Dit is een gastcolumn van Paula
Verwijzing voor mediation
Bloednerveus kwam ik de wachtkamer van de mediator binnen. Mijn ex-man zat al te wachten, hij oogde zelfvoldaan en vroeg hoe mijn reis was geweest. Hij deed alsof zijn neus bloedde en of ons contact compleet normaal was. We hadden onze eerste afspraak bij de mediator. De rechter had ons tijdens de zitting over de onderhoudsbijdrage én de regeling van de verdeling van de zorg- en opvoedingstaken een mediationtraject voorgesteld, omdat we in de rechtbank lijnrecht tegenover elkaar bleven staan. Hoewel ik wist dat mediation weinig kans van slagen had omdat je dan beide van goede wil moet zijn, wist ik inmiddels ook van mijn advocaat dat een weigering door een rechter negatief zou worden opgevat, want deze gaan ervan uit dat beide ouders in belang van de kinderen met elkaar tot afspraken moeten kunnen komen. Hierbij wordt uitgegaan van de goede wil van beide ouders en wordt geen rekening gehouden met c.q. aandacht geschonken aan de kans op hertraumatisering en overbelasting van de gezonde ouder en de betrokken kinderen. Ik stemde dus in met mediation. Lees verder “Mijn ervaring met bemiddeling bij vechtscheiding”