Weblog

Met lege handen; wij mogen onze kleinkinderen niet zien

Dit is een gastblog van Maria

Soms ga ik er weleens expres naartoe, naar het winkelcentrum waar mijn jongste zoon in de buurt woont. Dit doe ik in de hoop dat zijn vriendin met hun 2 kinderen er loopt zodat ik een glimp kan opvangen van deze twee kleine hummeltjes die mijn man en ik nog nooit gezien hebben, en als het aan mijn zoon ligt ook nooit zullen zien.

Dat is dus de straf als je het masker van een narcist aftrekt.

Wij hadden nog nooit van narcisme gehoord, wisten niet dat mijn zoon alle tekenen van een verborgen narcist heeft. Pas nadat iemand het woord narcist noemde ben ik gaan zoeken op internet en kwam zo terecht op de site van het verdwenen zelf. Ik heb meteen de boeken van Iris Koops besteld en wat vond ik daar een herkenning in. Onder meer hoe verborgen narcisten het slachtoffer kunnen uithangen, daarin was onze zoon een meester. Lees verder “Met lege handen; wij mogen onze kleinkinderen niet zien”

Psychisch en emotioneel geweld onvoldoende ingebed in overheidscampagne over huiselijk geweld

Stichting Het Verdwenen Zelf juicht voorlichting toe, maar signaleert aantal knelpunten

De rijksoverheid heeft de campagne ‘Een onveilige thuissituatie doorbreken, begint met je zorgen bespreken’ gelanceerd. De commercials en website ikvermoedhuiselijkgeweld.nl zijn bedoeld om omstanders, die vermoeden dat er sprake is van huiselijk geweld, te activeren het gesprek met mogelijke slachtoffers aan te gaan. Stichting Het Verdwenen Zelf juicht elke poging die ten doel heeft slachtoffers te helpen van harte toe. De uitvoering van deze campagne behoeft in de ogen van de expertorganisatie echter een verduidelijkingsslag. Psychische en emotionele mishandeling gaat bijna altijd vooraf aan seksueel of fysiek misbruik en gaat er bijna altijd mee samen. De impact van deze ‘cocktail’ van mishandeling is enorm. Het is daarom cruciaal dat omstanders, zowel in de privésfeer als eventueel betrokken professionals en instanties, alle vormen van mishandeling leren (h)erkennen. De huidige overheidscampagne geeft hier onvoldoende invulling aan, omdat de informatievoorziening incompleet en eenzijdig is.

Psychische en emotionele mishandeling; een wijd verspreid probleem*
Nederland telt naar een voorzichtige schatting 700.000 slachtoffers van psychisch en emotioneel geweld (ook wel dwingende controle of coercive control genoemd). Minder dan 10% van de mensen beseft goed wat deze vorm van mishandeling inhoudt en onderschat bovendien de negatieve kanten ervan. Psychisch geweld vindt achter de (voor)deur plaats in de vorm van kindermishandeling, partnergeweld maar ook machtsmisbruik op de werkvloer. Van alle gevallen van huiselijk geweld is in 82% van de gevallen sprake van psychisch geweld, in 46% van de gevallen gaat het om fysiek geweld en bij 15% draait het om seksueel geweld blijkt uit onderzoek van het Verwey-Jonker Instituut. Psychische mishandeling is de beste voorspeller van ernstige psychische problemen als depressie, angst, PTSS etc. De overheidscampagne komt dus als geroepen. Lees verder “Psychisch en emotioneel geweld onvoldoende ingebed in overheidscampagne over huiselijk geweld”

Broodnodig; een mediator die een echtscheidingssituatie juist weet in te schatten

Dit is een gastblog van Anne-Marie

Een echtpaar met twee dochters van 14 en 16 jaar. Op mijn vraag wie de initiatiefnemer is van de scheiding neemt de vrouw het woord. Ze vertelt bescheiden dat ze een aantal jaren geleden een verkeersongeluk heeft gehad, waardoor ze leeft met veel pijn vanwege een whiplash. De vrouw zegt dat ze zich sindsdien erg eenzaam voelt in haar huwelijk. Haar man begrijpt haar niet omdat hij een ernstige vorm van autisme heeft. Ze huilt. “Hij begrijpt niets”, zegt ze. Ze hebben besloten om uit elkaar te gaan. Ze wil liever niet, maar ze heeft geen keuze en kijkt daarbij verwijtend naar haar man. Haar man kijkt schuldbewust. Ze voegt eraan toe: “Onze oudste dochter heeft het ook met hem gehad. Hij belooft haar van alles, maar komt afspraken nooit na”.

Dan vraag ik aan de man hoe hij een en ander ziet. De man vertelt dat hij het erg vindt dat hij er niet kan zijn voor haar en dat hij wel zijn best doet, maar dat het niet snel goed is. Hij wil scheiden, hoewel hij het vreselijk vindt. Hij zegt dat hij niet autistisch is, maar dat zijn vrouw dat altijd zegt. Ze hebben inmiddels hulp van diverse instanties, waaronder Jeugdzorg. Hij heeft op verzoek van Jeugdzorg een onderzoek laten doen. Hij mankeert niets, is ook niet autistisch. Toch blijft ook Jeugdzorg hiermee schermen, omdat het woord autisme in het inmiddels dikke dossier overal staat vermeld. De vrouw lacht en zegt dat de beste man die de test heeft gedaan vast zijn dag niet had. Ze kent legio mensen met autisme en blijft bij haar standpunt. De man twijfelt of zijn vrouw misschien toch gelijk heeft.

Over zijn dochters zegt de man dat hij zijn best voor ze doet, maar dat zijn vrouw ervoor zorgt dat zijn dochter naar haar trekken. Ook zijn ouders deugen niet volgens de vrouw. De man zegt: “Zij verdraait continu afspraken en andere zaken. Onze oudste gelooft haar moeder. Ik kan daar niet tegenop, maak dan nog meer stuk. Ik laat het zo. Het kind heeft geen keus. Ze moet wel naar haar moeder luisteren wil ze een leven hebben.” De vrouw kijkt me aan met een gezicht van: ‘Hoor je wat voor een onzin hij uitkraamt?’.

De jongste dochter heeft wel een goede band met de man. Zij is niet zo beïnvloedbaar zegt de man. De vrouw zegt dat dat komt omdat zij ook autistisch is en daarom ook oogkleppen op heeft, net als haar vader.

De woning is getaxeerd en de vrouw had zichzelf vooraf rijk gerekend. Immers, de ouders van de man helpen hem bij de overname van de woning, dus er blijft volgens de vrouw genoeg over voor alimentatie. De overwaarde valt haar tegen. De taxateur deugt niet. De taxateur heeft de vrouw zelf gekozen, omdat de man geen verstand heeft van zulke zaken, aldus de vrouw.

Er volgt een strijd over wie welk bedrag krijgt. De vrouw zegt al veel te veel te hebben toegegeven. De waarheid is dat de man toegeeft. Er valt niet te bemiddelen. Zelfs een onderbouwde vermogensopstelling en –verdeling is volgens de vrouw niet juist. Niks klopt er van. Hoe meer ik onderbouwd laat zien, des te minder klopt er. Ze vertelt wie ze allemaal heeft gesproken – en dat zijn er veel – en wat zij allemaal gezegd hebben. Het komt er op neer dat de vrouw vreselijk tekort wordt gedaan. De draagkrachtberekeningen kloppen ook niet. Ik deug niet.

De vrouw zet haar oudste dochter in. “Zij wil de kinderrechter spreken”, zegt de vrouw, “omdat ze het niet eens is met de alimentatie voor haar. Ze zit op turnen en wil later een universitaire opleiding gaan doen en wil daar voor sparen. Als haar pa dat niet wil betalen, wie moet dat dan doen?”. De vrouw zegt dit verbitterd en voert ter verdediging haar handicap in.

Als de vrouw onverwachts een mooie aangepaste woning tot haar beschikking heeft wordt alles ineens anders. Haar dochter hoeft de kinderrechter niet meer te spreken (wat een scheiding veel oponthoud geeft en waardoor de termijn voor de heffingskortingen in het gedrang komt), ‘want ze is zo blij dat ze eindelijk gaat verhuizen en bij pa weggaat’, aldus de vrouw.

De man wil graag co-ouderschap, maar er is bij de vrouw totaal geen ruimte. De man deugt niet en kan vanwege zijn gebrek niet voor de kinderen zorgen, aldus de vrouw. Er volgen voorbeelden, waaruit dit moet blijken. Elke keer als de man kort van de spreektafel verdwijnt, sist de vrouw me allerlei lelijks over hem toe: “Zie je wel hoe hij zojuist reageerde? Hoe hij probeert jou in te palmen? Had je dat gehoord wat hij zei? Hij zegt niet veel, omdat hij er gewoon niks van snapt”. Daarbij blijft ze mij toetsen in de hoop dat ik haar geloof.

Als de vrouw van de tafel vandaan loopt valt me op hoe goed ze loopt. Als ik dat opmerk gaat ze gelijk door haar rug, lacht en zegt dat ik te vroeg spreek.

Ook per telefoon doet de vrouw haar uiterste best om mij ervan te overtuigen dat haar man niet deugt.

Na de scheiding, nu enkele jaren later, komen de dochters niet meer bij de man. Dit willen ze zelf niet, zegt de vrouw. Bureau jeugdzorg helpt. Er zijn een aantal zittingen geweest. De kinderen kiezen ervoor om bij hun moeder te wonen en willen hun vader niet meer zien. Bureau jeugdzorg komt regelmatig langs en geloven de vrouw.

De man vertelt dat de handicap van zijn vrouw fake is. “Ze heeft nog altijd onderzoeken naar de oorzaak van haar pijnen. Er is nooit wat gevonden. Ze speelt dat ze niks kan. Hierdoor krijgt ze een uitkering, overal voorrang en aandacht. Haar medicijnen slikt ze niet. Een scootmobiel staat onaangeroerd in de schuur”.

Zijn kinderen zijn nog een paar keer bij hem geweest om spullen namens hun moeder op te halen. Het is een onbegonnen strijd. Hij staat er alleen voor en het houdt nooit op.

Herken jij je in deze blog en zoek je hulp? Hoofdstuk 7 van het tweede boek van Iris Koops gaat uitgebreid in op hoe je je kunt weren tegen situaties met instanties: https://verdwenenzelf.org/je-leven-in-eigen-hand/

Je leven in eigen hand

PS: Dit is een tweede praktijkvoorbeeld van Anne-Marie. Haar vorige blog lees je hier: Mediation bij echtscheiding uit de praktijk • Het Verdwenen Zelf. 

Hoe herken je huiselijk geweld?

Eén op de vier vrouwen en eén op de zes mannen ervaren huiselijk geweld  in hun leven. Daarom maakte de gemeente Camden (UK) de korte video ‘Know you’re not alone’. Met de video hopen ze slachtoffers te bereiken zodat ze passende hulp kunnen vinden.

De boodschap van de campagne is dat iedereen slachtoffer kan worden; ongeacht leeftijd, gender-identiteit, opleidingsniveau, seksuele geaardheid of cultuur.

In de video wordt inzicht gegeven in:
🚩 tekenen van mishandeling
🚩 controlerend gedrag
🚩 emotioneel en psychische mishandeling
🚩 sociaal misbruik en isoleren
🚩 financiële mishandeling
🚩 fysiek en seksueel geweld.

In Engeland is men zeer actief en bekend met de thematiek van narcistische mishandeling. Wij zetten ons al 10 jaar in om dit onderwerp in Nederland op de kaart te zetten. Dit doen we via de boeken van Iris Koops (https://lnkd.in/em8Dccze), trainingen voor slachtoffers (https://lnkd.in/e62zdAxY) én professionals (https://lnkd.in/eASyVyPQ via het aangesloten landelijke netwerk van 30 gespecialiseerde psychologen, therapeuten en coaches.

Triggerwarning: deze video bevat aangrijpende beelden die voor bezoekers van onze website wellicht erg confronterend zijn. 

Verborgen narcisme binnen het gezin. Hoe leg je dat uit?

Dit is een gastblog van Jan Willem

Ik grijp altijd terug naar één en hetzelfde incident en dat gaat als volgt: Mijn inmiddels overleden vader was alcoholist en slikte Prozac. Een keer beukte hij me met volle vuist op mijn mond, terwijl ik jarenlang bezig was om professioneel fluitist te worden. Van jongs af aan betaalde mijn vader de dure dwarsfluitlessen, waarvoor hij zich ‘met alle liefde uit de naad moest werken’. Hij bespeelde immers zelf ook ‘vol liefde’ de dwarsfluit.

Het woord ‘liefde’ werd met boze blik herhaald. ‘Maar wat was het toch jammer dat hij er zo weinig ‘liefde’ voor terugkreeg.’

M’n moeder zat als een koninginnetje, met een esoterisch boek, op de bank. De klap op mijn mond werd door haar afgedaan met: ‘Jan Willem, er zijn meer mensen die zich storen aan jou. Heb je het ook niet een heel klein beetje aan jezelf te danken?’ Einde verhaal. Lees verder “Verborgen narcisme binnen het gezin. Hoe leg je dat uit?”

‘Wees’; Moederliefde onder voorwaarden

Dit is een blog van Gebi Rodenburg

“ Ik wil geen contact meer met jou!’ Geschokt kijk ik mijn moeder aan. Koude rillingen lopen over mijn rug. Versta ik het goed? Ik vraag haar om te herhalen wat ze zei. Ik zie aan haar dat ze het serieus neemt, maar ik snap het niet.”

In september 2022 is het boek ‘Wees, Moederliefde onder voorwaarden’ van Myranda Hilhorst verschenen. Het heeft flink wat aandacht gekregen in de media.

In dit boek vertelt Myranda dat haar adoptiemoeder van het ene op het andere moment het contact met Myranda verbreekt als ze 49 jaar oud is. Het is de zoveelste keer dat een ouder plotseling uit haar leven verdwijnt. Eerst verloor ze als vijfjarig meisje haar biologische ouders in Zuid-Korea, daarna overleed haar adoptievader en dan wil haar adoptiemoeder haar niet meer in haar leven. Myranda Hilhorst beschrijft haar levensverhaal en de ontdekkingstocht die ze begon, waardoor veel op zijn plek viel. Het was een helende ervaring voor haar. Lees verder “‘Wees’; Moederliefde onder voorwaarden”

De ‘Bijzondere Vriendschap’

Dit is een gastblog van Mariz

Onlangs schreef ik een paar blogs over het verloop van mijn relatie met een (verborgen) narcist. Deze is nu een jaar voorbij en ik ben nog bezig om alles te verwerken. Gelukkig met behulp van een goede therapeute die ik via Het Verdwenen Zelf heb gevonden en de goede boeken van Iris Koops.

Dankzij deze boeken en therapie ben ik wakker geworden uit een heel raadselachtige hypnose en heb ik ontzettend veel kennis opgedaan over hoe narcisten in elkaar zitten en hoe je het soms helemaal niet ziet. Vooral wanneer de narcist in kwestie ontzettend ‘liefdevol en spiritueel’ is. Daar gaat mijn blog dit keer over: over een ‘goede vriendin’.

Ik ben gelukkig gezegend met een paar ontzettend goede vriendinnen en een zus die mij steunen, begrijpen en voor mij staan voor een normale en gezonde wereld met wederkerigheid en respect en vooral ook humor. Ik heb een fijne basis, gelukkig, anders was ik denk nog meer in de war geweest van wat er speelde.

Ik was ook al jaren bevriend met een vrouw die ik op yoga had leren kennen. Ik merkte dat ze zich erg tot me aangetrokken voelde en direct heel open was, super aardig, opgewekt en iemand met veel energie. In die tijd was ik zelf ook nog wat meer ontvankelijk, open en ik had nog niet zo goed in de gaten dat leuke open en energieke mensen niet per definitie ‘zuiver’ zijn, om maar even haar jargon te gebruiken. Lees verder “De ‘Bijzondere Vriendschap’”

De 6 gevaarlijkste misverstanden over narcisme

Bij de oprichting van de website somde Iris Koops de belangrijkste misverstanden op voor bezoekers. Deze pagina blijkt bijzonder helpend, daarom brengen we deze nogmaals onder de aandacht.

“Het is me opgevallen dat in de informatie over narcisme een aantal misverstanden bestaan. Deze misverstanden kunnen je op het verkeerde been zetten, waardoor je er niet uit komt. Ze zetten je namelijk vast in het land van de duisternis, dat je zo snel mogelijk moet zien te verlaten. Het maakt niet uit door wie de misleidende informatie gegeven wordt; door websites, mensen om je heen, zogenaamde deskundigen, wie dan ook. Het is gevaarlijk. Deze misverstanden luiden: Lees verder “De 6 gevaarlijkste misverstanden over narcisme”

Door narcistisch misbruik vervagen je grenzen

De basis van goede zelfzorg is deze weer gaan voelen.

Een relatie met een narcist begint altijd als een sprookje. Hij of zij is lief, charmant en draagt jou op handen. Later pas krijg je zijn of haar ware gezicht te zien, maar dan ben je nog zo in de ban van het toneelstuk dat je niet doorhebt wat er precies aan de hand is. Je doorziet nog niet dat de charmante façade langzaam maar zeker plaats heeft gemaakt voor subtiele steken onder water, acties om je los te weken van jouw familie en vrienden, het in twijfel trekken van jouw goede bedoelingen en het ontnemen van het geloof in jezelf. Waarschijnlijk voel je ondertussen al wel dat er iets niet goed zit, maar kun je er de vinger niet precies op leggen. Het sprookje is veranderd in een nachtmerrie. En op het moment dat je dat helemaal doorkrijgt heb je geen idee hoe je jezelf eruit kunt bevrijden. Misschien heb je er de energie en de durf niet eens voor, omdat beide je doelbewust afhandig zijn gemaakt. Je grenzen voel je al helemaal niet meer.

Lees verder “Door narcistisch misbruik vervagen je grenzen”

Het gevaar van een relatie met een verborgen narcist

Dit is een gastblog van Mariz

Ik wil in dit stuk uiteenzetten hoe giftig en sluipend een relatie is met een verborgen narcist. Ik vergelijk het met gas. Daar doen ze een geurtje aan, zodat je duidelijk kunt ruiken dat er iets mis is. Dit is gas zonder geurtje… je merkt niet dat je bedwelmt raakt en langzaam sterft.

Ik viel op zijn gevoeligheid, zijn respectvolle rustige liefdevolle houding naar mij. We praatten heel open over alles, ik vertrouwde hem 300%. We hielden samen van de natuur en we konden vreselijk met elkaar lachen, we knuffelden elkaar plat. Ik was zo verliefd en ik hield enorm van hem en hij van mij. Hij had twee jonge kinderen en ook daarmee kreeg ik een heel leuke lieve band. Ik vond zijn eigengereidheid leuk, hij kon wel dwars zijn. Ik vond hem ook wel plakkerig soms, hij wilde almaar bij me zijn en dat putte me uit, zodat ik slaapgebrek kreeg. Dat hij zo nu en dan blowde vond ik niet echt fijn, maar ach hij was nooit stoned waar ik bij was, daar hadden we afspraken over. Ik had dat liever dan drankgebruik.

Rode vlaggen: Ik houd niet van drugs, ik heb genoeg slaap nodig en ik liep op mijn tenen voor zijn ‘overgevoeligheid’. Ik liet langzaamaan dingetjes gebeuren die ik voorheen niet zomaar zou tolereren. Lees verder “Het gevaar van een relatie met een verborgen narcist”