Tag: herstellen narcisme

Psychisch en emotioneel geweld onvoldoende ingebed in overheidscampagne over huiselijk geweld

Stichting Het Verdwenen Zelf juicht voorlichting toe, maar signaleert aantal knelpunten

De rijksoverheid heeft de campagne ‘Een onveilige thuissituatie doorbreken, begint met je zorgen bespreken’ gelanceerd. De commercials en website ikvermoedhuiselijkgeweld.nl zijn bedoeld om omstanders, die vermoeden dat er sprake is van huiselijk geweld, te activeren het gesprek met mogelijke slachtoffers aan te gaan. Stichting Het Verdwenen Zelf juicht elke poging die ten doel heeft slachtoffers te helpen van harte toe. De uitvoering van deze campagne behoeft in de ogen van de expertorganisatie echter een verduidelijkingsslag. Psychische en emotionele mishandeling gaat bijna altijd vooraf aan seksueel of fysiek misbruik en gaat er bijna altijd mee samen. De impact van deze ‘cocktail’ van mishandeling is enorm. Het is daarom cruciaal dat omstanders, zowel in de privésfeer als eventueel betrokken professionals en instanties, alle vormen van mishandeling leren (h)erkennen. De huidige overheidscampagne geeft hier onvoldoende invulling aan, omdat de informatievoorziening incompleet en eenzijdig is.

Psychische en emotionele mishandeling; een wijd verspreid probleem*
Nederland telt naar een voorzichtige schatting 700.000 slachtoffers van psychisch en emotioneel geweld (ook wel dwingende controle of coercive control genoemd). Minder dan 10% van de mensen beseft goed wat deze vorm van mishandeling inhoudt en onderschat bovendien de negatieve kanten ervan. Psychisch geweld vindt achter de (voor)deur plaats in de vorm van kindermishandeling, partnergeweld maar ook machtsmisbruik op de werkvloer. Van alle gevallen van huiselijk geweld is in 82% van de gevallen sprake van psychisch geweld, in 46% van de gevallen gaat het om fysiek geweld en bij 15% draait het om seksueel geweld blijkt uit onderzoek van het Verwey-Jonker Instituut. Psychische mishandeling is de beste voorspeller van ernstige psychische problemen als depressie, angst, PTSS etc. De overheidscampagne komt dus als geroepen. Lees verder “Psychisch en emotioneel geweld onvoldoende ingebed in overheidscampagne over huiselijk geweld”

Ontmoet lotgenoten tijdens laatste live workshop van dit seizoen

Om zoveel mogelijk slachtoffers van narcistische mishandeling te ondersteunen in hun weg naar herstel, bieden wij al ruim acht jaar maandelijks de basisworkshop ‘Hoe (h)erken ik narcistische mishandeling en hoe leer ik het te hanteren?’ aan door heel Nederland. Zaterdag 17 juni staat een nieuwe editie gepland. Dit keer vlakbij Leeuwarden (Stiens).

Woon je in Noord-Nederland en kun je de inzichten en praktische handvatten van onze ervaren trainers wel gebruiken? Dan is deze bijeenkomst iets voor jou! Ook als je iets verder weg woont is deze workshop een aanrader, want dit is een uitgelezen kans om op een unieke locatie, midden in de natuur in een kleine groep van maximaal 11 personen onder deskundige begeleiding aan de slag te gaan met lotgenoten. Er is nog slechts een aantal plaatsen beschikbaar.

Eerdere deelnemers hebben veel aan de workshop gehad. Een van de vele recensies luidt ‘𝘐𝘬 𝘨𝘶𝘯 𝘪𝘦𝘥𝘦𝘳𝘦𝘦𝘯 𝘥𝘪𝘦 𝘮𝘦𝘵 𝘱𝘴𝘺𝘤𝘩𝘪𝘴𝘤𝘩 𝘨𝘦𝘸𝘦𝘭𝘥 𝘵𝘦 𝘮𝘢𝘬𝘦𝘯 𝘩𝘦𝘦𝘧𝘵 𝘨𝘦𝘩𝘢𝘥 𝘻𝘰’𝘯 𝘸𝘢𝘢𝘳𝘥𝘦𝘷𝘰𝘭𝘭𝘦 𝘥𝘢𝘨 𝘮𝘦𝘵 𝘭𝘰𝘵𝘨𝘦𝘯𝘰𝘵𝘦𝘯. 𝘏𝘦𝘳𝘬𝘦𝘯𝘯𝘪𝘯𝘨 𝘣𝘪𝘫 𝘢𝘯𝘥𝘦𝘳𝘦𝘯 𝘦𝘯 𝘯𝘪𝘦𝘶𝘸𝘦 𝘪𝘯𝘻𝘪𝘤𝘩𝘵𝘦𝘯 𝘨𝘦𝘷𝘦𝘯 𝘫𝘦 𝘦𝘦𝘯 𝘥𝘶𝘸𝘵𝘫𝘦 𝘪𝘯 𝘥𝘦 𝘨𝘰𝘦𝘥𝘦 𝘳𝘪𝘤𝘩𝘵𝘪𝘯𝘨’. Bekijk hier meer recensies en aanvullende informatie over de workshop: https://verdwenenzelf.org/workshops/

Wil jij ook vanuit een theoretisch kader meer inzicht in waarom narcistische mishandeling zo beschadigend kan zijn en aan de slag met het herstellen van vertrouwen en kracht in jezelf? Meld je dan nu aan: https://verdwenenzelf.org/inschrijving-workshop/

Kom je met het openbaar vervoer? Laat het ons weten. Wij zorgen voor vervoer vanaf de bushalte Griene Leane in Stiens naar de workshoplocatie.

Zo was het toen, zo is het nu

Dit is een gastcolumn van Aurora

Zo’n tien jaar geleden zag mijn leven er heel anders uit dan nu. Als ik terugdenk aan de emotioneel toxische omgeving waar ik toen in leefde, denk ik regelmatig in termen van een Koninklijke familie (omdat deze zichzelf superieur acht) en hun zelf gecreëerde Koninkrijk, inclusief een Golden Child (Prins of Prinses), een zondebok en schare brave onderdanen die doen en denken wat hen wordt opgedragen.

Zondagavond, 17.00 . Ik sta in de grote gaarkeuken van het Paleis. Klaar om te helpen met koken. Met een schort voor, want dat moet als je in deze keuken helpt.

Ik scharrel wat in een keukenla, op zoek naar een mes. Als ik er een vind dan hoor ik de Koningin meteen zeggen: ‘Nee, niet dat mes natuurlijk, daar ga ik mee snijden. Dat snap je toch wel?’. Ze lacht erbij, maar het voelt niet grappig. Ik overhandig het mes aan hare majesteit en vind al snel een ander mes. En een snijplank. Wanneer ik die pak hoor ik een nieuwe instructie: ‘Nee niet op die snijplank, dat snap je toch wel? Dat is de beste die ik heb en die heeft mijn dochter dus nodig’. Oh ja, haar dochter, de prinses. Ik geef de snijplank aan de prinses en vind een andere snijplank. Lees verder “Zo was het toen, zo is het nu”

Zondagmorgen

Dit is een gastcolumn van Summermoon

Het is zondagmorgen en ik voel me een beetje alleen. En dan ga ik vaak even naar “Het Verdwenen Zelf” om de gastblogs en reacties te lezen. Ik reageer dan graag op de blogs en reacties van mensen, die net zoals ik, zich op dat moment misschien ook een beetje alleen voelen. En ik voel hoe de tranen soms over mijn wangen biggelen terwijl ik de warme, liefdevolle reacties van anderen lees.

En sommige reacties herinneren me aan waar ik ruim een jaar geleden om deze tijd was. Toen was mijn scheiding net voorbij en ik hier net woonde. Ik was totaal in de war en in shock over datgene wat me in korte tijd allemaal overkomen was. Ik kon mijn ex nog niet los laten en mijn verdriet was onnoemelijk groot. En dan besef ik nu, dat ik enorme stappen heb gemaakt. Dat het verdriet plaats heeft gemaakt voor daadkracht. Dat mijn zelfvertrouwen groeiende is.

Lees verder “Zondagmorgen”

Woorden van waarde (wat inspireert jou?)

Dit is een gastcolumn van Aurora

Ik heb in de afgelopen maanden de kans gekregen om gastcolumns te schrijven voor dit blog. Daar ben ik dankbaar voor. En ook voor al jullie reacties daarop. De vele reacties brachten me op een idee:

Zou jij (lezer van dit blog) aan ons (iedereen die dit blog leest) willen laten weten welke woorden jou in de afgelopen jaren geïnspireerd en/of geholpen hebben om moed en kracht te vinden op jouw overlevingstocht?

Misschien een passage uit een boek?
Een mooie quote?
Enkele zinnen uit een liedje of gedicht?
Een advies of compliment dat je van iemand kreeg?

Als ik zelf een voorbeeld wil geven, moet ik kiezen uit veel inspiratiebronnen. Maar een voorbeeld van woorden die voor mij het verschil maakten op een belangrijk moment in mijn leven, helemaal aan het begin van mijn overlevingstocht, zijn deze:

When it feeds your inner light,
it’s not an indulgence,
it is a necessity*.

(Oorspronkelijke bron: onbekend)

Ik vond deze quote op internet, en zij sprong er voor mij uit tussen alle anderen. Als slachtoffer van narcistisch misbruik heb je vaak niet geleerd om aan zelfzorg te doen. Deze quote zette mij op het juiste spoor.

En nu jij: Welke woorden zetten jou op het juiste spoor?
Ik ben oprecht benieuwd naar wat jou inspireert.

* Vrij vertaald:
Wanneer het (een handeling of gedachte) jouw innerlijke licht voedt,
dan is dat geen overbodige zelf verwennerij,
maar een absolute noodzaak.

Narcisme op de werkvloer laat een spoor van ziekmeldingen achter

In dit artikel van Management Support geeft Iris namens Het Verdwenen Zelf inzicht in de impact van narcisme op de werkvloer.  Het ervaringsverhaal van Wendy illustreert hoe groot die impact kan zijn. Manager Inge veroorzaakte haar ontslag omdat de directeur Wendy naar aanleiding van goed functioneren een nieuwe baan wilde aanbieden. Lees het verhaal hier.

Wendy dacht dat Inge haar waardeerde om haar inzet ‘Ik vond mezelf eigenlijk een saai persoontje, maar Inge gaf me het gevoel dat ze me volledig accepteerde. Ik koesterde me in haar aandacht, alsof ik zoveel mogelijk zonnestralen wilde opvangen op een grijze dag’. Toch zette Inge Wendy buitenspel door negatieve verhalen over haar te verspreiden om Wendy’s carrièrekansen te blokkeren en haar eigen imago op te vijzelen. Lees verder “Narcisme op de werkvloer laat een spoor van ziekmeldingen achter”

Wespennest

Dit is een gastcolumn van Heidi

En dan is er ineens een wespennest in mijn tuin. Een tuin die ik met zo veel liefde vorm geef en verzorg. Een tuin die ik langzaam maar zeker tot mijn paradijsje maak. Ik bepaal wat er wel en wat er niet mag groeien. Soms komt er spontaan iets op waarbij ik me bedenk of het wel of niet welkom is. Soms twijfel ik, laat ik het even gaan om dan later alsnog te beslissen dat deze gast te veel gaat woekeren, andere schatjes gaat verdringen en ruk ik het alsnog harteloos de grond uit. Het is mijn zelf gecreëerde paradijsje waarin ik mij veilig waan. Waarin mijn geluk niet op kan als er per ongeluk een roodborstje op mijn voet landt als ik ontspannen in mijn hangmat neerplof of wanneer een vlinder even bij mij uitrust. Ik kan er oprecht vol van schieten. Oh help, de ouderdom krijgt genadeloos grip op mij.

Nu schiet ik echter vol om een hele andere reden. Een ijverig volkje heeft de schoonheid van mijn tuin ontdekt. Was ik nog in euforie toen ik in het voorjaar een hommelnest ontdekte, nu kijk ik met gemengde gevoelens naar een wespennest. Geen nieuw verschijnsel in mijn tuin, heb er al twee weg laten halen. Maar deze zaten in mijn ateliertje. Nu hebben ze hun weg gevonden onder de grond, onder mijn siertuin. En mijn god, wat hebben ze het druk. Ze doen waar ze voor geboren zijn. Maar dit ijverige volkje kan het mij verdomd lastig maken. Sterker nog, ik ben allergisch voor ze. Je zou kunnen zeggen dat ze levensbedreigend voor me zijn. Het gaat me aan mijn hart dit volkje uit te moorden. En nog wel met gif dat misschien ook mijn andere bewoners de das om zouden kunnen doen. Hun lot ligt in mijn handen. Toch heb ik het gevoel geen keus te hebben.
En dan voel ik ineens een dramatische overeenkomst. Ik vind het belachelijk, maar ben al wat emotioneel opgestaan door waarschijnlijk de zoveelste verliefdheid die lijkt te gaan stranden. Maar daar gaat de vergelijking niet eens over. (hoewel, het kwam in mijn leven, liet het even toe en ruk het wellicht alsnog mijn leven uit.) Het maakt me alleen wat labieler en bevattelijk voor dit soort belachelijke hersenspinsels. Lees verder “Wespennest”

26 september: Online workshop ‘Uit het doolhof van narcistische mishandeling’

Ben jij ongelukkig in je relatie (dit kan een partnerrelatie zijn, maar ook met een collega of familielid)? En herken je deze rode vlaggen:

  • Overal over twijfelen.
  • Denken dat je overgevoelig bent.
  • Je voor alles excuseren.
  • Weinig energie en een gebrek aan daadkracht.
  • Moeite met slapen en ontspannen.
  • Gevoel van zinloosheid.
  • Terughouden van informatie naar anderen.
  • Je herkent jezelf niet meer terug.

Dan is onze online workshop ‘Uit het Doolhof van narcistische mishandeling’ van 26 september a.s. iets voor jou!

Voor wie interessant?
Deze training is behulpzaam voor iedereen die zich in een relatie bevindt die niet goed voelt, en waarin je het vermoeden hebt dat je te maken hebt met een narcist. In de training leer je hoe je belangrijke narcistische gedragspatronen herkent. Daarmee krijg je duidelijkheid over en grip op je eigen situatie. Ook leer je welke gevolgen emotionele mishandeling op slachtoffers heeft, zodat je je eigen gedrag en worstelingen beter gaat begrijpen. Tevens krijg je inzicht op belangrijke hulpbronnen die je kunnen ondersteunen richting herstel.

Investeer in de relatie met jezelf, klik hier om deel te nemen >>> Inschrijving online training • Het Verdwenen Zelf Lees verder “26 september: Online workshop ‘Uit het doolhof van narcistische mishandeling’”

Er was eens…

Dit is een gastcolumn van Summermoon

Het is mijn strijdkreet geworden. Het helpt me om te benoemen en te accepteren wat er ooit was en wat er nu niet meer is. Wie ik ooit was en nu niet meer ben.

Ik gebruikte het in het begin. Toen ik net ontdekt had wat “verborgen narcisme” is en ik durfde te erkennen dat ik een slachtoffer ben. Dat ik me ook slachtoffer mag noemen. Ook al is dat bijna een besmet woord omdat de narcist zich ook altijd als slachtoffer gedraagt om aandacht te krijgen.

En dat ik, twee jaar geleden op advies van de maatschappelijk werkster op de website van Het Verdwenen Zelf ging kijken. En na het lezen op deze website zoveel herkenning vond! Eindelijk deed ik iets voor mezelf. Ik kocht de boeken van Iris. En na het lezen van deze boeken, beschikte ik over tools om een begin aan het einde van de mishandeling te maken. Het einde van de emotionele en psychische mishandeling van de (verborgen) narcist. Het gedrag van die ander heb je niet in de hand. Maar hoe je zelf met het gedrag van die ander omgaat, daar heb je wel invloed op. Lees verder “Er was eens…”

Mijn kind zei: ‘mama je bent betoverd’

Dit is een gastcolumn van Ava

Van vrolijke, zorgzame, sprankelende en onbevangen vrouw naar een bange, machteloze en uitgeputte vrouw.

Vol goede moed dook ik acht jaar geleden (als weldenkend hulpverlener met een zoon van vijf jaar) na mijn scheiding in een nieuwe relatie met een man met twee kinderen. Bij ons in het dorp stond hij niet bekend als makkelijk. Hij had een langdurig financieel conflict met zijn ex-zwager en een vechtscheiding met zijn ex. Maar ik, een graag geziene in het dorp, een gevoelig en zeer inlevend persoon, ik zou dat weleens gaan fixen. Mijn hulpverlenershart kon toch immers alles aan, ik was flexibel en begripvol. Ik nam een berg aan lieve vrienden en familie mee en kwam liefde brengen. Ik sloeg de waarschuwingen (die ik met hem besprak en hij uiteraard stellig ontkrachtte) in de wind. Lees verder “Mijn kind zei: ‘mama je bent betoverd’”