Weblog

Een warm nest?

Dit is een gastcolumn van Ingrid

Een aantal maanden geleden werd ik gewezen op deze website van Het Verdwenen Zelf. Ik moet zeggen dat de schok groot was. De puzzelstukjes vielen, na meer dan 20 jaar van verschillende therapieën en zo’n tien (mis-)diagnoses, op hun plek. En ik vond zoveel herkenning! Ik ben erg dankbaar dat ik nu eindelijk begrijp wat er allemaal mis was in mijn kindertijd. Dat mijn herinneringen wèl klopten en niet het gevolg waren van een ‘te grote fantasie’. Ik snap nu waarom ik mij zo anders voelde en anders gedroeg dan de mensen om mij heen. Graag wil ik een stukje van mijn verhaal hier delen.

Lees “Een warm nest?” verder

Stichting het Verdwenen Zelf: een extra steentje bijdragen

Om met de deur in huis te vallen: we willen graag het nieuws met jullie delen dat het Verdwenen Zelf een stichting is geworden. Daar zijn we heel blij mee, want zo kunnen we hopelijk nog meer doen voor slachtoffers van emotionele en psychische mishandeling.

Eerst een korte terugblik: wij bestaan nu bijna zeven jaar en in die jaren is er veel gebeurd. In augustus 2013 richtte Iris het Verdwenen Zelf op. Over de aard en gevolgen van emotionele en psychische mishandeling was toen nog maar weinig bekend in Nederland en Vlaanderen. Het Verdwenen Zelf bood vanaf het begin deze website, workshops, begeleiding en een boek aan. Dit groeide uit naar een heel netwerk van gespecialiseerde therapeuten, negen verschillende workshops, twee boeken en een tweede website, speciaal voor professionals.

Lees “Stichting het Verdwenen Zelf: een extra steentje bijdragen” verder

Mijn narcistische collega

Dit is een gastcolumn van Karin

Psychische en emotionele mishandeling vindt ook plaats op de werkvloer. Ik kende het niet…

Bij psychische en emotionele mishandeling wordt er vaak gesproken over mishandeling binnen de relatie ouder en kind of tussen partners. Maar het komt ook veelvuldig op de werkvloer voor. Als je bedenkt hoeveel uren men per etmaal op de werkvloer is, is de kans groot dat dit zich ook daar afspeelt. Lees “Mijn narcistische collega” verder

Van weten naar doen

Dit is een gastcolumn van Moniek

Ik durf niet alleen
Er was laatst een openbare bijeenkomst en ik wilde daar naartoe gaan. Feit is dat ik me niet graag in een groep begeef waar ik verder niemand ken. Gelukkig zag ik dat een vriendin van mij ook wilde gaan. Dat is het voordeel van een evenement wat op Facebook wordt aangekondigd. Ik had haar al sinds 12 jaar niet meer live gesproken dus het werd wel weer eens tijd dat we dat deden. Althans, dat is wat mijn verstand mij zei. Er is immers een hoop veranderd dus een middag op pad kan geen kwaad. Hoog tijd om weer eens iemand te spreken die ik nog kende uit de tijd dat ik met mijn ex getrouwd was. Vlak nadat ik haar een Messenger bericht stuurde sloeg echter de twijfel toe.

Wie zit op mij te wachten
De vraag die aan mij bleef knagen was ‘wie zit er nu op mij te wachten?’. Noem het maar een restje oud zeer wat is blijven zitten sinds mijn relatie met een narcist. Dat was immers datgene wat mijn ex man mij dagelijks inwreef. Ik deed er niet toe, ik was niet interessant en moest vooral niet denken dat iemand met mij op pad zou willen gaan. Lees “Van weten naar doen” verder

Hoe is het om met een slachtoffer van narcistisch geweld samen te leven?

 

Dit is een gastcolumn van Jan

Het was niet zo dat ik niets wist over geweld tegen vrouwen. Alleen, ik ben daar niet mee groot gebracht.

Ik heb een hele comfortabele en beschermde jeugd gehad. Ik was zeer gewenst als eerste jongen na zeven (!) meisjes in een welgesteld ondernemersgezin in midden-Limburg. Ik werd letterlijk en figuurlijk door iedereen op handen gedragen. Ik hoorde wel verhalen van een tante, een zus van mijn moeder, die door haar man geslagen werd, maar dichterbij kwam de grotemensenwereld niet. Toen ik ging studeren begon mijn emancipatie en politieke en maatschappelijke bewustwording. Tijdens mijn studie en met een zeer geëmancipeerde vrouw aan mijn zijde ontwikkelde ik mijn kennis over gender en macht en wat dat voor vrouwen betekent: onderdrukking en achterstelling, vaak gepaard gegaan met blootstelling aan fysiek en huiselijk geweld. Van narcisme of emotionele, psychische mishandeling had ik weinig benul totdat ik bij toeval (toeval bestaat niet!) mijn huidige partner ontmoette.

Lees “Hoe is het om met een slachtoffer van narcistisch geweld samen te leven?” verder

Aangepast aanbod Bondgenoten-therapiegroep

Dit is een gastcolumn van Anne-Marie en Richèlle.

Enkele weken geleden berichtten wij, Anne-Marie Bossers en Richèlle Hodiamont (therapeuten en trainers), over een nieuw aanbod dat wij ontwikkeld hebben: de Bondgenoten therapiegroep. Dit is een therapiegroep voor mensen die uit een destructieve relatie komen (dit kan je ex-partner, maar ook een familielid of collega zijn). Wij hebben een programma ontwikkeld van zes avonden, gericht op herstel.

Op basis van enkele reacties en onze eigen bevindingen hebben we het aanbod aangepast. We zullen elk een ‘eigen’ groep gaan geven. Dat betekent dat we de prijs hebben gehalveerd. In de flyer vind je het aangepaste aanbod.

Lees “Aangepast aanbod Bondgenoten-therapiegroep” verder

Wees niet langer de underdog

Dit is een gastcolumn van Moniek

Een lang gekoesterde wens
Afgelopen maand ben ik 51 geworden. Ik besloot mijzelf voor mijn verjaardag het ultieme cadeau te geven: een bad. Het paste ruim in mijn badkamer en ik wilde het al zo lang hebben als ik destijds getrouwd was met mijn narcistische partner. Via een veiling won ik het bad van mijn dromen en het kon worden geplaatst in mijn huis. Mijn vriend vond het een geweldig idee en vol enthousiasme sleepte hij het bad naar boven. Het bleek het begin te zijn van een ontwaking in mij.

Wreed ontwaken
Mijn dochter was de eerste die het nieuwe bad claimde. Ze ging er diezelfde avond in zitten en als een prinses speelde ze met een bruisbal. Ze genoot zienderogen en ik dacht bij mijzelf ‘hier doe je het voor’. Mijn vriend was uiteraard de tweede die het bad claimde. Ik bracht met liefde een kopje koffie naar de badkamer toe en vroeg of het bad goedgekeurd was. Het werd tevreden beaamd. Geloof het of niet: het was anderhalve week later toen ik een keer in het nieuwe bad ging zitten. Ik gunde mezelf toen pas een moment in dat prachtige nieuwe bad. Het was een wreed ontwaken voor mij. Met tranen in mijn ogen besefte ik mij dat ik iedereen dat heerlijke bad had gegund behalve mijzelf. En het was nog wel een cadeau voor mijn verjaardag geweest. Lees “Wees niet langer de underdog” verder

Ongezonde versus gezonde denkpatronen

Dit is een gastcolumn van Willeke

Het heeft voor mij wel een poos geduurd voordat ik uit de ongezonde denkpatronen kwam die het leven met een narcist teweeg bracht. Een goed voorbeeld voor mij laat de volgende situatie zien.

Ongeveer 1,5 jaar nadat ik mijn narcistische situatie was ontvlucht was ik op reis met mijn nieuwe vriend. Mijn vriend moest voor zijn werk naar een congres en ik reisde met hem mee. Ik was toen erg onzeker om buiten te zijn. Hoewel mijn vriend me de dag ervoor wegwijs had gemaakt hoe ik me zou kunnen vermaken in de omgeving van het hotel, bleef ik in het hotel bij het zwembad omdat ik bang was voor de opdringerige straatventers buiten. Voordat mijn vriend naar het congres ging vertelde hij dat ik goed moest opletten bij het weggaan want de deur sloot niet goed. Om vooral op tijd weer terug te zijn ging ik terug naar de kamer en onder de douche. Even later stond daar ineens mijn vriend, die iets mompelde van ‘zwembad’ en weer weg was. Ik schoot direct in de stress en sprong onder de douche uit en heb me snel aangekleed en ben op een stoel gaan zitten wachten…….. op mijn straf! Want er waren voldoende redenen om een narcistische uitbrander vanjewelste te krijgen volgens mijn ongezonde denkpatroon op dat moment in die situatie.

Lees “Ongezonde versus gezonde denkpatronen” verder

Spiraal van geweld, chaos en onkunde

Hij leek jarenlang weg te komen met zijn overduidelijk narcistische gedrag. Hij beledigt iedereen die kritisch is, spreekt onnavolgbare woordsoep, neemt nergens ooit verantwoordelijkheid voor en geeft altijd iemand anders, hele groepen of zelfs een heel land de schuld voor zijn eigen falen. Hij is de meest liegende president ooit (meer dan 16.000 leugens inmiddels en het tellen houdt niet op) en hij hemelt zichzelf continu op, liefst passief in derde persoon enkelvoud. Het zijn maar enkele voorbeelden van narcisme, de lijst is zo lang als de weg naar Rome. Maar inmiddels lijkt de werkelijkheid hem te achterhalen: een echte crisis of ramp, zoals de Corona-crisis, kan hij ten duidelijkste niet aan. Laat staan rellen in tientallen Amerikaanse steden naar aanleiding van racisme en politiegeweld. Hij sluit zich op in zijn bunker en twittert agressief zonder ook maar iets concreet te doen. Iedereen weet nu wel over wie ik het heb: Donald Trump.

Lees “Spiraal van geweld, chaos en onkunde” verder