Weblog

Duiken

Dit is een gastcolumn door Anne

Witte schuimkoppen, harde wind. Water verdiept zich tot donkerblauw. Ondoorzichtig nu, maar niet troebel, de kleur van boze ogen. De zee ingaan zou zelfmoord zijn, samen met de golven stukslaan op de scherpe rotsen. Het eiland is klein en ver weg van het vaste land. Een schone zee spoelt rond de kustlijn als een wilde witte manchet om een daaruit omhoog rijzende arm. Vanaf het terras van het appartement onder de hoge pijnbomen kijk ik neer op het woedende blauw door tralies van lange rechte stammen. Lees verder “Duiken”

Mijn eigen weg

Dit is een gastcolumn door Marleen.

Nadat ik bij mijn therapeute iets las over het werkboek, ben ik het gaan bestellen. Heb het in één keer uitgelezen, het voelde op dat moment als een soort “feest der herkenning”. Ik besloot na een paar dagen om me aan te melden voor een bijeenkomst in Zwolle. Ondanks dat ik er enorm tegenop zag om een workshop te gaan bezoeken, ben ik ontzettend blij dat ik toch die stap gezet heb. Mijn grootste vraag was diep van binnen “wat moet je nu eigenlijk verwachten van veertien mensen met een ” vergelijkbare ” achtergrond? Hetzij, dat je als kind bent opgegroeid met een narcistische ouder of misschien twee, of een broer of zus, of misschien wel een partner in je latere leven, of je eigen kind met Narcisme. We weten immers allen in wat voor destructieve omgeving we ons hebben begeven of nog zitten. Lees verder “Mijn eigen weg”

Herkenning, erkenning en bevestiging

Herstel van narcistische mishandeling begint met inzicht in deze ernstige problematiek. Zoals Iris ook beschrijft in het werkboek: het misbruik is vaak zo onzichtbaar voor andere mensen dat de ontstane twijfel aan jezelf hierdoor nog eens wordt versterkt. Daarom vond ik de workshop van groot belang voor herkenning, erkenning en bevestiging.

Lees verder “Herkenning, erkenning en bevestiging”

Zomernieuws


We gaan de zomer in… Wil je het boek bestellen of wellicht contact, hou dan s.v.p. rekening met de zomerplanning. Deze vind je hier.

Workshops

Bij de workshop in Eindhoven, 6 september aanstaande, zijn slechts nog een paar plaatsen vrij. Wacht dus niet te lang met opgeven als je mee wilt doen!

Voor de mensen die al aan een workshop hebben deelgenomen, of de mensen die door mij gecoacht worden, vindt zaterdag 23 augustus de Terugkomdag plaats. Ook hier zijn nog maar een paar plaatsen vrij.

De workshop in Amsterdam, zaterdag 4 oktober, biedt nog veel vrije plaatsen.

Opgeven voor een workshop kan via deze link.

Huilen van opluchting


Een paar reacties van de afgelopen weken…

Ik heb je werkboek mogen ontvangen. Het is een echte eyeopener, in die zin dat dat wat ik jarenlang ondervond en voelde maar nooit heb kunnen verwoorden en zeker niet verklaren, door jou is “vertaald” en neergeschreven. Ik kan er bijna niet in ophouden. Het geeft namelijk zoveel herkenning, steun en met name zielenrust.

Lees verder “Huilen van opluchting”

Mijn slaapkamertje en hoe ik mijzelf naar bed bracht

Dit is een gastcolumn van Johanna.

Uiteraard kan ik mijn eigen babytijd mij niet meer bewust herinneren. Wel weet ik nog dat ik toen ik nog geen vier jaar oud was, ’s avonds zeer bijtijds al alleen naar mijn bedje weer gestuurd. Hiervoor moest ik de trap op naar de bovenverdieping. In mijn kinderherinnering was het een lange, hoge trap met een bocht naar rechts, die ik beklom. In eerste instantie moest ik naar een ‘room without a view’. Tot grote hilariteit van mijn moeder werd keer op keer aan visite maar ook tegen mij verteld dat mijn kamertje eigenlijk het kolenhok was geweest. Lees verder “Mijn slaapkamertje en hoe ik mijzelf naar bed bracht”

Kwetsbaar als het kan


Het is bijzonder om te ervaren hoe verschillend iedere workshop is. Afgelopen zaterdag in centrum Aquamarijn, was er meteen een hele sterke energie in de groep. Alsof we werden gedragen. Dit merkte ik heel concreet, omdat ik zelf de nacht ervoor ziek geworden was en nauwelijks had geslapen. Ik wist dat ik deze dag neer wilde zetten, ik wist hoeveel mensen er op rekenden en een goeie dag “verdienden”. Wat ik alleen niet goed wist, was of mij dit ging lukken. Lees verder “Kwetsbaar als het kan”

De keten doorbroken

Dit is een gastcolumn van Johanna. In de komende weken zullen er regelmatig stukjes van haar op mijn blog verschijnen!

In de eenvoudige huurwoning aan de rand van het centrum van een stad, woonde ik met mijn ouders en met mijn broer (hij is twee jaar ouder dan ik). In de eerste tien jaren van hun huwelijk hadden mijn ouders het niet breed. In de avonduren, naast zijn drukke fulltime baan, studeerde mijn vader plichtsgetrouw en vol ambitie. Hierdoor kon hij uiteindelijk de carrièreladder sneller en met veel meer succes beklimmen.

Lees verder “De keten doorbroken”