De suggestie van controle

De suggestie van controle (dat je zelf de controle hebt), daar zijn narcisten en psychopaten heel goed in. En daarom komen ze vaak weg met hun daden. De omgeving ziet hem of haar niet als de dader. Het slachtoffer ziet hem of haar niet als de dader, denkt immers dat het aan hemzelf ligt. En als de verdenkingen de goede kant op gaan, dan is de werkelijke dader er als de kippen bij om het zoeklicht weer naar het slachtoffer te verplaatsen.

Deze dynamiek – het slachtoffer het idee geven dat hij zelf controle heeft terwijl hij ondertussen wordt aangevallen- maakt narcistische mishandeling zo gevaarlijk. Soms gaat het zo ver, dat het eindigt in moord. Maar de moord lijkt vaak op zelfmoord, waardoor er niet naar een dader wordt gezocht.

Dit wordt in de eerste aflevering van de serie Sherlock goed duidelijk gemaakt. Er zijn vier gevallen van zelfmoord, waarbij elke keer een potje waar een gifpil in zat bij het slachtoffer wordt gevonden. De eerste gevallen worden als op zichzelf staand beoordeeld: duidelijk zelfmoord. Maar vier mensen op rij? En elke keer die gifpil? Er moet een verband zijn, maar de politie snapt het niet. Dus speurneus Sherlock wordt erbij gehaald.

Sherlock (een sociopaat) heeft een griezelige fascinatie voor moorden, maar ook een briljante geest. Hij vindt al snel het spoor dat tot de dader leidt. Toch is die dader hem te slim af. Het blijkt een taxichauffeur te zijn, die Sherlock meeneemt voor een ritje ‘dat zeker zal eindigen in je dood’. Natuurlijk weigert Sherlock om in te stappen. “Wil je niet weten wat er met die vier slachtoffers gebeurd is?’, pleit de chaffeur. “Want ik heb ze die pil niet gegeven, dat hebben ze zelf gedaan. Wil je niet weten hoe ik dat voor elkaar heb gekregen?”.

Keuzes

Hier zet de chauffeur zijn manipulatietechniek al in: hij doet of Sherlock een keus heeft (en heeft ondertussen ook even zijn geladen pistool laten zien). Sherlock stapt in en ze komen aan in een verlaten zaal. Daar gaan ze tegenover elkaar zitten en de moordenaar legt zijn strategie uit. Hij zet twee potjes met een pil neer en vertelt dat in het ene potje een gifpil zit, en in het andere een onschuldige pil. Het slachtoffer mag zelf kiezen welke pil hij neemt. “50% kans om te overleven”, zegt hij letterlijk. “En ik neem de pil die overblijft”. Zo wekt hij het idee dat ze samen aan iets beginnen, terwijl dat natuurlijk onzin is. De moordenaar moordt en het slachtoffer gaat dit niet overleven.

Sherlock probeert tijd te rekken en vraagt door. ‘En als ik nu gewoon wegren?”. De moordenaar laat zijn pistool zien en zegt dat er dan een kogel door zijn hoofd gaat. Hij vertelt dat hij elk slachtoffer de keus geeft: of een kogel uit het pistool of een pil uit een potje. Hij vertelt dat niemand voor het pistool kiest, want ‘met de pil hebben ze tenminste nog kans om het te overleven’. Weer die suggestie van controle.

Sherlock kiest voor het pistool en de dader schiet. Er gebeurt niets; het blijkt een neppistool te zijn (dit had S. al gezien). Sherlock wil opstaan en weglopen, met de woorden dat het heel interessant was. Dan gebeurt er iets vreemds: de chauffeur krijgt hem zover dat hij blijft. Hij praat hem ergens in: het enige wapen dat hij nog heeft om deze man bij zich te houden en uit te schakelen zijn woorden, en dit lijkt te gaan lukken. Sherlock heeft nog steeds het idee dat hij de controle heeft, want die heeft hij immers altijd. Maar als kijker voel je dat de chauffeur voor een vijfde keer toen kan slaan. Hij vertelt: ‘tot vier keer toe nam het slachtoffer de verkeerde pil, kijk maar, ik zit hier nog. Jij kan mij hierin toch wel verslaan? Kijk goed”. Vervolgens schuift hij een potje met pil naar hem toe, en het andere potje zet hij vlak voor zichzelf neer. ‘Jij kiest als eerste”, zegt hij.

Wat ik me direct realiseer, is dat elk slachtoffer het potje koos dat de dader bij zichzelf had neergezet. Dat weet de dader. Hij weet dat niemand voor het potje kiest dat hem wordt toegeschoven, want wie neemt er nu iets aan van een moordenaar? Je kiest dan juist voor het andere. Ik ben heel benieuwd of Sherlock ook in deze val trapt. Er ontstaat wat verwarring, Sherlock brult dat het idioot simpel is en grijpt een potje, het verkeerde. Vlak voor hij de pil in zijn mond wil schuiven wordt de moordenaar doodgeschoten door het maatje van Sherlock, die in het gebouw aanwezig was. Terwijl de moordenaar ligt te sterven roept Sherlock “vertel me of ik het goed had! Had ik de goede pil?”

Daar krijgt hij geen antwoord op. Als kijker weet je echter dat hij de verkeerde pil had. Dat zelfs een briljante geest in de val van een psychopaat kan lopen, juist omdat er controle en medemenselijkheid wordt voorgewend.

De serie ‘Sherlock’ is voor het eerst uitgezonden in 2010 en wordt op dit moment op de BBC herhaald.
Bovenstaande aflevering is (op dit moment) te zien via deze site (helaas zonder Nederlandse ondertitels)

16 gedachten aan “De suggestie van controle”

  1. Fijn Iris dat je aandacht geeft aan het moord/zelfmoord gebeuren!!
    Dat het voor komt heb ik letterlijk aan de lijve ondervonden en heb het ternauwernood overleefd. Mijn ex bleek een levensgevaarlijke psychopaat die overal mee weg is gekomen…een arts-specialist…nog steeds werkzaam…
    Nadat we uit elkaar waren en de scheiding liep, maakte zijn minnares het uit…dat pikte hij (ook) niet. Hij kreeg toen om een futiliteit (zijn kop op oorlogsstand) ruzie met een familielid, die hij vervolgens met een groot mes achterna zat op straat.
    6 Politieagenten hadden de grootste moeite hem in de boeien te slaan en platgespoten af te voeren. Zelf manipuleerde hij het zo dat, na 3/6 dagen verlengde IBS, dat het een psychose zou zijn geweest. Het familid deed geen aangifte helaas…Ik kreeg, onwetend van dit gebeuren maar voordien al 9 x melding van huiselijk geweld gedaan, de schuld vd familie. Ik zou hem, al 9 maanden toen geen contact, tot die daad hebben gedreven door scheiding aan te vragen…
    Vele jaren later kwam ik er achter dat hier geen sprake was geweest van een (eenmalige) psychose, maar van een Narcissistic Rage. Deze Mataglap situatie leidt niet zelden tot de dood. Tijdelijk ontoerekeningsvatbaar wordt ook wel gezegd….Er is geen kennis bij de politie of Justitie of zelfs vaak in de psychiatrie van dit fenomeen. Helaas vond de politie in mijn woonplaats het niet nodig contact op te nemen met de politie in de plaats waar het gebeurde…Dat is een andere regio waar we niks mee te maken hebben, zo zei de politie.
    En zo werden al mijn meldingen van geweld in de paar jaar ervoor ook niet interessant bevonden…
    Ik was in shock en doodsbang, maar je kunt pas aangifte doen van iets als je leven aantoonbaar in gevaar is geweest…Klappen of (emotioneel) geweld of zelfs ook financieel misbruik vallen daar echt niet onder.
    Advies aan een ieder die melding doet…dus geen aangifte…vraag bewijs van de melding!…ze worden nl niet bewaard!
    Aangezien dit soort geweld zich vaak over jaren verspreid, loop je risico met lege handen te staan als je echt in gevaar komt en bv bij een scheiding of omgangsrecht.
    Doe ALTIJD melding of aangifte bij geweld, ook van die ene klap! En bedenk dan of je nog een klap wil of vertrekt…Het laatse lijkt me helder..maar jou in de situatie zelf misschien niet…aangezien emotioneel of sexueel misbruik nog veel vileiner zijn dan die klap…
    Dit geldt overigens ook voor mannen, aangezien er ook vrouwen zijn die mannen mishandelen en misbruiken..op diverse gebieden…
    Voor hen in beroerde scheidingsomstandigheden, kijk eens bij AMBA. Een organisatie in oprichting om kinderen en ouder die in vechtscheidingen, waar niet zelden sprake is van psychopathie/zwaar narcisme, knel zitten te ondersteunen richting kinderbescherming/Kinderrechter etc.

    1. Hoi zonnetje,
      Wat een vreselijke dingen heb je meegemaakt, afschuwelijk ook dat de politie niets deed. Deze onmacht voelen veel slachtoffers.
      In mijn tweede boek geef ik uitgebreid aandacht aan fysiek geweld, hoe om te gaan met betrokken politie en instanties, het doen van aangifte etc. Ook stalking (bedreigingen) wordt hierin uitvoering behandeld.
      Lezers van mijn boeken weten dat ik beide fenomen, zelfmoord en moord(dreiging), behandel. Het is de meest extreme vorm van narcistische mishandeling: het slachtoffer tot zelfmoord drijven of met moord dreigen/ hier toe overgaan. Dit zijn afschuwelijke zaken waar veel meer aandacht voor moet komen in de samenleving.
      Ik wens jou veel sterkte en heb respect voor je moed.
      Hartelijke groet,
      Iris

    2. Mijn moeder pleegde zelfmoord.
      Ik kende mijn moeder als een vrouw met ernstige depressies. Ik zorgde emotioneel voor haar. Dat is niet gezond weet ik nu, maar ik wist niet beter en de buitenwereld zag en wist dit niet.
      Mijn vader en mijn zus waren vooral bezig met zichzelf. Ik dacht: Ik kan dit aan, zij niet. Ik vond het heel normaal.
      Ik werd ouder en keek meer en meer achter de maskers van mijn vader en mijn zus en confronteerde ze met hun tekortkomingen, manipulaties en leugens. Het was een begin/proces van mijn eigen inzichten. Die inzichten werden natuurlijk door mijn vader en zus niet geaccepteerd en met harde hand richting mij en mijn moeder aangepakt. Zij zetten mijn moeder in om mij te overtuigen. Moeder trapte steeds in hun vallen. Zij wisten dat ik voor moeder alles over had. Dat was hun troef.
      Achter het masker kijken ofwel erachter komen hoe vuil narcisten zijn betekent overleven en uiteindelijk je doodvonnis. Het is een psychische pijnlijke en langzame dood.
      Ik wilde leven. Ik wilde die pijnlijke langzame dood niet. Ik wilde niet overleven, maar leven. De strijd om mijn moeder met mij mee te nemen gaf ik uiteindelijk op. Ik koos met immense pijn in mijn hart voor mezelf en verbrak alle contacten.
      Moeder pleegde zelfmoord. Ik wist dat dat zou gebeuren en heb haar psychiater ingelicht van onze breuk en mijn angst voor haar zelfmoord. De psychiater heeft naar me geluisterd. De man kon er niks mee. Ik noemde het woord narcisme niet. Ik kende het toen namelijk zelf nog niet… Hij ook niet, want anders had hij het wel genoemd weet ik nu achteraf.
      Suggestie: Verklaring van de buitenwereld (familieleden, buren, kennissen, huisarts, psychiaters): Hoe kon haar dochter waarmee ze zo’n goede band had haar in de steek laten? Het is haar schuld dat ze zelfmoord pleegde.
      Mijn vader en zus hadden weer een troef. Zij schreven mij later nog een brief waarmee ze onder mijn neus wilden wrijven dat ‘mijn moedertje’ dood was en dat ik vroeg of later wel wroeging zou krijgen. Hoe doorzichtig(voor mij)!

      1. In het april nummer van het tijdschrift plusmagazine staat een column van Bram Bakker ‘het blijft toch familie…’ met in mijn ogen hele pijnlijke uitspraken en zelfs gevaarlijk voor slachtoffers van narcistische mishandeling.
        Blijkbaar is er nog steeds niet genoeg kennis bij politie, hulpverlening, enz.
        Mijn moeder leest dit tijdschrift ook dus zullen de verwijten in de vorm van ‘sneren’ mijn kant weer opkomen… vanwege haar leeftijd heb ik met haar het contact niet verbroken… misschien beter om dat wel te doen…
        Sterkte allemaal,
        Coby

  2. Jarenlang stond zij in haar spotlight. Ik had nauwelijks de kans. De ene keer goed. De andere keer was het weer raak en werd ik voor alles uitgemaakt. Op een subtiele manier. Ze wist zichzelf goed te gebruiken.
    Zij ging veel weg en als ik ging was het niet goed ‘o ben je er weer’ was het. Nou ik wist het weer een maand onthouding. Ze zei het soms zo. Nou ik ben boven maar je moet wel snel komen anders ga ik slapen. Het ging jaren zo en ik bleef er achter lopen. Tot 15 jaar geleden toen zijn we gescheiden. Maar ze bleef me achtervolgen. Telkens weer naar haar toe.
    Vond het niet leuk maar merkte dat ik weer in haar ban kwam.
    Ik heb het 5x geprobeerd om mijzelf van het leven te nemen. Maar zelfs 2x koolmonyxcide mislukte.
    Nu is zij vorig jaar overleden. Maar nog steeds laat het mij niet los.
    Nog steeds doe ik mijzelf pijn.
    Probeer er nu met gesprekken het op te lossen. In 1999 liep ik een whiplash op deze speelde plotseling drie en half jaar op niks ging meer geheugen weg. Uiteindelijk ben ik dit jaar ervoor in heliomare gekomen. Waar komt de pijn vandaan. Maar de pschologe ging dieper met mij praten en langzaam laat ik wat los.
    Ben nu op dit moment bezig te kiezen voor mijzelf. En proberen het los te laten. Maar op dit moment zeg ik het komt goed.
    Ik lees wel eens..als de ene relatie is afgelopen er weer een andere er is. Het is mij nooit gelukt in al die tijd een ander te vinden. Heel vreemd ik kijk achter de glimlach.
    Ik weet dat ik al een tijd en eigenlijk al langer meer naar een man verlang. Ook hier ben ik moeilijk in. Ik ga nu maar eens naar het coc. Voel heel goed aan bij wie ik mij goed voel.
    Dat heb ik geleerd in al die jaren.
    Mocht dat niet gaan ach ja. Maar vind het ook wel fijn een arm om mij heen.
    Toch fijn om de stukjes te lezen het helpt mij enorm veel.

    1. Hoi Willem,
      Wat schokkend, je verhaal. En wat goed dat je er nog bent en aan je herstel werkt. Je bent niet mer in haar ban, of in welke ban dan ook. je komt steeds meer in verbinding met jezelf, en die verbinding zal enkel sterker worden.
      Veel sterkte!
      Iris

      1. Dank je wel Iris.
        Zeg altijd Komt goed.
        Ik weet het is heftig wat ik schrijf. Maar het is zo. De enige weg is DIE weg. Dan houdt de pijn op en de intimidatie.
        ‘O je moet eens een voorbeeld nemen aan die’. ‘Of kijk die doet het tenminste’.
        Als ik wat deed zei ze. ‘O ben je nu aardig aan het doen. Je wilt zeker wat’.
        Nee ik wilde niets. Ik wilde gewoon dat ze mij aardig vond. Of in ieder geval meende als ze zei dat heb je goed gedaan.
        Een voorbeeld. Ze was verhuist en de keuken beviel haar niet en helaas weer trapte ik in de web van lief doen. Dus ik begon te slopen en opbouwen.
        Haar broer en zwager hielpen af en toe maar mee. En dan las je op facebook hoe goed zij het hadden gedaan over mij stond er nooit iets.
        Ach was het gewend.
        Maar nu ben ik voor mijzelf aan het opkomen maar is best moelijk.
        Ben gelukkig nu van twee dingen af dwangmatig kopen. Drop eten. En bier drinken.
        Soms krijg ik in de winkel nog wel de neiging. Maar hou me in. En dan buiten gekomen is het yes weer gelukt. Zo had ik in dit weekend maar voor 6 euro gekocht bij aldi. Het voelde goed.
        Ik wil gewoon zeggen tegen iedereen. Zit je in een verhouding met een narcist.
        Hoe moelijk het ook is probeer er onderuit te komen het sloopt je. Je doet het toch nooit goed.
        Het is moeilijk ik weet er van. Ben ook maar door gegaan omdat zij mij in haar web vasthield. Ik kan het niet meer vragen maar hoeveel had zij nog meer in haar web.
        Iedereen sterkte.

    2. Hoi Willem,
      Wat een vreselijk verhaal. Maar Willem, ook heel erg bedankt voor het delen, want dat is zó belangrijk! Zoveel mensen als jij (en ik) die dit meemaken en niet weten wat er werkelijk aan de hand is.
      Je hebt nog een weg te gaan lees ik, terwijl je al zoveel achter je kiezen hebt.
      Ik weet niet zo goed hoe ik het zal zeggen want het klinkt al snel zo betweterig, maar ik hoop zó dat de hulpverleners om je heen op de hoogte zijn van narcistische mishandeling. Veel hulpverleners (en mensen om je heen) zeggen dat ze weten wat narcistische mishandeling inhoudt, maar helaas is dat heel vaak niet zo. Zeggen en weten is het verschil van leven of overleven.
      Héél veel sterkte!

      1. Dank je wel.
        Komt goed zeg ik altijd.
        Ik ben op de goede weg. Voel langzaam meer lucht. Ik hoop dat het snel mooi weer word lekker eruit.
        Nu ik.

  3. Het is natuurlijk erg verleidelijk om te denken dat er een “goede pil” zou zijn. Helaas is er bij een narcist nooit een “goede pil”, de zelfcontrole is een leugen! Wat je ook kiest, je bent altijd slachtoffer. De enige manier om dat niet te zijn, is niet mee doen aan het spelletje!

  4. Even googlen:
    Het suggereren: Door geestelijke beïnvloeding opgewekte voorstelling.
    Precies!
    Wat doet een narcist: iemand geestelijk beïnvloeden zodat de ander een bepaalde voorstelling krijgt die reëel lijkt, maar niet is. Manipulatie. Keer op keer op keer. Eindeloos.
    Een narcist is meester manipulator. Grenzeloos en gewetenloos, maar speelt uitmuntend het tegenovergestelde. Het lijkt alsof je heus wel controle hebt.
    Suggestie van controle
    Suggestie van verbinding
    Het lijkt alsof je heus wel een relatie (verbinding) hebt.
    Niks is wat het lijkt. Een grote bubbel.

  5. Ik kende de scène en vond hem de eerste keer ook vreselijk beklemmend, maar Iris’ analyse maakt het duidelijk waarom.
    Sherlock heeft niet veel zwakten, in ieder geval geen zwakten die voortkomen uit compassie met zijn medemens. Toch heeft Sherlock één zwakte: hij is ijdel. Heel ijdel. En hij heeft maar al te graag het laatste woord. Toen de moordenaar/psychopaat hem voorwierp ‘het niet aan te durven omdat hij (Sherlock) blijkbaar niet zeker was van zijn zaak’, liet Sherlock zich terugzuigen in het spel.
    En de psychopaat was daarin des te succesvoller omdat de heren kort daarvoor een gesprek hadden waarin zij tegen elkaar opboden over hoe briljant zij beiden eigenlijk wel niet waren en zich onderscheidden van ‘de grauwe massa’. Met andere woorden: daar is de verleidingsfase te zien, en het is ook duidelijk waarom Sherlock daarvoor valt. Zijn ego, dat maar al te gevoelig ervoor is met betrekking tot zijn scherpzinnigheid gekend te worden, wordt gestreeld. En dat is uitzonderlijk, want ‘de grauwe massa’ vindt Sherlock maar een zonderlinge betweter – en terecht.
    Toen ik mijn ex leerde kennen, en hij vol op mij inzette, voelde ik me in de zevende hemel. Eindelijk iemand die me zag! Eindelijk iemand die me begreep! Ik ben nog nooit zó verliefd (en bijgevolg: ontregeld) geweest.
    In de fase van mijn herstel ben ik nu wat doorgeslagen naar de andere kant, wantrouw mensen die ik nog niet goed ken als ze lovend zijn. Het gevoel van euforie doordat ik me gekend voel, wantrouw ik. Ik ben blij dat Iris daar in haar nieuwe boek op in gaat, en beschrijft hoe dat een normale fase is – dat biedt hoop op uiteindelijke normalisatie namelijk.
    Maar geheel onterecht is het wantrouwen niet: Wie mij de indruk geeft mij té fantastisch te vinden, en die me verleidt te snel te gaan, voor hem ga ik op de loop. Ik heb namelijk geen Dr. Watson die mij uit de klauwen van het monster redt voor het te laat is…

    1. Hoi Reigerschap,
      Wat een rake reactie. Zowel je analyse van die verleidingsfase (ook van Sherlock) als mensen in het dagelijks leven die te snel willen en te lovend zijn. Je wantrouwen op dat moment lijkt me op zijn plek, al is het wel heel verdrietig en schokkend hoeveel nare ervaringen hieraan vooraf gingen (met de psychopaat in jouw leven).
      Hartelijke groet,
      Iris

  6. Daar is, mijn inziens, de Saw-filmserie ook op gebasseerd…. en van de Nex in mijn leven, moest ik daar, toen ik hem ‘net kende’, naar kijken…. hij keek dan niet mee… dat vond ik 11 jaar geleden zo opvallend vreemd…. mijn ‘alarmbellen’ rinkelden toen hard, alleen ik negeerde ze… echter ze ‘rinkelen’ sinds 4 jaar geleden nog steeds…. en het is mij inmiddels meer dan duidelijk geworden waarom…. gelukkig dat ik er toch nog gehoor aan heb gegeven…. door het werkboek van Iris Koops te bestellen…. en die helemaal te doorgronden…. niet 1 keer… evenals het vervolgboek…. Ook ben ik naar de basisworkshop gegaan…. en naar 2 verdiepingsworkshops…. vooral ook om mijn kind beter te kunnen beschermen…. want met de hulpverlening heb ik na al die jaren weinig progressie hierin ervaren… ik moet het toch zelf doen…. en dat is mij gelukt…. nadat ik rond de Jaarwisseling van 2017/2018 in een totale ‘freezestand’ in bed lag en niets meer kon… na angst- en paniekaanvallen… ondanks EMDR & RET therapie verder afglijden in een vergevorderde depressie…. overgegaan naar anti-depressiva en kalmerings/slaapmiddel waar ik fel op tegen was… maar mij wel op weg hebben geholpen…. Maar wat mij het meest het mijn diepe dal heeft gehaald…. is mijn enorme schuldgevoel naar mijn kind toe (gelukkig maar, want daar zat een gezonde krachtige energie achter)…. en dat hij mij zelfs bij mijn psycholoog, huisarts, de crisisdienst, CJG, SAVE en JBT in een ‘zwart spotlight’ bleef zetten…. Toen heb ik de ‘gouden button’ flink hard ingedrukt…. en kwam ik in een sneltreinvaart weer in mijn kracht en eigen gezonde positieve lichtenergie… Dat heeft hij geweten ook… nu nog…. en dat kan hij niet handelen…. Dat boeit mij bijzonder weinig… Aangezien EMDR & RET therapie mij onvoldoende heeft geholpen, ben ik een ander traject ingeslagen…. want ik vind mijn weg wel…. en dat was een zeer goede keus…. ACT (Acceptance Commitment Therapy’) bij antroposofische Lievegoed kliniek…. die heb ik inmiddels afgerond…. en dat heeft mij veel deugd gedaan…. en ik besefte dat ik veel ook al zelf deed…. door mijn yoga achtergrond… Dat kreeg ik ook te horen, tijdens de evaluatie en bespreking voor het vervolgtraject…. en hopelijk, na jaren therapieen, de laatste…. want ik heb nu wel genoeg ‘1e hulp rugzakken’ waarvan ik gebruik kan maken… Eind augustus start ik met ‘Systeemopstellingen’ (een nieuwe variant van Systeemtherapie in combinatie met ‘Familie opstellingen’)… dat voelde meteen goed aan…. het bleek voor mij beter te zijn dan de ‘Identiteitsversterkende groep’…. ik zou daar meer uit kunnen halen, aangezien ik veel verder in mijn persoonlijk proces ben dan de meeste andere deelnemers…. zo werd ik door mijn regiebehandelaar ingeschat… en dat vond ik best wel iets om trots op te zijn…. Inmiddels heb ik de regie over mijn leven en dat van mijn kind…. op een veel natuurlijkere authentieke gezondere en positievere manier…. aardig in mijn handen, voeten, benen, hoofd en hart… dat kan hij mij nooit meer afpakken… en dat voelt hij, want hij maakt momenteel grenzeloze sprongen… ach die maakte hij toch al…. en daar kan ik nu beter op inspelen…. dankzij ‘mijn 1e hulprugzakken’… Eindelijk hebben mijn kind & ik een echte heerlijke gemoedelijk zomervakantie… met veel meer ontspanning, rust, plezier, vrolijkheid & gezelligheid… we gaan binnenkort eindelijk eens kamperen net over de grens met allerlei outdoor activiteiten…. we kijken er zo naar uit…. ook al vinden we het ook wel wat spannend…. voor mij doordat het een 1 oudervakantie is…. echter het allerbelangrijkste vind ik dat mijn kind eens heerlijk gaat genieten met ook andere kinderen…. nieuwe mensen & kinderen ontmoeten… daar staan wij nu meer dan open voor…. en ik weet zeker, dat het een hele mooie bijzondere ervaring gaat worden… want die beleven we nu inmiddels ook al…. en dat doet ons oneindig duizendmaal goed… eindelijk onder warmhartige positief & open-minded ingestelde mensen die het oprecht wel goed met ons voor hebben…. daar zijn we zo aan toe…. en terecht…. ‘de suggestie van controle’ is dus bij mij zo goed als ‘opgeheven’…. ik heb geen ‘pil’ genomen…. het was & is mijn geloof in mezelf…. de juiste keuze!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *