Categorie: Boeken

Uit de onzichtbare gevangenis

Regelmatig ontvangen wij reacties van lezers op de boeken van Iris.

Lezers geven de beste indruk van een boek. Daarom hebben we hieronder enkele reacties op een rijtje gezet:

‘In het begin van het boek ‘Herstellen van narcistische mishandeling’ spreekt Iris de woorden: “Leg de verantwoordelijkheid terug waar die altijd hoorde.” Woorden waar ik na een hele tijd nog altijd veel aan heb, op momenten dat oordelen van omstanders me onderuit proberen te halen.

Door het werkboek durfde ik aan mezelf toe te geven dat ik met psychische mishandeling te maken had gehad. In combinatie met de opdrachten, was dit voor mij het begin van het verwerkingsproces. Ook het tweede boek besteld. De boeken van Iris waren voor mij meteen een houvast. Ik voelde de bevestiging dat het niet aan mij lag, maar dat me iets was aangedaan door een ander. Het was een verademing’.

Em

Lees verder “Uit de onzichtbare gevangenis”

Had ik het maar eerder geweten

Dit is een gastcolumn van Maria

Ik heb veel dingen meegemaakt met mijn narcistische familie. Wat narcisme is en wat het met je doet, daar kwam ik achter op mijn 67e door de boeken van Iris Koops, die ik nog regelmatig raadpleeg. Had ik dit allemaal maar eerder geweten, dan had ik eerder maatregelen kunnen nemen en mij afkeren van iedereen.

Onze jeugd met een gezin bestaande uit vader, moeder en vijf kinderen was verre van zorgeloos. Mijn moeder, in haar vrije tijd een verwoed toneelspeelster, kraakte altijd iedereen af. Ze leek er een satanisch genoegen in te scheppen haar kinderen tegen elkaar op te zetten. Met een zachtaardige vader die daar niet echt tegenin durfde te gaan, is dat haar prima gelukt. Lees verder “Had ik het maar eerder geweten”

‘Thuis was een plek waar je liever niet wilde zijn’

Imke Gilsing belande op haar 34ste onverwacht in een psychose. Ze werd tien dagen zonder medicatie in een isoleercel gezet. Ze schreef een boek over haar mensonterende ervaringen in de GGZ. Hieronder lees je een stuk uit haar boek, waarin ze ingaat op hoe haar jeugd onbewust de opmaat vormde van wat later zou komen.

Van alle mensen die in mijn mobiele telefoon staan, bellen ze uitgerekend hem. Ineens is hij daar, mijn vader. Ik heb hem een halfjaar niet gezien. Hij knuffelt me, dat doen we nooit. Het is een houterige knuffel. Mijn vader en ik zijn als dag en nacht: zijn glas is halfleeg, het mijne halfvol; hij ziet de lasten, ik de lusten; hij houdt van nieuw, ik van tweedehands; hij van vogels in een kooitje, ik zie ze graag vliegen; ik van reizen, volgens hem is nergens iets te zien; hij van schaduw, ik van licht.

Toen ik jong was had hij twee gezichten. Voor de buitenwereld was hij joviaal, betrokken en enthousiast. Hij voetbalde in de dorpsploeg, hield fanatiek kanaries bij Vogelvereniging De Goudvink, was lid van een kaartclub en zette zich in voor de gemeenschap. Thuis bulderde hij ontevreden door het huis en schoot door het minste of geringste uit zijn slof. Thuis was hij één brok negatieve energie en agressie. Ik heb lang geleden onder hoe hij was als vader. Lees verder “‘Thuis was een plek waar je liever niet wilde zijn’”

Woorden kunnen wapens zijn

Dit is een blog van Kirsten Regtop, trainer en expert huiselijk geweld en initiatiefneemster van een benefietactie voor het Verdwenen Zelf. Ze richt zich in de blog op professionals die te maken kunnen hebben met huiselijk geweld en kindermishandeling.

Elke situatie van huiselijk geweld is anders. De meeste mensen gaan uit van situationeel geweld. Geweld wat vanuit de situatie en vanuit onmacht of vanuit een generationeel omgangspatroon ontstaat. Er zijn echter meerdere patronen van geweld. Een van de patronen van geweld waar het heel lastig kan zijn om hulp bij te bieden is een eenzijdig en structureel patroon van psychische mishandeling: coercive control. Naar het Nederlands vertaald: dwingende controle.

Een vorm van geweld waarbij een slachtoffer maar moeizaam aantoonbaar kan maken hoe ernstig intimiderend of gewelddadig het voor hen is. En daardoor lang niet altijd door de hulpverlening serieus genomen wordt.

Ik sprak er de afgelopen weken veelvuldig over met Iris Koops en Tako Engelfriet, beiden betrokken bij het Verdwenen Zelf, de stichting die in mijn benefietactie centraal staat. Hoog tijd om hen meer te vragen over de problematiek waar zij hulp bij bieden en hoe deze hulp er zoal uitziet.

Lees verder “Woorden kunnen wapens zijn”

‘Je komt als slachtoffer vaak in een existentiële crisis terecht’

Veel slachtoffers van emotionele mishandeling kampen met psychiatrische problemen. Daar kunnen ze meestal weinig aan doen. Vaak zijn ze vrij letterlijk gek gemáákt. Dat zeggen we in een blog die we schreven voor Psychosenet die vandaag verschenen is. Psychosenet is een platform voor ervaringsdeskundigen en professionals die meer willen weten over stemmingsstoornissen als psychoses, angsten en depressies. Lees verder “‘Je komt als slachtoffer vaak in een existentiële crisis terecht’”

“Je verliest de verbinding met jezelf”

Ook op het werk komt narcistische mishandeling veel voor, maar hier wordt nog weinig over gedeeld of aandacht aan besteed. Er is veel te weinig inzicht in bij professionals. Terwijl het enorme gevolgen heeft, dit zie je bijvoorbeeld terug in hoge verzuimcijfers. In mijn tweede boek heb ik een apart hoofdstuk (H. 8) geschreven over psychisch geweld op de werkvloer, juist omdat het zoveel voorkomt. En nu staat er een belangrijk artikel over dit onderwerp op Intermediair, waar wij aan hebben meegewerkt (zie de link onderaan deze blog).

Karin de Jong benaderde ons vorig jaar met haar ervaringsverhaal (zie deze blog) over haar narcistische collega. Deze man paste verschillende vormen van mishandeling toe, die bij Karin een breakdown veroorzaakten. Zij werd door de afdeling Personeelszaken en andere betrokken professionals niet geloofd of gesteund. Dit alles heeft een grote impact gehad op haar leven, maar door gerichte informatie en een goede therapeut is zij er gelukkig weer bovenop gekomen. Lees verder ““Je verliest de verbinding met jezelf””

Eigenwaarde

Dit is een gastcolumn van Anne

Mijn leven was niet van mij om te leven. Het was bedoeld om in de beschikbaarheid en de projectie van mijn moeder te staan. Ik kon niet bestaan als individu, maar diende in mijn belangrijkste ontwikkelingsjaren als het verlengstuk van mijn moeder. De gevolgen waren groot. Ik leerde niet om eigen keuzes te maken en ik werd niet op een goede manier begeleid richting volwassenheid. Opgroeien in een omgeving, waarbij mijn keuzes altijd afhingen van wat iemand anders van mij verwachtte, heeft intens veel invloed op mijn eigenwaarde gehad. Steeds opnieuw moest ik de situatie analyseren, alert zijn en tot in het subtiele aanvoelen wat de verwachtingen waren. Ik wilde gezien, geliefd, gehoord en gevoeld worden en ik dacht dat daar altijd wat tegenover hoorde te staan. Dus paste ik mij aan en hoopte ik te verdienen wat ik nodig had, door precies te doen wat hoorde. De hele dag speelden vragen door mijn hoofd, zoals: ‘Ben ik ooit goed genoeg, is het ooit goed genoeg, doe ik het nu goed genoeg, heb ik het nu genoeg verdiend?’.
Lees verder “Eigenwaarde”

‘Alles was toen stuk’

 

Op deze pagina stond een fragment uit het boek ‘De langste adem’ van Arielle Veerman, de ex-partner van de overleden schrijver en essayist Joost Zwagerman. Veel lezers van haar boek herkenden zichzelf in haar verhaal. ‘De langste adem’ is een boek over het ontstaan van hun relatie, over onmacht en onvermogen en hoe een vechtscheiding ontstond waarbij niemand gespaard bleef.

Dit fragment was gepubliceerd met toestemming van Arielle Veerman zelf, maar haar uitgever, Prometheus, claimde het auteursrecht en wilde een vergoeding. Daarom hebben we deze tekst verwijderd.

Reddingsboot

Lees hier over het herstelproces van verschillende lezers en hoe zij de boeken van Iris Koops ervaren hebben:

In de bibliotheek vond ik het eerste boek van Iris. Het was voor mij een openbaring. Het was of iemand een boek schreef speciaal voor mij. Ik voelde me bij de hand genomen om een (uit)weg te zoeken. Het werd me zo duidelijk dat ik opgegroeid was bij een verborgen narcistische moeder. En sinds het overlijden van mijn vader, werd het voor me onhoudbaar bij mijn moeder en zussen. Ik besloot de boeken direct aan te kopen.

Ook het tweede boek was voor mij zo waardevol! Het beangstigde me bijvoorbeeld heel erg, dat ik bij mijn autistische echtgenoot veel overeenkomsten ondervond met mijn moeder en zussen. In het tweede boek wordt dit zo mooi uitgelegd. Er viel een grote angst van mijn schouders! Ook wordt in dit boek verder ingegaan op specifieke situaties, in mijn geval het opgroeien met een narcistische ouder. Hoofdstuk 4 bijvoorbeeld waren alweer 20 bladzijden, alsof elk woord voor mij geschreven was. Maar in dit tweede boek wordt ook nog dieper ingegaan op wat narcisme precies is, en er worden zeer praktische handvatten aangereikt, om als slachtoffer verder te kunnen. Tips bijvoorbeeld i.v.m. het verdere contact met de narcist: dat ligt bijvoorbeeld al heel anders als het om je ouder, je partner of je baas gaat.

Ik voelde me vooral in die periode heel onveilig. Voor mij veelzeggend, dat de twee boeken langs mijn hoofdkussen ‘s nachts, voor mij al een veel veiliger gevoel gaven. Vaak ben ik er ook midden in de nacht in beginnen lezen. De beide boeken zijn voor mij een godsgeschenk. Ze waren voor mij zonder overdrijven, dag en nacht een écht houvast. Ik zal ze nooit wegdoen (ze zijn trouwens volledig onderstreept, beschreven …..) maar gelukkig kan ik ze nu veel meer loslaten en hoeven ze niet meer naast mijn bed te liggen.

Christine

Lees verder “Reddingsboot”

Wespennest

Dit is een gastcolumn van Désirée

Graag deel ik een fragment uit mijn roman met jullie. Ik heb zelf ook te maken gehad met narcisme. Soms zijn ouders heel lastig en onredelijk, maar dat wordt altijd afgeschoven op de kinderen zelf lijkt het (“als je je wat volwassener zou gedragen, is moeder ook anders tegen je” wordt bijvoorbeeld gezegd). Het lijkt een taboe om te zeggen dat het aan je ouders ligt. Het kind wordt niet geloofd. Het zwijgen opgelegd. Ook voor deze kinderen schreef ik het boek. Voor iedereen die machteloos is, het onbegrip en de gevolgen.

Lees verder “Wespennest”