Dit is een gastbijdrage van Hugo
Al jaren volg ik jullie website en sinds de website professionals bestaat (waarvoor hulde) volg ik ook deze. En tot mijn aangename verrassing sla ik vanochtend mijn krant (Trouw) op en tref hier een belangrijk artikel van jullie aan, over psychische en emotionele mishandeling.
Jullie inspanningen om dit onderwerp op de kaart te krijgen beginnen vruchten af te werpen. Niet alleen ben ik jullie dankbaar omdat het noodzakelijk is dat deze samenleving de ernst van psychische en emotionele mishandeling in gaat zien, ook omdat het voor mij persoonlijk heel veel betekent.
Ik was zo’n kind dat uit huis werd geplaatst en van de regen in de drup terecht kwam, of beter gezegd, in de hel. De instelling waar ik zat, wat daar gebeurde, daar heb ik soms nog steeds nachtmerries van. Ik heb tientallen jaren nodig gehad om hiervan te herstellen. Toen ik mijn leven eindelijk een beetje op orde kreeg, wilde ik dat de wereld hierover zou weten. Maar hoe doe je dat? Hoe doe je dit als gebroken man, die niet eens normaal kan functioneren, die al moeite heeft een klein netwerk te onderhouden? Hoe geef je hier woorden aan en nog belangrijker, hoe bereik je mensen?