Mensen die lijden aan een onbehandelde persoonlijkheidsstoornis als narcisme, richten vaak een slagveld aan in hun omgeving. Narcisten zullen zelf zelden hulp zoeken; met hen is immers niets mis. Een narcist drijft de mensen om zich heen tot wanhoop, noemt hen gestoord
, en veel slachtoffers gaan dit geloven. De mensen die er heelhuids uitkomen, hebben moeite om nog mensen te vertrouwen. Het is logisch dat je niemand meer vertrouwt; je hebt altijd gevoeld dat er iets niet deugde, terwijl er werd gedaan of jij diegene was die niet deugde.
Narcisten hebben een zeer gebrekkig inlevingsvermogen. Daarnaast zijn bepaalde vaardigheden om met de realiteit om te kunnen gaan niet goed ontwikkeld. Het gedrag, wat het gevolg is van deze ernstige pathologie, veroorzaakt enorme verwarring bij de mensen om hem heen. Het is heel moeilijk om grip te krijgen op wat er nu precies gebeurt. Het is niet zo dat hij je gewoon een knal geeft. Als dat zo was, zou het duidelijk zijn dat dat fout
is. Zijn gedrag is veel subtieler, maar minstens zo beschadigend. Veel slachtoffers worden murw, omdat ze zich innerlijk een verwarde kluwen wol voelen. Het heeft geen zin de knoop te ontwarren, want door aan een draadje te trekken wordt die knoop juist strakker. Het is onmogelijk om van binnenuit je van die kluwen te ontdoen. Wat je nodig hebt is afstand; pas dan kun je de logica zien in de waanzin. Waarom doet de narcist wat hij doet? Inzicht hierin maakt de kans op ontsnapping veel groter.
Ik heb ervoor gekozen niet met een test te komen, omdat het internet vol staat met testen die m.i. niet allemaal even betrouwbaar zijn. Bovendien zijn veel narcisten moeilijk te vangen in een test, omdat hun hele systeem er op gericht is niet als narcist ontmaskerd te worden. Door zoveel mogelijk typerend gedrag te beschrijven, zul je vanzelf een gevoel krijgen of dit alles van toepassing is. De informatie is gebaseerd op mijn persoonlijke ervaring met narcistische personen en talloze gerichte bronnen die ik geraadpleegd heb.
De narcist:
- Is verliefd op zijn spiegelbeeld
- Is veeleisend en manipulatief
- Valt aan als hij zich gekrenkt voelt
- Heeft een groot gebrek aan empathie
- Is gericht op totale controle
Is verliefd op zijn spiegelbeeld
De narcist identificeert zich slechts met goede eigenschappen. Hij heeft het gevoel speciaal te zijn, door niemand begrepen te worden. Zijn slechte eigenschappen worden door hemzelf ontkend. Hij projecteert ze op omstanders, zij moeten deze slechtheid op zich nemen. Zo houdt hij zijn imago overeind.
Hij houdt zichzelf bij elkaar door in de spiegel iemand anders te zien dan wie hij werkelijk is. Hij wil dat spiegelbeeld in de reacties om hem heen gereflecteerd zien en vraagt dus voortdurend om bevestiging, zij het op een indirecte manier. Een narcist ziet jou als een verlengstuk van zichzelf. Jouw gevoelens en gedachten doen er alleen toe als ze bijdragen aan zijn realiteit. Hij verwacht bijvoorbeeld dat je steeds weet wat hij wil, zonder dat hij hier om hoeft te vragen. Hij ziet zichzelf namelijk als een onafhankelijk en gevend
persoon, en door ergens om te vragen zou hij zijn behoeftigheid tonen. Dat strookt weer niet met zijn imago. Je wordt dus gevangen in een web van manipulaties en onuitgesproken verwachtingen, en er wordt van je verwacht dat je voortdurend op hem gericht bent. De kern is jou een schuldgevoel geven. Het is alsof narcisten met de bedrading in je hoofd bezig zijn. Je gaat alles vanuit hun perspectief bekijken, omdat je, als je dit niet doet, verwijten krijgt. Het blijkt precies de bedoeling te zijn om hun perspectief over te nemen. Jij zelf doet er niet toe; het gaat om hun behoeften.
Is veeleisend en manipulatief
De narcist heeft een duidelijke mening over anderen, maar vrijwel geen zelfkritiek. Hij is zeer veeleisend. Hij houdt zich ongenaakbaar en zet zichzelf buiten de ring. Met de ring bedoel ik het leven waar het gewone volk
zijn gevecht voert. De narcist manipuleert en tracht je beleving over te nemen. Hij hypnotiseert en gebruikt diverse subtiele psychologische tactieken om te krijgen wat hij wil. Deze hersenspoeling heeft diepgaande effecten op het slachtoffer. Zie ook dit artikel.
Wat krijg je als je een mens hebt zonder een daadwerkelijke verbinding met zichzelf, iemand die van binnen vrijwel doods is en zich alleen levend kan voelen als hij van buitenaf de juiste shots toegediend krijgt? Het betekent dat de narcist -als een junk- zichzelf moet verzekeren van een continue voorraad. Dit wordt narcistische voorraad genoemd. Dit kan hij alleen doen door te verleiden, door zijn omstanders als het ware te belonen voor hun verstrekking van deze voorraad. Deze voorraad betreft: henzelf. De narcist bindt mensen door hen op te hemelen en te straffen als ze niet voldoende meewerken. Als de narcist zijn spotlights op je zet, dan ben je iemand. Haalt hij ze weg, dan ben je niemand meer. Dit alles ontzielt, en je moet heel sterk in je schoenen staan om niet overstag te gaan.
De verbinding met jezelf werd je al systematisch afgenomen, waardoor je alles zal doen om weer zijn goedkeuring te verkrijgen. Ik laat later zien hoe dit precies in zijn werk gaat. Je zit nu in zijn web en de narcist gebruikt verschillende technieken om je afhankelijk te houden. Dat is dus iets van hem, maar hij zal altijd doen of het over jou gaat. Zodra jij zijn realiteit niet bevestigt vorm jij de bron van het probleem. Een narcist wil eigenlijk koste wat kost voorkomen dat hij werkelijk bij zichzelf uitkomt en gebruikt zijn imago om zich tegen de onderliggende beleving -de depressie- te beschermen. Dit vraagt van de mensen om hem heen een enorme toewijding; zij zullen dat imago hoe dan ook moeten bevestigen. Een narcist wil er niet bij stil staan hoeveel hij vraagt, en zal snel kritiek hebben wanneer hij iets niet krijgt. Die kritiek concentreert zich vaak rond waarden, doordat de narcist nauwelijks feiten tot zijn beschikking heeft. Zijn omstanders plegen namelijk geen grote misdaden, maar een klein misstapje wordt door de narcist wel als zodanig ervaren.
De narcist valt aan als hij zich gekwetst voelt
De narcist is in alles gericht op zijn imago. Zodra hij zich in dit geïdealiseerde zelfbeeld gekrenkt voelt, valt hij hard aan om de ander te straffen en bij te sturen
.
Het ideale imago wordt nooit behaald, en de narcist ontdekt niet dat het per definitie onhaalbaar is, maar wijt het aan de omstandigheden en de omstanders die hij bevecht. Dit maakt de situatie ook zo uitzichtloos; voor alle partijen. Hij zit in een fantasie van allerlei prachtige eigenschappen (helpend, gevend etc.
) en anderen moeten dit waar maken. Hij wordt gedreven door wat hij zelf nodig heeft en beredeneert alles naar zichzelf toe. Zolang je hem steunt lijkt er niet zo veel aan de hand te zijn; de problemen worden vooral zichtbaar wanneer hij zich te kort gedaan voelt. Hij opereert dan vanuit een heftigheid die grote schade aanricht: de narcistische woede. De narcist is woedend omdat hij naar de rand van zijn innerlijke afgrond werd gebracht, wat nooit had mogen gebeuren en waar de ander voor gestraft moet worden. Dit heet de narcistische aanval
. Deze aanval voelt als de beet van een slang, en de beet is giftig. Je voelt je na die beet ongelooflijk slecht over je zelf. Voor de narcist is hijzelf echter weer het slachtoffer in deze interactie. Je bedreigde zijn imago immers en de gapende leegte onder zijn grootheidswaan werd hierdoor voelbaar. Ineens voelt de narcist zich naakt en de schaamte en het afgrijzen hierover zijn zo groot, dat hij anderen onmiddellijk voor deze beleving verantwoordelijk stelt. Deze aanvallen zijn verschrikkelijk om mee te maken, en ik ga er in mijn werkboek specifiek op in hoe je hiervan kunt herstellen.
Heeft een groot gebrek aan empathie
De narcist eist voortdurend empathie op voor zichzelf, maar heeft nauwelijks empathie voor anderen. Hij heeft geen echte gevoelsverbinding en beoordeelt mensen en dingen naar de functie die ze kunnen hebben voor zijn imago.
Een narcist belooft je gouden bergen; dat je eindelijk geliefd wordt, begrepen wordt, maar het blijft bij een worst die je voorgehouden wordt, want uiteindelijk is er niets. Er is slechts een lege belofte, een fata morgana. Als je in zijn systeem zit lijd je mee en voel je de woede en frustratie om wat wel gesuggereerd wordt maar wat nooit werkelijk waar kan worden; het betreft immers een schijnrealiteit. In plaats van je te laten misleiden door de luchtspiegeling in de verte, is de enige ware kans op een leven: uit dit systeem stappen. Je eigen leven terugpakken. Veel slachtoffers komen niet tot deze stap, en blijven hopen op verbetering. De grote valkuil in een relatie met een narcist, is denken dat je de relatie door je eigen gedrag kunt verbeteren. Dit wordt dan ook voortdurend door hem gesuggereerd. Velen blijven jaren in deze valkuil hangen, maar de normale menselijke criteria gelden hier niet. Terwijl je tegen de narcist zou willen zeggen; je hoeft jezelf niet zo’n onhaalbaar imago te stellen, je hoeft niet perfect te zijn, wordt alle menselijkheid in de relatie om zeep geholpen omdat jij zogenaamd de schuldige bent, de dader, die veroordeeld moet worden.
Is gericht op totale controle
Hij kan niet werkelijk ontvangen, maar heeft een dogmatisch beeld van wat hij zou moeten krijgen. Hij is rigide en erg gericht op de vorm. Een narcist heeft een dwingend idee van hoe dingen horen te gaan en kan furieus worden als zijn script niet gevolgd wordt.
Een narcist houdt je gegijzeld, opdat je maar geeft wat hij zo dringend nodig heeft. En wat dat is; jezelf. Met minder neemt hij geen genoegen. Hij wil degene zijn die het weet
, jij bent degene die het niet weet. Zo heeft hij de totale controle. Hij heeft er baat bij dat jij je verantwoordelijk voelt, en maakt dus misbruik van je empathie en compassie. Een narcist zal zelf zelden de verantwoordelijkheid nemen voor zijn pathologie. Hij projecteert en jij wordt puur gebruikt als bliksemafleider. Zodra je niet voldoende meewerkt ben je te afstandelijk, egoïstisch, te weinig empathisch, etcetera. Kritiek van een narcist is zelden feitelijk. Ben je een paar minuten te laat, dan is dit een bewijs dat je geen respect hebt
. Vergeet je te groeten, dan is dit een bewijs dat hij je koud laat
. En ga zo maar door.
Alle logica die in het normale menselijke verkeer geldt wordt dus volledig op zijn kop gezet. Het is bijvoorbeeld een volstrekt natuurlijke reactie om afstand te nemen van iemand die beschadigend gedrag vertoont en hier geen verantwoordelijkheid voor neemt. Ook hier ziet de narcist zichzelf als het enige slachtoffer. Kan (of wil) de narcist zijn eigen beleving en motieven niet onderzoeken, hij heeft wel een hele analyse van de jouwe zonder dat hierin ook maar iets gecheckt wordt. De narcist is eigenlijk heel afhankelijk van andere mensen; hij is immers niet in verbinding met zichzelf. Hij zou eerlijk zijn als hij zou toegeven wat hij van anderen nodig heeft. Dan hebben anderen immers de keus of ze dit willen geven of niet. Maar de narcist verdraagt deze onzekerheid niet; hij moet en zal het krijgen. En om zich te verzekeren van voldoende voorraad is alles geoorloofd.
| « Wat is narcisme | waarom ontsnappen zo moeilijk is » |
Ik heb een vijf jaar een relatie gehad met iemand die narc. trekjes heeft, hij heeft mij gekleineerd en mij de hemel opgeprezen, ingeschreven bij zijn ouders (ik spreek ze niet), kvk ook. Bezig met een postadres alleen kost tijd, geen inkomen omdat ik erachter ben gekomen hoe hij mij heeft behandeld, niet in staat was om te werken, veel kilo’s afgevallen, achter komen dat hij een nieuw liefje over laat vliegen uit Brazilië en dat dat hetzelfde meisje was waar ik niet druk om hoefde te maken en niet zo onzeker en jaloers moet zijn. Valse beloftes dat we naar het buitenland zouden gaan als de pleuris hier uit breekt en dat beloofd hij het nieuwe liefje. Ik ben boos verdrietig dat hij mij zo heeft gebruikt in mijn goedheid en dat zijn vrienden het allemaal wisten en ik hem toevertrouwde.
Ik denk nog steeds aan de leugens die hij mij vertelde en dat nieuwe liefde waar hij zogenaamd zo blij mee is omdat ze jong is en aantrekkelijk. Hoe heel je hiervan? Bestaat er karma?
Wat heftig Adeola, wat je beschrijft, dat is echt heel ernstig om mee te maken. Helen kan inderdaad moeilijk zijn, maar is vaak wel mogelijk. De boeken van Iris Koops (https://verdwenenzelf.org/boeken/) en onze workshops kunnen je misschien hierbij ondersteunen.
Ik heb 17 jaar met een narcist samengewoond. Ik herken het, in het begin sta je op een hoog voetstuk.
Daarna trappen ze je de grond in. De leugens alleen maar leugens. Nee zei hij altijd ik ben eerlijk maar jij liegt en je kinderen en zelfs mijn moeder.
Had totaal geen respect normen en waarden. En waar ik allemaal wel niet voor uitgescholden ben de ene k over de andere erge ziekte.
Vrouwen bestonden volgens hem niet alleen maar wijven.
7 jaar lang geprobeerd weg te komen.
Maar nu God zij dank gelukt.
Hij moest mij iets vertellen zei hij.
Er had een vrouw waar hij 25 jaar geleden iets mee had gehad contact met hem opgenomen zei hij.
Nee hij zoekt zelf steeds het contact op.
En het verhaal wat hij vertelde klopte niets van. Ik zag een opening en zei nu is het klaar. En was binnen een mnd weg. Ik ging 1 mrt en 2 mrt had er alweer een wijf zoals hij vrouwen noemt al een sleutel. Terwijl hij 6 weken daarvoor nog hoerde met een andere vrouw. Gelukkig heeft hij nu een nieuw slachtoffer laat hij mij met rust. Ze liegen bedriegen en manipuleren.
Domineren en agressie.
Maar het is nooit hem zelf altijd van een ander.
Narcisten zijn leeg van binnen kunnen van niemand houden alleen van zichzelf.
Ik kots hem uit.
Heb alles verwijderd tel nr whats app.
Hoi ,ik maak het zelfde mee paniekaanvallen en angst ,al 20 jaar wordt steeds erger heb nu stappen ondernomen om de scheiding aan te vragen ,die heeft zelfs gehuild maar ik zag geen tranen.
Hij wilde de scheiding en steeds als er iets is moet ik uit huis,nu heb ik ja gezegd want hij dacht dat ik niet zou doorzetten ,maar ik ben zoo moe ,maar ik moet doorgaan voor de kinderen en mij zodat we die rust weer hebben.
Als eerst wil ik je zeggen dat zulke mensen vroeg of laat altijd alleen zullen blijven. Karma bestaat zeker.
ik denk dat een narcist doet wat hij doet, omdat hij/zij geen geweten heeft. maar een onuitputtelijke behoefte om anderen te pijnigen, zowel lichamelijk als psychisch. en narcist lijkt zich m.i. te “voeden” met de pijn van anderen. dat is hoe ik er naar kijk. ik ben opgegroeid met een narcistische ouder (toen niet door gehad) enkele relaties gehad met een narcist, waarvan de laatste nu een jaar bijna voorbij is maar zes jaar heeft geduurd. en veel weekend heeft gebracht op elk mogelijk gebied… tot op heden wordt ik lastig gevallen, inmiddels niet meer rechtstreeks door hem. maar hij laat anderen steeds op mij los. waar ik vervolgens niet op in ga.
mijn prive leven is nog alleen maar van mij en deel ik niet met zijn zogenaamde vrienden. en degenen die mij bang willen maken kan ik keihard uit, want angsten heb ik verbannen uit mijn leven. zij weten dan niet meer hoe ze moeten reageren! de tijd van onderdrukking door wie dan ook, is voorgoed voorbij!!!
die mensen worden ‘flying monkeys’ genoemd een bekend fenomeen om je toch nog binnenboord te houden t.a.v. het narcistisch misbruik van de oorspronkelijke dader.
Momenteel vangen wij een half jaar onze dochter met 3 pubers
via veilig thuis
ik ben zo verdrietig dat de narcist zelfs deze hulpverlening zo goed kunnen manipuleren
en kiezen voor de partij van deze persoon
Volgens hun veilig thuis blijf etc is deze persoon niet gevaarlijk
Hij wordt geholpen
en wij mogen het zelf maar uitzoeken
Dag Bianca, ik denk ook dat het om voeding gaat voor de narcist. Ik ben zelf groot geworden met een narcistische ouder en heb er meerdere in mijn leven gehad. De laatste die ik uit mijn vriendenkring werkte zag ik het heel duidelijk eigenlijk. Ik zag letterlijk een hongerige junk die wanhopig opzoek was naar zijn shot. Ik gaf hem deze niet en heb me omgedraaid en ben weggelopen. Het was heel pijnlijk om dat te doen omdat ik kan voelen hoe hard ze het nodig hebben. Zoals een junk die door zijn verslavingen alle relaties om zich heen kapot maakt. Het is, denk ik een innerlijke leegte die ze er toe drijft. In meer sjamanistische kringen noemen ze dat zielenverlies.
29 jaar zit ik een relatie, al vanaf mijn 16de jaar. We hebben samen een prachtige zoon van 27 jaar met hetzelfde introverte karakter van mij.
6 jaar geleden kreeg mijn partner een roze bril op en moest ik 1,5 jaar in ons vakantiehuisje vertoeven. Daarna mocht ik weer terugkomen toen zijn roze bril weer zijn normale kleur kreeg. In die 1,5 jaar en daarna verder, kreeg ik van hem en mijn schoonfamilie iedere x de woorden narcist en borderliner naar mijn hoofd gesmeten gekregen. En dat ik een grote spin in mijn hoofd had. Er was met mij niet te leven, ik vertoonde gestoord gedrag en dat ik hulp nodig had.
Dat was het moment dat ik toen onderzoek ben gaan doen naar narcisme en borderline. Beetje bij beetje ben ik wakker geworden en langzaam onder de steen vandaan gekropen. Ik sprak een jaar geleden iemand sprak die dicht bij ons stond en die vertelde dat mijn partner een manipulator is. Een narcist die mijn zoon en mij zien als zijn soldaten, zijn verlengstuk. (Toen was ik echt wakker geworden).
Die persoon heeft het toen ook tegen mijn partner gezegd dat hij een narcist was, diezelfde dag was die persoon helaas uit ons leven verbannen.
Om een of andere redenen wist ik niet beter (29 jaar lang) omdat ik mijn partner leerde kennen toen ik nog eigenlijk een kind was. We zijn in principe samen opgegroeid. Daarom wist ik niet beter hoe een ‘normale’ man zich hoort te gedragen in een ‘normaal’ gezonde relatie.
Dat heeft geresulteerd dat ik 26 jaar lang niet heb geknuffeld of liefde hebt gekregen. Wel de daad, dat staat hoog in zijn lijstje. Is ‘normaal’ ook belangrijk maar wel met passie. Bij elkaar in de armen liggen is bij hem een no go.
De laatste jaren worden steeds zwaarder. Ze zeggen ook, hoe ouder de narcist, hoe zwaarder het leven word voor omstanders. Ben altijd een gezonde sterke vrouw geweest, maar ik raak steeds meer uitgeput.
Zelf vertoon ik amper emoties en voel me een robot en een slaaf.
Bij alles wat ik doe is een verplichting, omdat het moet. 24/7 staan we voor hem klaar en zijn bedrijf, we cijferen ons al een eeuwigheid weg.
Mijn zoon voelt zich net zo. Onze zoon die nog bij ons thuis woont, ivm onze zaak, zegt dikwijls, mama, het leven is niet leuk meer. Waarom doet pa altijd zo agressief naar ons en draagt hij zijn eigen familie en goede kennissen op handen. Waarom is pa altijd boos, verdraaid verhalen, liegt en dreigt.
Hij negeert ons gevoel, ons bestaan. Daarom proberen we ook voor hem te verbergen als we ons een xtje niet lekker voelen en als we ons bezeren of we worden gekweld door somberheid door zijn toedoen. Als we onze zwakte laten zien dan ligt hij gelijk op zijn bed en staat dan op het punt een dokter in te schakelen omdat het niet goed met hem gaat. Ik weet nu sinds kort wat het is, spiegelen.
De laatste 15 jaar is het bergafwaarts gegaan. Mijn partner maakt me belachelijk bij anderen en heeft mij dom gehouden, ik mag nooit de financiën inzien, maar heb wel ontroerend goed op mijn naam staan.
Vriendinnen die ik had zijn inmiddels uit mijn leven. Mijn eigen familie heb ik wel contact mee maar ze weten heel weinig over mijn zoon en mij. Waarom ik ze op afstand houd weet ik nog steeds niet, misschien angst.
Voor de buitenwereld is mijn partner een toffe peer, zakenman, verbaal heel sterk, heeft een vlotte babbel , heeft aanzien en iemand waar je geen ruzie mee moet krijgen.
Maar niemand ziet of hoort hoe wij bedreigd worden. Gelukkig ik meer als mijn zoon.
Als dingen fout gaan waar wij geen schuld aan hebben dan hebben we weer een helse dag. Alles is onze schuld. Zijn leven is kut, zijn gezondheid is kut, alles komt door ons. Zijn geluk staat op nummer 1 en als wij dat niet voor elkaar krijgen dan worden we weer beboet door zijn woedeaanvallen. ‘Als je niet doet wat ik zeg dan lever je je autootje, en je mobiel in en pak je je koffers maar en pleur je maar op. Ik heb je 29 jaar lang verzorgd en te eten gegeven, je hebt me een berg geld gekost dus die halve ton schuld op je naam neem je ook maar mee, de groeten’.
Maar waarom ga je dan niet weg?
Als ik de kans krijg om weg te gaan en ik kan geen werk vinden dan moet ik bijstand vragen en de schuldsanering in. Dan moet ontroerend goed verkocht worden die hij beslist niet van mijn naam af wilt halen.
Als ik dat doe dan beland ik in de kofferbak. En mijn zoon word hier ook de dupe van.
Narcisme is verschrikkelijk! Is een hel! Alleen mensen die er mee te maken hebben, begrijpen mijn verhaal. En ik weet dat het vanaf de buitenkant heel makkelijk is om andermans problemen op te lossen, totdat je er zelf mee te maken hebt of krijgt.
Tja heel herkenbaar
Ik heb ook jaren samengeleefd met een narcist. In het begin deed hij zich perfect voor, al was hij niet vaak thuis maar na 3 jaar kwam ik achter dingen die mij niet bevielen. Hij bleek een crimineel en gebruiker. Toen ik hem eruit wilde gooien begon zijn agressie… en hij begon mij de grond in te stampen. Ik was bang voor mijn leven en nog erger, voor dat van onze kinderen… want ook daar dreigde hij mee. Als er iets mis ging in zijn leven was dat altijd onze schuld en dat kreeg ik ook te voelen. Hij manipuleerde alles… zowel mijn leven als dat van onze kinderen. Ze mochten nooit buiten spelen of vriendjes mee naar huis nemen. Hij gaf geen liefde, alleen maar geweld en eiste onze complete gehoorzaamheid.
Ik mocht ook geen vrienden en nauwelijks bij familie op bezoek. En als, dan onder zijn begeleiding. Dit ging jaren zo, hij maakte me wijs dat ik een monster was, niemand mij wilde, dat ik blij moest zijn met hem etc. Hij wilde natuurlijk ook seks en ik verzon elke smoes om dat te kunnen ontlopen… mijn gevoel was dood gemaakt… op een gegeven ogenblik vroegen mijn kinderen toen beneden de 10 of ik hem niet weg kon doen want hij was wreed tegen hun… dat maakte dat ik dacht ok dan vermoord hij mij maar… dat kan hij ook maar 1x doen… dus zei ik hem dat hij zijn spullen moest pakken en gaan moest. Natuurlijk escaleerde dat maar ik besloot sterk te zijn voor mijn kids en heb hem letterlijk op straat getrokken, ben naar binnen gegaan, deur dicht…
Ik kreeg bedreigingen. Hij stond constant aan de deur te bellen, kloppen, schreeuwen… ik belde telkens de politie… uiteindelijk kreeg ik straatvrees en als er iemand aanbelde durfde ik niet open te doen maar kroop onder tafel. Ik keek altijd over mijn schouder waar ik ook heen moest. Ik heb me toen ingeschreven bij de woningbouw voor een ander huis in een andere plaats, met urgentie, wat ook nog jaren duurde… kreeg het huis en heb niemand verteld waar ik heen ging, zelfs de school niet en kreeg een geheim adres bij de gemeente en op de nieuwe school waren hun gegevens ook geheim, alleen de directeur kon dat inzien. Ook onze social media kreeg valse namen… en ja, hij had ook schulden gemaakt op mijn naam… ik heb vervolgens schuldsanering gekregen en was na 2 jaar schuldenvrij…
Als ik jou was zou ik dat doen, gewoon stiekem een huis aanvragen ver van je man met geheim adres en een advocaat in de handen nemen aangezien hij beweert dat hij jullie verzorgde financieel heb jij ook recht op alimentatie voor jezelf. De schulden kom je wel weer uit, maak je daar niet druk om… je gezondheid en die van je zoon daar moet je je druk om maken. Je zult je zoveel lichter voelen en zo erg opgelucht… dat jullie eindelijk van hem af zijn, niet meer op jullie tenen hoeven te lopen… eindelijk innerlijke rust hebben en kunnen genezen. Inmiddels ben ik van de straatvrees ook af. Ben aan het leren met de stap op budget en werk 5 dagen per week… als ik het kan kun jij dat ook… red jullie zelf, het is het waard.
Ook een aantal jaren met een narcist samen geweest. Liegen, vreemdgaan, gewelddadig, alles laten betalen en je overal voor inzetten, verslavingen op allerlei gebieden. Nu sinds kort eruit en helaas geëindigd met een rechtszaak vanwege mishandeling naar mij toe. Nog steeds geestelijk niet van hem los en nog contact via de mail. Zo moeilijk om uit zoiets te komen als je zelf alleen maar goede intenties had in de relatie. Ik merk wel dat ik niet normaal meer tegen hem kan doen en zelf ook hatelijk ben geworden tegen hem. Net alsof ik ook een narcist ben geworden. Zo noemt hij mij dan ook altijd. Ik denk zelf dat hoe langer je in contact blijft je jezelf verliest en je eigen karakter veranderd door alles wat je meemaakt met zo een persoon. Ga nu therapie aan binnenkort om echt echt los te komen en dan eindelijk weer mijn eigen leven te leiden.
Dit is echt heel herkenbaar. Hier vanaf mijn 17 de leef ik samen met een narscist. Niemand begrijpt waarom ik er nog steeds bij ben na 20jaar… de laatste 5jaar gaat t van kwaad naar erger. Soms haat ik mezelf waarom ik dit überhaupt toelaat mijn familie weet alles en dit maakt het nog erger… sommigen vinden me te zwak dat ik harder moet zijn en gewoon weg moet. Dat weet ik maar ik lijk vast te zitten …
Dit is heel herkenbaar, je hebt maar te doen wat de narcist wil.
Het enige wat ze willen is je kapot maken.
Zelfs zijn eigen broer van de narcist waar ik 17 jaar een relatie mee heb gehad word door hem belogen.
Het zijn net kameleons narcisten passen zich aan iedere omstandigheid aan.
Het ergste is dat ze iedere keer een ander slachtoffer maken , want relaties houden geen stand. Want zichzelf met iemand binden kunnen ze niet.
Ik snap jou helemaal, heel veel kracht.
Het los laten van een narcist is ook moeilijk. Na 20 jaar ga ik eruit stappen ,maar het moet nog in gang komen .
Hallo D.
Jij schrijft: “Mijn eigen familie heb ik wel contact mee maar ze weten heel weinig over mijn zoon en mij. Waarom ik ze op afstand houd weet ik nog steeds niet, misschien angst.”
Misschien zou je dit wel kunnen doen? Is die angst reëel?
Een ding kan ik je op het hart binden: van de bijstand is te leven. Ik leef levenslang van de bijstand zonder schulden. Mijn motto: je kunt niet alles doen wat iedereen normaal vindt als je van de bijstand leeft en je zult ontdekken dat je veel wat je denkt nodig te hebben, helemaal niet nodig hebt. Je vrijheid gaat boven alles! Maar weggaan van een man die je van kind af aan vertrouwd is, dat is wel een hele grote stap. Het is de enige stap die je naar de vrijheid brengt. Een vrijheid die je kennelijk wel ‘ruikt’ maar nog nooit hebt ervaren.
Neem een advocaat betreft de ontroerende goederen waar je recht op hebt. Schaf de boeken van Iris aan met de vele tips hoe je met deze situaties kunt omgaan! In de bijstand krijg je fixe korting op rechtsbijstand! Letterlijk kost het per ‘ronde’ nog geen honderd of soms iets meer dan honderd euro. Heus dat is te doen. Je hoeft in de bijstand geen belasting te betalen. Je krijgt veel kortingen. Gratis abonnement voor de bieb. In je eigen gemeente kun je je laten informeren. Leven in de bijstand is financieel aantrekkelijker dan betaalt werken omdat je bij betaalt werk geen kortingen meer krijgt. Dat heet ‘de armoedeval’ waar al jaren geen oplossing voor is. Doe je ogen dicht als je het gevoel krijgt dat je je hand ophoud: je hebt er RECHT op.
Heb je recht op schuldsanering dan ben je na twee, drie jaar schuldenvrij schrijft Yoke hieronder die er ervaring mee heeft.
Zeg abonnementen af. Vrijheid boven álles. Je eigen leven, je eigen gedachten, gevoelens en wil en is een groot goed! Krimp financieel in, dei emotioneel en geestelijk uit, schaf een paar wandelschoenen aan en een tweedehandse fiets. Frisse lucht is gratis en bewezen goed voor geest en lichaam. In mijn huis staat niets dat is gekocht uit een reguliere winkel. Alles is tweedehands en gratis en zo ben ik ook nog eens vanzelf milieuvriendelijk. Twee vliegen in één klap.
‘Zonder internet kan ik niet’, dácht ik! Ook dat bleek ik wel te kunnen. Heden heb ik tijdelijk internet omdat ik door renovatie uit mijn huis moest. Kost me niks. Over een week ben ik hier weg. Als je alle abonnementen afschaft behalve internet, kom je ook met glans rond in de bijstand. Tv kijken kan via de laptop of computer. Ff schakelen, vooral voor jou omdat het allemaal nieuw zal zijn. Heus het kan! De media heeft te hard geroepen dat er van de bijstand niet te leven is en dat is een leugen die iedereen is gaan geloven! Zoals je nu leeft is een gevangenis, de bijstand is soberheid en vrijheid.
Betreft een huis huren is wel een probleem ook voor je zoon die dan een andere baan zal moeten zoeken om zich los te maken van het bedrijf. De wachtlijsten zijn vaak te lang. Maak het bespreekbaar met je zoon en misschien ook met je familie. Misschien weten ze meer dan dat jij vermoed?
Jij schrijft: “Narcisme is verschrikkelijk! Is een hel! Alleen mensen die er mee te maken hebben, begrijpen mijn verhaal. En ik weet dat het vanaf de buitenkant heel makkelijk is om andermans problemen op te lossen, totdat je er zelf mee te maken hebt of krijgt.”
Ik weet dat ook. Is er in het netwerk van ‘verdwenen zelf’ geen coach die je er doorheen kan helpen? Je eigen leven op poten zetten met wellicht je ex achter je aan om die poten weer weg te zagen… Ja, narcisme is verschrikkelijk! Het is een hel!
Ontzettend veel sterkte, wijsheid en geluk toegewenst,
Susan.
Een ware hel op aarde…
Lieve D,
wat verschrikkelijk om te lezen! Ik vond 27 jaar getrouwd met een narcist al onwaarschijnlijk lang. Een hel inderdaad. En zelfs nu, na de scheiding is het nog steeds moeilijk. Ik heb PTSS en nog een hele weg te gaan. Gelukkig heb ik Jezus, die mijn innerlijk heeft bevrijd en écht van mij houdt) en nu ben ik ook verlost van degene die mij emotioneel leeg zoog. Ik ben nu vrij!! Weliswaar met veel minder geld, maar dat is me alles waard. Liever op een houtje bijten dan nog één dag langer bij hem. HET IS HET WAARD. Jíj bent het waard.
Je hebt niet om advies gevraagd, maar ik ben op een dag met stille trom vertrokken en ik zou zeggen: ga zo snel mogelijk bij hem weg.
Veel sterkte!
ik ben het helemaal met je eens.
Mensen, die nóóit een Narcistische Partner hebben gehad snappen er niets van.
Zo herkenbaar dit.Vraag hulp aan een klinisch psycholoog en vertrek met een plan.De bijstand is zelfs beter dan ‘t leven en de kwelling die je nu hebt in dit afgrijselijke web v een sadist.
zo herkenbaar ze zuigen je leeg en laten je gebroken achter
Herkenbaar en in feite heel triest voor de ‘Narcist’, hun verlies. In de vroege ontwikkeling heeft de ziel zich onvoldoende aan het eigen lichaam kunnen verbinden, geen contact hebben met hun eigen lichaam en gevoel en hierdoor niet aan het gevoel of de emoties kunnen afstemmen, maar sluipend de controle nemen. In de val lokken. In de natuur een prooi vangen, veroorzaakt een stijging van adrenaline om energie vrij te maken, tevens een stresshormoon, verhoogt hartslag en alertheid en kost veel energie, Hierdoor voelt de Narcist zich levend en verward dit met verliefdheid. Eenmaal een prooi gevangen geen interesse meer heeft of toont het spel over om voor zich te winnen. De relatie kapot maken dan stijgt de adrenaline weer. De grens steeds verder verleggen als een adrenalinejunk. Een kat en muis spel ontstaat. Paaien en uithalen, paaien en uit halen, duwen en trekken.
Niet geaard, niets van de grond krijgen, niet met beide benen op de aarde staan, geen energie uitwisseling plaatsvind emoties = betekent letterlijk in beweging. Geen eigen ik (aard) maar een ego een leeg omhulsel -onder drukken- de kwetsbare kant of emoties door zich groter voor te doen, bereiken door te imponeren en te intimideren, kleineren, steeds zoeken naar afleiding en richten op een doel buiten zichzelf. (Niet) alleen (kunnen) zijn is iets anders dan eenzaam zijn. Pakken, stelen energie, geld is een vaste vorm, pronken met andermans veren; leven. Zelf niet voor gewerkt of energie in gestoken in een eigen (be)staan. Door spiegelneuronen in de hersenen spiegelen zij zich automatische aan de ander of een situatie, het zijn kameleons, niet gedragen door een eigen persoonlijkheid of karakter. Verliefd zijn (=adrenaline) op (hun) een (spiegel)beeld. Niet op een karakter of een persoonlijkheid, die kunnen zij niet voelen of zien.
Het is zo herkenbaar al die verhalen. Wat ben ik toch naïef. Ik ben met de narcist 46 jaar samen en het wordt steeds erger. Ik weet niet hoe ik hem moet verlaten.
Hij heeft de controle over de financiën, ik heb alleen maar a.o.w. Ik heb wel spaargeld maar dan kan ik niet bijkomen omdat hij dat beheert. Als ik er naar vraag dan hebben we weer ruzie. Gelukkig zijn de kinderen het huis uit. Dus ik kan nu voor mijzelf kiezen, hoewel ik niet weet waar ik moet beginnen. Woonruimte ergens zoeken, maar kan ik dat betalen? Ik zou graag in de buurt van mijn kleinkinderen zijn. Ook ben ik ziek en moet diverse operaties ondergaan. Te veel van mijzelf gegeven al die jaren.
Beste Nigel,
Wat een nare situatie en wat ernstig wat je hebt meegemaakt. Het is ook echt een lastige situatie, de vraag of en hoe je weg kan gaan is vaak niet iets wat snel te bedenken valt. Er kan veel bij komen kijken. Ik kan je de boeken van Iris Koops aanraden, zij gaat m.n. in haar tweede boek uitgebreid en concreet in op wat er allemaal bij kan komen kijken. Zowel emotioneel als praktisch. Hier kan je meer info krijgen over de boeken: https://verdwenenzelf.org/boeken/.
Veel sterkte en kracht gewenst,
Tako
Hoi Nigel,
Ik zat ook in een situatie waarin ik nagenoeg afhankelijk was geworden van de narcist. Wegkomen is dan niet zo makkelijk. Helemaal niet met kinderen en huisdieren. Het heeft heel veel van me gevergd, maar het is me wel mooi gelukt. Ik ben al meer dan twee jaar verder en een hoop ellende ook, maar wel vrij en zo veel sterker! Voor mij waren een paar stappen essentieel.
1. Lees Iris Koops boeken, zodat je kennis hebt. Heel belangrijk.
2. Licht een aantal mensen in je omgeving in. Voor (praktische en mentale) steun.
3. Doe niet alles zelf. Maak lijsten en delegeer zo veel mogelijk. Er zijn mensen die alles voor je willen doen zodat jij jezelf aan de situatie kan onttrekken. Vraag hulp. En wees daarbij specifiek in wat je nodig hebt. Mensen kunnen het niet raden, en ze willen je wel graag helpen. Vermijd dus goedbedoelde hulp waar je niets aan hebt. Accepteer als mensen bepaalde hulp niet kunnen bieden, vraag dan een ander. Een kop koffie is ook hulp!
4. Houdt de narcist zo veel mogelijk op afstand. Verzin een strategie. Ik ging zo min mogelijk in op de aanvallen. Ik doe vriendelijk afstandelijk of mijn neus bloed. Antwoord zo veel mogelijk met: ja, oh ja, of jaja. Of hum wat. Voelt hij onraad, maar kan hij de vinger er niet opleggen? Krijg je te maken met extra woede. Film alles wat je kan, neem het op je telefoon op. In het geheim uiteraard.
5. Zorg zo goed mogelijk voor jezelf. Probeer in ieder geval te slapen en eten. Laat anderen voor je zorgen.
6. Stel jezelf een reeel ultimatum. Bijvoorbeeld: Over zes maanden wil je weg zijn.
7. Hou het klein. Hou jezelf voor dat iedere stap die je zet, er 1 dichterbij de uitgang is. Al heb je die dag alleen de afwas gedaan. Dan is die afwas de stap. Laat je niet ontmoedigen en kijk vooruit. Maak lijstjes zodat je overzicht houdt.
8. Zorg voor wat geld. Ik ging Bijvoorbeeld allemaal spullen van mezelf op marktplaats zetten. Het geld liet ik op rekening van een vriendin zetten. Onder het mom van: ruim ik eindelijk een keer al die zooi op, waar jij altijd zo’n last van hebt. Fijn hè? Ik had 2000 euro verzameld. Ik pinde ook bij winkels extra geld bij de kassa. Dan lijkt het boodschappengeld. Of ik bedacht dat ik beter met contant geld kon betalen, dus dat ik voortaan pinde. Gewoon dezelfde leugens teruggeven en doen of je neus bloedt. Grote kans dat de narcist erin trapt, ze begrijpen er niets van dat je ineens zo ongrijpbaar bent. En ze geloven ook niet dat jij ineens niet te vertrouwen bent, ze hebben je immers onder controle.
9, Open een rekening en zorg dat Je al je wachtwoorden en gegevens ergens hebt.
10. Sluis je dierbare spullen vast weg, wees ervan bewust dat je mogelijk van de rest niets meer krijgt. Zeg dat je oude rotzooi naar de kringloopwinkel brengt en breng het in plaats daarvan naar vrienden.
11. Boek een fijne stacaravan voor een paar maanden op een fijne groene camping met aardige mensen. Vertel ze je verhaal zodat ze je kunnen opvangen en in het oog houden. Zoek een camping dicht in de buurt, zo kan iedereen je bezoeken en blijven helpen. Vertel de camping dat je in een noodsituatie zit en dat je een onveilige situatie moet ontvluchten, vraag korting. Leen geld als je geen geld hebt. Ik heb ook crisisopvanf geprobeerd, maar die nemen je aan als je in acuut levensgevaar bent, daar hoef je niet op te wachten.
12. Licht iemand van de buren in dat je weg gaat en dat je narcist gevaarlijk is. Spreek met ze af dat als er in de tussentijd wat gebeurt je naar hen toe kan rennen en dat zij direct 112 bellen.
13. Licht de wijkagent in en vraag zijn 06 nummer. Licht je huisarts in.
14. Neem alvast contact op met een advocaat. Zoek uit wie het meest succesvol is.
15. Leg een briefje neer dat je wilt scheiden en dat je weg bent. Houd voor je rust en afstand je locatie geheim en zet al je locatiegegevens uit op je telefoon etc. Schrijf op dat je communicatie verloopt via de advocaat.
16. Vertrouw op je eigen plan. Zet je eigen stappen. Wijk niet van je plan af. Laat je niet van de wijs brengen door goedbedoelde adviezen van anderen.
17. Lieg tegen de narcist. Dat zijn ze niet van je gewend. Doe het voor je eigen bestwil. Zorg dat je af en toe normale dingen doet, met normale mensen. Draai het dus om. Betrek de buitenwereld bij je problemen, verberg je niet. Verberg je nu voor de narcist. Zet je masker op voor hem.
18. Tot slot, maak reservesleutels en leg ze bij buren of elders. Je weet nooit. O ja en kopieer of maak foto’s van alle belangrijke documenten. Paspoorten, bankgegevens, hypotheekgegevens, huwelijks verbintenis gegevens. Laat iemand het voor je op een stickie zetten voor het geval je telefoon iets overkomt.
19. Mocht het je op de een of andere manier wegkomen. Kom eerst tot rust, neem tijd. Doe alleen het noodzakelijke. Prijs jezelf!
Zo ging het ongeveer bij mij. Ieder heeft zijn eigen plan of manier. Hopelijk heb je wat aan sommige tips. Ik blijf ‘verbonden’ aan mijn narcist doordat hij vader van mijn kinderen is, en hij blijft zorgen voor een spoor van ellende en leed. Maar duizendmaal liever dat, maar wel een eigen leven, dan met zo’n ellendeling opgesloten zitten in je huis.
Ik wens je hoe dan ook veel sterkte, moed en vertrouwen toe!
En nog een opmerking over je spaargeld. Als ieder gesprek daarover op ruzie uitloopt. Bel dan je bank. Leg uit dat je narcist je geld beheert en jou er niet bij laat. Vraag ze om hulp. Vraag ze bijvoorbeeld om een extra pas af te geven. En vertel ze dat er niets af mag worden gehaald door de oude pas. Of zo iets. Licht ze in.
Je kan een ‘gesprek’ over je spaargeld ook opnemen op je telefoon. Benoem daarin in ieder geval dat het jouw geld is, en het bedrag.
Ik ben van mijn 17 tot mijn 21 jaar met een (denk ik) narcist samen geweest. En als ik zeg denk ik, is het omdat ik veel verhalen hoor en lees waardoor ik het eindelijk een naam
Kan geven. Ondertussen 15 jaar geleden en toch nog steeds denk ik hoe is mij dat allemaal overkomen toen. Hoe het allemaal begon, hii wij me overwinnen in het begin wou hij mij veel harder han ik hem, op een gegeven moment toch samen gekomen, ik ging nog naar school hij werkte al, wat maakte dat hij veel kon trakteren en kopen voor mij, hij kocht zoveel dingen voor mij en droeg mij op handen en veroverende mijn ouders als zijnde mijn eerste echte lief, iedereen was weg van hem… hij was knap, sympathiek en Starte zelfs bij mijn vader op zijn werk mee te werken heel de wereld was weg van hem. Hij stond langer als mij voor de spiegel, hij vroeg constant bevestiging. Op een gegeven moment begon hij mij mooier te vinden in een jogging ipv in een strakke jeans of een mooi kleedje, hij nam zelfs elke avond eten mee naar bed avonds en
achteraf bekeken om mij dikker te maken (denk ik) omdat ik te veel aantrek had. Ik werd dikker en hij vond mij zogezegd mooier, ik werkte ik inno als student en hij zette mij elke dag zorgvuldig af en kwam
Mij halen. Ik mocht geen stap meer buiten zetten.. op een gegeven moment mocht ik geen make up meer aandoen en geen parfum want voor wie deed ik dit eigelijk!? Als we uit gingen zocht hij aandacht van vrouwen maar als ik nog maar per ongeluk een blik naar een man wierp kregen we ruzie ,de controle werd zo erg dat ik echt gewoon mezelf begon te isoleren van alles en iedereen( familie en vrienden) hij wou elke dag seks en had zo een controle op mij. Ik vond op een gegeven moment make up in zijn auto dat niet van mij was en ik confronterende hem ermee en er was niks van waar: hij vond zichzelf te zo fantastisch. Op mijn 21 begon ik echt mijn vriendinnen waarvan ik geïsoleerd werd te missen en ik begon Weerstand te bieden , ik kreeg klop wanneer hij merkte dat ik mijzelf los wou rukken van zijn macht. Toch heb ik hem op een dag losgelaten, 2 dagen later had hij al een ander meisje gevonden , het rare is dat hij mij maanden bleef bellen om (zogezegd vriendschappelijk) te vertellen hoe het ging met hem praten en hoe fantastisch het ging met hem. Het meisje waarmee hij toen ging was totaal niet zijn ding totaal het tegenovergestelde van wat hij mooi vind, dan was het duidelijk hij zocht gewoon iemand die hem beminde, iemand die hem echt als God zou zien.
‘Als God’ schrijft Lala. Dus waar jij gaat en staat bepaalde hij, zelfs hoeveel jij at en hoe je eruit zag. Bij mij was het mijn moeder die zich als een God voelde. Ik dacht verkeerd, voelde verkeerd, had niets te willen zei ze altijd. Wat ik dacht en voelde bepaalde zij, wat ik wilde bepaalde zij. Ik heb me er vaak als jonge vrouw heftig tegen verzet met als gevolg ernstige ruzies.
In 2010 midden juli, heeft mijn moeder [narcist] ‘berouw’ getoond over haar misdaden. Ik geloofde haar omdat ze oprecht leek. Ze vroeg om vergeving en ik gaf het haar. Twee weken later wist ik dat het berouw vals was omdat ze de zaken omkeerde. Ze zei: “Jij bent opgevoed door een autist, dus heb jij schade en ik wil met jou naar een mediator om aan ‘onze relatie’ te werken.”
‘Onze relatie’ laat ze klinken als ging het om een huwelijk en moeder dacht dat zij het ‘syndroom van asperge’ had, waarmee ze haar gedrag wilde verklaren – én goedpraten. Ik was toen 53 en al zover dat ik dat gedraai door had. Dus trapte ik er niet in. Ik wilde dat zij een psycholoog nam. Ze deed alsof ze dat ook wilde en hield me zo aan de lijn. Ook daar trapte ik niet in en verbrak het contact. Maar was wel in shock door haar glasharde leugens die nu zoveel duidelijker werden.
In dit ‘berouw’ zei ze onder andere dat ze dacht dat ze God was. Timide erkende ze: ‘Ik dacht dat ik God was.’
Volgens mij heb ik een beetje schaapachtig zitten glimlachen, maar ik had moeten zeggen: Moeder, jij spoort niet, dat weet je nu zelf ook wel toch? Ik had de geladen sfeer – die bijna heilig aanvoelde – genadeloos moeten doorbreken, maar dat deed ik niet omdat ik haar niet wilde kwetsen… En als ik het wel had gedaan, was moeder huilend en jammerend naar huis gegaan om zich te beklagen over haar ‘slechte dochter’…
Ga ik links, dan werkt dit tegen mij, ga ik rechts, dan werkt dit tegen mij. Hoe dan ook, dit ‘berouw’ werkte tegen mij met of zonder mediator. Kortom, dit ‘berouw’ is de aanleiding geweest tot een definitieve verwijdering en dat is het beste. Ook financieel heeft moeder toegeslagen. Ik leef van een uitkering. Ze heeft me toegebeten: ‘Ik zal jouw laten weten wat geld is’.
Ze wilde mij in de financiële problemen brengen en heeft dat ook gedaan. Hoe slecht zij is weet ze, omdat ze van zichzelf zegt: ‘Ik ben een slechte vrouw’.
Ze wil mijn leven onherroepelijk [haar woord] als een God overheersen zodat ik na haar dood de gevolgen nog zal voelen.
Maar ik heb teruggevochten tot aan de rechtbank. Zelfs de laatste aanval ná de zitting raakt me niet meer. Ze wil me op de kast jagen. Daar krijgt ze mij niet meer!
Beste allemaal,
Ik heb te maken, al 13 jaar, met een vrouwelijke vorm.
Liegen, bedriegen. Agressie. Alles ligt aan alles en iedereen.
Kan niet tegen kritiek.
Doet alles bij een ander wat ze zelf niet leuk vind.
Ik was een vrij, spontaan en zeker persoon.
Ik ben een schim geworden van die gast.
Lieve mensen, stop op tijd met iets wat niet goed is.
Sterkte allemaal, en geef niet op. Alleen de relatie.
Mvg Marco
Loop al 37 jaar in de val bij een narcistische geweldadige vader.
En begin nu pas in te zien dit zo niet langer kan en ik voormezelf moet kiezen.
mijn kinderen worden gebruikt om wraak te nemen op mij
het is verschrikkelijk om dit te moeten aan zien.
ik voel me machteloos.
Same here. Er is maar 1 manier om daarmee om te gaan in mijn ogen, wat alle aanwijzingen ook mogen zijn m.b.t. het omgaan met een narcist, en dat is: de strijdbijl opnemen. Ik ben op dit eigenste moment verwikkeld in 2 rechtszaken. De eerste had mijn ex-vrouw aangespannen, bij de familierechtbank. Nadat 2 advocaten me hebben laten vallen, omdat ze niets over narcistisch misbruik wouden opnemen in de verdediging, heb ik mezelf verdedigd, hier in Vlaanderen. Omdat de rechter niets gelezen heeft van mijn giga-dossier, 2000 pagina’s bewijzen a.h.v. berichtjes, heb ik me nu zelf burgerlijke partij gesteld voor de onderzoeksrechter, met als aanklacht: belaging (bij gebrek aan een betere term) onder de vorm van narcistisch misbruik, als verzamelnaam van allerlei technieken die de belager gebruikt. Ik ben overtuigd dat ik mezelf binnenkort een victory-survivor mag noemen, met 2 precedenten in handen. Ja, je hoort het goed, er bestaan hier in de familierechtbank geen precedenten t.a.v. narcistisch misbruik, alsof dat niet bestaat. Ik weet namelijk dat er geen instanties bestaan die slachtoffers helpen in deze hallucinante strijd om je kinderen te kunnen blijven beschermen, en ik, ik ben vastberaden om daar mijn levenswerk van te maken, #ADHDbijter #rechtvaardigheidshoogbegaafde
Pas toen ik na 10 jaar huwelijk eindelijk bij hem weg was kwam ik er na 3 jaar achter dat narcisme bestaat. Het lijkt alsof deze website letterlijk over hem geschreven is. Ik heb mezelf kunnen helen en vier ieder jaar ‘bevrijdingsdag’ op de dag dat ik weg ging. Helaas hebben onze twee kinderen er erg veel last van. Ik zie dat vooral de oudste zich voor alles ver-excuseert. Ik weet dat hun vader ze manipuleert en zich als groot slachtoffer voordoet. De kinderen nemen de verzorgersrol aan. Ze zijn 11 en 8 en we hebben co-ouderschap. Ik heb mezelf kunnen redden en ik weet dat ik nu een beter voorbeeld voor de kinderen ben maar ik vind het verschrikkelijk om te zien hoe ze bekneld zitten in de situatie. Voor de buitenwereld doet hij zich voor als liefhebbende vader en groot slachtoffer maar ik weet hoe het achter de voordeur gaat. Het is lastig voor anderen om echt te weten hoe het is geweest. Ik ben mezelf helemaal krijtgeraakt en was nog een schim van wie ik ooit dacht te zijn. Altijd liep ik op mijn tenen en voelde ik me schuldig, vol schaamte en stom. hij stuurde me naar een sexuoloog omdat ik ‘kapot’ was en ging schreeuwen en dreigen als ik geen sex wilde zoals dat ‘een goede vrouw betaamt’. Gelukkig heb ik mezelf er uit getraind en ben ik weer van mezelf gaan houden. Ik heb nu een liefdevolle relatie met een sensitieve, begripvolle man en ik hoop dat we voor mijn kinderen een voorbeeld kunnen zijn over hoe het ook kan. Een baken van rust en aandacht waarin je jezelf mag zijn. Dank je wel voor deze website. Ik heb me al die jaren vooral alleen gevoeld omdat ik dacht dat het aan mij lag en ik gek was. Als er destijds iemand was geweest die me zoiets had laten lezen dan zou ik me erg gesteund gevoeld hebben.
Het is niet te doen.
hallo ik maak het zelfde door al u . ik leef al meer dan 56 jaar met zo/n man .
daar ben ik mijn kinderen 6 stuks en 11 kleinkinderen en 5 achter kleinkinderen mee kwijt geraakt die heb ik nog nooit gezien want me kinderen hoor en zie ik niet .
door hem komt er niemand meer zelf ze eigen familie niet . en mijn familie die deugt niet in zijn ogen. dus ik sta er ook alleen voor hij doet alle boodschappen en beheerd
ook het geld en alles wat daar bij komt en ook als ik vraag wat staat er op de spaarrekening dan is het ‘vertrouw je mij niet’, dan heb je gelijk ruzie . ik weet ook niet hoe ik hier uit moet geraken want ik heb ook alleen A. O. W. als ik iets nodig had moet je het vragen dan kreeg ik af gepast geld mee. ik ben alles kwijt mijn helle familie
broer en zuster alles. dus hij hoe niet bang te zijn maar ik wel want ik loop met die gedachten om zelfmoord te plegen . maar daar heb je hem ook niet mee. en hoe kom je van zo iemand af . ik loop de hele dag op mijn tenen en je moet constant op je woorden letten. je word behandeld als een klein kind . terwijl je al kinderen heb die zelf al 50 jaar zijn geweest .hoe moet dit leven verder. de huisarts zeg je moet voor je zelf zorgen . maar dat is makkelijk, wij zitten er mee.
nou heel veel sterkte .
Maria, wat een verdrietig bericht. Ook voor jou is er hulp, echt waar. Bestel om te beginnen de boeken van Iris Koops (zie de pagina boeken op deze website). Misschien kan iemand die je vertrouwt je helpen met de betaling en kan je ze naar die persoon toe laten sturen? Het is natuurlijk belangrijk dat je man er niet achter komt.
Je lijkt nu wel een gevangene in je eigen huis.
Jij verdient je laatste jaren wat vrijheid en niet meer op je tenen hoeven lopen.
sterkte van,
Fenna
hallo,
ook ik wil graag mijn verhaal kwijt ik zat 4 jaar in een knipperlicht relatie ik kwam moeilijk van hem af omdat hij altijd zielig deed. want hij had geen baan en geen woning door ‘ de verkeerde omgang ‘. zo heeft hij zich eerst voorgelogen dat die wel gewoon een baan had daarna vertelde die me dat die een burnout had en in problemen zat dus ik bood hem aan om hem te helpen voor korte duur. uiteindelijk heeft die een woning bij mij gekregen want hij woonde ver weg 3 uurtjrs rijden. het liep al wat beter na wat jaren toen hij wat mensen hier leerde kennen begon zijn gedrag te veranderen ook toen hij geld binnen kreeg. in de hele relatie hadde we vaker ruzie met huilend en geweld aan toe ik wou er vanaf ma kwam niet van hem af uiteindelijk waren de rolle omgedraaid hij had de macht en dat merkte ik heel erg. als hij tegen me zei ik kom naar jou toe nu dan bleef ik wachten .. uren later of kwam die niet eens en de dag daarna met stomme smoezen als ik zat te huilen gaf die er niks om had het gevoel dat ik zijn imago juist voedde.
hij kwam alleen als het hem uitkwam en als die seks haf gehad gaf die daarna minder aandacht of ging die zogenaamd na huis maar was die met vrienden opstap zonder iets te zeggen. hij heeft mij een hele erge soa gegeven waar ik onvruchtbaar van kon worden en loog dat hii een blaasonsteking had mocht de pillen niet zien anders kreeg ik een klap. totdat ok zelf naar de ggd ging toen vertelde die dat het mijn schuld was ik moest seks hebben gehad ik was een vieze slet ik ging vreemd. altijd was ik het of mijn vriendinne hij was het nooit schuld ik ben erachter gekomen dat die vaak is vreemdgegaan en achter veel van ziin gebrainwashte leugens hij belt mijn vriendinne nu dat t uit is nog vaak anoniem en manipuleert hun met zijn zogenaamde goede gedrag zeggen dat hij me mist en niet begrijpt waarom..
ik heb het super zwaar nu hij is na hier verhuist gaat met meisjes die ik ken naar bed doet alles eraan om mij te rake maar op t momenr van de waarheid ontkent die alles . hij laat me schuldig voelen denken dat ik moet veranderen volwassener moet worden te naief ben want ik geloof andere zelfs met bewijjs voor me ogen weet die me nog te manipuleren ik weet geen raad meer. hij heeft een contaxt verbod locatie verbod heb zelfs aangifte gedaan want voel me zo mentaal erdoorheen. heeft iemand tips voor mij heb het gevoel dat ik er nooit uit kom en als ik verder ben met me leven haalt die de traumas weer naar boven en geniet ervan hoe ik.in tranen uitbarst en mezelf kapot maak
Wat een waarheid deze tekst. En wat een heftige ervaring voor de schrijver,want dit is intens,het is zo levensbepalend. Zo herkenbaar, en dankbaar te mogen weten ” het ging nooit over mij”, en nu mogen loslaten in de zin van, “ik behoef geen goedkeuring, ik ga het niet krijgen, en dat is helemaal oké, ik geef het mezelf nu” . Heel erg bedankt voor het delen. alles goeds, en geestelijke vrijheid toegewenst!
Ik kom net uit een relatie. Ik lees veel verhalen en vraag me af of ik nou wel of niet met een narcist te maken had. Zelf denk ik van wel. De eerste 5 jaar van onze relatie waren geweldig. Hij was charmant, viel in goede aarde bij mijn familie, intelligent. We maakten de mooiste reizen. Daarna kreeg ik burn out achtige verschijnselen. Eerst dacht ik dat het van mijn werk kwam. Van naam veranderd maar ik kwam maar niet terug in mijn eigen kracht. Na 7 jaar te vechten in mijn eigen kracht te komen zette meneer mij van de ene op de andere dag aan de kant terwijl ik nog ziek was. Wij gaan elkaar niet meer gelukkig maken. Hij was klaar met de relatie en wilde gelijkwaardigheid.
Nu zie ik pas in hoe niet gelijkwaardig onze relatie was.
Als ik paniek had en ik was verdrietig dan kreeg ik altijd het antwoord ik weet niet wat ik moet zeggen hierop. Hij zei het niet maar ik voelde constant dat hij zich irriteerde aan mij dat mijn lichaam mijn grenzen begon aan te geven.
Ik deed alles in huis, poetsen, strijken, wassen, boodschappen, voor de hond zorgen, klussen in huis, de tuin, werken, de administratie. Ik kreeg nergens hulp of waardering voor. We gingen elke week de leukste dingen samen doen, maar het was nooit genoeg. Ik moest nog harder lopen en hij deed niks.
Geen empathie, verantwoordelijkheid, emoties, inleving. Meneer wil feesten en mist het zorgeloze leven. Hoe zorgeloos wil je het nog hebben? We hadden geld, een huis, alles werd voor hem gedaan.
Gelukkig heb ik alles goed laten vastleggen en kom ik financieel heel goed uit deze scheiding. Maar ik voel me alleen. Dom dat ik dit gedrag niet heb herkent. Mijn droom valt in duigen. In de scheiding heeft hij een andere vrouw gezien. Een vrouw die haar grenzen aangeeft en voor zichzelf opkomt. Wat ben ik blij dat ik huwelijkse voorwaarden had afgesproken en hij geen poot meer heeft om op te staan.
Hoi, ik ben Joris, slachtoffer van narcistisch misbruik. Mijn ex-vrouw heeft een verborgen maligne narcistische persoonlijkheidsstoornis. Ik wil toch graag even reageren op dit artikel, omdat dit, ondanks de correctheid, toch een vertekend beeld kan scheppen naar vrienden en familie van slachtoffers toe. Het is namelijk heel gebruikelijk dat een narcist zijn slachtoffers afschildert als narcistisch zijnde. Ze gebruiken daarvoor letterlijk alle mogelijke technieken van devaluering, verwerping, manipulatie en pathologische leugens. Het is ook zo dat dierbaren rondom het slachtoffer een beeld krijgen alsof het slachtoffer een narcist is, en voldoet aan bovenstaande eigenschappen. Dus, hetgeen ik wil bereiken met dit schrijven, is om toch daaromtrent enige nuance toe te voegen, omdat ik nu het gevoel heb, als ik dit zou doorsturen naar vrienden, omdat ik het heel goede artikels vindt, dat deze buitenstaanders, of flying monkeys, nog meer overtuigd raken dat het slachtoffer de gevaarlijke narcist is. Met andere woorden, zoals dit artikel nu is beschreven, heb ik schrik dit te delen als goede informatiebron aan derden, ook al ben ik 100% eens met de inhoud ervan. Dank ❤️✨
ik begrijp t ff niet,wat hebben die k.narcisten dan daadwerkelijk nodig,ik trek ze blijkbaar óók aan…
wat zorgt ervoor dat ik interessant ben voor hen,ik ben hsp er,maar wat hebben die “gestoorde nodig van mij om te functioneren”zodat ik weet dat ik me daar niet voor laat “gebruiken” want begin t nu zat te worden 3x achter elkaar iets met een narcist gehad te hebben
Dag Farah,
Over het algemeen willen narcisten via je aandacht gevoed worden met levenskracht. Normale mensen wisselen dat uit met elkaar, dat noemen we dan gezellig en prettig en zo smeden we banden met elkaar. Maar bij de narcistische mens neemt het extreme vormen aan waarbij het eenrichtingsverkeer is. Dus jij geeft alle aandacht, bewondering, bemoediging, empathie, inlevingsvermogen, steun, bent een goede vriend/in. Een narcist kan daar nooit genoeg van krijgen omdat het ze altijd tijdelijk een beetje voeding geeft om daarna weer hongerig rond te lopen. In een narcist kan ook een soort verslaving ontstaan voor de aandacht en dan kan een narcist behoorlijk hevig worden omdat hij dan steeds meer moet hebben van het ‘goedje’. Een narcist wil ook altijd gelijk hebben, altijd bewonderd worden, nooit tegengesproken worden, de alfa en de omega zijn in jou leven en altijd de ogen van jou die gericht zijn op hem/haar. Een hsper heeft over het algemeen een groot inlevingsvermogen, empathie, geeft graag steun en kan een hele goede vriend/in zijn. Mijn idee is dat er niks mis is met deze eigenschappen, maar dat je deze niet beschermen tegen narcisten. Wat wel kan helpen als bescherming is mensen meer voorzichtiger uitkiezen voor je ze echt toevertrouwt in je binnencirkel. Kijken hoe ze op grenzen van jou en anderen reageren, of ze wel heel erg graag in de spotlights staan en of ze op langer termijn ook daadwerkelijk anderen respecteren voor wie ze zijn. Het is daarbij ook zaak om te kijken naar de patronen van mensen, daarvoor moet je ze gewoon even een poosje leren kennen. 1 van mijn persoonlijke uitgangspunten is dat wanneer er echt spetterende energie is tussen mij en de ander, ik nog voorzichtiger wordt. De meeste mensen met wie ik een goede band heb zijn rustig en kalm en langzaam ontstaan. Al het bovenste is geen garantie op succes, maar het het kan wel helpen. 🙂
Een narcist heeft ook last van selectieve geheugenverlies. En eerlijk gezegd heb ik zelf de indruk dat je echt narcisten hebt bij wie het zo snel en automatisch gaat dat ze het zelf niet door hebben en dat dit mechanisme ze beschermd tegen negatieve dingen die ze zelf doen. Dus naast de gewone leugens die ze expres vertellen, zitten er ook leugens tussen die ze, denk ik, zelf echt niet doorhebben, omdat anders het beschermende mechanisme niet goed zou werken. Ik heb in ieder geval wel ontdekt dat mijn geheugen wel werkt en kon dus ook zien hoe ze over de tijd heen totaal niet te overeenstemmende meningen of standpunten hadden. En ik heb echt gedacht dat dit werkelijk zo was voor sommige narcisten. Dus niet expres, maar echt iets wat zegt over de daadwerkelijke chaos van hun innerlijk wezen. (Of ze hadden het ooit als truckje zo vaak herhaald dat ze er inmiddels zelf slachtoffer van zijn geworden) 1 specifieke kennis met behoorlijk wat narcistische trekken begon zelfs dingen te vergeten zoals welk kado ik had gegeven. Hij vergat niet dat ik het kado had gegeven, hij vergat niet wanneer, maar hij vergat wat het kado was en had er een ander kado voor in de plaats gedacht. En dat terwijl het kado wat ik had gegeven (en op zijn minst net zoveel waarde had als het kado wat hij erin de plaats voor had gedacht). Wanneer ik hem vertelde dat ik precies wist welk kado het was geweest voelde ik de onzekerheid in hem ontstaan, het leek niet de onzekerheid van dat hij geen controle had over mij op dat moment, maar de onzekerheid en de angst of zijn eigen brein en herinneringen nog wel goed genoeg was. (Dat is wel zijn belangrijkste ding in het leven, zijn brein en alle kennis die hij heeft) Hij ervoer op dat moment een soort bewustzijn over zijn eigen leugens, die steeds vaker aan het ligt kwamen? Het duurde in ieder geval daarop niet lang voordat hij me ergens op stond af te kraken, subtiel met een kalme stem, maar tot op het bot.
Hallo,
Heel herkenbaar allemaal. Mijn zus was altijd een sterke zelfzekere vrouw, beetje narcistisch ook. Is gescheiden van haar (lieve) man om een “leven” op te bouwen met haar grote “liefde”, een narcist eerste klas.
Nu herken ik haar niet meer. Haar leven is gebaseerd op manipulaties, ruzies, leugens enz…. Zelf heeft ze geen identiteit meer en al wat haar narcist haar zegt is heilig. Precies of ze is er bang van.
Iedereen die haar dierbaar is daar heeft hij al ruzie mee gemaakt. Meer en meer geraakt ze geïsoleerd. Het laatste slachtoffer was ik, nu 8 maand geleden. Mijn zus en ik hadden een redelijke goede band en daar was hij jaloers op. Ruzie met mij gezocht, alles in mijn schoenen geschoven, de waarheid verdraaien in zijn voordeel, op mijn emoties werken, leugens vertellen, mensen opzetten tegen mij, ik moest mijn excuses aanbieden (voor iets wat ik niet gezegd of gedaan heb ????) enz… alles was goed om mij toch maar op mijn knieën te krijgen en het is niet gelukt, ik had hun “spelletje” door. Mijn zus en ik hebben 3 keer geprobeerd om het uit te praten en 3 keer is de situatie erger geworden, hopeloos gewoon. Het was duidelijk dat zij op voorhand was ingefluisterd wat zij moest zeggen (hij is te laf om de confrontatie aan te gaan) en fraai was het niet. Toen ik niet wou toegeven begon ze op mijn emoties te werken, dat hij o zo ziek was, dat hij hetzelfde heeft als mijn man (mijn man is plots overleden aan een hersenbloeding) enz…..Ik ben er ziek van geweest.
Vanaf dan heb ik beslist om afstand te nemen, ik heb er ook geen contact meer mee. Het is genoeg geweest, ik ga verder met mijn leven.