Dit is een gastcolumn van Christina.
Ik verstijf. Daar zit je. Buiten op het terras, alleen. Vanuit de kroeg, waar ik met mijn vrienden ben die jij nooit mocht, zie ik je als vanuit het niets. Door het raam. Het is lang geleden dat ik je zag, zeker anderhalf jaar.
Ik kan mijn ogen niet van je afhouden. Mijn gedachten vliegen alle kanten op. Herinneringen dringen zich aan mij op, mijn maag krimpt ineen. Een golf van verdriet, boosheid maar ook trots golft door mij heen. Ik voel alles door elkaar op dit moment.
Lees verder “Overwinning”