Categorie: Johanna

Weten wanneer de grens bereikt is

Dit is een gastcolumn van Johanna

Of iemand ‘moet’ stoppen met het hebben van contact met een narcistische partner/ouder of ouders is zeer persoonlijk. Ik kan en mag hierbij niet denken voor een ander. Bij mij was er een moment dat er iets ‘kantelde’ en voelde dat ik er onderdoor zou gaan als ik zou blijven hopen op normale aandacht van mijn narcistische moeder.

Toen zij in april 2014 fijntjes zei dat ik eruit zag alsof ik snel zou sterven en er bij zat alsof ik door een truck was overreden, knapte er iets in mij. Lees verder “Weten wanneer de grens bereikt is”

De 'zorg' van de narcist

Dit is een gastcolumn van Johanna.

Zo’n beetje tot aan mijn 12e jaar naaide mijn moeder kleding voor mij. Zo ook mijn doopjurk die zij van crêpe Georgette had gemaakt. Ik was een half jaar oud toen ik werd gedoopt.

Voordat de familie koers zette naar de kerk, attendeerde de zuster van mijn moeder haar erop dat mijn handjes blauw kleurden doordat de elastiekjes van de mouwtjes van mijn doopjurk te strak om mijn mollige baby polsjes zaten. Reactie van mijn moeder: “Weet dat kind veel”. Dat was alles. Lees verder “De 'zorg' van de narcist”

Mijn slaapkamertje en hoe ik mijzelf naar bed bracht

Dit is een gastcolumn van Johanna.

Uiteraard kan ik mijn eigen babytijd mij niet meer bewust herinneren. Wel weet ik nog dat ik toen ik nog geen vier jaar oud was, ’s avonds zeer bijtijds al alleen naar mijn bedje weer gestuurd. Hiervoor moest ik de trap op naar de bovenverdieping. In mijn kinderherinnering was het een lange, hoge trap met een bocht naar rechts, die ik beklom. In eerste instantie moest ik naar een ‘room without a view’. Tot grote hilariteit van mijn moeder werd keer op keer aan visite maar ook tegen mij verteld dat mijn kamertje eigenlijk het kolenhok was geweest. Lees verder “Mijn slaapkamertje en hoe ik mijzelf naar bed bracht”

De keten doorbroken

Dit is een gastcolumn van Johanna. In de komende weken zullen er regelmatig stukjes van haar op mijn blog verschijnen!

In de eenvoudige huurwoning aan de rand van het centrum van een stad, woonde ik met mijn ouders en met mijn broer (hij is twee jaar ouder dan ik). In de eerste tien jaren van hun huwelijk hadden mijn ouders het niet breed. In de avonduren, naast zijn drukke fulltime baan, studeerde mijn vader plichtsgetrouw en vol ambitie. Hierdoor kon hij uiteindelijk de carrièreladder sneller en met veel meer succes beklimmen.

Lees verder “De keten doorbroken”