‘Stille Schade’ slaat op de schade die psychisch geweld veroorzaakt. Het zit in jezelf en je spreekt het niet uit. Dit geldt voor veel mensen die het hebben meegemaakt; ze durven er vaak niet over te praten’.
Israël van Dorsten is aan het woord in deze korte uitzending van De Nieuws BV op NPO Radio 1, die je hieronder terug kan luisteren (duur: iets meer dan kwartier). Juist omdat psychisch geweld een taboe is en vooral jongeren risico lopen zetten Israël met andere studenten ‘Stille Schade’ op, waar we in onze vorige blog al over vertelden.
Tako Engelfriet licht toe waarom psychisch geweld nog zo onbekend is en dat de impact soms groter is dan bij fysiek en seksueel geweld. ‘De term het Verdwenen Zelf is bewust gekozen en verwijst ernaar dat je ‘Ik’ langzaam erodeert… Het zijn meerdere dingen samen die maken dat je jezelf verliest.’
Stille schade. Moeilijk om er over te praten. Mede omdat de impact langzaam maar zeker in het volwassen leven duidelijk wordt. Ik ben 75 jaar, heb jaren geleden afscheid genomen van mijn narcistische onderhuids agressieve moeder en nog steeds, ondanks jaren therapie, kom ik de beschadiging tegen die haar manipulatieve geweld bij mij heeft aangericht. Ik heb het boeiend voor mijzelf kunnen maken door uit de duivelse cirkel van slachtoffer, onderdrukker en redder kunnen stappen. Is veel werk maar het lukt. Ik noem het karma en heb het aan mijn creatieve proces gekoppeld.
Kim.
Top, bedankt wederom voor alle initiatieven, dit keer Israel en Taco in het radioprogramma.
Ik ben 78 jaar en stond mijn leven lang in de overlevingsstand om dat ik geen zelf voelde en toneel speelde om iemand te zijn. Moeder brak me af, zei dat ik een kreng en serpent was en haar leven verpeste. Ik was toen 8 jaar en wilde dood om moeder gelukkig te maken. Maar ik was zo slecht dat ik naar de hel zou gaan. Enorme angsten beheersten m’n leventje. Ik was niets en niemand, heftig verlangend gezien te worden. Gevolg misbruik en mishandeling. Vond ik normaal voor iemand zoals ik. Er was geen hoop en klemde me vast aan een psychopathische persoonlijkheid die mij goed kon gebruiken want ik was knap en intelligent. Hij verwaarloosde me maar het ging mij erom dat ik hem alles zou en kon geven wat ik had. Dan zou ik goed genoeg zijn en toch de hemel verdienen. Geen idee wat liefde was anders dan mezelf opofferen.
Een groot taboe om mijn slechtheid te openen. Er was niemand en de eenzaamheid niet te beschrijven. Eigen schuld dacht ik. Een vreselijke scheiding want toen zag ik zijn ware gezicht. Op de vlucht met 2 van de 4 kinderen. Tien maanden zonder dak, familie geloofde me niet. Liet me zwerven. Opvoeding kon ik niet aan, deed net zo gek als m’n eigen moeder omdat zij mij zo gedrild had.
Nu geen contact meer met twee van de vier kinderen. Die zijn ook erg beschadigd en een derde dochter is schizofreen. Alleen mijn zoon is geweldig goed, heeft afstand kunnen bewaren. Het leven was heel erg moeilijk en nu moet ik steeds oppassen dat ik niet terugval in al het verdriet en onrecht. Ik ben kunstzinnig, creatief en schrijf alles op.
Ik leef met velen mee op deze site.
Geestelijke mishandeling ervaar ik als veel erger dan lichamelijke.
Heb dit gisteren gehoord en zo kwam ik op jullie site. Uit wat Tako vertelde wat psychisch geweld is herkende ik dingen. Maf dat ik me dat nooit eerder gerealiseerd had, maar ja als je er elke dag mee te maken hebt zie je het als normaal. Wat het dus niet is; het is niet normaal om dagelijks onderuit gehaald te worden, kritiek te krijgen, dat alles negatief wordt uitgelegd. En mijn eerste relatie was ook met zo iemand. Lekker dan (dus niet).
Mooi dat Israël Stille Schade heeft opgezet en ik hoop dat veel jongeren bereikt worden. Ik ga hier wel over praten in mijn vriendengroep want ik zal vast niet de enigste zijn.
Het is zo goed dat mensen jong worden bewust gemaakt van psychisch geweld. Zo kan je hopelijk de schade beperken. Dank voor deze bewustmaking.
Beste mensen,
Dank voor dit artikel, het maakt weer veel los.
Wat mij opvalt is dat mensen het al herkennen als ze erin zitten, maar ik snapte niet waarom ik zo behandeld werd, eerst door mijn moeder en later door mijn man en zijn familie.
Ik had diep van binnen wel door dat er iets niet klopte, maar kon mijn vinger er niet opleggen.
Pas jaren na de scheiding (nu 23 jaar geleden) viel het kwartje.
Echter als je altijd je mond hebt gehouden en in stilte geleden hebt, willen mensen (familie, je eigen kinderen, vrienden etc.) je niet geloven.
Zo erg was het toch niet? Aan de buitenkant zag alles er normaal uit!
Slechts een paar mensen kregen het door en hielpen mij.
De gevolgen zijn nog steeds te voelen en daar worstel ik nog mee.
Veel sterkte voor iedereen.
Liefs!
Merel (72)
Bij mij ging het heel subtiel, veel meer de stiltebehandeling op mijn waarden maar ook kleine vernederingen gemixt met liefdesbombardering en inderdaad was dat een patroon + praten over andere cliënten (kwetsbare jongeren) en ook misbruiken tegen mij, het gebeurt dus niet altijd met schreeuwen of schelden, het kan juist ook ‘normaal’ maar met woorden, 1 op 1 macht uitoefenen en willen overheersen en bij anderen weerspiegelen met wat jij voelt en jouw gevoelens overnemen en zo zelf als slachtoffer gedragen terwijl jij het slachtoffer bent, dit maakt ook de ‘flying monkeys’ dat ze woorden krijgen (want ze deed dit achter de rug om) waardoor de ander ook langzaam tegen je keert en in dit geval (andere hulpverlener) zelfs meedoet ondanks dat ze dus wou getuigen zei ze alleen ‘ze doet ook goede dingen’ dit vind ik ook persoonlijk typisch een flying monkey uitspraak. Hierdoor sta ik nu alleen en heb je alleen maar meer schade en geestelijke en lichamelijke klachten. De mevrouw werkte ook met kwetsbare jongeren/kwetsbare en vertelde ook in het begin (al aardig gauw) dat ze een pester is geweest in tienertijd en er zo spijt van had, verder niets geen wat of hoe, ik heb dan zeer het vermoeden dat jongeren nu een soort ego streling is/gereedschap en dat dit maatschappelijke narcisme is, op internet heeft ze namelijk ook over dat pesten nooit goed is maar verder ook geen onderbouwing, heel oppervlakkig, als slachtoffer weet je de demonen achter gesloten deuren en hoe hypocriet dit is. Ook omdat ze anderen vertelt wat ze wel niet gedaan heeft ondanks dat je bedankt hebt gezegd en heeft ze 1 op 1 ook gezegd ‘dat ik haar niet genoeg waardeer op een snelle overheersende manier’ In het begin weet je inderdaad niet waar je inzit omdat dit ook heel gedoseerd gaat, eerst het idee geeft voor jouw te staan, het idee geeft echt naast je te staan totdat er kleine pauzes in komen te zitten met negeren van smsjes/apps, het monitoren, terugkaatsen van wat je aangeeft niet fijn te vinden.
Pas op! – zelfs de leidinggevende kan meedoen met de desbetreffende omdat een jongere ook boos kan worden en de leidinggevende ook een flying monkey kan zijn juist omdat het een hieracrhie boven is en de maatschappelijke narcist dit misbruikt en daar schijn vertoont, de behulpzame oh zo vriendelijke hulpverlener!
Ik heb het trouwens beschreven als: Je emoties worden genegeerd of kleineert, je gevoelens worden overgenomen & vernederd en waarden heb je niet, langzaam wordt “je identiteit gewist” wie jij wil zijn en wat jij als doel hebt en welk leven jij wil leven.
Ik denk ook dat ik eerder met “Communal narcissism” (maatschappelijk narcisme) heb te maken gehad, presenteert zichzelf als ‘de pilaar van de gemeenschap’ en werkt idem dito met heel laag niveau/syndroom van down, deze mensen zijn snel beïnvloedbaar, creëren gauw traumaband waardoor ze diegene gauw gaan adoreren. Veel foto’s op FB, ook dus de cliënten op FB, staat voor veel liefdadigheid doelen (eenzaamheid, mensen met geen geld, buurtjongeren) neemt cliënten soms ook op in privésfeer. Maar wanneer ik verdriet had en dus echt kon helpen, was hij niet thuis, net zo min op het eind van mijn werktoestand heeft hij mij genegeerd/achter de rug om gelaten, is vreemd gegaan met zijn vrouw en heel gauw getrouwd, subtiel seksistische opmerkingen (weinig inleving over onzeker uiterlijk vanuit vrouwen) ik heb er nare gevoelens bij.
Ook gaf de hulpverleenster mij een cadeautje in de brievenbus in de stilte behandeling, hiermee geeft ze kruimels van adoratie maar tevens behandelt ze je als besmettelijk ondanks dus die stilte behandeling, ook had ze hier geen naam op staan maar het cadeaupapier kwam mij bekend voor, een slinkse manier om je te innen.