Dit is de treffende naam van een nieuwe podcast-reeks die nu te beluisteren is (voor de links, zie onderaan de blog). Documentairemaakster Sofie Hanegreefs doet hierin onderzoek naar wat narcisme is en hoe destructief de gevolgen kunnen zijn voor mensen die in nauw contact staan met een narcist. Het zijn indringende persoonlijke verhalen die worden afgewisseld met psychiatrische en juridische deskundigen om een zo diep mogelijke inkijk te geven in deze destructieve relaties en de gevolgen daarvan. De podcast werd ondersteund door het fonds Pascal Decroos voor bijzondere journalistiek.
Zeker als je zelf narcistische mishandeling hebt meegemaakt of nog in zo’n relatie zit, kan deze podcast behoorlijk wat oproepen. Mijn advies is dan ook om hier op voorbereid te zijn.
Sofie’s drijfveer voor het maken van de podcast was een persoonlijke ervaring met een narcist die haar destijds sterk ontregelde. ‘Het gedrag van deze persoon verwarde mij erg en ik wist niet waar ik mee te maken had. Tot ik er een boek over las en alle puzzelstukjes op hun plek vielen. Ik kon weer verder met mijzelf en met mijn leven. Ik realiseerde me dat veel meer mensen hiermee worstelen zoals ik heb geworsteld en dat er nog veel onbekend is over de impact van narcisme. Daarom wilde ik hier wat mee. Narcisme is ook een soort containerbegrip geworden, er bestaat vaak een karikaturaal beeld van ‘de narcist’. Alsof alleen mensen die op Trump lijken narcist zijn. Terwijl narcistisch misbruik vaak juist zo verborgen plaats vindt, door mensen die heel normaal lijken. Ook hier wilde ik inzicht in bieden’.
Sofie heeft juist voor een podcast gekozen omdat het op deze manier makkelijker was voor ervaringsdeskundigen om hun verhaal te kunnen delen. ‘Mensen komen niet in beeld en dit is veiliger. Al was het wel moeilijk om een mannelijke ervaringsdeskundige te vinden. Er rust een groot taboe op het feit dat ook veel mannen slachtoffer worden van mishandeling in bijvoorbeeld hun partnerrelatie. Juist omdat ik dit taboe wil helpen doorbreken heb ik veel moeite gedaan om een mannelijk slachtoffer te vinden die wilde vertellen over wat hij heeft meegemaakt. Simon (pseudoniem) is zelfs een aantal keren opgepakt door de politie omdat zijn narcistische partner zich destijds succesvol voordeed als slachtoffer en hij al bij voorbaat als de schuldige werd gezien. Ontzettend kwalijk.’
Wij vinden het heel belangrijk dat Sofie mede met de podcast investeert in het doorbreken van het taboe rond mannelijke slachtoffers. Ikzelf heb niet voor niets in mijn beide boeken ook veel ervaringsverhalen van mannen opgenomen.
Meer bewustzijn
Met de podcast beoogt Sofie meer bewustzijn te creëren rond narcisme, zodat mensen het beter kunnen herkennen en hopelijk daardoor ook beter beschermd zullen zijn. Eva (51 jaar) en Simon (35 jaar) getuigen in de eerste aflevering over het ernstige narcistisch misbruik in hun huwelijk. Ze vertellen hoe ze gevangen raakten in een destructief patroon van manipulaties, vernederingen en controlerend gedrag en welke verregaande psychologische, sociale en financiële gevolgen dit had voor hen en hun gezin.
Diane Ruthgeerts, psychotherapeut en auteur van het boek ‘Geboeid door narcisme’, licht in de uitzending toe wat een narcistische persoonlijkheidsstoornis is en welke mechanismen en strategieën narcisten uitspelen om controle en macht te behouden. Zij verklaart waarom het zo moeilijk is om los te komen van een narcistische dynamiek en hoe het komt dat slachtoffers door de buitenwereld vaak niet worden geloofd.
Diane: ‘Toen ik gevraagd werd om voor een podcastreeks professionele duiding te geven bij verhalen van slachtoffers van narcisme, voelde ik me meteen aangesproken. Het is goed dat de focus hoofdzakelijk op de slachtoffers ligt, dat zij de ‘zeggenschap’ krijgen die hen al te vaak wordt ontnomen. Daarnaast hoop ik dat de luisteraar een beter inzicht verwerft in de aard van psychisch misbruik en de verwoestende gevolgen ervan. Het geweldpatroon dat een narcist hanteert is immers anders dan in een gelijkwaardige relatie. Het gaat om eenzijdige dominantie, een weerkerend machtsspel waarmee de narcist de ‘boven positie’ opeist en het slachtoffer, via allerlei manipulatieve strategieën, in de ‘onder positie’ dwingt.
De normale communicatieregels gelden niet, er is geen draagvlak voor consensus, geen mogelijkheid tot wederkerigheid en een slachtoffer kan geen beroep doen op enige consistente logica. Dat is allemaal moeilijk te behappen voor de buitenwereld, die vooral de schone schijn van de narcist ziet. Men denkt in de omgeving al gauw dat het allemaal zo erg niet kan zijn en dat de waarheid ergens in het midden ligt. De getuigenissen geven inzage in wat zich werkelijk afspeelt achter de muren van een huiskamer. Hopelijk draagt de reeks bij tot een beter inzicht in de thematiek van psychische mishandeling en tot begrip voor de uitputtende aanslag van narcistische strategieën op iemands gezondheid en integriteit.’
Voor deze podcast willen we vanuit het Verdwenen Zelf een ‘trigger-alert’ afgeven. We vinden het ontzettend belangrijk dat Sofie Hanegreefs op heel zorgvuldige en integere wijze het grote publiek kennis laat maken met de impact van narcistisch misbruik en zijn verschijningsvormen. Ben je zelf slachtoffer en heb je de ervaringen nog niet achter je, dan geven we je het advies om te kijken wat je nodig hebt voor je gaat luisteren, bijvoorbeeld door de podcast in stukjes te beluisteren. Doseren is belangrijk. De ervaringsverhalen zullen bij velen herkenning oproepen, maar het is belangrijk er bij te vermelden dat het hier om zeer kwaadaardig narcisme ging. Mocht je na het beluisteren ondersteuning nodig hebben, dan zie je op onze website al verschillende mogelijkheden. Weet dat je niet alleen bent met je verhaal.
Juist het isolement (waar een dader altijd op aanstuurt) heeft een enorme impact op slachtoffers. Het gevoel dat je de enige bent en dat alles aan jou lag of ligt. Met deze podcast wordt het isolement van velen doorbroken. Ervaringsdeskundigen als Eva en Simon verwoorden op rustige en aangrijpende wijze wat hen overkomen is. En we weten dat dit iedereen kan overkomen. Het is essentieel dat de wereld kennis neemt van deze ernstige vorm van geweld die zo velen van ons geraakt heeft.
Hier kun je de trailer beluisteren: https://vimeo.com/517193786
Dit zijn de links naar de andere platformen waar de podcast blijvend te beluisteren is:
www.soundcloud.com/sofie-hanegreefs
spotify:show:0u68tOcrUI1cJGHPMDXLE9
https://podcasts.apple.com/be/podcast/als-het-masker-valt/id1552742813?l=nl
Een mooie en aangrijpende podcast. Ik ben blij dat maker Sofie door heeft gezocht naar een mannelijk slachtoffer die zijn verhaal wilde delen. Ik ben ook zo’n man die niet geloofd werd. Herken me in Simons verhaal: als dader gezien worden omdat hij de grote vent was en zijn ex het lieve vrouwtje. Het hielp mij niet dat mijn ex er ook nog als een soort elfje uitzag. Op een gegeven moment vertrouwde ik mezelf niet meer, haar zieke gedrag maakte me zo agressief dat ik soms bang was dat ik haar echt in elkaar ging timmeren. Ik heb haar nooit met 1 vinger aangeraakt, ook al piepte zij natuurlijk anders. En iedereen geloofde haar.
Toen ik erover ging lezen werd me duidelijk dat het allemaal 1 uitgekiend plan van haar was. Niet te bevatten dat er mensen rondlopen die zo in elkaar steken. Nog steeds kan ik nauwelijks anderen vertrouwen. Ik ben hard bezig om te herstellen, ook om weer een sterke papa te kunnen zijn voor mijn kinderen. Ik dank nog elke dag dat ik ben weggegaan en uit die hel ben die in deze podcast zo goed beschreven wordt. Met een goeie advocaat heb ik hard geknokt om m’n kinderen te kunnen blijven zien, wat gelukt is. Zo kan ik hen ook een stukje normale jeugd blijven geven.
Hoi Robin,
Ja, het is nauwelijks te bevatten dat er mensen zijn die (deels strategisch) zo’n spoor van vernieling trekken. Wat fijn dat je uit die relatie bent, je leven kan opbouwen en heel mooi hoe je het zegt, dat je je kinderen een stukje normale jeugd wil blijven geven.
Sterkte en groet,
Iris
IJzersterke podcast. Boeiende blog ook, mooi om de drive van de documentairemaakster en deskundige Ruthgeerts te lezen. Ik raad iedereen aan te gaan luisteren maar ook Iris advies ter harte te nemen, want het is niet niks wat gedeeld wordt. Zo belangrijk dat de wereld steeds meer kennis neemt van deze vorm van geweld.
Helemaal mee eens, ijzersterke postcasts! Dank voor weer zoveel duidelijkheid die deze man en vrouw geven over wat narcisme kan inhouden.
Zo eens met de vorige schrijvers! In 1 adem alle drie de podcasts achterelkaar beluisterd! Ik heb zelf vind ik niet de goede woorden om te duiden waar ik ingezeten heb. Mensen vinden mijn verhaal te onwaarschijnlijk voor woorden. Daarom is het heel erg fijn dat deze podcasts zo rustig maar indringend vertellen hoe het is.
Bedankt voor je reactie Annemarie, mooi en ook schrijnend wat je zegt over zelf niet de juiste woorden hebben. Mooi dat deze podcast op een bepaalde manier ook jouw verhaal vertelt.
Mooi, heel mooi en indrukwekkend. Wat ik alleen een beetje jammer vind is dat ook hier de nadruk ligt op de psychische mishandeling tussen twee volwassenen. Als iemand geen narcistische ouder heeft gehad, mag je ervan uitgaan dat er een normale ontwikkeling heeft kunnen plaatsvinden. Het misbruik blijft grof, en de ontreddering en de wanhoop groot. Maar de persoonlijkheid van het slachtoffer is wel geworteld in de normaliteit. Dit in schril contrast met het kind dat geboren wordt en opgroeit onder het regime van een narcistische ouder. Elke vorm van reële realiteit is hem/ haar vreemd. En daarmee mag het dan de wereld in en zichzelf helen en (her)ontdekken. Laten we toch vooral zorgen dat psychisch en huiselijk geweld niet vnl. gelinkt wordt aan een relatie tussen volwassenen. Mijn hart huilt voor al die kinderen van gisteren, die van vandaag, die van morgen en die van overmorgen. Fijn dat jullie er zijn Het Verdwenen Zelf.
Hoi Loesje,
Inderdaad heeft psychisch geweld richting een kind een nog grotere impact, dat is ook de reden waarom ik in mijn beide boeken bewust hier uitgebreid aandacht aan geef. Ook zijn op deze website talloze getuigenissen en blogs te vinden van mensen die opgroeiden onder een narcistische ouder(s). In de podcast gaat de derde aflevering over opgroeien onder een narcistische ouder, zoals Wenda hier ook aangeeft. Ik weet dat Sofie (documentairemaakster) het ook heel belangrijk vond dat deze ervaringen gedeeld worden.
Hartelijke groet,
Iris
Op aanraden van een vriendin die mij ook aantal jaar geleden geattendeerd heeft op de boeken van het verdwenen zelf (Iris👍🏻👍🏻) het boekje: ‘Mama liegt niet’ aangeschaft en in 1 ruk uitgelezen… Hoop herkenning (niet zozeer voor mijzelf als wel voor jonge lieverds om mij heen).
In de derde aflevering van de podcast wordt m.i. heel helder (en aangrijpend) verteld wat het met je doet om onder zo’n ouder te moeten opgroeien. De woorden die me het meest raakten waren ‘je wordt afgericht’. Oei, die kwam binnen. Je wordt inderdaad afgericht is ook mijn ervaring, om je volledig op die ouder te richten en jezelf ‘uit te wissen’.
Dat hakt er zo in…
Roos
Enerverend… blij met aandeel van de dame in de derde podcast over narcistische vader en zij als dochter. Wat zou ik graag zien dat er zoveel meer bekend wordt mbt NPS en kinderen/pubers en een ouder met persoonlijkheidsstoornis. Zo ook zoveel meer duidelijk dat het de man ook kan overkomen.
Met volle aandacht alle drie de podcasts beluisterd, wederom schrijnend en herkenbaar als ervaringsdeskundige. Een terechte opmerking van mw. Ruthgeerts hoe de term narcisme zo gemakkelijk te pas en onpas wordt gebruikt. De trieste verhalen van Eva en Simon laten zien hoe diep het kan gaan. Ongelofelijk ook hoe deze daders in staat zijn om te liegen, te bedriegen en vooral hoe ze in staat zijn om hun ‘omgeving’ volledig op het verkeerde been te zetten. Het isoleren is ook mij overkomen, heel goede vrienden die niet kunnen/willen en zullen begrijpen dat ‘het slachtoffer’ de feitelijke dader is, mensen die zich niet afvragen waarom je na een hele lange relatie toch de moed verzameld om uit je huwelijk te stappen omdat je leven langzaam maar zeker wordt verwoest. Een dader die in staat is om haar naaste die werkelijk om haar geeft, zover te krijgen dat hij (ik!) aan zichzelf gaat twijfelen en onzeker wordt, om dan bij anderen te worden gestigmatiseerd als de labiele man die hulp nodig heeft omdat hij depressief is… Veel te laat is het tot mij doorgedrongen en net zoals de vertellers in de podcast, omdat er ook goede momenten waren waardoor je net voldoende ‘boven water bleef’ om toch verder te gaan in deze relatie… Met ‘Het Verdwenen Zelf’ zijn we op de goede weg om het ‘leed achter de voordeur’ meer bekendheid en erkenning te geven
Hoi Martin,
Goed om te horen dat ook jij veel aan de podcast hebt gehad. Je zegt het treffend, een van de meest ontluisterende zaken is dat betrokkenen niet begrijpen dat ‘het slachtoffer’ de feitelijke dader is. Dat heeft veel impact op het werkelijk slachtoffer, zoals we ook in deze podcast horen.
hartelijke groet,
Iris
Goed dat er nieuwe kanalen, zoals podcast, worden aangeboord om dit onderwerp aan het licht te brengen. Het begint met bewustwording: zo’n destructieve relatie is niet normaal en is een vorm van geweld. Er valt op dit terrein nog veel te doen en ook te winnen. Belangrijk werk, waarmee Sofie mogelijk een nieuwe groep mensen bereikt en ‘wakker maakt’.
Heel mooi!
Meer bekendheid zorgt voor meer bewustwording onder slachtoffers. Meer bekendheid zorgt dat slachtoffers niet meer volledig in het duister tasten en zich hopelijk minder alleen voelen.
Voor mij geld dit ook. Vooral aflevering 3, als kind de schade dragen van de narcist. Wow het raakt me, zo verdrietig maar zo fijn om herkenning te vinden!
Heel veel dankbaarheid!!
Herkenbaar van het eerste tot het laatste woord. Wat mij nog steeds verbaast is dat narcisme bij instanties nog steeds onbekend terrein is terwijl het de oorzaak is van zoveel vechtscheidingen.
Vooral de vermoeidheid bij slachtoffers en de neiging om constant het uiterste van jezelf te vergen omwille van de ander zijn zaken die ik nu, na jaren, nog steeds bij mijzelf zie.
Dank voor het delen van deze interviews.
Het was echt heel fijn deze podcast te luisteren. Ook na 9 jaar geleden gescheiden te zijn is er nog steeds de twijfel of het allemaal wel zo erg was, dat ik me aanstel enz. De herkenning is zo groot, vooral dat gebruiken van de kinderen. Het laat mij ook zien dat ik destijds zeker de goede keuzes op het juiste moment gemaakt heb (die eigenwaarde is zó belangrijk). Gelukkig is mijn jongste zoon op zijn 15e door vader het huis uitgezet (nadat ik hem 4 jaar nauwelijks had gezien). Hij is behoorlijk beschadigd maar nu kan hij dmv hulp zijn leven toch weer op de rit gaan krijgen. Dat is niet makkelijk, vooral omdat ik zelf ook beschadigd ben en goed op moet letten hoe ik met hem en mezelf om ga. Daarom: het is heel goed dat er in deze podcast zo duidelijk verteld wordt hoe narcisme in zijn werk gaat en je meesleurt in grote verwardheid waardoor je niet meer functioneert. Het helpt mij iig de chaos die nog steeds in mijn hoofd zit weer wat te ordenen!
Ik heb meegewerkt aan de podcast. Ik vind het ongelooflijk om te lezen welke reacties van herkenning dit teweeg brengt. Dit had ik nooit verwacht. Ik ben heel blij dat ik dit heb mogen doen met Sofie. We moeten het blijven onder de aandacht brengen.
Aan iedereen die meegewerkt heeft aan de podcast. Heel er bedankt, het is zoveel waard. Ik ben nog niet in staat om inhoudelijk te reageren, ik luister en lees nog naar alles. Ik heb pas 3 gesprekken gehad met mijn psycholoog. Ook aan hen die reageren, je reactie is zo belangrijk, het verteld mij dat ik er ook wel kom, dat ik ook verder kan.
Ik herken mijn eigen situatie volledig in deze verhalen. Het frappante bij mij is dat ik het gedrag onmiddellijk herkend had bij haar vader en haar zus, die de diagnose borderline heeft, maar niet bij haar. Pas de laatste twee jaar kan ik veel feiten linken aan deze stoornis.
Sinds ik mij erin verdiep, zie ik dat ik vanaf het begin van onze relatie wel een aantal feiten opgemerkt en zelfs uitgesproken heb onder elkaar en naar vrienden, maar telkens kwam de ‘schuld’ van het geheel bij mij terecht, wat ik ook aanvaardde. Nu weet ik zeker dat zij vaak bewust zaken gesaboteerd heeft door eerst mee te gaan in het verhaal en zodra de uitvoering moest komen gewoon af te haken. Ook zaken die ik zei om haar complimenten te geven, kwamen bij haar binnen als belediging en daarvoor moest ik gestraft worden.
Pas toen corona toesloeg in mijn zaak en ik tijd kreeg om echt stil te staan bij de feiten, had ik door dat er echt iets niet klopte. Ik merkte dat ze mijn twee beste vrienden en hun partners bewust tegen mij opzette door bij hen dingen te vertellen over mij die maar de halve waarheid waren en hun woorden naar mij toe manipuleerde zodat ik hun goeie bedoelingen met mij in vraag zou stellen. Zo heeft zij mij een jaar lang laten geloven dat de vrouw van 1 van hen haar uitgenodigd had in een vakantiewoning in Italië en daarbij expliciet gezegd had dat ik daar niet welkom was. Ik heb dat hele jaar die vriendschap zwaar in twijfel getrokken en ben pas de laatste week voor haar vertrek te weten gekomen dat ik eigenlijk wel mee mocht. Echter op dat moment wou ik niet mee, onder andere omdat onze dochter een week voordien een zelfmoordpoging ondernomen had en op de paaz afdeling terechtgekomen was. Zij is gewoon vertrokken, ik ben thuisgebleven, maar gelukkig heb ik hier wel over kunnen spreken met dat bevriende koppel.
Op dit moment loopt de scheidingsprocedure, waarin er gedreigd wordt mij volledig te ruineren. Zij gebruikt daarbij ook de gekende ‘flying monkeys’ om boodschappen over te brengen naar onze kinderen, zodat die mij zouden laten vallen. 1 van de zonen heeft dat gelukkig helemaal door en woont sinds mijn verhuis bij mij en moedigt mij aan om haar gedrag te negeren.
Zij wil graag als vrienden verdergaan, maar dat is ook alleen maar om te kunnen blijven manipuleren. Daar haalt zij duidelijk haar energie uit.
Ik denk eraan mij verhaal in boekvorm uit te (laten) brengen.
alle 3 de podcasts beluisterd meerdere malen de laatste gaf mij veel herkenning de angst als kind voor mijn moeder
het altijd hyper alert zijn (op je hoede ) voor haar zijn ,het op je tenen lopen . de kinderen tegen elkaar uitspelen
( wij waren met 3en ) mijn moeder kon geen man bij haar houden . ik was de zondebok van de drie de spreekwoordelijke pop waaraan je figuurlijk altijd tegen kon schoppen . het is gewoon vreselijk , jezelf niet mogen zijn nooit iets goed te kunnen doen en anderen belangrijker leren vinden dan jezelf . ik ben in mijn kindertijd altijd alleen geweest .althans zo heb ik me altijd gevoeld .
richting mijn pubertijd was ik er helemaal klaar mee ik accepteerde het niet meer en heb mijn angst omgezet in pure haat agressie dit is mijn geluk geweest . hierdoor ben ik met moeder vaak naar jeugdzorg gemoeten . dit is mijn redding uiteindelijk geworden . mijn moeder projecteerde haar gedrag op mij richting jeugdzorg waardoor ik naar een heropvoedkamp moest in frankrijk ( pel project ) ik was een leugenaar manipulateur en aggressief kind
ik voelde me niet gehoord gezien of begrepen het lag niet aan mij !!!!! nadien het pel project ben ik op mijn 15de kamertraining gaan volgen en steeds zelfstandiger moeten worden leren op je eigen benen te staan .sindsdien heb ik nog een 6 maanden thuis bij mijn moeder gewoond het ging niet meer ik bleef opstandig waardoor ze mij op 5 december uit huis gezet heeft .(als 15 jarig kind ) mijn ontwikkeling is mij afgenomen mijn kind zijn is me afgenomen . maar dit heeft een bepaalde overlevingsdrang in mij aangewakkerd . ik ben altijd zo hard aan het werken geweest dat ik mezelf voorbij gelopen ben . ( ik hield mijzelf altijd voor dat de appel verder moest rollen van de boom en het liefst met een rotgang !hoe verder hoe beter! ) totdat ik dit niet meer vol kon houden op mijn 31ste barstte de bom ik kon niet meer . ik was op uitgebrand ik zat in een zware depressie ik wilde niets meer alles wat er van me verwacht werd voelde als bergbeklimmen jezelf weer bij elkaar rapen om je ergens toe te zetten
tot op dit moment wist ik niet wat narcisme was ik had er nog nooit van gehoord .
dit was het moment dat ik accepteerde dat ik iets met mijn verleden moest ik ben in therapie gegaan .
zware intensieve trauma therapie , schema therapie verslavings problematiek etc etc . in de schema therapie zij en mede client dat zijn vader narcistisch was en begon daar over te vertellen ik herkende een aantal dingen uit zijn verhaal en ben onderzoek gaan doen . in eerste instantie dacht ik het zal toch niet na nog meer onderzoek te hebben gedaan kom je erachter dat het dit wel moet zijn . een heel moeilijk moment in mijn leven is dit geweest maar tegelijkertijd ook een opluchting . ik heb altijd geweten dat er iets niet klopte maar kon hier nu de vinger op leggen en het een naam geven . Narcisme ….. ik haat dit woord het heeft me vervormd in wie ik niet wilde zijn .
het heeft mij geconditioneerd in mijn doen en laten en ben hier elke dag voor de rest van mijn leven mee bezig om deze patronen te doorbreken . bewustwording is een BITCH ! ik heb het contact met mijn hele familie verbroken .
zij blijven het gedrag van mijn moeder normaliseren mijn moeder blijft ontkennen en neemt geen enkele vorm van verantwoordelijkheid het ligt altijd aan een ander . ik zie haar nu een 3 jaar niet . had ik veel eerder moeten doen . via andere familie leden heeft ze me weer proberen te hooveren (stofzuigen) maar daar trap ik niet meer in .
het is eindelijk tijd dat ik mezelf kan gaan ontwikkelen . mezelf kan en mag zijn ik ben me bewust van mijn innerlijke criticus . er is nu eindelijk ruimte voor IK mijzelf !