Tag: narcistische ex

Trainingsseizoen van start

Herken jij je in deze worsteling? Of heb je vergelijkbare momenten meegemaakt die je onveilig doen voelen in een huidige of vorige relatie?

Jaarlijks worden in Nederland 700.000 mensen slachtoffer van psychisch geweld. Speciaal voor hen bieden wij trainingen aan die kort en krachtig uitleggen hoe je de mishandeling kunt herkennen en welke acties je kunt nemen om de regie over je leven terug te nemen. Onze trainingen hebben tot op heden ruim 30.000 slachtoffers geholpen en worden gemiddeld beoordeeld met een 9,6.

Komende periode staan onderstaande trainingen op het programma:

Jongeren en jongvolwassenen (15 t/m 25 jaar)

Volwassenen

Ben jij slachtoffer geworden en kun je onze hulp goed gebruiken? Schrijf je dan snel in voor de training die het best aansluit bij jouw situatie. Ken je een slachtoffer die baat zou hebben bij een van onze trainingen? Attendeer hem/haar dan op ons aanbod.

Ook een positieve recensie van onze trainingen onder dit bericht helpt ons enorm!

Alvast bedankt voor je hulp!

21 februari nieuwe editie jongerentraining

Psychisch geweld laat pijnlijker littekens achter dan fysieke mishandeling. Niet op je lijf, maar op je ziel, je (zelf)vertrouwen en je eigenwaarde. Littekens die ervoor kunnen zorgen dat het je niet lukt om jezelf te zijn en je leven te leiden zoals jij zou willen.

Jaarlijks wordt ongeveer 1 op de 10 jongeren en jong volwassenen slachtoffer van psychisch geweld.

Herken jij je in het voorbeeld op het plaatje? Of zit jij gevangen in een andere toxische relatie, bijvoorbeeld met een ouder of ander familielid, of misschien wel een collega, leidinggevende of sportcoach? Voelt het niet goed? Dan mag je op je gevoel vertrouwen en is de relatie waarschijnlijk niet goed voor je. Maar wat doe je als je erachter bent gekomen dat je vast zit in een ongezonde relatie? Lees verder “21 februari nieuwe editie jongerentraining”

Hoe herken je trauma?

Trauma toont zich in je leven via de volgende symptomen:
  • uitstelgedrag
  • weerstand
  • moeite met concentreren (wattig hoofd)
  • je nooit goed genoeg voelen
  • angst om te mislukken
  • moeite met het vragen van hulp
  • verstrooide gedachtes
  • alles moeten plannen
  • angst voor succes
vrij vertaald door Iris Koops
Herken je een of meerdere van deze signalen?
Wees mild voor jezelf en beweeg stapje voor stapje richting herstel op een tempo dat bij jou past.
Zoek je hulp bij je herstel? De boeken ‘Herstellen van narcistische mishandeling’ en ‘Je leven in eigen hand; verder na narcistische mishandeling’ worden door slachtoffers veelal omschreven als levensveranderend. Je bestelt ze hier >>> https://verdwenenzelf.org/boeken/

Psychisch geweld en economische kansen

Dit is een gastblog van Mirjam

Sinds kort durf ik uit te spreken slachtoffer te zijn van psychisch geweld. In mijn geval gecombineerd met fysiek geweld. Het gekke was dat ik liever in elkaar geslagen werd dan dat er non-verbaal, verbaal agressief gedrag om me heen was. De spanning dat er onverwachts woorden of blikken op mij konden worden afgevuurd die een vernietigende uitwerking hadden waren oncontroleerbaar. Ik kon niet zien waar die vernietiging zich nestelde. Ik kon er niet voor wegduiken zoals ik bij het slaan mijn handen voor mijn hoofd kon houden om het te beschermen. Zoals ik na fysiek geweld mijn blauwe plekken kon zien en langzaam weer zag verdwijnen waarmee de pijn ook een soort van verdween. Op school uitte ik mijn gevoel van machteloosheid in brutaal en onverschillig gedrag waar docenten gek van werden en geen adequaat antwoord op hadden, behalve mij uit de klas te sturen waar ik dan vervolgens op een bankje in de gang mocht overdenken wat ik fout had gedaan. Om na de les mijn excuses aan te bieden en te beloven in een volgende les netjes aanwezig te kunnen zijn, wat ik natuurlijk niet deed. Een enkele docent vroeg zo nu en dan hoe het met mij ging. Hij leek verder te kijken dan mijn gedrag. Dat voelde als dodelijk eng, want natuurlijk vertelde ik niets over mijn thuisfront, te bang voor de gevolgen als mijn verhaal bij mijn ouders terecht zou komen. Lees verder “Psychisch geweld en economische kansen”

Nul empathisch vermogen

Dit is een gastblog van Willeke

Het was eerste Kerstdag bij het ontbijt, jaren geleden. Natuurlijk had ik erg mijn best gedaan, zeg maar gerust me uitgesloofd, om het er gezellig en feestelijk uit te laten zien. Dat betekende heel vroeg op staan na een korte nacht met chronisch slaapgebrek.

Bij ieder bord een kaarsje en een zelfgebakken tulband met poedersuiker, suikerbrood et cetera. Maar de sfeer was om te snijden en uit alle macht probeerde ik deze om te buigen zodat de kinderen er maar geen last van hadden dat er een grote sjacherein ook aan tafel zat, namelijk mijn Nex. Voor hem moest ik alles uit de kast halen voor het perfecte plaatje, wat me nooit lukte. Ik had altijd wel iets verkeerd gedaan.

Zo zaten we daar met ons vijven aan het Kerstontbijt. De spanning, de vermoeidheid, de druk , de eeuwige misprijzing; het werd me even te veel. In de Herfst ervoor had ik een miskraam gehad en op dat moment aan de Kersttafel had ik even een zwak moment en er rolde een traan over mijn wang. Lees verder “Nul empathisch vermogen”

Uit de praktijk van een sociaal werker

Dit is een gastblog van maatschappelijk werker Geike

Een aantal jaar geleden (ik kende de roze olifant al) meldde zich een cliënt op mijn spreekuur. Hij vroeg mij te berekenen hoe de kindregelingen verdeeld kunnen worden. Hij vertelde dat hij en zijn kinderen co-ouderschap wensten en dat hij dan ook voor urgentie in aanmerking zou komen om een sociale huurwoning te krijgen. Hij vertelde al gesproken te hebben met de kinderen, het wijkteam en de woningbouwvereniging. Met moeder had hij nog niet gesproken. Moeder werkt nooit mee, liet hij weten. Niemand van de betrokkenen wist hoe moeder hier naar keek en of ze op de hoogte was. Keurig, welbespraakt en goed voorbereid kwam de man op het spreekuur.

Ik besprak met hem dat ik de eenzijdige vraag merkwaardig vond. Zonder moeder te betrekken werden stappen gezet om co-ouderschap te bereiken. Dat was volgens vader de wens van de kinderen. De kinderen waren acht en elf jaar. Wijkcoaches werden ingezet om dat te ondersteunen en nadat ik vader had laten weten zijn plan niet te ondersteunen als dit niet in afstemming met moeder is stopte het gesprek. Lees verder “Uit de praktijk van een sociaal werker”

Terugblik 2022

Nog een paar uur op de klok voordat het nieuwe jaar aanbreekt.

Wij kijken terug op een intensief, maar waardevol 2022. Bekijk het overzicht van de highlights door op onderstaand plaatje te klikken >>>

http:// 2022

Het was een jaar waarin we volop invulling hebben kunnen geven aan onze doelstelling om het herstel van slachtoffers van psychisch geweld op de juiste manier te faciliteren en waarin we meer professionals hebben bereikt dan ooit. Dat is belangrijk omdat er nog een grote slag te slaan is in het verrijken van kennis en de daaropvolgende juiste daadkracht als het gaat om de begeleiding van slachtoffers van intieme terreur.

We verkochten boeken, gaven workshops, verschenen ook dankzij voormalig voorzitter Tako Engelfriet vaak in de media, spraken op congressen en vulden onze websites en social media met nuttige inzichten.

Aan alle websitebezoekers; dank jullie wel voor jullie betrokkenheid. Dat betekent veel voor ons en geeft ons de motivatie om ons ook volgend jaar vol in te zetten.

Geen verbaal of fysiek geweld, wel emotioneel mishandeld

Hoe een langdurige mindfuck je helemaal leeg kan zuigen

Dit is een gastblog van Maartje

Ik ben goed opgeleid en financieel onafhankelijk. Ik heb een goede baan en ben een niet onaantrekkelijke alleenstaande moeder. Anderen zouden me waarschijnlijk omschrijven als een zelfbewuste, assertieve, volwassen vrouw van in de vijftig. En toch blijk ik een makkelijke prooi te zijn. Omdat ik verwikkeld ben geraakt in de belevingswereld van een psychopaat ben ik emotioneel bijna compleet afgebroken. Een psychopaat is iemand ‘met een anti-sociale persoonlijksstoornis’ en heeft veel overeenkomst met een narcist. “Mijn” psychopaat is een sociale, aantrekkelijke, zeer hulpvaardige man van begin 60.

Voor de goede orde; het heeft mij jaren gekost om mij te realiseren wat er precies gebeurde. Daarna heb ik lang de overtuiging gehad dat het op te lossen viel, als ik maar genoeg liefde en toewijding investeerde. Inmiddels ben ik die illusie kwijt. Lees verder “Geen verbaal of fysiek geweld, wel emotioneel mishandeld”

Jaarcongres  Intieme Terreur: expertise gedeeld

Stichting Het Verdwenen Zelf spreekt geregeld op congressen waar professionals van onder andere reclassering, veilig thuis, politie, jeugdhulp, raad van kinderbescherming, maatschappelijk werk en GGZ samenkomen. Ons doel is om hen te trainen in het leren herkennen van narcistische mishandeling zodat ze op basis daarvan de juiste invulling te kunnen geven aan bijvoorbeeld de begeleiding bij een vechtscheiding. Vorige week donderdag sprak Jeannette Schasfoort namens ons op het congres ‘Intieme Terreur’. Dat is ontzettend belangrijk, omdat er immers veel slachtoffers zijn die vastlopen in het systeem. Jeanette sprak uit dat ook eenhoofdig gezag tot de mogelijkheden mag gaan behoren in geval van te grote onveiligheid voor de kinderen.

Rechter en ervaringsdeskundige Nathalie van Waterschoot onderstreepte deze boodschap en verduidelijkte dat ons systeem niet is ingesteld op intieme terreur en dwingende controle. Bij vechtscheidingen gaat het om twee systeemfouten in het familie- en jeugdrecht. Wij weten, door de honderden getuigenissen die wij hebben ontvangen, hoeveel leed dit veroorzaakt. Daarom is het belangrijk dat steeds meer professionals zicht krijgen op wat er mis gaat. Dan kan er naar een oplossing toegewerkt worden. Lees verder “Jaarcongres  Intieme Terreur: expertise gedeeld”

Waarom ging je niet weg?

 Dit is een gastcolumn van Benthe

 ‘Waarom ging je niet weg?’

Het is misschien wel de meest gestelde vraag wanneer iemand vertelt over de destructieve, vaak gewelddadige relatie waarin hij of zij maanden, jaren, soms decennia lang heeft gezeten.

Waarom stellen mensen deze vraag? Waarom ging ik inderdaad niet eerder weg? Het heeft er volgens mij alles mee te maken dat veel mensen – inclusief ikzelf, voordat het me overkwam – niet weten hoe huiselijk geweld er werkelijk uit ziet.

Een verkeerd beeld van huiselijk geweld
Wat is huiselijk geweld? Ik denk dat ik die vraag jaren geleden in alle onwetendheid zou hebben beantwoord met: ‘als een man zijn vrouw slaat’. Het was oprecht het beeld dat ik had van huiselijk geweld. Een vrouw die in een uit de hand gelopen ruzie plots door haar man in het gezicht wordt geslagen en er een flink blauw oog aan overhoudt. Ik weet niet waarom dit mijn beeld was. Ik had het misschien zo gelezen in boeken? Ik had het misschien zo gezien op tv? Lees verder “Waarom ging je niet weg?”