Tag: herstellen narcisme

Zondagmorgen

Dit is een gastcolumn van Summermoon

Het is zondagmorgen en ik voel me een beetje alleen. En dan ga ik vaak even naar “Het Verdwenen Zelf” om de gastblogs en reacties te lezen. Ik reageer dan graag op de blogs en reacties van mensen, die net zoals ik, zich op dat moment misschien ook een beetje alleen voelen. En ik voel hoe de tranen soms over mijn wangen biggelen terwijl ik de warme, liefdevolle reacties van anderen lees.

En sommige reacties herinneren me aan waar ik ruim een jaar geleden om deze tijd was. Toen was mijn scheiding net voorbij en ik hier net woonde. Ik was totaal in de war en in shock over datgene wat me in korte tijd allemaal overkomen was. Ik kon mijn ex nog niet los laten en mijn verdriet was onnoemelijk groot. En dan besef ik nu, dat ik enorme stappen heb gemaakt. Dat het verdriet plaats heeft gemaakt voor daadkracht. Dat mijn zelfvertrouwen groeiende is.

Lees verder “Zondagmorgen”

Woorden van waarde (wat inspireert jou?)

Dit is een gastcolumn van Aurora

Ik heb in de afgelopen maanden de kans gekregen om gastcolumns te schrijven voor dit blog. Daar ben ik dankbaar voor. En ook voor al jullie reacties daarop. De vele reacties brachten me op een idee:

Zou jij (lezer van dit blog) aan ons (iedereen die dit blog leest) willen laten weten welke woorden jou in de afgelopen jaren geïnspireerd en/of geholpen hebben om moed en kracht te vinden op jouw overlevingstocht?

Misschien een passage uit een boek?
Een mooie quote?
Enkele zinnen uit een liedje of gedicht?
Een advies of compliment dat je van iemand kreeg?

Als ik zelf een voorbeeld wil geven, moet ik kiezen uit veel inspiratiebronnen. Maar een voorbeeld van woorden die voor mij het verschil maakten op een belangrijk moment in mijn leven, helemaal aan het begin van mijn overlevingstocht, zijn deze:

When it feeds your inner light,
it’s not an indulgence,
it is a necessity*.

(Oorspronkelijke bron: onbekend)

Ik vond deze quote op internet, en zij sprong er voor mij uit tussen alle anderen. Als slachtoffer van narcistisch misbruik heb je vaak niet geleerd om aan zelfzorg te doen. Deze quote zette mij op het juiste spoor.

En nu jij: Welke woorden zetten jou op het juiste spoor?
Ik ben oprecht benieuwd naar wat jou inspireert.

* Vrij vertaald:
Wanneer het (een handeling of gedachte) jouw innerlijke licht voedt,
dan is dat geen overbodige zelf verwennerij,
maar een absolute noodzaak.

Narcisme op de werkvloer laat een spoor van ziekmeldingen achter

In dit artikel van Management Support geeft Iris namens Het Verdwenen Zelf inzicht in de impact van narcisme op de werkvloer.  Het ervaringsverhaal van Wendy illustreert hoe groot die impact kan zijn. Manager Inge veroorzaakte haar ontslag omdat de directeur Wendy naar aanleiding van goed functioneren een nieuwe baan wilde aanbieden. Lees het verhaal hier.

Wendy dacht dat Inge haar waardeerde om haar inzet ‘Ik vond mezelf eigenlijk een saai persoontje, maar Inge gaf me het gevoel dat ze me volledig accepteerde. Ik koesterde me in haar aandacht, alsof ik zoveel mogelijk zonnestralen wilde opvangen op een grijze dag’. Toch zette Inge Wendy buitenspel door negatieve verhalen over haar te verspreiden om Wendy’s carrièrekansen te blokkeren en haar eigen imago op te vijzelen. Lees verder “Narcisme op de werkvloer laat een spoor van ziekmeldingen achter”

Wespennest

Dit is een gastcolumn van Heidi

En dan is er ineens een wespennest in mijn tuin. Een tuin die ik met zo veel liefde vorm geef en verzorg. Een tuin die ik langzaam maar zeker tot mijn paradijsje maak. Ik bepaal wat er wel en wat er niet mag groeien. Soms komt er spontaan iets op waarbij ik me bedenk of het wel of niet welkom is. Soms twijfel ik, laat ik het even gaan om dan later alsnog te beslissen dat deze gast te veel gaat woekeren, andere schatjes gaat verdringen en ruk ik het alsnog harteloos de grond uit. Het is mijn zelf gecreëerde paradijsje waarin ik mij veilig waan. Waarin mijn geluk niet op kan als er per ongeluk een roodborstje op mijn voet landt als ik ontspannen in mijn hangmat neerplof of wanneer een vlinder even bij mij uitrust. Ik kan er oprecht vol van schieten. Oh help, de ouderdom krijgt genadeloos grip op mij.

Nu schiet ik echter vol om een hele andere reden. Een ijverig volkje heeft de schoonheid van mijn tuin ontdekt. Was ik nog in euforie toen ik in het voorjaar een hommelnest ontdekte, nu kijk ik met gemengde gevoelens naar een wespennest. Geen nieuw verschijnsel in mijn tuin, heb er al twee weg laten halen. Maar deze zaten in mijn ateliertje. Nu hebben ze hun weg gevonden onder de grond, onder mijn siertuin. En mijn god, wat hebben ze het druk. Ze doen waar ze voor geboren zijn. Maar dit ijverige volkje kan het mij verdomd lastig maken. Sterker nog, ik ben allergisch voor ze. Je zou kunnen zeggen dat ze levensbedreigend voor me zijn. Het gaat me aan mijn hart dit volkje uit te moorden. En nog wel met gif dat misschien ook mijn andere bewoners de das om zouden kunnen doen. Hun lot ligt in mijn handen. Toch heb ik het gevoel geen keus te hebben.
En dan voel ik ineens een dramatische overeenkomst. Ik vind het belachelijk, maar ben al wat emotioneel opgestaan door waarschijnlijk de zoveelste verliefdheid die lijkt te gaan stranden. Maar daar gaat de vergelijking niet eens over. (hoewel, het kwam in mijn leven, liet het even toe en ruk het wellicht alsnog mijn leven uit.) Het maakt me alleen wat labieler en bevattelijk voor dit soort belachelijke hersenspinsels. Lees verder “Wespennest”

26 september: Online workshop ‘Uit het doolhof van narcistische mishandeling’

Ben jij ongelukkig in je relatie (dit kan een partnerrelatie zijn, maar ook met een collega of familielid)? En herken je deze rode vlaggen:

  • Overal over twijfelen.
  • Denken dat je overgevoelig bent.
  • Je voor alles excuseren.
  • Weinig energie en een gebrek aan daadkracht.
  • Moeite met slapen en ontspannen.
  • Gevoel van zinloosheid.
  • Terughouden van informatie naar anderen.
  • Je herkent jezelf niet meer terug.

Dan is onze online workshop ‘Uit het Doolhof van narcistische mishandeling’ van 26 september a.s. iets voor jou!

Voor wie interessant?
Deze training is behulpzaam voor iedereen die zich in een relatie bevindt die niet goed voelt, en waarin je het vermoeden hebt dat je te maken hebt met een narcist. In de training leer je hoe je belangrijke narcistische gedragspatronen herkent. Daarmee krijg je duidelijkheid over en grip op je eigen situatie. Ook leer je welke gevolgen emotionele mishandeling op slachtoffers heeft, zodat je je eigen gedrag en worstelingen beter gaat begrijpen. Tevens krijg je inzicht op belangrijke hulpbronnen die je kunnen ondersteunen richting herstel.

Investeer in de relatie met jezelf, klik hier om deel te nemen >>> Inschrijving online training • Het Verdwenen Zelf Lees verder “26 september: Online workshop ‘Uit het doolhof van narcistische mishandeling’”

Er was eens…

Dit is een gastcolumn van Summermoon

Het is mijn strijdkreet geworden. Het helpt me om te benoemen en te accepteren wat er ooit was en wat er nu niet meer is. Wie ik ooit was en nu niet meer ben.

Ik gebruikte het in het begin. Toen ik net ontdekt had wat “verborgen narcisme” is en ik durfde te erkennen dat ik een slachtoffer ben. Dat ik me ook slachtoffer mag noemen. Ook al is dat bijna een besmet woord omdat de narcist zich ook altijd als slachtoffer gedraagt om aandacht te krijgen.

En dat ik, twee jaar geleden op advies van de maatschappelijk werkster op de website van Het Verdwenen Zelf ging kijken. En na het lezen op deze website zoveel herkenning vond! Eindelijk deed ik iets voor mezelf. Ik kocht de boeken van Iris. En na het lezen van deze boeken, beschikte ik over tools om een begin aan het einde van de mishandeling te maken. Het einde van de emotionele en psychische mishandeling van de (verborgen) narcist. Het gedrag van die ander heb je niet in de hand. Maar hoe je zelf met het gedrag van die ander omgaat, daar heb je wel invloed op. Lees verder “Er was eens…”

Mijn kind zei: ‘mama je bent betoverd’

Dit is een gastcolumn van Ava

Van vrolijke, zorgzame, sprankelende en onbevangen vrouw naar een bange, machteloze en uitgeputte vrouw.

Vol goede moed dook ik acht jaar geleden (als weldenkend hulpverlener met een zoon van vijf jaar) na mijn scheiding in een nieuwe relatie met een man met twee kinderen. Bij ons in het dorp stond hij niet bekend als makkelijk. Hij had een langdurig financieel conflict met zijn ex-zwager en een vechtscheiding met zijn ex. Maar ik, een graag geziene in het dorp, een gevoelig en zeer inlevend persoon, ik zou dat weleens gaan fixen. Mijn hulpverlenershart kon toch immers alles aan, ik was flexibel en begripvol. Ik nam een berg aan lieve vrienden en familie mee en kwam liefde brengen. Ik sloeg de waarschuwingen (die ik met hem besprak en hij uiteraard stellig ontkrachtte) in de wind. Lees verder “Mijn kind zei: ‘mama je bent betoverd’”

Vrijheid – het gaat in stapjes 3..2..1…

Dit is een gastcolumn van Summermoon

Vrijheid – al vaker schreef ik erover. Want vrijheid is iets wat ik niet kende omdat ik het niet gewend was. Als ik het al ooit voelde, wist ik niet wat het was en duurde het maar kort. Maar dat dat gevoel dagenlang kan aanhouden en dat dat goed is…. Dát ken ik niet…

Ik kan dat wel leren, ontdek ik. En dat gaat niet van de ene op de andere dag. Het is een proces. Een proces van vallen en opstaan. Van 3 stappen vooruit en 3 terug. En die grote stappen, mogen ook kleine stapjes zijn. En tussen die stappen mogen pauzes zitten. Dat mag. Dat bepaal ik tenslotte ook zelf. En dat gevoel van het echt zelf bepalen, dat is voor mij vrijheid. En die vrijheid kan ik nu steeds meer ervaren omdat ik gescheiden ben en die druk van mijn verborgen narcist niet meer hoef te voelen. Lees verder “Vrijheid – het gaat in stapjes 3..2..1…”

Nooit meer gapen!

Dit is een gastcolumn van Willeke

Mijn blog gaat misschien over een heel klein iets. Toch gaat er een zelfde mechanisme aan ten grondslag als in elke destructieve relatie. Namelijk de ander laten verdwijnen of uitschakelen.

Zo kreeg ik herhaaldelijk van mijn narcistische ex te horen dat ik niet meer mocht gapen, want ik kon immers nergens moe van zijn! Mijn ex-narcist was namelijk de enige die de permissie had in het gezin om te gapen, want hij werkte immers knoerthard (wat trouwens best wel meeviel). Wat ik allemaal deed (studeren, werken, zorg voor de kinderen, mantelzorgen, huishouden, opvoeden, etc.) werd niet gezien en al helemaal niet gewaardeerd.

Lees verder “Nooit meer gapen!”

Er ging een wereld voor mij open

Dit is een gastcolumn van Gebi Rodenburg en Martha

Vlak na de publicatie van dit artikel vertelde Martha mij iets belangrijks: “Dit weekend las ik een verhaal over euthanasie in de krant, o.a. vanwege ernstig psychisch lijden bij die persoon. ‘Zo had het ook kunnen lopen bij mij’, dacht ik. Als je niet de juiste mensen tegenkomt en geen uitweg meer ziet. Als je omgeving en de hulpverlening het ook niet zien en je klaar bent met het leven. Terwijl het allemaal over trauma gaat na narcistisch misbruik.” Lees verder “Er ging een wereld voor mij open”