Wat is narcisme?

Als je je in de meeste waarschuwingssignalen herkent, dan kan het zijn dat je te maken hebt met narcisme. Dit besef kan heel confronterend zijn.

Wat is narcisme precies?
 Het is een psychische stoornis; het is pathologie. Er zijn maar weinig narcisten die zich laten behandelen en de meesten trekken een spoor van vernieling. De reden dat narcisten zo beschadigend kunnen zijn, is dat zij zo ontzettend normaal kunnen overkomen en op allerlei manieren jou het gevoel geven dat het aan jou ligt. Ze zijn heer een meester in het regelen van een bliksemafleider, waardoor de schuld nooit naar hen wijst. Omdat hun gedrag zo tegenstrijdig kan zijn – binnenshuis een controlerende tiran, buitenshuis een charmante heer of dame – ga je ernstig aan jezelf twijfelen. Als je je vertwijfeling al onder woorden durft te brengen word je vaak niet geloofd. Juist omdat narcisten hun gedrag in de buitenwereld volledig onder controle hebben, weten ze precies hoe ze normaal moeten overkomen. Maar die normaliteit is slechts een holle constructie.
Een narcist
 heeft heel weinig zelfgevoel. Als het verdwenen zelf op iemand van toepassing is, is het wel op de narcist zelf. Van binnen is er vooral leegte, en hij houdt zich vast aan zijn imago. De narcist is verliefd op zijn eigen spiegeling, niet op zichzelf. Hij heeft juist een heel laag zelfbeeld, dat wordt gecompenseerd door een geconstrueerd vals zelf; een imago. Dit imago is gebaseerd op grootheidswaan. Onder die grootheidswaan zit een enorm gevoel van onvolwaardigheid. De mensen om hem heen worden gebruikt om het imago overeind te houden. Velen worden leeg getrokken en verliezen zichzelf.

Schattingen geven aan dat ongeveer 1% van de bevolking een narcistische persoonlijkheidsstoornis heeft. Deskundigen denken dat het werkelijke aantal veel hoger ligt. Er zijn dus veel mensen die een nauwe relatie hebben (gehad) met een narcist: als kind, partner, werknemer, vriend, vriendin. Met veel van deze mensen gaat het slecht. Narcistische mishandeling maakt dat je alle houvast in je leven verliest. De narcist zet zijn eigen realiteit neer, op zo’n manier dat jij aan jouw realiteitsgevoel gaat twijfelen. Dit heeft vooral te maken met een manipulatietechniek die door veel narcisten wordt ingezet, ook wel gaslighting genaamd. Er is geen goede Nederlandse term voor, maar de kern is dat de dader het slachtoffer ervan overtuigt dat er met het slachtoffer iets grondig mis is, en zichzelf vervolgens als rots in de branding aanbiedt. Het slachtoffer verlies zijn of haar gevoel van realiteit en de onzekerheid en angst nemen toe. Hij of zij zit gevangen, en weet niet waarin. Hierdoor zal het slachtoffer zich voor houvast juist op de dader richten, en dat is ook precies het doel. Een simpel voorbeeld is dat je zeker weet dat je iets ergens hebt neergelegd, en dat de narcist dit stiekem verplaatst. Vervolgens zoek je je een ongeluk, en houdt de narcist het ineens voor je en zegt vanuit de volste overtuiging dat het gewoon op de plek lag waar je net gekeken had. Gecombineerd met zorg (gaat het wel goed met je?) en een vriendelijke opmerking, zorgt hij dat hij niet ontdekt wordt als dader. En jij gaat nog meer aan jezelf twijfelen.

Als slachtoffer heb ik veel research gedaan, omdat ik geen idee had wat er met me aan de hand was. Ik las alles over narcisme en vergelijkbare pathologie. Narcisme is dus een persoonlijkheidsstoornis, die deel uitmaakt van cluster B in de DSM-IV. Het blijkt dat narcisme veel overlap heeft met psychopathie en de anti-sociale persoonlijkheidsstoornis. Je zou psychopathie kunnen zien als de uiterste vorm van kwaadaardig narcisme. Ik refereer met de term de narcist aan de mensen met een onbehandelde narcistische persoonlijkheidsstoornis, en de mensen met een aanverwante stoornis die met hun gedrag sterk tegen narcisme aan zitten. Door dit gedrag hier uitgebreid te beschrijven, hoop ik duidelijkheid te geven over de achterliggende pathologie. Ik leg uit waarom die pathologie zo beschadigend kan zijn en hoe je als slachtoffer kunt herstellen. Ik spreek de narcist aan als hij, zeker niet omdat narcisten alleen maar mannen zijn, maar omdat de tekst onleesbaar zou worden als ik steeds spreek over hij of zij.

Officieel mag je als leek geen diagnose stellen. Als je werkelijk te maken hebt met narcistische mishandeling, dan is het in mijn ogen essentieel om te weten dat het om pathologie gaat en om welke pathologie het gaat. Je mag natuurlijk niet zomaar zeggen dat je met een narcist te maken hebt. Hier is echter iets wrangs aan de hand, namelijk:

  • narcisten zullen zelf niet snel in behandeling gaan, en zijn zo dus ook niet te diagnosticeren.
  • er zijn maar weinig deskundigen die de pathologie echt herkennen en door het masker heenkijken dat de narcist vaak succesvol opzet.

Als ervaringsdeskundige heb je er jaren tussen gezeten, je zat als het ware in de frontlinie, je zag de persoon achter het masker. Natuurlijk kun je dan een oordeel hebben over diegene waar je dagelijks mee te maken had of hebt. Waarschijnlijk ga je, net als veel andere slachtoffers, lezen om antwoorden te krijgen op de waanzin. Deze website is er o.a. voor bedoeld om je het antwoord te geven op een cruciale vraag: ben ik het slachtoffer van narcistische mishandeling? Als dat het geval is, dan is het belangrijk om gerichte hulp te vinden.

« intro Waarom doet een narcist wat hij doet »

56 gedachten aan “Wat is narcisme?”

  1. Wat een eye-opener! Na 25 jaar een relatie met een narcist gehad te hebben, ben ik vorig jaar gescheiden. Pas nu valt alles op zijn plek en besef ik dat ik getrouwd was met een narcist. Van mijzelf, wie ik ooit was, is weinig meer over. Niemand geloofde mij, artsen konden niks met mijn klachten, ik kon niet meer en wilde het liefst dood, maar voor mijn dochter ging ik door. Eindelijk past het allemaal. Ik ga er hard aan werken om mijn oude “ik” weer terug te krijgen en nog meer. Beetje bij beetje heeft hij mij afgebroken en gemaakt tot een slaafs en gehoorzaam iemand zonder liefde, levenslust, een eigen mening, energie, een sociaal leven.
    Maar ik kom terug!

    1. Zo herkenbaar.ik wilde ook dood.
      Bij mij viel die na een half jaar al door de mand.steeds maar die leugens en woede aanvallen.
      En dan alles ontkennen.beloftes kwamen nooit na,hij deed me mentaal pijn.
      Nu bijna een jaar later,is de pijn nog voelbaar.
      Hij had weer een ander,mensen die hem kennen zeggen.
      Het was weer het zoveelste meisje zucht.
      Ik trapte in zijn charme.
      Voel me echt verrot en deed zelfs een poging tot zelfmoord.
      Nu alleen verder maar het gaat wel lukken.
      Kan me niet voorstellen dat,dat er zulke mensen zijn.

      1. Nee, je kan je inderdaad niet voorstellen dat er zulke kwaadaardige figuren rondlopen
        Ik heb in begin januari defintief mijn relatie beeindigd met een narcist, de hel meegemaakt met hem

  2. Het klopt ik 23 jaar samen geweest ik had het niet in de gaten. (hoe kan je zo stom zijn). nee dat ben je niet .zo doortrapt gebeurd het is niet te geloven ,mijn kinderen waarschuwden mij, de arts van mij waarschuwde mij , mijn antwoord was elke keer .ja maar hij is ook zo lief wij woonden samen . nu ben ik 7 maanden weg een mooie woning, mijn kinderen komen weer ..maar wat ben ik door een hel gegaan /niet te geloven .elke keer komt er weer wat nieuws naar boven .hoe moet ik verder.
    er is een nieuwe vriend op mijn pad gekomen .o wat ben ik bang .het angstzweet breekt mij uit ,het is verschrikkelijk ,ben weer aan het huilen .
    maar het komt goed mijn dochter zei ‘Ma je laat je leven toch niet kapot maken door zo een klootzak’.sorry, maar dit moest even

  3. “Er zijn mensen die zich destructief gedragen. Zij doen dit op een indirecte manier: ze slaan of schoppen vrijwel nooit, maar in hun directe omgeving heerst er onrust. Drama. Strijd.”
    M’n moeder, die volgens mij een narcist is, ook wel (stilletjes) door mij DramaMama genoemd, heeft een motto: “Strijd is Liefde”.
    Het heeft me bijna 50 jaar gekost om er achter te komen dat het niet waar is. Pas nu ik een paar jaar wat kennis heb van narcisme is het kwartje gevallen, kan ik 1 en 1 optellen.
    Het bizarre is dus dat ze het eigenlijk altijd al open en bloot aan iedereen heeft laten weten…

  4. Mijn vader was een psychopaat.
    Mijn moeder was een slachtoffer en beschermde mij niet.
    Ik wilde haar helpen.
    Ik was als een weeskind.
    Toen ik een jaar of 10 was had ik steeds de zelfde droom.
    Ik werd ingesloten in de voorraadkelder en mocht er pas uit als ik goud kon maken.
    Ik probeerde van alles, schuurmiddel mengen met aardappels en uien met rijst .
    Alle mogelijke combinaties met alle mogelijke verhoudingen probeerde ik uit.
    De paniek sloeg toe.
    Het lukte niet.
    En badend in het zweet werd ik wakker.

    1. Nou zo herkenbaar… Dat heb ik ook! Ben nu 38 en die nachtmerries blijven terugkeren! En wat apart dat jij ook Janneke heet… Ik heb afscheid genomen van mijn ouders en geen contact meer met ze. Jij?
      Groetjes, Janneke

  5. Bedankt voor deze beschrijving, Iris. Bij het lezen ervan ben ik letterlijk sprakeloos geweest die dag. Het is nagenoeg een 100% match met de situatie waar ik inzit als slachtoffer (partner). Ik weet al jaren dat er iets mis is en al jaren probeer ik inzichten te brengen, maar alle pogingen zijn tevergeefs en worden dan terug gedraaid naar mijn persoon toe. Het is niet houdbaar en toch blijf je erin vast; terwijl de ander dan zegt dat ik me niet zo moet aanstellen en dat ik die reacties veel te hard opblaas en ze niet direct kan vergeten en verder gaan (alsof het niet gebeurd is). Het zijn net die reacties en de angst voor het onvoorspelbaar gedrag (wanneer komt er terug een explosie) die me eronder door doen gaan. En dan maar zeggen dat ik niet wil of kan praten. Ik ben altijd voor open communicatie geweest maar als het steeds one-way is en geen ruimte voor inbreng van de andere persoon valt er niet te praten… Praten is dan nog erger omdat je weet dat je toch verliest en alweer moet inboeten. En het ergste van de zaak is dat die persoon het niet eens beseft! Ik hoop echt uit de grond van mijn hart dat ik er ooit uit geraak. Ik kan je niet genoeg bedanken voor deze inzichten die je geeft in je beschrijving. Heel confronterend maar eindelijk iemand die hetzelfde heeft meegemaakt als ik nu.

    1. Hoe meer ik lees hoe zekerder ik er van ben , dat het ook bij mij gaande is.
      Zit op de bank moet eigenlijk werken maar ik ben leeg , moe zie overal tegenop.
      Herken mij zelf niet meer ,13 jaar twijfel . ik heb het toch gezien , gehoord , dan dit zeggen dan weer ontkennen enz enz.
      Twee jaar geleden las ik een stuk over omgaan met kritiek en ook het woord narcist kwam er in voor ik dacht het is geen narcist. Paar maande later las ik een stuk over de verborgennarcist.Ik schrok er van er ging van alles door mij heen ik was opgelucht , ik kon het plaatsen.
      Maar met alles wat ik nu heb gelezen zit ik hier nog te vechten en te overleven.
      Diep van binnen ken ik mijzelf ik ga hier uitkomen wanneer en hoe weet ik niet maar het gaat mij lukken.
      Hans is niet mijn echte naam.

  6. na 6 jaar alleen zijn … ging men jongste kind naar het leger… ik wou echt alleen blijven na mislukte relatie…. doch na het vertrek van men jongste voelde ik heel erg dat ‘legenestsyndroom’ en schreef me in op een datingsite…… na maanden ontmoette ik een man…. heel charmant, heel créatief (net zoals ik)…schrijvend als een poéét….. ik was verkocht. Voelde na de 1ste ontmoeting al dat hij toch wel bizar was … (Volgens men zoon had die man een hele harem).. had ik toen maar naar hem geluisterd;..bleek na 3 maanden ook dat hij een sexrelatie had met een vrouwtje van de leeftijd van zijn dochters…… voelde me zo bedrogen etc… en toch gaf ik die man een 2de kans….. Hoe stom kan je zijn? en terug dat grote charmeoffensief….. om nadien bij het minste geringste verlaten te worden… het kwam er op neer dat ik jaren meegemaakt heb van aantrekken en afstoten…en ja ik was altijd de oorzaak van die breuken want ik was jaloers……. heb dan in november 2017 er een eind aan gemaakt… en was leeg, dépressief, eenzaam……hij probeerde regelmatig terug in kontakt te komen met mij via een omweg… (bv een kinderbox die ik van hem mocht gebruiken voor men kleinzoon) of hij stond hier plots met zijn kleinzoon waar hij mee op reis was…etc;..etc;…hield dit meer dan een jaar vol… bleef afstandelijk…… doch op een zwak moment heb ik recentelijk op hem geréageerd…en tja alles herhaald zich… charmeoffensief en nu weer 1 week zonder iets te horen want hij heeft het druk….. Voel me zo’n kieken… zou zo graag iemand echt ontmoeten maar dat schijnt niet te mogen gebeuren. wil men ik weer niet verliezen……

    1. Liefste Augusta, probeer jezelf niet dom te voelen omdat je opnieuw voor hem gevallen bent op een zwak moment. Ik heb het ook keer op keer meegemaakt net zoals vele slachtoffers. Het probleem ligt bij hem, níet bij jou. Jij bent een normale mens met normale zwakheden. Hij is een jarenlang getraind roofdier dat anderen misbruikt en inspeelt op die normale zwakheden. Zolang hij voelt dat hij iets bij jou kan bereiken, zal hij blijven proberen. Op een dag zal het je lukken om de deur naar hem definitief toe te gooien en dan zal hij merken dat er niets meer bij jou te rapen valt. Maar de weg daarnaartoe is lang en met vallen en opstaan. Probeer vooral te accepteren wat jou is overkomen. Probeer lief te zijn voor jezelf. Probeer je jaloezie te verminderen voor andere relaties die hij heeft – nu of in de toekomst. Hij verandert nooit en elke andere vrouw in zijn leven, is net als jij een prooi. Hij zal nooit échte liefde voor iemand voelen. En jij moet nu vooral liefde voor jezelf ontwikkelen en zacht zijn voor jezelf. Je bent een lieve waardevolle vrouw. Veel liefs en veel sterkte

  7. Iris, veel dank voor je artikel. Ik was 7 jaar lang samen met een vrouw waarvan ik nooit geweten heb wat er mis was met haar. Wel was ik zeker dat er iets heel erg mis was toen ik in de lege ogen keek die jij beschrijft. Het meest angstwekkende dat ik ooit heb meegemaakt. Niet lang daarna had ik, in alle eenzaamheid, met alleen de hulp van mijn dromen, genoeg kracht in mezelf ontwikkeld om er een punt achter te zetten. En zelfs toen was het niet afgelopen. Dat was het pas echt helemaal toen ze stierf aan kanker.
    Ik begreep dat ze leed aan een persoonlijkheidsstoornis, pas nu wordt helemaal helder wat dat was. Ik zie nu pas heel helder dat dit ook het thema was en is in mijn familie en het heeft voor mij dus lang geduurd voor ik pas sinds kort het gevoel heb mijn eigen leven weer terug te hebben, vrij te zijn, me in alle vrijheid daarvan los te maken. Pas nu is het echt afgelopen. Ik ben 71! en mijn leven is net begonnen… pas nu komt er ook de ruimte om het verdriet erover toe te laten. Rouw. Helemaal o.k. Misschien ga ik ook nog ondersteuning zoeken want ook op dit moment in mijn leven wordt ik geconfronteerd met dit soort persoonlijkheid.
    Alleen ben ik er nu niet meer bang voor, integendeel, en nu weet ik ook nog wat er mis is, wat de oorzaak is van het gedrag. Kan het zijn dat iemand die dit met zich meedraagt onbewust toch heling zoekt door de confrontatie aan te gaan met iemand zoals ik, die nu super sterk in haar schoenen staat, in feite nauwelijks angst kent omdat ik de diepste diepten in mezelf gezien heb? Hij weet dit over mij, dat ik niet bang ben, en toch zoekt hij de confrontatie. Ik ben pas gisteren op jullie site gestuit, ga me er nog meer in verdiepen.
    Voel nu al zoveel dankbaarheid voor het werk dat je gedaan hebt. Fantastisch!

    1. Hoi,
      Bedankt voor je reactie. Wat fijn dat je nu deze dingen duidelijk worden, want nu kan je het voor jezelf naar het positieve ombuigen (zolang je ‘in de mist zit’ kom je niet verder). Ik proef veel kracht en levenszin tussen je regels door en wens je veel sterkte met je proces!
      In antwoord op je vraag, of een narcist heling zoekt door de confrontatie aan te gaan…nee, ik zie dit anders. Maar omdat de ruimte voor een antwoord hier te beperkt is verwijs ik je graag naar mijn boeken. Je bent net op deze website gestuit en zegt er veel aan te hebben en ik weet zeker dat je aan mijn boeken nog veel meer zal hebben. Vast een korte reactie op je vraag: ik denk juist dat je kracht en het niet langer beschikbaar zijn de n. persoon in kwestie ‘triggert’, en hij probeert je een reactie te ontlokken en daarmee uit je evenwicht te brengen. Want dan heeft hij weer narcistische voeding. In mijn boeken ga ik nog veel dieper in op de dynamiek en hoe je hier uit kunt blijven.
      Je bent goed bezig!
      Hartelijke groet,
      Iris

  8. Ik heb het allemaal meegemaakt. Mijn collega weigerde 20 jaar lang om met mij samen te werken. Ze vroeg zelfs een gebiedsverbod voor mij aan, zodat ik niet bij mijn werkplek kon komen. Toen ik het meldde bij onze leidinggevende, raakte ik mijn baan kwijt aan deze collega. Niemand heeft gemerkt dat zij zich anders voordeed dan ze was. Ze heeft zich nooit aan regels en aanwijzingen van de organisatie gehouden. Ik zit nu werkloos thuis. Boos en verdrietig. Ik hoop dat ze ooit ontmaskerd wordt.

    1. Het is verontrustend en onthutsend hoe slecht medewerkers en leidinggevenden het vreemde gedrag door hebben van wat narcissen (blijken te) zijn. Onzettend naar voor je dat je je baan door zo’n verknipt persoon bent kwijtgeraakt.
      Het kan heel goed zijn dat zij nooit wordt ontmaskerd. Mensen, leidinggevenden trappen er vaak ook in of zijn er bang voor en kiezen voor de gemakkelijkste oplossing.
      Zelf heb ik al meer dan 20 jaar ook te maken met een narcist als leidinggevende, die daarvoor mijn collega was. Vanaf dag één was het mij duidelijk dat er iets mis was met hem. Twee jaar geleden werd het me duidelijk dat hij een rasechte narcist is, nadat ik op internet ging zoeken op die term. Ik moet zeggen dat ik daarna wel een tijdje van slag was: dat ik dat niet eerder had gezien!!! Ik nam het mezelf kwalijk. Gedurende die meer dan 20 jaar heb ik me heel vaak vertwijfeld afgevraagd “waarom ziet niemand wat die man aan het doen is???”
      Aan het doen is? Eigenlijk deed hij de helft van de tijd niets en dat is nog steeds zo. Vroeger werd die tijd besteed met veel kletsen met allerlei mensen die hij voor zich probeerde te winnen, door zich heel inlevend en sociaal voor te doen. De laatste jaren is hij schaamteloos vaak en veel afwezig, zonder dat iemand weet waarom en waar hij is. Het lijkt vaak te gaan om gezinsbeslommeringen, want thuis is hij natuurlijk ook narcist. Ik heb medelijden met zijn kinderen vrouw, waarmee het ook nauwelijks mogelijk is contact te krijgen op het jaarlijkse etentje in (liefst) een druk en rumoerig restaurant. Blijkbaar wordt zo’n omgeving geselecteerd, juist om te voorkomen dát je contact krijgt met zijn vrouw, want o, je zou eens over hem gaan praten.
      En zo kan ik nog wel even doorgaan met allerlei ervaringen.
      En iedere keer weer komt bij mij die vraag op: “waarom ziet niemand want die vent aan het doen is?” Ik kan dat gedrag op dit moment niet anders betitelen als parasitair gedrag. En het is destructief voor ons bedrijf. Mensen vertrouwen elkaar niet, dingen worden achter je rug om geregeld met ‘n vertrouweling. Ze hebben vriendjes die dingen zo goed kunnen maken. De sigarettenrook wordt bijna in je gezicht geblazen, terwijl al vaak is beloofd dat er gestopt zou worden met roken. Wettelijk mag het al lang niet meer…
      Waarom hebben de hogere leidinggevenden het niet door? Ze zien misschien wel iets aan hem, maar hebben er zelf geen last van. Blijkbaar telt binnen een bedrijf alleen de omzet en nog meer de winst. De rest is blijkbaar bijzaak.

  9. Dank voor al deze mooie en herkenbare reacties. Zelf heb ik bijna 30 jaar in een narcistische relatie gezeten. Alleen heb ik dat nooit zelf gemerkt of althans, kunnen benoemen. Ik had iemand van buitenaf nodig om mij erop te wijzen. Het heeft meer dan 15 jaar geduurd eer ik de stap durfde te nemen om weg te gaan en in te zien dat mijn eigen gezondheid eronder leed. Het werd een lang afschuwelijk jarenlang lopend traject.
    Ik heb mezelf echter nooit als slachtoffer gezien.
    Immers ik was zelf verantwoordelijk voor het feit dat ik in dit huwelijksbootje ben gestapt. En als je eenmaal in de boot zit, die langzaam stroomopwaarts vaart waarbij je een gezin hebt gesticht, dan ga je niet zomaar van boord.
    Nu, twee jaar na de officiële scheiding, achtervolgen de gevolgen van de scheiding me nog steeds.
    Het ergste vind ik dat mijn voormalige partner zelf het slachtoffer is van zijn eigen karakter. Hij is nog steeds ongelooflijk boos dat ik ben weggegaan en laat me dat keer op keer voelen. Hij creëert zijn eigen fantasiewereld om zijn eigen ideeën te staven en bevestigd te zien. Hij leeft in een irreële zelf geconstrueerde wereld om zichzelf van elke schuld vrij te pleiten. De schuld ligt altijd bij de ander. Hij ziet niet in dat de huidige situatie daardoor alleen maar verergert, vooral voor zichzelf.
    Het maakt dat hij nooit gelukkig zal kunnen zijn, maar altijd zal blijven baden in boosheid en gehuld zal gaan in een dikke slachtoffersdeken. Dat maakt me triest voor hem, maar vooral voor onze geweldige (inmiddels volwassen kinderen), die kampen met een enorm loyaliteitsconflict. Ik zou hem en mijn kinderen zo graag willen helpen. Inmiddels weet ik dat het een nobel streven is, maar onbereikbaar. Hij kan, wil en zal het nooit begrijpen.Ondertussen zoek ik naar een manier om te kunnen omgaan met de machteloosheid die ik daarbij voel om met name mijn kinderen zo goed mogelijk bij te kunnen staan in hun zoektocht naar evenwicht in deze moeilijke situatie en te beschermen tegen manipulatief gedrag.

  10. Beste
    Ik was vorige week op een info avond van Nelly de Key, Nelly gaat een opleiding voor narcisme coach aanbieden en ik ben geïnterreseerd.
    Ik dacht een evenwicht in mijn verwerkingsproces gevonden te hebben en vraag me nu af of dat waar is…Ik zou dat wel willen, maar is dat zo ?
    Ik zou zo graag mijn leven terug een positieve draai geven door al die miserie waar ik ben doorgegaan in iets positiefs om te zetten, er is zo weinig begrip, zo weinig hulp voor slachtoffers dat ik het als een uitdaging zie om me voor de vele onzichtbare slachtoffers in te zetten, en tegelijkertijd mezelf nuttig maken.
    Mag dat ? en door die vraag aan mezelf te stellen, begrijp ik dat er ook voor mij nog werk aan de winkel is, Maar dat wil niet zeggen dat ik er niet klaar voor ben.
    Het zal nog lang duren voor al de pijn weg is, ik heb geleerd daar mee te leven, en tegelijkertijd sta ik meer dan ooit in mijn leven in mijn kracht….Ik zou het van de daken willen schreeuwen, aan al die sterke, sensitieve mensen zonder eigenwaarde….
    Maar ik ben de Sint niet….(humor is één van mijn wapens) dus hoop ik erin te slagen
    al zijn het maar een paar mensen, terug in hun kracht te zetten…de wereld heeft er nu meer dan ooit nood aan..
    Elisabeth

  11. Ik heb begin januari 2020 een relatie beeindigd met een narcist
    Hij was ons contact al begonnen met leugens, liegen over zijn leeftijd, liegen over zijn aantal huwelijken, hij zei twee huwelijken, ik kwam er achter dat hij drie huwelijken had gehad
    Hij manipuleetde, controleerde, devalueerde mij na de love bombing, etc
    Een kerel die zo uit het narcisten boekje was weg gelopen
    Hij heeft mij zeker emotioneel zwaar verwaarloosd en mishandeld, en uiteindelijk ook seksueel en fysiek

  12. Wat een beeld, jaren lang zoeken, wat heeft die vent. 30 jaar was ik met hem getrouwd, had mij omgevormd zoals hij mij wilde, een slaaf, doen hoe het hem eenvoudig werd gemaakt. Hij manipuleerde iedereen, dat hij de macht had, ging dat niet zo dan ontplofte hij en ging slaan. Wat in zijn nabijheid was ik was altijd bezig om alles goed voor te zijn dat het niet kon gebeuren. Angst, hij kon zelfs moorden daarna was hij zielig, huilen, slachtoffer ik moest dan de sterkste zijn. Na 17 jaar scheiding lig ik nog met mijzelf overhoop, zoekende naar de lieve vrouw, die ik teveel was.

  13. Hoi Iris,

    Wat een waanzinnig heldere beschrijving over narcistisch misbruik zet je hier neer. Gelukkig ben ik grotendeels los van die geestelijke verkrachtingen maar wat je schrijft raakt me op een prettige manier. Het nodigt uit tot het lezen van je boeken. Fijn ook dat hier zoveel begrip en warmte heerst. Zo kan het ook. Inmiddels ben ik lekker aan het babbelen binnen diverse thema’s hier. Hartelijk dank aan een ieder die hier zijn steentje bijdraagt.

  14. Zo herkenbaar allemaal. Mijn vader heeft vele narcistische kenmerken. Maar uiteraard ziet hij deze zelf niet waardoor nooit een echte diagnose is gekomen. Mijn moeder koos steeds zijn kant en geloofde mij nooit. Als enig kind voelde ik me mijn leven lang eenzaam en alleen. Ook heel machteloos, want uiteindelijk waren zij de volwassenen en moest ik dus luisteren. Inmiddels ben ik 30 jaar en na enkele jaren contractbreuk met mijn vader is er nu terug minimaal contact. Ik heb geen verwachtingen meer van deze man, waardoor hij me ook niet kan teleurstellen. Met mijn moeder heb ik momenteel geen contact. Zij ziet zichzelf enkel als slachtoffer van de narcistische echtgenoot, maar kan niet inzien wat ze naar mij toe heeft aangericht door me op geen enkele manier te steunen. Ik ben het moe om achter erkenning te zoeken die ik nooit zal krijgen. Gelukkig heb ik liefdevolle schoonouders!

  15. Dat je er op een dag achterkomt dat je je leven lang hebt lopen zeulen met bagage van een ander, denkende dat die van jou was. Links en rechts ingehaald door leeftijdgenoten die fluitend door het leven gaan, ook wel eens wat meemaken natuurlijk, maar daar weer van herstellen waarna de zon weer gaat schijnen voor ze.

  16. Als ik hier zo alle verhalen zo lees dan denk ik maar een ding… Heftig als je er mee in een huis moet wonen… Enkel begrijp ik niet goed dat het in de samenleving zo lang kan standhouden. En gezien ik er zelf ook geen ervaring mee heb, of niet dat ik het als zodanig heb ervaren tenminste. Kan te maken hebben met dat ik nooit een relatie ben aan gegaan met een narcist of dat zo kortstondig is geweest dat ik het niet door had… Nu heb ik wel een kameraad met dit zwaar irriterende gedrag. Maar hoewel het geen echt rare gozer lijkt, kwam ik wel al snel tot de bevinding dat achter alles wat hij voor je doet of mee helpt een achteraf eigenbelang zat of zit.

    Nou heb ik dat gelukkig snel opgemerkt en hem er keer op keer op aangesproken, enkel dit heeft totaal 0 effect. Nu is het geval dat ondanks dit deze man toch wel eens handig kan zijn mits het om niet echt belangrijke zaken gaat, want het blijft afwachten of de afspraken worden nagekomen uiteraard. Maar als je de worm dik genoeg maakt die word voorgehouden, en de honger groot genoeg, kun je er redelijk mee voort… Maar ik blijf me werkelijk verbazen hoe en of de gedachten en logica werkt bij dit soort mensen. Ik zeg hem bij iedere situatie waar een mogelijkheid uit kan ontstaan kan, al vooraf wat ik er van verwacht globaal, en toch kun je er de klok op gelijk zetten dat waar mogelijk je genaaid word waar je bij staat. Als je niet ingrijpt tenminste op tijd en dat het geheel normaal is dat als er gezamelijk een krat bier word gehaald een ieder de helft betaalt en jij 6 flesjes krijgt, maar andersom ben je een klootzak en betaalt hij enkel 6 flesjes en houdt de krat zelf erbij voor de statiegeld… Dit als klein voorbeeld, maar het geldt voor alles. En gezien werkelijk niets dit kan stoppen, laat ik het een paar keer deels op zijn beloop, om vervolgens dezelfde methode in kwadraat toe te passen. Waarna de geleden eerdere schade weer 0.0 is en je drie week niets hoort. Dan vervolgens verschijnt hij weer ten tonele om wat dan ook en probeert het of flikt het gewoon weer. Ik sta gewoon weer perplex en vraag me af ‘waar haal je het lef vandaan het wederom te doen’ wetende dat de dag komt dat de teller weer naar 0 word gezet op destructieve wijze, juist op dat moment dat het jou slecht uitkomt. Zo raar en zo onnodig… maar ja dat is de ongeneselijke aandoening waar deze persoon aan lijden en ook ik nooit zal kunnen genezen. Enkel kopiëren zo nu en dan om er geen schade door op te lopen…. Maar om mee te leven onmogelijk. Ik denk dat ik binnen drie weken horizontaal opgehaald dien te worden…. Sterkte voor wie dit getroffen heeft in het leven!

  17. Na 52 jaar ben ik erachter gekomen dat mijn zus van twee jaar ouder echt wel een openlijke narcist is, erg heftig. Lees hier veel over wat mij helpt en gelukkig ziet mijn andere 16 jaar oudere zus het ook, dit geeft wel kracht. Maar mijn vraag is zoeken narcisten elkaar op. Denk dat haar vriend namelijk een verborgen narcist is en haar dochter ook want die probeerde gaslighting uit wat nu natuurlijk niet lukte omdat ik het doorzag. Het is vallen en opstaan met de heling soms gaat het goed en soms ben ik weer een wrak.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *