Uit de mist

Dit is een gastcolumn van Merel

Vervolg op mijn blog: Hoop

We zijn nu een aantal maanden verder, nadat ik het contact met mijn ouders en zusje definitief gebroken heb. Jammer genoeg moest ik het contact met mijn oma ook laten verwateren, aangezien het niet ging werken. Ik kan wel concluderen dat ik nagenoeg al mijn familie verloren heb, door mijn narcistische moeder.

Ook heb ik in moeten zien dat mijn zusje niet alleen het gouden kind is, maar steeds maar narcistische trekken vertoont. Door haar heb ik uiteindelijk de knoop doorgehakt. Dit kan zo niet langer. Als ik niet verder ten onder wil gaan, dan moet ik het contact verbreken. De invloed op mijn gezondheid is te groot. Lees verder “Uit de mist”

Liefde voor jezelf

Dit is een gastcolumn van Myanou

Kracht, heel veel kracht en vooral liefde voor jezelf dat heb je nodig om ze te doorzien en te weerstaan, de narcisten in je leven. Heel veel herkenbare verhalen op deze site, van mensen die de moed en de kracht vonden om er van los te komen. Zelf ben ik een gepassioneerde, empathische vrouw die het leven altijd al mooi heeft gevonden. Een globetrotter ook, de hele wereld meer dan één keer gezien, en bij thuiskomst werd er met geen woord over gesproken. Ik weet alles van loyaliteit, je hoofd buigen, nog meer je best doen. Lees verder “Liefde voor jezelf”

Brief aan mijn ex

Dit is een gastcolumn van Mies

Daar stond je dan, twee jaar geleden… Lange man, goed lijf, een mooie bos donkere golvende haren, guitige oogjes en de mooiste lach van de hele wereld. Maar je was bezet…

Tot je na een aantal weken berichtte, het was over tussen jou en je vriendin, uit elkaar. “Dat biedt perspectief”, dacht ik. We appten en daten wat af en wat waren we bestemd voor elkaar! Wat gingen we in elkaar op! Lees verder “Brief aan mijn ex”

Ik verstond de kunst onzichtbaar te worden

Dit is een gastcolumn van Karen

Zestien jaren zijn er verstreken en sommige wonden lijken nooit volledig te genezen. Dat hij destijds de keuze maakte weg te gaan was een opluchting, de angst voor zijn dreigementen ‘ik maak je dood als je weggaat’ verlamde me. Ik wist dat de relatie niet klopte, ik wist dat ik voor mijzelf moest kiezen maar mijn vleugels waren gebroken in de jaren dat we samen leefden en ik wist niet meer hoe te vliegen.

Lees verder “Ik verstond de kunst onzichtbaar te worden”

De keuze is aan mij

Dit is een gastcolumn van Sharon

Het is een keuze, die je maakt om er uit te stappen. Ik kon hem maken, toen ik besloot, dat ik ook met de gevolgen ervan wilde dealen. Het is geen gemakkelijke weg, want je komt uit een duisternis of mist waarin het licht niet duidelijk zichtbaar is. Dus waar ga je heen. Nu, drie jaar later heb ik geaccepteerd, dat de duisternis een onderdeel is van mijn leven, maar dat ik in het licht blijf staan.

Dit is mijn gedicht… Lees verder “De keuze is aan mij”

Van het “land van het licht” naar het “land van de duisternis”

Dit is een gastcolumn van Kristine

Het “land van het licht” is een zonovergoten plek vol kleurenpracht. In dit land leeft de Koning net samen met zijn koningin. Ze wordt overgoten met liefde, complimenten, verheerlijkt, op een voetstuk geplaatst. Ze is de fantasie die voor de Koning werkelijkheid geworden is.

Er heerst een sfeer van democratie in dit land maar niets is minder waar. Er gelden namelijk regels, bepaald volgens de fantasie van de Koning. In den beginne is er niets te merken van deze regels maar na een tijdje worden ze duidelijk gemaakt aan de koningin waardoor er wolken beginnen te hangen boven dit land. Lees verder “Van het “land van het licht” naar het “land van de duisternis””

Ontwaken uit het oorlogsgebied

Dit is een gastcolumn van Petty

Oorlog, zo was het altijd; wakende, voelende “wat is de situatie”, niet wetend wat of en wanneer de volgende aanval zal zijn. Jezelf zo diep verbergen zodat jezelf maar met beetjes kan/durft te tonen aan de lieve mensen die het wel goed met je menen, en dan lijkt het nog alsof het verkeerd is omdat iemand je ooit heeft ingefluisterd dat je een “niets” bent. Lees verder “Ontwaken uit het oorlogsgebied”

Hoop

Dit is een gastcolumn van Merel

Ook ik ben opgegroeid met een narcistische ouder. Een narcistische moeder om precies te zijn.

In mijn pubertijd kwam ik er zelf al achter dat mijn moeder narcistisch is. Bij toeval ben ik de term op internet tegengekomen. Mijn vader, zusje en oma geloven mij niet. Ze vinden het onzin. Nog steeds hebben ze niks door. Ergens denk ik, dat in ieder geval mijn vader, ook ontzettend bang is. Lees verder “Hoop”

Marionet

Dit is een gastcolumn van Jeannette.

Vanaf mijn eerste herinnering was ik een marionet waarvan anderen de touwtjes strak in handen hadden. Buiten de pas lopen werd ongenadig afgestraft. Na ruim veertig lange jaren de voorstelling van anderen te hebben gedanst knapten, door de loodzware rollen, uitputtende scenes en onmogelijke poses uiteindelijk alle touwtjes. Waardoor ik met een harde doffe dreun in de diepe, duistere, uitzichtloze afgrond belandde. Lees verder “Marionet”