Herstellen van emotionele en psychische mishandeling
Onze nieuwe online training heeft nu éénmaal plaatsgevonden. Nu de lockdown verlengd is en live trainingen voorlopig nog niet mogelijk zijn, is deelname aan deze training mogelijk ook iets voor jou!
Een paar reacties van deelnemers: Lees “Vind je weg uit het doolhof” verder
Af en toe escaleert psychisch geweld tot een gezinsmoord of partnerdoding. Vaak blijkt later dat de hulpverlening niet voldoende was. Dit zijn schokkende berichten die een gevoel van moedeloosheid oproepen. Wat ons opviel aan de berichtgeving rond deze schokkende zaken is dat ze altijd als incidenten worden gezien waarvan ‘niemand het aan had zien komen’. Terwijl dwingende controle een duidelijk patroon is, goed onderzocht en onderbouwd en betrokken professionals inzicht geeft in wat er mogelijk nog staat te gebeuren.
Dit betogen wij in een opinieartikel dat zojuist is gepubliceerd in het Parool. Pas als het patroon onderkend wordt kunnen betrokken professionals eerder en doelgerichter handelen, waarmee deze zaken in de toekomst meer voorkomen kunnen worden.
Lees “Zolang psychisch geweld zo onbekend is, zullen er slachtoffers blijven vallen” verder
Te weinig professionals weten dat bij veel ‘vechtscheidingen’ eenzijdige emotionele en psychische mishandeling plaatsvindt. Dat heeft vaak ernstige gevolgen voor slachtoffers. Sinds 2013 hebben we al vele schrijnende getuigenissen ontvangen over wat er misgaat.
“Professionals houden veel situaties waarin emotionele en psychische mishandeling plaatsvinden nu nog onbedoeld in stand, omdat ze ten onrechte uitgaan van een gelijkwaardige strijd”. Dit zeggen wij in ons opinieartikel Emotionele en psychische mishandeling: een ongezien, onbegrepen en ingrijpend probleem. Het artikel is net gepubliceerd in het februarinummer van het Tijdschrift voor Orthopedagogiek. Lees “Schrijnend: onmogelijke keuzes en onveilige trajecten in het familierecht” verder
Dit is een gastcolumn van Janneke
‘Vorige keer heeft hij me teruggehaald, me gezegd dat hij me altijd weet te vinden. Dat er toch niemand is die mij gelooft.’
‘En toen?’
‘Toen is mijn leven doorgegaan. Eenzaam. Ongelukkig. Ik wist alleen niet waarom.’
Sophie sjokt het laatste stuk door de kwelder. De huurfiets heeft ze bij het baken achter gelaten. De scholeksters doen hun krijgsdans en zelfs haar lievelingsgeluid, het geklok van de wulp, is te horen. Het geluid neemt de kortste weg tot haar ziel. Zelfs nu, nu ze zich nauwelijks bewust is van haar omgeving, wekken de wadvogels haar weer tot leven.
De korte roep van de tureluur, Sophie fluit gewoontegetrouw terug. Als er een groep ganzen opvliegt, vertraagt ze haar pas. Er passeert een slechtvalk op rooftocht. Dan toch de kijker maar even pakken. Waarom heeft ze die eigenlijk meegesleept? Met de rugzak aan haar voeten speurt Sophie de kwelder af. De slechtvalk neemt een duik en haar beeld blijft hangen bij een blokkendoos op het verlaten wad. Een hut? Een vogelkijkhut? Zo’n eind uit de kust?
Sophie kijkt schichtig om zich heen, stopt de kijker weg en stroopt haar broek op. Dat was toch al het plan. Ze laat haar sandalen staan en loopt over het zeekraal tot aan de slikrand. Voorzichtig stapt ze de slenk in. Het is opkomend tij. Een goed moment voor de hut.
Daarna ziet ze wel verder. Lees “Wanhoop op het wad” verder
Het is een rare tijd, deze corona-tijd waarbinnen we nu vanwege de lockdown wel heel weinig kunnen. Zeker voor mensen die net ontdekt hebben slachtoffer te zijn van narcistische mishandeling kan dit het gevoel van isolement versterken. Mede daarom hebben wij nu een een online workshop ontwikkeld. Vanuit je eigen woning, achter je PC of laptop, volg je een workshop die je laat zien hoe je je kan ontworstelen uit het ‘land van de duisternis’, oftewel hoe je uit het doolhof van narcistische mishandeling kan komen.
Het Verdwenen Zelf biedt al meer dan 6 jaar workshops aan voor slachtoffers van narcistische mishandeling. We zijn er heel trots op dat we nu ook een online workshop aan kunnen bieden, die naast ons ‘live’ aanbod komt te staan. Door psycho-educatie en reflectie op je eigen situatie verwerf je kennis en doe je vaardigheden op die je ondersteunen in deze moeilijke periode. Het geeft je het gevoel van ‘Ik ben niet de enige’ en ‘Het ligt niet aan mij’. Het doorbreken van je isolement is belangrijk om de weg naar herstel te kunnen vinden.
Lees “Nieuw: online training ‘Uit het doolhof van narcistische mishandeling’” verder
Dit is een gastcolumn van Moniek
Een innerlijke strijd
Na mijn huwelijk van 24 jaar met een verborgen narcist ontdekte ik bij mijzelf dat er zich in gedachten behoorlijk wat extra ‘lijntjes’ hadden aangelegd die in een normale liefdevolle relatie niet aanwezig zouden zijn geweest. Ik ontdek dit nu, nu ik een aantal jaren een nieuwe relatie heb en sinds een paar maanden getrouwd ben. Het is op heel normale gezinsmomenten dat ik een innerlijke strijd voer waarbij ik mijn innerlijke demonen onder ogen moet komen. Het gaat daarbij om situaties die voor veel personen die een relatie hebben gehad met een narcist herkenbaar zullen zijn.
Lees “Een nieuwe relatie na narcisme” verder
Dit is een gastcolumn van Wies
Een paar weken geleden zag ik de film ‘Zij lijkt het probleem te zijn’. Deze documentaire is voor iedereen die met narcistische mishandeling te maken heeft of heeft gehad een absolute aanrader. Professionals kunnen deze documentaire inzetten tijdens hun behandeling, bijvoorbeeld als ‘praatpapier’ wanneer er even geen woorden zijn.
Ik lees in verschillende reacties op deze site dat er vrouwen of mannen zijn die al tientallen jaren vast zitten in een web waar ze denken nooit meer uit te kunnen ontsnappen. Zo triest, dat je op een punt bent aangekomen dat je zelfbeschikkingsrecht en actieradius tot het nulpunt zijn gedaald. En dat terwijl je ‘innerlijk weten’ al lang heeft laten horen dat het niet te dragen is, zo’n relatie. Deze film biedt een tipje van de sluier waardoor je zo vast kan komen te zitten. Twee keer heb ik hem bekeken nu, ‘Zij lijkt het probleem te zijn’, maar ze is het niet, zeker niet!
Lees “De ontwikkeling van een destructieve relatie” verder
Dit is een gastcolumn van Em
Ik heb in mijn therapie meerdere malen gesproken met de psycholoog over een duistere plek diep van binnen bij mij; een duistere plek waar al het narcistisch gif zich heeft verzameld van een aantal destructieve mensen op mijn levenspad. Verschillende mensen met allemaal dezelfde boodschap: “Je doet er niet zo toe, je bent niets waard, je kan niks, je bent een aansteller, je bent te overgevoelig, je maakt overal een probleem van en het ligt allemaal aan jou.”
Dit is een gastcolumn van Petra
Dit korte verhaaltje schreef ik eens over een narcistisch familielid. Toen had ik nog nooit over narcisme gehoord. Het laat de zwakte goed zien vanwaaruit de narcist handelt vind ik persoonlijk.
Haar hart lag overal, zo leekt het wel. Ze was rusteloos en voelde zich nergens thuis. Verstrikt in het grote net van haar eigen leugens. Wanhopig op zoek naar geborgenheid, naar geluk, naar vrede, naar het niet te omschrijven gelukkige oord. Op zich was die zoektocht niet verkeerd, alleen rechtvaardigde haar doel, zo vond ze, de inzet van ieder middel, ongeacht de grote hoeveelheid leugens en onrecht. Het resultaat was dat het slachtoffers om haar heen regende, iedereen moest haar ten dienste zijn ten koste van alles. Zoals ieder normaal logisch mens wel kon vermoeden, het leverde haar niets op. Nee erger, ze zakte steeds dieper vast in haar ellende. Haar groeiende onrust bracht haar alleen grote woede, en nog meer raakte ze ervan overtuigd dat andere mensen dingen hadden waar zij recht op had en ging de rooftocht verder.
Dit is een gastcolumn van Wies. Deze blog is een vervolg op de blog ‘Wies neemt een besluit’.
Wies opent voorzichtig haar ogen en kijkt rustig rond. Er hangen donkere gordijnen voor de ramen, drie stuks. Op de muur aan de linkerzijde is met stickers een groot zwart hart gemaakt. Aan de rechterzijde staan dozen op elkaar gestapeld, op de grond een donkerbruine tas en nog een groene en een rode. Een viertal planten staan schots en scheef tussen de dozen. Wies kijkt vanaf haar nieuwe bed naar de vloer, die wit is. Dat zou ze zelf niet zo snel uitgekozen hebben. Langzaam komt Wies overeind, ze laat alles nog eens op zich inwerken. Gisteren is ze verhuisd met haar twee kinderen en Beertje. Weg van dat wat er was, weg van wat ooit zo paradijselijk leek. Weg van boos, ongelukkig, provocatie, manipulatie en rauw verdriet. Weg van harde lompigheid, agressie en pijn, veel pijn. Weg van Jop.