Mag ik boos zijn op mijn narcistische moeder?

Dit is een gastcolumn van Jasmijn

Met vlagen ben ik boos. Heel erg boos. Maar mag dat? En op wie? Op mijn narcistische moeder? Op mezelf? Op alles en iedereen?

Als het klopt dat het narcistisch misbruik door mijn moeder waarschijnlijk veroorzaakt is door haar eigen onverwerkt jeugdtrauma, mag ik dan wel boos zijn op haar dat ze mij zoveel leed heeft aangedaan? Waarom heeft zij nooit aan haar problemen kunnen werken? Waarom heeft niemand haar kunnen helpen? Waarom heeft zij nooit hulp gezocht? Want nu is het ook mijn probleem geworden! Zij is toch verantwoordelijk voor haar gedrag, haar keuzes en haar fouten? En ik ben dat weer voor die van mij. Maar waar begint mijn eigen invloed en waar eindigt die van haar? Waar eindigt haar verantwoordelijkheid op mijn leven en waar begint die van mij? Op welk deel van haar gedrag mag ik verschrikkelijk boos zijn, het haar kwalijk nemen en voor welk deel mag ik compassie voelen?
Haar wellicht ooit kunnen vergeven?

Lees verder “Mag ik boos zijn op mijn narcistische moeder?”

Narcistische moeder ontmaskerd

Dit is een gastcolumn van Jasmijn

Binnen de langdurige invloedssfeer van narcistische en dominante mensen kwam ik steeds dieper in een existentiële crisis terecht, omdat ik zo werd uitgedaagd in mijn geloof in de wereld en de mensheid, dat ik het op een gegeven moment echt niet meer wist. Ik liet binnen alle leefgebieden over me heen lopen (gezin, werk, relaties etc) en accepteerde respectloos gedrag omdat ik moe gestreden was en het vast verdiend had. De ander (moeder o.a.) had immers geen psychische hulp nodig, ik was degene met de gebruiksaanwijzing.

Lees verder “Narcistische moeder ontmaskerd”