Je kunt ontsnappen uit de gevangenis waar je door narcistische mishandeling toe veroordeeld wordt. Er is een weg naar buiten, terug naar jezelf en de wereld. Maar in mijn ervaring luistert het nauw. Daarom ga ik later in op de vele misverstanden die er over narcisme en aanverwante pathologie als psychopathie bestaat.
Welke stappen kun je maken om los te komen uit de greep van narcistische mishandeling?
-
Leg de verantwoordelijkheid terug waar die altijd al hoorde
Erken met wie je te maken hebt en neem rigoureus afstand! In veel bronnen wordt No Contact aanbevolen, maar soms is het niet zo simpel. In sommige gevallen zul je toch een bepaalde relatie moeten onderhouden, bijvoorbeeld als de persoon familie is, of als jullie samen kinderen hebben. Neem dan toch zoveel mogelijk afstand. Dat gaat vanzelf gebeuren als je de volgende stappen volgt, maar eerst moet het besef landen dat je met een narcist te maken had (hebt), en dat dat diepe sporen heeft nagelaten. Heling kost tijd. Hoe langer de relatie geduurd heeft, des te moeilijker het proces. Maar er is licht aan het eind van de tunnel.
-
Informeer je zelf
Als je zeker weet dat het om een persoonlijkheidsstoornis gaat, lees dan zoveel mogelijk. Er is goede informatie te vinden. Je zult zelf merken welke inzichten
resoneren
met je gevoel. Toen ik ging lezen over narcisme, vooral op blogs van ervaringsdeskundigen, vond ik zo veel gedrag terug dat exact zo tegen mij was ingezet. Eindelijk kreeg ik houvast. Weten dat je niet de enige bent is enorm heilzaam. -
Leer jezelf weer te vertrouwen
De kern van deze mishandeling is dat jou het gevoel wordt gegeven dat je gek bent. Iemand die zichzelf niet meer vertrouwt, is een gewillige prooi. Je bent van je eigen waarneming afgehaald, want het was niet zo, je beeldde je maar wat in, etc. Veel slachtoffers hebben geen enkel vertrouwen meer in wat ze voelen of denken. Alles wat je inbrengt, werd immers omgedraaid. Het is nu zaak dat je jezelf weer voorop gaat stellen. Wie ben je, wat wil je, wat voel je? Probeer jezelf als het ware te (her)ontdekken: van welke muziek houd je het meest, van welk eten, van welke film? Probeer te bewegen, omdat je daardoor letterlijk weer in je eigen kracht komt. En neem vooral alles wat je ervaart serieus. Onderzoek het, zonder oordeel. Je hoeft geen censuur meer toe te passen, je laat je niet meer tegen jezelf uitspelen.
-
Zoek een goede therapeut
Omdat je te maken hebt gehad met ernstige mishandeling, raad ik je aan hier professionele hulp bij te zoeken. Deze therapeut moet in ieder geval kennis hebben van trauma en de gevolgen van psychische mishandeling. Het allerbelangrijkste is dat de therapeut de verantwoordelijkheid legt waar deze hoort; namelijk bij de dader. Dit is in de context van narcistische mishandeling heel belangrijk, juist omdat je het altijd bij jezelf en jouw houding moest zoeken. Elke therapeut kan zeggen verstand te hebben van narcisme, maar of dat echt zo is moet blijken uit zijn of haar reactie op jouw verhaal. Mijn advies: als de therapeut met een van de zes misverstanden aan komt zetten tijdens de therapie, dan moet je je afvragen of je op de goede plek zit. Het moet niet zo zijn dat jij de therapeut moet opleiden over narcistische mishandeling, in plaats van omgekeerd.
-
Zorg voor een klein netwerk van mensen die je steunen
Er zijn weinig mensen die weten hoe beschadigd je kan raken door narcistische mishandeling. Helaas kan dit onbegrip reacties opleveren die je nog verder in de duisternis brengen. Wees daarom voorzichtig naar wie je toe gaat, want niet alle mensen om je heen – omstanders – zullen je kunnen of willen begrijpen. Het komt vaak voor dat omstanders zich op glad ijs begeven, door te suggereren dat zij er Beter mee zouden omgaan. Vanuit een misplaatste superioriteit wordt dan gesuggereerd dat zij meer begrip hadden gehad, niet zo boos zouden zijn op de dader (want die kan er toch niets aan doen). Ik heb zelf erg onder dit soort reacties geleden. Weet dat je niet de enige bent. Veel slachtoffers vertellen hoe vaak ze veroordeeld werden. Wat je zoekt is begrip, en wat je krijgt is afwijzing. Realiseer je dat dergelijke omstanders het niet kennen, of niet willen kennen, en bedenk op tijd
dit is niet de juiste persoon om steun bij te zoeken
. Er zijn mensen die je wel kunnen steunen, door dat ze het zelf ervaren hebben of zich toch open kunnen stellen voor jouw ervaring. Zeker voor moeilijke momenten is het heel belangrijk zo iemand in de buurt te hebben, die je kan bellen of even kan zien. -
Neem alles wat je ervaart serieus, vooral je boosheid
Narcistische mishandeling heeft je volledig van jezelf afgehaald, en jezelf terugkrijgen doe je door te ervaren. Dit gaat nog niet zo makkelijk, omdat je zo lang hebt gehoord dat het Overdreven was wat je voelde, dat je geen Recht had op die gevoelens, of weer zo met Jezelf bezig was. Bedenk dat volgens de narcist de enige die aandacht en gevoelens waard is, de narcist zelf is.
Ik zat met veel boosheid. Veel spiritueel getinte therapieën of boeken vertelden mij dat het voelen van die woede mij niet zou helen, dat ik dan enkel in de
weerstand
zat. In de context van narcistische mishandeling is het mogen ervaren van boosheid juist essentieel. Je hebt je nooit mogen verzetten, er werd sluipend maar systematisch over je grenzen gegaan, natuurlijk word je daar razend van. Veel slachtoffers hebben hun woede zo lang moeten onderdrukken, dat deze zich naar binnen keert en zich omzet in apathie en suïcidale gedachtes. Juist in het ervaren van je grenzen, zit je gevoel van waardigheid. Vindt een therapeut die dat begrijpt, die je weer in contact brengt met jezelf. Onder die woede zit namelijk de enorme pijn, is mijn ervaring. Toen ik eindelijk een gespecialiseerde therapeut vond die geschokt al mijn ervaringen had aangehoord en mijn woede begreep, bleek die fase helemaal niet zo lang te duren. Nu die boosheid er gewoon mocht zijn, kwam ik al snel in de laag eronder: de pijn en rouw over wat me was aangedaan. -
Ervaar het leven buiten het land van de duisternis
Binnen de langdurige invloedssfeer van narcistische mensen kom je vroeg of laat in een existentiële crisis terecht, omdat je zo wordt uitgedaagd in je geloof in de wereld en de mensheid, dat je het op een gegeven moment echt niet meer weet. Je redding is het ervaren van de realiteit en hoe de wereld bedoeld is te zijn. Het is mijn overtuiging dat je – zeker om uit de narcistische invloed te komen – de normale kaders als het ware weer aangeleerd moet krijgen. Met normale kaders bedoel ik: het normale leven. De realiteit is genezend. Andere mensen die in de realiteit staan zijn genezend.
Ik ga in mijn boek nog veel uitgebreider in op wat je doen kunt om te helen.
| « eenmaal ontsnapt, verzamel de brokstukken | gevaarlijke misverstanden over narcisme » |
Dank voor de tip om over gas-lighting te lezen. Dit is hoe het altijd was. Geen afspraak werd gehouden. Of ontkend dat iets was afgesproken uren praten afspraken maken ergens toe komen voelde altijd alsof ik 3 uur door de woestijn moest lopen! Echt bizar en dood dood vermoeiend met als gevolgd dat 9 van de tien dingen of vaak 10-10 niet werden nagekomen of onthouden. Op laatste moment niet mee willen naar een afspraak of feestje, zeggen heb ik nooit gezegd of toegezegd. Iets zoeken een verkeerde toon van mij, of ?? En altijd alles omdraaien ik was schuldig lui en maakte verwijten etc. Maakt mij zo enorm boos als ik er aan denk. Ook weer die laatste app. ( gisteren) Ik krijg iets van hem een verwijt over de breuk en hoe z’n kindeeen er last van hebben (hij wil niet dat de kinderen mij meer zien ) ik reageer niet meteen en wordt direct gezegd ach wat maakt het “jou” ook uit bent alleen bezig met he eigen gedoe. Ik kreeg verwijt op verwijt op verwijt en als ik iets zei of iets wilde uitleggen of wide verweren dan mocht ik nooit uitpraten en werd ik verweten dat ik niet luisterde of verwijten maakte en was zo gemeen en oneerlijk en bizar!
Sorry maar moet hier over blijven lezen. Erge is zelfs dat je als “slachtoffer” bepaalde dingen overneemt heb ik ook gelezen en merk da soms bij mijzelf ik wil niet zo worden. Komt omdat ik mij altijd oneerlijk behandeld en aangevallen voelde. Is een wonder dat ik niet erger ben doorgedraaid. Ook als hij iets had gedaan in het huis, klussen, dan moest ik dat nog dagen horen… “ik heb dat en dat gedaan” …en jij doet niks alleen maar je kapper en “nageltjes” ( denigrerend) en je paard… zo bizar, zorgde jaren lang weekeinden voor z’n kinderen en nooit een dank je wel en nog maar niet te spreken van als wat ik regelde de hele bouw, inkoop boodschappen koken en m’n werk wat 80% van alle kosten betaalde.
En nu: je zal mij wel een vreselijke vent vinden etc etc …. en zielig doen en nu ineens zeggen had wel in therapie gewild als die jaren onbespreekbaar…pffff wordt woest als ik er aan denk!
Sorry wederom voor het lange verhaal maar helpt om dit op te schrijven en dank voor de bemoedigende reacties! Wil de details niet vergeten en nooit meer in zo’n situatie belanden! Liefs Bloem
Ga naar je huisarts en bespreek het met hem/haar. Vraag hulp qua gezondheid. Vaak in de praktijk een ondersteunend iemand die de andere kant van jou weer op de rails helpt zetten.
Ik doe 1 x 14 dagen huisarts, 1 x 14 dagen op de rails zetten.
Na 2 maanden al redelijk op weg de oude aan het worden.
Lees ook boek : Assertiviteit voor engelen op aarde (of aarde engelen).
Geeft tips en inzicht over je valkuilen en wat je moet leren dankzij manipulatoren of narcisten.
Sterkte.
Kracht en licht en liefde toegewenst.
Mirjam
Hij is huisarts de narcist
Het enige lieve Bloem Is je kennis verrijken. En hulp zoeken om je weer in de maatschappij terug te brengen.
Eerst heb ik alle info over narcisme op een rijtje gezet.
Daarna mijn ervaringen met mijn narcist.
En daarop een beslissing genomen. Het mogelijke naar het onmogelijke (weer opnieuw beginnen met alle zoethouders).
Dus radicaal gekapt.
Huisarts, begeleidend iemand hoe weer terug in de maatschappij.
Nu 3 maanden later na oververmoeidheid : I am there!!!!!
Dagelijks passeren de subtiele van hem door mijn hoofd. Ik ben niet jaloers alleen maar blij dat hij een nieuw slachtoffer op het oog heeft. Arm slachtoffer.
Vecten tegen de bierkaai dat helpers van hem in klusjes eigenlijk alleen maar mededaders zijn (in hun ogen hij is een vriend dus dat doe je voor vrienden) en uiteindelijk mede dader en mede slachtoffer zijn.
Ik heb zakelijke aangelegenheden netjes afgehandeld. En dan hoor je vanwege JOUW openheid misschien niet integriteit dat men bv financieel al voor degeen gewaarschuwd werd.
Behalve mentaal en fysiek prijs ik mij ook gevrijwaard van weet ik wat voor financiele misere (kan ik niet bewijzen maar mijn intuitie zegt genoeg).
Metta,
Mirjam
go for it!!!
Dag bloem
Google eens op aartsengel michael om het koord met je narcist te verbreken.
Nooit in geloofd of bestaan erkend maar het helpt en wonderen blijven gebeuren. Gabriel ook niet vergeten!!
Mirjam
Gaat het goed met je.?
Dag Mirjam,
Het gaat steeds beter maar met ups en downs. Het is heel moeilijk te accepteren nog, dat ik al die jaren heb gebouwd aan iets waarvan ik eigenlijk van meet af aan had kunnen weten dat de liefde die thuis hoort in een intieme relatie, het elkaar dingen gunnen, en voor elkaar over hebben, ik die nooit zou krijgen. En ondanks dat door gegaan. Nu zit ik met de scherven niet alleen emotioneel, maar ook financieel! Heb m’n ziel zaligheid en zo veel geld geïnvesteerd in deze relatie. Nu moet ik op nieuw beginnen. Maar gelukkig ben ik wel zo ver dat ik nooit meer terug zou willen en dit nooit meer zou doen. Gun jezelf echte oprechte liefde en geen liefde onder voorwaarden waarbij je telkens het gevoel hebt te kort te schieten en niet voldoet. Bij de minste op geringste ‘misstap’ afkeurende blikken etc! Dat nooit weer! En hoe gaat het met jou? Liefs Bloem
Dag Bloem,
Net terug uit het buitenland.
Heel vervelend die financiele situatie. Wrs ben ik voor een grote behoed. Na jarenlang sappelen vanuit een andere situatie met een gehandicapte dochter.
En lees eens : het sprookje van de dood (dun boekje) Ik wist niet wat ik las.
Ben super rationeel maar sinda6dien gebeuren er wonderen.
Hoewel gebeurtenissen door mijn hoofd blijven gaan, gaat het mij heel goed.
Hoe je uit je financiele situatie moet komen geen idee. Probeer je verhaal eens te publiceren. Er zijn uitgevers die kleine oplagen (zelfs per stuk) aangaan.
Ook zou dat een verwerking temeer voor je kunnen zijn.
Ik heb 11 jaar met 20 gulden en 4 jaar met 30 euro per maand overleefd. Ben zeer creatief geworden. En mensen die mij en mijn huis zien denken dat ik well to do ben. Verre van dus.
Wellicht zijn er voor jou mogelijkheden door je ervaring inkomsten te werven.
Lees ook eens Pesten en treiteren van M Hirigoyen.
Nog even suf van de reis.
Je gaat het redden!! Omgang met een narcist maakt je uiteindelijk rijker, in alle opzichten.
Probeer lezingen te geven. Begin desnoods bij de bibliotheek of buurthuizen.
Sterkte
Metta
Mirjam
Mijn relatie is net over. 14 jaar geduurd en de psychische mishandeling werd steeds erger, altijd mijn eigen schuld. Ik ben een man en mijn vriendin was zeer empatisch en aardig naar anderen. Na pesten en ernstig treiteren bood ze wel eens dagen later excuses aan wat telkens weer hoop gaf, maar de laatste keer nadat ik uit het ziekenhuis kwam voor een kijkoperatie onder volledige narcose is ze te ver gegaan waardoor uiteindelijk de relatie is geknapt. Mijn hartslag is sindsdien letterlijk hard gezakt (nu 40 per minuut). Ik was er te weinig voor haar geweest die dag terwijl zij de moeite had genomen mee te gaan naar het ziekenhuis. Thuis had ik nog een bloeding en pijn, maar ze bleef klagen dat ik geen aandacht aan haar gaf, ik ben zelfs op mijn knieën gaan smeken maar ze ging door met woorden als fucking dit gvd dat en werd letterlijk het bed uitgepest. Dit op een dag dat er bij mij een biopsie was gedaan, nu een week nadat we uit elkaar zijn ervaar ik heftige gevoelens, enerzijds dat ik opluchting voel en veiligheid (ik kan niet meer gepest worden) anderzijds ontzettend veel verdriet en boosheid dat ik dit allemaal heb moeten en ook heb laten ondergaan. Ik zit met heel veel vragen waarom ze dit en heel veel andere dingen gedaan heeft, slaan, vreemdgaan, tot half 7 in de ochtend wegblijven, zelf zeer jaloers zijn, beloftes niet nakomen, dreigen etc etc. Antwoorden bevatten altijd kilte en er word altijd terugverwezen naar mij. …ik ben aan het herstellen nu, ik praat openlijk met anderen, mensen die het niet begrijpen of geloven..jammer dan, ik moet eruit zien te komen.
Best Paul,
Het gebeurd ook bij vrouwen dat ze erg narcistisch zijn. Ik heb zo eentje in mij omgeving (gellukig niet de directe omgeving). Zij slaat ook af en toe haar partner alsof voor grap en altijd legt schuld aan hem. Soms vindt ik het zielig om te zien en te hooren want hij is veel hoger opgeleid dan zij en zij kleineer hem steeds en ook vreemd gegaan.
Ik wens je veel sterkte. Misschien heb je allermoeilijkste periode in je leven voor zich. Maar tijd gaat door en je zult op gegeven moment ontdeken dat andre vrouwen bestaan ook. Er is meer vrouwen dan mannen zelf op de arde.
Mijn excusses voor fouten (mijn Nederlands is niet perfect).
Groeten,
Julia
Als je ooit een normaal vrij leven op wil bouwen moet hij uit jouw leven. Eerst helen. Het leven is te mooi en jij te krachtig.
Beste Mirjam,
Dank voor je lange reactie! Nog steeds heb ik pijn in m’n buik van al die jaren. Het is vooral datgene, ik was sterk en kon veel aan, wat mij nu nekt! Dingen blijven organiseren om het gezellig te hebben vaak gemene opmerkingen te horen krijgen en dingen verdraaien en toch dat weer opvangen en de verantwoordelijkheid van zijn hardheid bij mijzelf leggen. Het voelde echt als kruipen soms in een wirwar van argumenten en telkens werden dingen zo voorgespiegeld dat het niet klopt je weet het en voelt het. Het is echt een lange weg. Voel mij nu ik terug kijk zo vreemd. Die persoon die jaren lang ergens diep van binnen geen connectie had met de man in haar leven… dat niet eens besefte maar wel regelmatig redeloos was …ik herken het niet meer. Kan het gevoel niet meer naar voren halen. Is een onprettige bijkomstigheid voel mij daardoor echt ontheemd. Liefs
Beste Bloem,
Mag ik je nog iets aanreiken? het 30 dagen agendastappenplan te vinden op de site : Let me reach with Kim.
Het geeft houvast aan je plannen en wat in je proces je valkuilen zijn en waar je uit moet zien te blijven. Je WEET het wel, maar deze 30 dagen kalender neemt je mee aan de hand en helpt daarbij.
Lieve groet, je kunt het,
Mirjam
Hoi Bloem,
Jouw tekst had ik exact zelf zo kunnen schrijven, zo herkenbaar…ben al drie jaar weg bij m’n ex maar door de gedeelde zorg voor jonge kinderen nog steeds veel contact. Inderdaad: al die energie die je er al die tijd in hebt gestoken was voor niks. Hoe je ook je best deed om de sfeer te verbeteren, het werd altijd zo gedraaid dat het aan jou lag. Nog steeds gaan m’n nekspieren rechtop staan bij elk berichtje van hem. Nog steeds zorgt de angst voor zijn reactie, vooral mbt de kinderen, dat ik me in bochten wring om hem maar koest te houden…en nog steeds twijfel ik aan mezelf, aan of ik het toch niet anders had moeten doen…op sterke momenten weet ik wel beter en zie ik het inmiddels ook vrij helder hoe kwalijk zijn gedrag is, maar op zwakke momenten, als ik moe ben of om andere reden even minder goed in m’n vel zit lijkt de last gewoon te groot, weet ik niet Hoe ik dit nog jaren moet volhouden. Voor m’n kinderen probeer ik continu de sterke vrouw te zijn maar het blijft zwaar, elk contact weer opnieuw. En elke kans die hij heeft pakt hij om neer te zetten hoe slecht ik het doe als moeder. En door de stress die dat veroorzaakt krijg ik juist behoefte aan terugkoppeling van vrienden ed waardoor de aandacht naar m’n kinderen toe minder wordt, waarna ik me daar dan weer vervelend over voel…de kunst is om ze ons niet meer te laten raken, maar die kunst versta ik helaas nog niet zo goed :-(…maar goed. We gaan gewoon door, zorgen zo goed mogelijk oir onszelf en bij elk akkefietje kunnen we blij zijn dat we niet meer met zo’n figuur in één huis hoeven wonen, daar hou ik me dan maar aan vast… succes met jezelf terugvinden, je klinkt vastberaden dus dat komt vast helemaal goed! Lfs Lisa
Hallo Lisa,
Ik wil vastberaden zijn maar het lukt nog niet erg hoor. Ik ben regelmatig zo verdrietig, zie ons huis verkocht worden voor veel te weinig. Zie alle momenten voor mij dat het leuk was. Vaak met vrienden, die vrienden waarvan de meeste zijn kant hebben gekozen. Word neergezet als de bitch de veroorzaker van alle elende. Twijfel aan mijzelf en zit niet ok in m’n vel hierdoor het duurt al zo lang en vraag mij soms af of ik ooit los kom. Daar tegenover is hij bezig om mij stuk te maken. Fiancieel en qua reputatie heel onopvallend maar ik weet beter. Wens je alle sterkte toe. Blijf bij jezelf of probeer dat zo goed mogelijk. Juist daar waar je zacht bent, in jouw geval je moeder zijn zal hij je willen doen wankelen. Dan voelt hij zich sterk als dit lukt. Kinderen heb ik niet met de N. Wel 14 gezinsleven gehad en was dol op z’n kids. Ineens is alles zo anders maar voel nog geen compassie van hem. Slechts kilte… liefs bloem
Let me reach with Kim, schrijft over Love Toxic (ben jij love toxicated?) en ons aandeel door hunkering naar Love en daardoor makkelijke prooi voor narcists.
Sterkte. Wees blij dat je weer vrij kunt zijn. Die hunkering is begrijpelijk, maar het verandert de N niet. Help jezelf.
Kim geeft lessen, die helpen mij enorm om mijn eigen aandeel te zien. Niet leuk maar wellicht behoudt het je voor een volgende keer. Geerts versiercursus (daar zit je echt niet op te wachten) geeft lessen hoe je met mannen (en kunnen slagen in je relatie, sluit aan of aanvulling op let me reacht/love toxic) om moet gaan en wat tekenen zijn hoe je je laat misleiden of wat je juist niet moet doen.
En er komt wel een nieuw huis hoor. Ook al is het minder.
Het beste,
Mirjam
Dag Lisa,
Iris site is fantastisch maar kijk ook eens naar Let me reach with Kim (engels) maar erg goed vwb verwerkingstips.
30 dagen agenda na breuk met narcist over wat wel en niet te doen. Meeste gratis. Je kunt ook betalende cursussen van haar volgen. Maar hoeft zeker niet. Ze geeft super inzichten!!
In liefde
Mirjam
Beste Bloem,
Nu ruim 9 maanden verder na het verbreken met “mijn narcist”, bezig in een grootse verbouwing waarin iets gebeurt (lees: gerealizeerd wordt, afkomt ipv open loze beloftes, maar ook dat ik weer kan denken, bedenken, creatief zijn, bevrediging krijg zoals een ander door te wandelen of de route Santiago de Compostela, deze verbouwing is mijn SdCompostela), even iets, werkelijk heel weinig, “geloosd”‘ qua info naar een vriend van hem, en ik zit weer in mijn krachten.
Dat wil ik je even laten weten na onze eerdere uitwisseling.
Om als bemoediging dat er weer toekomst is als mens en vrouw en ex-partner van een narcist.
Nadat ik euthenasie (vervroegd) heb aangevraagd, geen zin meer om te leven had, want wat was mijn doel?
Ik hoop dat anderen hier kracht uitputten.
Metta,
Mirjam
Dag onbekende,
Pas vandaag las ik je reactie.
Om je te helen en uitkomst te bieden kan ik je het boek Assertiviteit voor Engelen op aarde van Doreen Virtue aanraden. Ik had nooit enige connectie met dit onderwerp.
Ook als je niets met engelen hebt of wilt hebben, het boek geeft je inzicht en handvatten om een verklaring en onthechting en reden van contact met een narcist te verduidelijken.
Je doet er zeker je voordeel mee.
In liefde
Mirjam
Ik lees overal dat je het contact helemaal moet verbreken maar nergens staat wat je moet doen om een narcist überhaupt je huis uit te krijgen…..
Beste Bella,
Wat dacht je van een ander slot op de deur.
Als je al een paar pogingen hebt gedaan om met communicatie tot een oplossing te komen (wrs belooft de narcist maar komt zijn beloftes niet na, of hij wordt boos) dan rigoreus maatregelen nemen (spullen op straat zetten of bij vrienden, in he uiterste geval de kringloop.
Je moet kiezen voor jezelf.
Even doorbijten en je empathie, begrip, gevoeligheid, bereidheid tot overleg laten varen. Verbaal of qua gedrag winnen ze het toch van je.
Hij zal boos, woedend zijn, want een narcist wil geen imago/gezichtsverlies of welk verlies dan ook. Wij zijn de marionetten die zich laten ringeloren. Dat is precies wat je moet leren : dat niet meer laten gebeuren.
Zorg tevoren dat je wat bewijzen verzamelt van een brief of copie mail of app die je aan hem stuurt.
Sterkte
mirjam
Ik moet even wat kwijt, ik heb al eerder hier gepost. Heb 6-7 jaar een soortig van relatie gehad met een narcist. 1 grote achtbaan . Ik heb hem nu al bijna 3 jaar niet meer gezien nadat we met ruzie uit elkaar zijn gegaan. We hebben een zoontje samen waar hij niet naar omkijkt. Ik vind dat niet zo erg eerlijk gezegd omdat ik gewoon wil voorkomen dat mijn kind wordt teleurgesteld. Ik wil dat hij met liefde opgroeit en als hij later groot is kan en mag hij natuurlijk altijd zijn vader opzoeken maar hopelijk heeft hij dan een goede basis. Nu heb ik sinds kort contact met een hele lieve man. Ik hem al wat langer maar nooit niet echt mee gesproken en binnenkort hebben we een date…
Nu droomde ik laatst over mijn ex de narcist…en alles komt weer naar boven…ik laat nu even een chat gesprek zien tussen mij en een vriendin van me om te beschrijven wat ik nu voel…is dit herkenbaar voor iemand en wat betekent dit?
[23-3-2017 16:30:41] Bianca N: shit ik schiet gewoon even in de stress
[23-3-2017 16:30:56] Bianca N: was ff door me foto’s aan het kijken op me tel
[23-3-2017 16:31:01] Bianca N: ineens zie ik een foto van Mo
[23-3-2017 16:31:08] Michelle : HAHAHA snap ik
[23-3-2017 16:31:08] Bianca N: en van alles schiet door me hoofd
[23-3-2017 16:31:22] Bianca N: wat als hij ineens van zich laat horen nu
[23-3-2017 16:31:35] Bianca N: ik ben bang dat ik in me oude gewoontes terug val
[23-3-2017 16:31:44] Bianca N: wie zegt dat dat gaat gebeuren
[23-3-2017 16:31:55] Bianca N: maar toch
[23-3-2017 16:32:05] Bianca N: ik moet hem gewoon echt nooit meer tegen komen
[23-3-2017 16:32:14] Bianca N: volgens mij krijg ik dan een dikke paniek aanval
[23-3-2017 16:32:20] Bianca N: ik schiet nu al in de stress
[23-3-2017 16:32:45] Michelle : nope, gozer is gewoon toxic
[23-3-2017 16:33:00] Bianca N: ff serieus weet je waar dit me aan doet denken
[23-3-2017 16:33:09] Bianca N: heb ik trouwens al vaker over nagedacht
[23-3-2017 16:33:16] Bianca N: volgens mij ook al een keer verteld
[23-3-2017 16:33:25] Bianca N: als een verslaving
[23-3-2017 16:33:36] Bianca N: ik als een verslaafde
[23-3-2017 16:34:40] Bianca N: en heeel soms denk ik terug aan iets waarvan ik toen dacht dat was zooooooooooooo leukkk ( een shot) en toen voelde ik me er zooooooooooooooooooo goed bij ( high) maar ergens altijd onbewust op de achtergrond zat er een bepaalde soort van stress, spanning, negatieve belading
maar soms verlang ik nog terug naar dat gevoel dat ik toen had….wetende dat dat eigenlijk zo slecht was en dat de rest gewoon zooooooooooooooooooo slecht was. de zogenaamde leuke momenten waren de shots
[23-3-2017 16:35:57] Michelle : ja snap wat je bedoelt. onbewust weten dat het niet goed zit maar aan oppervlakte goed en lekker
[23-3-2017 16:36:17] Bianca N: een verslaafd gevoel wat je soms nog 1x zou willen voelen
[23-3-2017 16:36:40] Michelle : ja en op zulke momenten zou je rationeel moeten afwegen of het wel de moeite waard is, of het opweegt tegen alle shit
[23-3-2017 16:36:48] Bianca N: nee echt niet
[23-3-2017 16:37:03] Bianca N: is echt niet de moeite waard…..
[23-3-2017 16:37:54] Bianca N: de rest eromheen was zo k….achteraf gezien…… heel die verslaving was gewoon k…… 1 grote illusie
en ik ben bang dat dit nog steeds iets gaat zijn wat me tegenhoud om open te staan voor iets anders
dat ik misschien toch onbewust een bepaalde afstand ga houden
[23-3-2017 16:39:48] Michelle : denk eerder dat je het nu aan het afsluiten bent
[23-3-2017 16:39:56] Michelle : dat het daarom nog even naar boven komt
[23-3-2017 16:40:00] Michelle : hahahaha
[23-3-2017 16:40:07] Bianca N: nee ik lach wel maar sta nu echt op het punt hier om te gaan janken
[23-3-2017 16:42:14] Bianca N: sorrymoest het ff kwijt
[23-3-2017 16:42:21] Bianca N: kwam ineens naar boven
[23-3-2017 16:42:54] Michelle : is toch prima, kan me voorstellen dat als het je al bezig hield door droom en je dan ook nog eens een foto ziet….
[23-3-2017 16:43:45] Bianca N: ja en heel stom, zo’n soortige van aantrekkingskracht heeft hij nog steeds
[23-3-2017 16:43:56] Bianca N: maar een echt verkeerde aantrekkingskracht
[23-3-2017 16:44:36] Bianca N: dat verrast me het meest…
[23-3-2017 16:44:52] Bianca N: zucht daarom….. nooit meer tegenkomen of over 10 jaar ofzo
[23-3-2017 16:47:32] Michelle : nope, definitief afscheid van nemen en lekker focus op Mr B 🙂
[23-3-2017 16:47:51] Bianca N: Yesssss 😉
[23-3-2017 16:48:22] Bianca N: oke, ik sta nu op een kruispunt
aan mij dus de keuze welke kant ik op ga
Wat moet ik doen want ik merk dat ik weer een soort van afstand ga creeren naar die andere toe.
Hi Bianca, ik ben nieuw hier en las je bericht. Het zal altijd moeilijk blijven, temeer omdat jullie samen een zoontje hebben. Ben erg benieuwd hoe het nu met je gaat.
Lieve groet,
Whyme
Hoi Whyme
Bedankt voor je interesse.
Heb nog steeds niks van hem gehoord maar dacht dat ik hem laatst wel had gezien op een party. Ik verstijfde van angst. Ben omgedraaid en gelijk weg gelopen. Daarna niet meer gezien. Was even helemaal van slag. Maar me avond niet door laten verpesten.Toch een teken dat het steeds beter gaat. Af en toe krijg ik nog van die flashbacks…ik probeer dan rustig te blijven. Enige wat ik er echt aan over heb gehouden is duizeligheid. Ik heb zo lang in een bepaalde staat van stress geleefd dat me lichaam nu een soort van sein geeft als het allemaal teveel wordt. Aan de ene kant fijn maar aan de andere kant ik kan echt geen enkele stress meer verdragen. Moet dan gelijk gas terugnemen. Soms best frustrerend. Maar goed…het zijn die kleine dingen waar ik nu van moet genieten. Met me inmiddels vriend gaat het langzaam de goede kant op… ik moet wennen aan een relatie en dat kost me meer moeite dan ik dacht. Maar ook dat komt hopelijk goed. Zo heel verhaal weer . 🙂
Lieve mensen,
Een dochter van een kennis van mij heeft een relatie, duidelijk is dat hij narcistisch is. Haar moeder, en vele anderen, proberen haar eruit te praten en te laten inzien dat ze het contact moet verbreken. Dit doet ze niet. Ze woont nog niet met hem samen. Heeft iemand een tip? Voordat ze er dadelijk zo diep inzit dat ze haar zelf gaat verliezen?
Hartelijk dank alvast!
Warme groet,
Jenny
Hoi,
Ik ben Caroline en heb hier vaker gepost. Ik probeer los te komen van mijn narc moeder van 86 maar het is moeilijk omdat ik in isolement zit en geen netwerk om me heen heb. Nu heeft mijn maatje me ook verlaten (iemand die ik via n maatjesproject had leren kennen) omdat ze de problemen van mijn niet meer aan kon. Het is nu n enorme klap dat ik weerin de steek word gelaten, wat mijn moeder ook steeds doet als ik haar de waarheid zeg, krijg ik n trap enals ik niet tegenspreek ben ik weer lief etc. Ook mijn zussen zijn narcistisch en hebben me de grond ingeboord en in de steek gelaten.
groetjes van Caroline
Caroline,
Kijkeens op engelse site : Let me reach with Kim. Zij geeft 30 dagen plan om op te volgen. Gratis. Evt. cursus. Maar ook dagelijks advis nav 30 dagen plan wat super helpt.
Sterkte
Mirjam
Hoi Mirjam,
Bedankt voor je bericht, ik ga kijken,
groetjes
Caroline
Ik ben het even helemaal kwijt. Weet het allemaal niet meer. Mijn vriend is een narcist heeft de diagnose ook en heb er zoveel over gelezen maar toch blijf ik bij hem. Vorig jaar bij hem weg geweest. Heb het 2 maanden volgehouden. Hij raakte in crisis en ondanks dat op dat moment zijn minnares zijn vriendin was geworden stond ik daar om hem te helpen. Crisisdienst ingeschakeld, minnares stond erbij en hij vroeg me terug. Minnares werd gedumpt en ik trapte er weer met open ogen in. Nu 10 maanden verder en word weer gek van onzekerheid. Zien elkaar 3 x per week. Doen niks samen en iedere vrouw zie ik als gevaar terwijl niet hun het gevaar zijn maar hij. Als hij iets anders doet dan anders raak ik in paniek. Bij hem thuis Let ik op alles. Haren van vrouwen, was wat anders opgevouwen is, kleding wat naar vrouw ruikt. Klinkt gestoord ik weet het maar kan er niks aan doen. Weet dat ik beter verdien maar kan geen afstand nemen. Ik voed mijn kinderen alleen op, heb vaste baan, mijn eigen huis.. jezus wat is er met mij aan de hand. Hoe kom ik hier ooit uit ????
Beste M,
Je schrijft dat je het eigenlijk niet meer weet. Ik lees dat je het juist heel goed weet, alleen dat je niet kan ingrijpen, kan handelen in jouw situatie. Weten en doen is niet het zelfde, dat beschrijf jij heel goed. Je weet het wel, maar je blijft hangen. Je hebt ook geprobeerd om weg te gaan, niet gelukt! Je weet nu ook hoe moeilijk dat is. Dat is aan de ene kant een slechte ervaring: je wist alles wel maar ben er weer ingetrapt. Aan de andere kant: weet je dus wat je te wachten staat als je bij hem weg zal gaan. Je hebt al één ervaring. Uit deze ervaring kan jij de kennis halen, die je nodig hebt.
Ik zou zeggen: Zoek een professional, via ons netwerk. ( informatie te bestellen via de website) En onderzoek wat er met je gebeurd als je blijft en bereid je goed voor om de definitieve stap te zetten om de relatie te verbreken. Deze stap heeft meer zorg en aandacht nodig. Weten is handig, doen kan alleen als je er helemaal op voor bent bereid. Als jij weet voor jezelf wat jij uit je leven wilt halen. Dat je er klaar voor bent. Dat is een pittig proces. Een proces heeft een verloop, van begin naar een einde, naar een goed einde.
Kies voor jezelf. Je hoeft niet gelijk grote definitieve stappen te nemen. Neem jezelf en je behoefte serieus. Ga wel aan de slag, met jezelf. Het zal je veel brengen, schat ik zo in.
Ik wens je veel sterkte,
Susan Veenstra
Je bent waarschijnlijk codependent. Dat is er m.i. aan de hand. Je kunt in behandeling daarvoor.
Mijn relatie van 17jaar is bijna een jaar voorbij ik heb 2 kinderen met hem ik heb alle mogelijke manieren geprobeerd om het zo goed mogelijk vd kinderen op. Te lossen en ik zou ze nooit weghouden bij hun vader maar hij laat mij niet met rust ik ben emotieloos vanmiddag weer een aansteker na me scheenbeen intimideren maar het doet me niks omdat ik waarschijn geen grens meer had . Hij wil geen afspraken hij controleert stalkings gedrag onze vriendenkring beginnen ze hem ook al uit te kotsen zonder dat ik daar wat voor hoef te doen want zijn masker valt af en toe af maar ik ben niet bang meer voor hem ik ga gewoon uit ik ga dit winnen maar ik voel de vrijheid nog niet dan krijg ik weet Eem sms’je of telefoontje loopt ie weer binnen en dan denk je o hij gaat nu normaal doen dat houd ie een week vol en dan begint het weer gewoon ! thuis zitten met je kinderen na je werk en als je dan thuis zit dan is het wel geld opmaken met die hoeren hè ! En met je kinderen niks maar als je met je kinderen op het strand zit en je neemt niet gelijk op en je komt 10. Uur s avonds thuis of om 6 uur verzinnen ze ook weer wat ! Hoe kom ik van die penooz af dat ik het17 jaar heb volgehouden snap ik niet ik leefde in een fantasie wereld en elke dag blijft die zuigen aan me ! Ik moet mijn vrijheid terug en politie meldingen etc. Ik begin er niet aan met ze veilig thuis dit dat ik ga niet vluchten ik ga de strijd aan ! Met alle risico s Vandien verleden keer wou die bij school wou die op me af rijen ik ga gaf zo een dot gas op hem en reed hem klem op een T kruising zou ik nooit gedurfd hebben maar deed het gewoon 17 jaar lang werken en na huis thuis zitten en alleen met hem mee na een feestje voor de uiterlijke vertoon maar twijfelen aan jezelf en denken hij heb misschien gelijk zit er zwaar in en merk dat ik heel erg gehersenspoeld ben net pooiers zijn het! Ik ben bloemiste voor alle duidelijkheid en red me prima maar hoe jam je zo jezelf kwijtraken en nog steeds dingen in huis doem omdat je zo gebrainwashed ben pfff hoe kom ik van die gozer af of op een normaal level ik ga niet naar zijn pijpen dansen ik vertik het ! Wat moet ik doen hij wil dat ik niet uitgaat met mijn vriendinnen mijn steun en toeverlaat net als mijn familie. En dat ik het even laat rusten de hele relatie want dat komt toch niet meer goed maar vooral niet uitgaan ? Hoe stop ik zijn obsessieve gedrag?
Het valt mij op dat alles op je neer komt en dat mensen niet weten hoe de narcist in elkaar zit. het komt op diegene neer die er mee te maken heeft. Op internet staan ook filmpjes van Inner integration van hoe je een slachtoffer van narcistisch misbruik kunt helpen. What to do, and not to do en is this happened to you, ook van Inner integration van Meredith met een filmpje op you tube. . . De echte vrienden die geen contact hebben met de narcist maar in die relatie lijk je zo uitgesloten van echte vrienden of ze weten niet wat er aan de hand is en bagatalliseren het.Ze leggen het altijd bij diegene die er onder gebukt gaat van dat die de verantwoordelijkheid moet nemen maar je weet soms niet waar je mee te maken krijgt. Het is heel zwaar om hier een relatie mee te hebben. Het lijkt wel alsof iemand dan helemaal opgesloten leeft en niemand kan bereiken die het begrijpt. Ze denken dat aan diegene zelf ligt. Sommige therapeuten zien het verband ook niet altijd. . Ik las wel eens over narcisme dat het maar bij 1%van de bevolking voorkwam en dat lijkt niet zo veel. Dat lijkt niet zo veel maar het komt er op neer dat dat er al 100.000 alleen al in Nederland zijn die de narcistische persoonlijkheidsstoornis blijken te hebben.
Ik hoop dat sociale beroepsgroepen bijgeschoold worden als het gaat om narcistisch misbruik. Bij slachtoffers van ouderenmishandeling zie je dat ze overdreven nederig en onderdanig zijn. Sommige therapeuten lijken zelf wel narcisten. Ze praten je iets aan en als je er tegen in gaat dan praten ze je het nog meer aan. Na een paar maanden kan je al in het ziekenhuis zitten op de gesloten afdeling ter observatie en dan weer nabehandeling. Er was ook iemand die zei dat de psychiater had gezegd dat ie daar tot z”n tachtigste moest blijven. Het had ook een zeer negatieve invloed op die persoon. Had er een trauma aan overgehouden hoe die betreffende casemanagers te werk zijn gegaan met de politie die had een knuppel mee en zo werd diegene afgevoerd per ambulance het psychiatrisch ziekenhuis in. Het waren oppervlakkige onvolwassen types die eerder zelf bullyen in plaats van helpen. Die invloed die ze uitoefenen blijft wel dagen hangen en beinvloed ook je gedachten en gedrag. .
Had ik te maken met een narcist? Hoe meer ik over dit onderwerp lees hoe duidelijker het wordt. Toch blijft de twijfel.
Hij was een innemende, charmante man, ik viel direct voor hem. Knap, slim en intelligent. Vrijwel direct woonden we samen, maar ik hield wel m’n eigen huis, op loopafstand. Hij gebruikte mij om er zelf beter van te worden, ook financieel. Ik deed alles om het hem naar de zin te maken, ik ben een gever. Hij nam. Ik kreeg wel complimentjes en bedankjes als ik hele dagen in zijn huis en/of tuin had gewerkt, maar kreeg er weinig of niets voor terug. Hij vergeleek mij vaak met zijn vorige vriendinnen, die allemaal weg waren gelopen. Waarom begreep hij niet. Er mankeerde ook van alles aan mij. M’n haar moest anders, kleding was niet goed. Zelden kon ik het hem naar de zin maken.
Na verloop van tijd probeerde ik erachter te komen wat er mankeerde. Hij was heel erg chaotisch, verstrooid, vergeetachtig. Ik wilde helpen om meer structuur in zijn leven te brengen. Hij waardeerde dat. Toch klopte er iets niet. Ik voelde geen liefde van zijn kant. Hij was super egocentrisch op elk gebied!!! Had nooit tijd voor mij. Kwetste en vernederde mij, had vaak geen respect voor mij. Ik gaf cadeautjes, maar hij ‘vergat’ dat ik het had gegeven.
Als ik ‘kritiek’ had ontplofte hij, werd verbaal agressief en kwam dreigend over. Ik mocht me niet met zijn zaken bemoeien. Mijn verzet werd groter en we hadden dagelijks ruzie. Hij had altijd opdrachten voor mij, ik deed dat dan om het hem naar de zin te maken. Dan was hij zo aardig. Ik werd geleefd, was moe. Verzette mij steeds minder. Kortom, ik werd steeds ongelukkiger. Vaak vertrok ik savonds naar mijn eigen huis met een brok in m’n keel om even op adem te komen nadat hij me voor de zoveelste keer diep gekwetst had.
Lag het aan mij? Was ik te gevoelig?
De volgende dag werd ik dan weer met een mooie glimlach ontvangen, alsof er niets aan de hand was.
Ruim een half jaar geleden maakte ik een eind aan de relatie, maar hij wist me weer stukje bij beetje naar binnen te hengelen.
We praatten over hoe we onze relatie vorm moesten geven. En na veel discussies waren we eruit. De volgende afspraken hadden we gemaakt:
Hij gaat minder in de tuin en z’n huis werken en wordt royaler!!! Gaat vaker leuke dingen met mij doen.
Ik moet afrekenen met mijn kinderen, dat betekent:
Niet meer naar paardrijden met mijn kleinkind en niet meer, of heel veel minder oppassen.
Ik mag niet meer contact hebben met een vriendin van hem en minder omgaan met mijn vriendinnen.
Ik moet meer warmte aan hem geven en minder direct zijn.
Geen zieke kleinkinderen meer uit school halen op het moment dat ik samen met hem gezellig koffiedrink.
Hoe en waarmee we samen op vakantie gaan bepaalt hij.
Ik moet meer belangstelling tonen meer aandacht aan hem geven en aardiger zijn.
Als ik me aan die regels zou houden zou hij misschien van me kunnen houden, zei hij.
Ik deed mijn best, maar er veranderde niets.
Inmiddels veel gelezen en het kwartje viel. 6 weken geleden deed ik definitief de deur dicht. Ik heb daarna nog 1 keer contact met hem gehad. Hij vertelde dat hij al na 1 week een nieuwe relatie had met zijn ex, mijn voorgangster dus en dat ze samen heel erg gelukkig waren.
Dit was voor mij de genadeklap.
Inmiddels heb ik, op advies van een psycholoog, de boeken van Iris besteld.
Ik twijfel nog steeds en hoop met het lezen van de boeken meer inzicht te krijgen.
Beste Whyme,
Wees gerust en twijfel niet. Je hebt te maken met een narcist.
Ze tasten af waar je gevoeligheden liggen, op ieder gebied, waar jouw grenzen zijn, waar hij verder gaat zijn grenzen te verleggen om zeker te weten dat hij macht over je heeft.
Vaak lijken ze intelligent omdat ze listig zijn, origineel, ook echt wel het eea kunnen, maar alles een beetje. Ze lezen de krantenkoppen en weten 2 regels die essentieel zijn voor wat het artikel inhoudt, maar daarachter is leegte.
Door de voorwaarden te stellen en “overeen te komen”‘ hoe jullie relatie wel zou kunnen lukken en jij daar in mee gaat, weet hij dat hij je nog steeds beheerst, manipuleert, macht over je heeft.
Maar hij voelt ook doordat je naar je eigenn huis ging om uit te rusten (en dan na goed uitgerust te zijn, weer leert na te denken, beter kunt observeren, je intuitie weer tot helderheid komt), dat hij dan door de mand gaat vallen. Dus waar hij “terrein mee kan winnen”is je vernederen, kwetsen, betichten, etc. Dingen omdraaien.
Wellicht houdt hij nu jou, en heeft hij destijds zijn ex nu heden weer, met een lijntje als reserve gehouden. Dus gaat het weer mis met haar (ze zijn weer heel gelukkig hoe heerlijk kwetsend) dan weet hij dat hij met je twijfels weer binnen kunt stappen.
Opvallend is van narcisten dat ze binnen een week samenwonen, willen trouwen en dan begint het. Eerst alles charmant, flatterend, cadeaus, meegaand maar langzaam begint het spel van de grenzen. Als je geen concessies doet op een bepaald gebied, dan weet hij : he, hier lukt het me niet, even wat anders proberen, en daar waar hij je niet kan “vangen”‘ komt hij niet op terug. Verspilde energie voor hem. Want dan ben je daarin TE standvastig.
Als lief en empatisch mens, ben je bereid je aan te passen en dat is precies wat een narcist wil. Jij eigen zijn, je fundament waarop je je leven hebt gebouwd afbreken zodat je niet meer weet wie je bent. Zodat je twijfelt aan je eigen waarnemingen.
Met een oude liefde na 50 jaar een relatie aangegaan. 2 exxen.
Narcisten kunnen niet alleen zijn, want ze hebben een bron nodig waar ze hun energie vandaan halen, en kennes en benodigdheden.
Na een jaar en 3 maanden (eigenlijk al na de eerste drie weken was ik volkomen gesloopt en leeg, en viel van vermoeidheid) begon ik te liegen en smoesjes te verzinnen om in mijn eigen huis of waar dan ook tot rust te kunnen komen. Ik die geen confronttie uit de weg ging, ik die open- en eerlijkheid hoog in het vaandel heeft staan.
Uiteindelijk ben ik naar familie in het buitenland gegaan (11 vlieguren ver, de hele reis gehuild, eindelijk kreeg ik de rust om te huilen…..) om tot inzicht en rust te komen. Dat lukte voor geen meter. De familie zei, je lijkt wel dement, ik ken die krachtige ondernemende vrouw niet meer.
Na een week namen ze me onder handen. De echtgenote vertelde dat ze een narcistische vader heeft en dat ze veel herkende uit dat wat ik vertelde.
Inmiddels had mijn “geliefde”‘ bij het afscheid op Schiphol bepaald dat we radiostilte zouden hebben terwijl mijn voorstel was 2 x op bepaalde dagen even contact te hebben.
Bij aankomst belde ik. De volgende dag kreeg ik een berichtje dat ik de radiostilte had verbroken dus dat hij daarom niet meer op woensdag meer mocht bellen maar op op donderdag. Pardon? Natuurlijk belde ik woensdags. Een lariekoek verhaal en vervolgens dat hij de eerste 10 dagen niet meer bereikbaar was.
Wat betekent die radiostilte? dat weet ik nu wel. Hij was al een nieuwe prooi aan het benaderen, niet wetend of het zou lukken, en daar moeten dan geen storende factoren tussendoor komen via telefoon of app van zijn geliefde terwijl hij op jagerspad was.
Ik werd gek.
Maar na het gesprek met mijn familie ben ik het internet 2 dagen en nachten opgegaan om de kenmerken van de narcist te vernemen (als man, als broer, vader, werkgever, etc.) Mijn eigen ervaringen heb ik er tegen af gezet en uiteraard met verschillen heb ik de verborgen narcist in kaart wetten te brengen.
Zijn “grootsheid, verborgen grootdoenerij, beloftes, dure tickets terwijl je voor 25 procent een zelfde ticket kon verkrijgen, niets werd afgemaakt, financiele risico’s die je liep, nou noem maar op “.
Alle middelen om in mijn eigen huis te kunnen komen lagen bij hem. Auto, sleutels, van hem van mij, en geen kontakt, niet wetend of hij me op kon halen. Het enige wat ik had was een telefoon en daarmee heb ik een vriend van hem opgebeld die bemiddelde om mij op te halen.
Lang verhaal kort. Ik heb al mijn spullen gepakt, sleutels afgegeven, sleutels gevraagd, en richting huis. Hij met mijn fiets op zijn bagagedrager erachter aan. Ik had een voorsprong en heb toen thuis al zijn spullen ingepakt.
En hij: ik heb een time out nodig maar wel wat langer dan 2 weken maar maanden.
Kijk naar de ogen van de narcist wanneer hij zoiets zegt. Geen liefde, vlak, gevoelloos.
Luister naar de stem van de narcist, wanneer hij zoiets zegt. Vlak, toonloos, als metaal onbuigzaam.
Dan weet je dat hij liegt en je bedriegt en tijd wil winnen.
Ik ben ruim 6 maanden ziek geweest van vermoeidheid. Bij de huisarts aangegeven dat ik euthenasie wil en als ze niet meewerkt dan wel naar een gevaarlijke plaats op de wereld ga waar je in de kortst mogelijke tijd het leven kunt laten.
Niemand vertrouwde ik meer, teleurgesteld in de mensheid (de narcist is erg wantrouwend).
Nu begin ik weer mijn krachten, creativiteit, leven terug te krijgen.
Verbouwingen die door hem nooit gerealizeerd zouden worden, daar heb ik een start mee gemaakt, een gigantisch project wat al 5 maanden duurt, maar is het is MIJN project VOOR mij en door MIJ BETAALD.
De narcist grenst aan psychopaat.
Ik heb heel veel aan de site Letmereach with Kim (amerikaans) gehad die heel veel inzichten en oefeningen en kaders weergeeft die de narcist hanteert.
KENNIS IS MACHT. Probeer er je voordeel mee te doen.
Daarrmee vermijd je dat je kinderen en kleinkinderen mede slachtoffer worden van zijn gedrag en slechts in het leven alleen nog proberen te overleven uit angst voor.
Alice Miller, en ook Pesten en treiteren, net weer nieuw uitgegeven, kunnen je ondersteunen en inzicht geven in de subtiliteit en geniepigheid waarmee de narcist te werk gaat.
Sterkte. Je bent jezelf waard en meer dan dat.
Hartelijke groet,
Mirjam
Hi Mirjam,
Dank voor je reactie en voor het delen van jouw verhaal. Wat een ellende. Als ik alle berichten hier lees denk ik dat ik er nog goed vanaf kom. Dank voor je tips ook.
Vannacht droomde ik dat ik met m’n auto naar zijn huis reed. De auto van z’n nieuwe vriendin stond op de oprit. Met veel moeite (want er was geen ruimte) omgedraaid, kwam bijna klem te zitten en bijna in de sloot. Met een naar gevoel wakker geworden.
Ze kent hem, heeft ook een tijd met hem samengewoond. Weet toch ook waarom ze is opgestapt en geen contact meer wilde hebben. Moet ik haar nu zeggen dat ze altijd welkom is bij mij als het te erg wordt? Ik weet het niet.
Groetjes,
Whyme
Hoi Whyme,
Probeer er niet teveel energie in te steken. Denk lekker aan jezelf.
En mocht ze hulp willen dan komt ze vanzelf wel…
Ze moeten het toch zelf in gaan zien net als wij dat deden.
Groetjes
Bianca
Bloem,
Ik dacht aan je en vraag me af hoe het nu met je gaat?
Ik hoop beter.
Na diepe downs ben ik weer helemaal boven Jan.
Sterkte.
Mirjam
Ik denk (hoop) dat ik het licht op tijd heb gezien, na een jaar kwam ik erachter dat mijn vriend een narcist is. Bijna was ik voor hem naar de andere kant van het land verhuisd.. Stiekem wist ik natuurlijk al veel langer dat zijn gedrag niet klopte, maar steeds dacht ik toch dat het aan mij lag. Alles op deze site is dan ook zo herkenbaar. Nu voelt het alsof ik af moet kicken van een verslaving. Mijn gedachten zeggen mij dat hij niet goed voor mij is, maar mijn gevoel hunkert nog steeds naar zijn liefde en aandacht. Ook omdat hij zegt dat hij beseft wat hij me heeft aangedaan en toegeeft dat hij een narcist is. Maar ik wil er niet meer in trappen. Daarom heb ik hem nu overal geblokkeerd zodat hij me geen berichten meer kan sturen en ik ook niets meer van hem kan zien. Nu moet ik mezelf zo snel mogelijk weer gaan terugvinden. Zijn er nog andere tips waarbij ik zo snel mogelijk van deze pijn kan afkomen? Ik dacht er over na hem een brief te schrijven waarin ik alle boosheid kwijt kan over wat hij me heeft aangedaan. Moet ik deze brief dan ook echt naar hem versturen of kan ik deze beter verbranden als hij af is?
Wat goed om te lezen….Ben de laatste tijd weer zo depri en met suïcidale gedachten en boos…!
Jarenlang opgepot en maar zwijgen …Kon er met niemand over praten. Nu nog met niemand die het echt snapt…Wel gelukkig de boeken in huis…
Dit te lezen geeft me weer moed….Ik ben niet gek…en ik ben niet alleen! !!
Dankjewel!
Lieve Anneke, je bent zeker niet alleen! Er met niemand over kunnen praten en nu nog met niemand die het echt snapt… dat gevoel herken ik… eerst lezen en lezen en herkennen en erkennen dat het niet aan jou ligt… het is ons, slachtoffers, allemaal overkomen… allemaal verschillende mensen en toch hebben we dezelfde ervaringen en gevoelens (jij nog depri en erger…)… maar je bent aan het verwerkingsproces begonnen, je hebt de boeken in huis, je beseft dat je zelf verdwenen is!
Vanaf nu weet je dat wij allemaal je bijstaan (en er wordt eventueel nog meer hulp geboden via deze site), je bent zeker niet gek en nogmaals niet alleen!
Verwacht niet dat je in de toekomst aan veel mensen uit kunt leggen wat jou overkomen is, er over praten kan niet met iedereen.
Met ons kan het wel! Hier wordt je begrepen! Het woord ‘gedoe’ omvat al een heel verhaal waar iedereen hier de details meteen van begrijpt!
Houd moed, in gedachten staan we hand in hand!
Lieve groetjes van Coby
Na 5,5 jaar geleefd te hebben met een narcist ben ik nu 6 maanden alleen en ben de beschadigingen aan het inventariseren. Wat zijn dat er veel!!! Ik was zo’n tut die alles geloofde wat hij mij vertelde.
Ik had een buikje na het krijgen van 3 kinderen en dat vond hij niet zo mooi dus op zijn kosten een buikwandcorrectie laten doen. Hij zou alles betalen. Na 3 jaar kreeg ik te horen dat hij het bedrag mij had geleend. Fout van mij, niet goed begrepen, ik zit nu wel met een fikse rekening die ik hem moet terug betalen.
Mijn kledingkeuze was niet goed dus hij kleedde mij en ik ging er beter uitzien. Liep er elke dag netjes en verzorgd bij want zo zag hij mij het liefst. Tot ik emotioneel instortte en in een pyjama ging lopen, of ik had een broek aan ipv een jurk of rok. Dat was niet de bedoeling. Elke dag als hij thuis kwam ging ik naar boven en kleedde me om en werd de vrouw die hij graag om zich heen wilde. Toen ik in maart bij hem wegging moest ik al mijn kleding terug geven welke hij voor mij gekocht had. Wat de reden daarvoor was kan ik wel bedenken maar dat wil ik niet uit zelfbescherming.
Halverwege onze relatie ben ik volledig ingestort en kwam via een omweg in het ziekenhuis terecht bij de spoedeisende hulp. Helaas was ik op dat moment geen crisisgeval voor hun en hij werd gebeld om mij op te halen vanuit het ziekenhuis. Nou dat heb ik geweten hoor. Vanaf dat moment ben ik mezelf volledig verloren. Ik had geen grenzen meer. Ik deed alles wat hij van mij verlangde, gaf geen weerwoord meer. Ik was volledig lamgeslagen. En toch legde ik de schuld bij mij. Want ik was tenslotte ingestort en hij wilde mij alleen maar helpen om eruit te komen. Eerst mij in de put praten en als hij zag dat ik niet meer kon dan werd hij in ene de hulpverlener, bij wijze van spreken dan.
Als ik een dagje weg ging met een vriendin dan kreeg ik eerst te horen “veel plezier” en de dag daarna kreeg ik te horen dat hij mij liever niet meer zag gaan want het was voor mij teveel zo’n dagje uit met een vriendin. Een dagje uit met mijn kinderen was al een gevecht op zich. Ik vermeed ook op het laatst mijn kinderen en vriendinnen uit angst voor zijn opmerkingen of gezeur.
Ook ik heb informatie gezocht op het internet over een narcist en wat toe doen als je ontdekt dat je te maken hebt met een narcist. Het beste advies wat ik toen gelezen had was “weg rennen en niet meer omkijken”. Dat is natuurlijk makkelijker gezegd dan gedaan maar ik heb het gedaan en dacht dat ik na deze scheiding mijn oude leven kon oppakken maar wat was die gedachte fout van mij. Het constante aanpraten heeft mij de das omgedaan. Ik realiseerde me wel op een gegeven moment dat ik veel mee waard ben dan te blijven hangen in deze situatie.
Ik heb hem volledig geblokkeerd uit zelfbescherming. Elke keer als ik een berichtje kreeg van hem begon mijn zicht te blurren, kreeg knikkende knieën en werd stront misselijk. Hoe het met hem gaat vind ik niet belangrijk. Wat ik belangrijk vind is mijn herstelproces.
Wat ik mis zijn mensen waar je begripvol mee kan praten.
Ik heb steun van de liefste man van de wereld en de beste kinderen die een mens kan wensen maar zij snappen niet waarom ik mijn grenzen over ben gestapt. Zij snappen niet waarom ik het zolang heb volgehouden. Ze snappen ook niet dat ik geen “fuck it” kan zeggen tegen deze mishandeling. Ik snap hun reactie wel want zo dacht ik vroeger ook. Tot ik hierin gezogen werd en door het vervagen van mijn eigen grenzen niet meer zag waar ik mee bezig was.
Momenteel zit ik in de ziektewet omdat ik alles heb weggedrukt en dacht dat ik het allemaal wel zelf kon oplossen (not!!!)
Ik ga eind oktober beginnen met therapie en ik hoop dat de therapeut verstand heeft van narcisme en de emotionele mishandeling door hen.
Beste Trudy
Geld voor de buik NIET terugbetalen hoor!
Het was een gift. Laat hij maar bewijzen dat het een lening was.
N-nen beloven alles te betalen maar als je niet meer in hun straatje meeloopt wordt het ineens een lening. Dat valt onder gas-lighting. Je hebt het zgn niet begrepen waarfoor JIJ a h twijfelen wordt gebracht.
Wat je hebt betaalr, laat je zo en de rest niet meer. Kkaar.
N-nen spelen mooi weer en maken schulden omdat ze boven hun stand leven of gewoon groots willen overkomen. De partner wordt daar vaak de dupe van.
Mijn ‘N’ zou mijn bovenetage uitbouwen en betalen : hij dacht met 20 mille klaar te kunnen zijn. Offerte werd ca. 160 mille. En ineens werd het een schuld aan zijn kinderen als hij eerder zou overlijden.
Wat ben ik blij dat ik er niet op in ben gegaan. De verbouwing kwam hem en al zijn muziekinstrumenten ten goede. En dan zei hij ook nog dat ik niets voor hem overhad. Omdat ik een dure bulthaupt kraan niet wilde vervangen voor een lidl kraan met losse sproeier.
Dat HAD hij niet gezegd. En zo ben ik hem oa door gaan krijgen. En behoed voor gigantische schulden .
Super dat je alles hebt geblokkeerd. Het enige wat werkt. Ondanks dat je jezelf nu weer helemaal moet opbouwen op je eigen fundament wat hij door gaslighting onder je vandaan heeft geslagen. Maar je kunt het en je moet! Want in dezen sta je er alleen voor.
Niemand behalve zij die een relatie met een n. Hebben ervaren kunnen het begrijpen.
Hoor nu Trump die over de koreaanse leider zegt ; we love eachother dankzij mij.
Lees eens : een dictator als minnaar. Daar komen hitler, een pater het mooiste verhaal, lenin, stalin, ceaucescu aan bod.
Mijn vrees is dat Trump straks de hele wereld ringeloort met zijn gaslighting en werelddictator wordt. En we kijken allemaal en niemand doet wat. Kijk hoe hij zijn vrouw behandelt nu ze tegen hem in opstand komt.
Dat is ons slachtoffers van een n. Man of vrouw allemaal overkomen.
Sterkte.
En je hebt geen schuld aan hem. Maak anders eens een staatje wat hij jou verschuldigd is. Dan breng je alles wat je voor hem gedaan hebt in rekening : luisteren, eten koken, de liefde bedrijven, whatever als werkuren ipv iets doen voor de ander als in de relatie . Dan krijg je wrs nog geld van hem. 🤗
In liefde
Mirjam
Puntje 3. Die fase is me nu helemaal gek aan het maken. Ik schreef het net zelf nog. Ik had tot enkele weken geleden nog 90% de overtuiging dat ik na 11 jaar eindelijk doorhad wat er zich onder de radar afspeelt. Dat niet ik de oorzaak ben van veel ellende, maar al jaren wel gebukt ga onder ondrukking, controle, intimidatie, subtiele chantage, subtiele mindgames… En het is écht, subtiel. Het gaat zo zachtjes en stilletjes. Bijna geruisloos. Bijna op blote voeten… En sinds enkele dagen, ben ik weer compleet in de war. Ik denk weer, zoals de eerste 9 jaar van onze relatie, dat ik de oorzaak zelf ben. En dat maakt me zo bang. Want stel dat ik de persoon ben die alles “in scene zet”? Stel dat ik mezelf wat blaasjes wijsmaak, mijn partner onterecht beschuldig van ontoegankelijk zijn, geen betrokkenheid in ons gezin, onvolwassen gedrag, mindgames, jagen op de kids, ons commando’s uitdelen,… Wat als ik het helemaal verkeerd zie, hem verlaat, en daarmee de stomste fout van mijn leven maak? Hou ik nog van hem? Als mens wel. Als liefdespartner niet meer. Ik hou van mensen. En omdat ik 11 jaar van m’n leven in hem investeerde, we samen een zoontje hebben, wil ik niet zomaar opgeven. En hoewel ik vaak het gevoel had niet goed genoeg te zijn, heb ik nu zoiets van: “ookal verliet hij me al zovele keren, hij keerde toch telkens terug…” Dus zo slecht zal ik dan ook wel niet zijn. Anderzijds denk ik dan, “ik nam hem toch terug in huis”… Zo slecht zal hij dan ook wel niet zijn toch? Ik snap er geen bal meer van. Niks, nada, noppes. Ik ben eigenlijk hopeloos in het nemen van definitieve beslissingen. Keuzestress, keuzeverdriet zelfs. Ik kan geen beslissingen nemen. Ik durf niet. Wat als… Wat als… Wat als… Ik slinger van het ene erge scenario, naar het andere… En dan denk ik…. “moet ik dat mijn kinderen aandoen?”… Ben ik zelf ziek? Geestelijk ziek? En ben ik dus diegene die niet wil inzien dat ze zelf de oorzaak is? Ik wil gewoon rust. Stabiliteit, zekerheid, rust. Zelfvertrouwen en vertrouwen op m’n eigen beoordelingsvermogen. En momenteel, lukt me dat niet. Ik durf geen stap te zetten. Het is een eenzame wandeling…
Hoi Minkatje, als ik je bericht lees, lees ik grotendeels mezelf. De twijfel, de tijd samen, de goede momenten, de twijfel of je niet gewoon zelf de gestoorde bent, de kinderen enz. Je zit muurvast en constant denk je in cirkels tot je ee knettergek van wordt.
Ik ben gegaan, 4 maanden terug kon ik een huis krijgen. Ik twijfelde me ziek, maar toen besloot ik dat het klaar moest zijn, ook aan het constante getwijfel wat me opvrat van binnen. Die twijfel is de grootste mindfuck, omdat je niet helder meer kan denken door die jarenlange terreur.
Ik heb mijn hart uitgeschakeld, mijn brein op vertrek gezet en ben gegaan. Het was de hel en nu pas realiseer ik me dat ik zwaar beschadigd ben na 13 jaar met zoiets griezeligs te hebben geleefd.
Maar tenminste ben ik veilig in mijn eigen huis. Hoeveel verdriet ik ook nog heb, ik ben op mijn eigen plek waar ik me niet hoef te verdedigen op bullshit. En ik wist niet dat de schade zo erg was, wat heb ik mezelf aangedaan al die jaren.
Maar soms voel ik me juist heerlijk, rust, vrijheid, mezelf. En dan weet ik dat het goed komt. En mijn kinderen doen het prima.
Sterkte en red jezelf!
Lieve Monet, ik kon het op dit blog niet eerder vermelden. Maar ook ik, ben weg. Sinds vorige Zaterdag. Na 11 jaar heb ik de deur van ons huis achter me dichtgetrokken. Temidden een helse vechtscheiding beland, in enkele dagen tijd van z’n wanhoop naar z’n woede-uitbarstingen en beschuldigingen geslingerd. Maar ik, en de 4 kinderen, zijn wég. En we gaan niet meer terug! Bedankt voor je steunende woorden. Laat je gerust horen. Communiceren met lotgenoten doet me zo’n deugd! Liefs minkatje
Ik ben helemaal stuk, leef al 17 jr met een narcistische partner. Paar jaar geleden begon de ellende… ik heb dingen geaccepteerd die niet goed zijn, ben enorm gaan dissocieren en heb denk ik een complex trauma opgelopen. Ben nu stappen aan het zetten om weg te gaan maar tis zo moeilijk, ik heb wss ook nog soort van relatieverslaving waardoor ik niet loskom. Ik heb zoveel angst/spannng dat ik niet meer slaap en continue braak ! Ben de weg volledig kwjt, heb al 2x burnout gehad en kon alleen maar denken aan de relatie en dat deze moet slagen.
Huisarts op de hoogte en slik inmiddels antidepressica en seroquel. Slaapnig steeds niet, ben op en wil soms niet meer. Heb ook 2 kids van 12 en 14 jr.
Wie heeft er nog hulp voor mij en ken goede therapeutvoor ptss oid. Ben inmiddels in contact met therapeut van netwerk
Jouw jaloezie heeft me gedoofd tot een klein vlammetje.
Jouw dominantie blies me omver en bijna uit.
Dus ik moest vlammen om weer normaal te branden.
Mijn vlammetje dooft niet. Mijn licht laat ik nu elders schijnen.
Ik leer van deze exercities en ik wil niet verdwijnen en voldoen aan een plaatje in jouw hoofd.
Ik sta hier en ik ben echt. Als mijn werkelijkheid je niet kan beroeren en mijn licht je teveel in de ogen schijnt, dan heb jij een keuze….
En ik ook!
Geef jezelf een zonnebril, of laaf je aan mijn warmte.
Maar nooit, nee nooit, geef ik je toestemming om mij te doven.
Ik ga niet uit door jouw gewicht. Ik zie je pijn en je angsten en nog ga ik niet uit.
Als jij die helderheid niet kan dragen, dan ga jij maar gewoon weg.
Maar doof mijn lichtje niet, omdat ik je zie en jij daardoor ook jouw schaduwkanten.
Wanneer je het lichtje dooft is er slechts duisternis.