Dit is een gastcolumn van Aurora
Het was feest. Oma was jarig en ze werd al zo-velen-negentig. Zelf leek ze elk jaar meer op te zien tegen deze, voor haar intensieve, dag. Maar dat mocht de pret voor de meesten niet drukken. Dit heugelijke feit moest worden gevierd en bovendien, wanneer zagen nalle familieleden elkaar anders nog met al onze volle agenda’s?
Er waren een aantal tradities op deze dag. Een daarvan was het buffet aan het eind van de dag. Rond 17.00u kwam de cateraar en die bracht schalen met rijst, salades, stokbrood, saté, kruidenboter, stoofschotel, allerlei soorten vis. Voor de kinderen was er patat. Het principe was simpel; je liep langs het buffet, schepte op wat je bliefde en liep vervolgens naar een tafeltje waar je gezellig aanschoof en begon te eten.