, op onderzoek uit. Lees je berichtjes steeds opnieuw, kijk naar je gezicht als je tegen me praat. Analyseer er op los. Probeer te herleiden wat er niet klopt uit wat je mij vertelt. Zoek op internet uit hoe verborgen narcisme in elkaar zit, hoe dit te herkennen. Uiteindelijk vind ik een paar losse eindjes en ben ervan overtuigd… ook jij bent een foute man.

Lees verder “En dan jij…”

Overwinning

Dit is een gastcolumn van Christina.

Ik verstijf. Daar zit je. Buiten op het terras, alleen. Vanuit de kroeg, waar ik met mijn vrienden ben die jij nooit mocht, zie ik je als vanuit het niets. Door het raam. Het is lang geleden dat ik je zag, zeker anderhalf jaar.

Ik kan mijn ogen niet van je afhouden. Mijn gedachten vliegen alle kanten op. Herinneringen dringen zich aan mij op, mijn maag krimpt ineen. Een golf van verdriet, boosheid maar ook trots golft door mij heen. Ik voel alles door elkaar op dit moment.
Lees verder “Overwinning”

De prinses en de heks

Dit is een gastcolumn van Christina.

Christina schreef onderstaand sprookje voor haar nichtje van rond de 10, die met narcistische invloeden te maken heeft. Ik vond het zo treffend dat ik haar vroeg of we het op de blog mochten plaatsen.

Er was eens een prinses en ze heette Valentina. Haar vader was een koning en haar mammie was koningin. Ze woonden in een prachtig paleis met een grote tuin waar een heleboel dieren woonden; paarden, honden, herten en struisvogels.

Lees verder “De prinses en de heks”