Dit is een gastcolumn van Peter
Ik ben mid-40 en opgegroeid als jongen in een gezin met nog een wat oudere broer. Mijn moeder zou je kunnen omschrijven als een narcist van het grandiose/theatrale type, waarbij uiterlijk vertoon voor haar het opperste goed was. Ik moest er altijd op familiefeestjes uitzien zoals zij dat wilde, in kleren waar ik me vaak niet mezelf in voelde. Zij zag er ook altijd piekfijn uit en creëerde een sfeertje van: ‘kijk eens hoe wij het gemaakt hebben’. Mijn vader gedroeg zich eigenlijk steeds onderdanig aan haar, had niet zo’n sterke ruggengraat en kon zich eigenlijk niet verzetten tegen de continu kleinerende en miskennende opmerkingen van zijn vrouw naar hem toe. Lees verder “Langzaam bij mezelf”