Tag: maria

Ze huilt krokodillentranen

Dit is een gastcolumn van Maria

Al een aantal malen stuitte ik na een zoektocht op internet op verhalen over narcisme. Ik ben een vrouw van 66 jaar, en pas sinds drie en een half jaar weet ik van het bestaan ervan. Ik zal proberen beknopt weer te geven wat er is gebeurd, hoewel dat praktisch onmogelijk is.

Tijdens mijn jeugd werd mij al het idee gegeven dat ik een moeilijk en nieuwsgierig kind was, een nagel aan haar doodskist aldus mijn moeder. Ook voor mijn drie broers gold deze typering, voor mijn zus in mindere mate.
Het mooiste verjaardagskado voor mijn moeder zou zijn dat wij kinderen een dag lang onze kop dicht hielden, haar mooiste dag de dag na de vakantie als wij allemaal weer op sodemieterden naar school.
Mijn vader, die vlakbij werkte als boekhouder, deed tussen de middag een dutje, bij elk geluid van ons werd hij boos. Hij hield veel van mijn moeder, maar kon niet goed tegen haar op.

Lees verder “Ze huilt krokodillentranen”

“Zombies” in my head

Dit is een gastcolumn van Maria

Nog altijd die warboel van gevoelens en gedachten in mijn hoofd, veroorzaakt door hem. Daarnaast de constante druk om te presteren, om alles perfect te doen, zoals hij van mij eiste. Radertjes in mijn hoofd die als een idioot aan het draaien zijn. Doe ik wel wat er van mij verwacht wordt? Doodsbang voor wat gaat komen als ik niet aan zijn eisen voldoe.

Dat is zo raar, want ik ben al 5 jaar bij hem weg na een relatie van bijna 25 jaar. Af en toe heb ik het gevoel alsof hij nog steeds om een hoekje naar mij staat te gluren. Ik voel dan zijn gehijg in mijn nek. Wat geeft hem die macht dat hij nog steeds in mijn systeem zit en druk op mij uitoefent? Mijn leven zwaar beheerst. Waarschijnlijk heb ik levenslang gekregen. Ik ben dan wel ontsnapt uit zijn gevangenis die “relatie” genoemd werd, maar ik heb er wel een soort van enkelbandstraf aan overgehouden. Ik begrijp het niet. Ik ben toch niet de slechterik die gestraft moet worden? Ik was het mooie, naïeve meisje dat meeging met de grote, boze wolf. Of was het die knappe, charmante man waar ik mee meeging? Zie je, toen was ik ook al de weg kwijt, omdat hij mij toen ook al op het verkeerde been zette.

Lees verder ““Zombies” in my head”

ZWARTE PIJN

Dit is een gastcolumn van Maria

Met een gigantische klap wordt de voordeur dicht gesmeten en stampend rent ze de trap op. Ik verstijf, dit heb ik eerder meegemaakt. De angst giert door mijn lijf. Dit gevoel ken ik zo goed, ik voel het in elke vezel van mijn lichaam.

Ik begin te trillen en het lijkt of mijn keel wordt dichtgeknepen. Seconden kruipen voorbij, wachtend op wat er komen gaat. Het duurt even, inmiddels begin ik rustiger te worden. Zou ik het toch verkeerd gevoeld hebben? Misschien valt het mee.

Dan hoor ik een klap, een stoel wordt omgegooid. Schreeuwend rent ze de woonkamer in. Panisch krimp ik ineen. Ik zie mijn ex weer voor me staan, maar hij is het niet besef ik. Het lijkt wel of hij in het lichaam van mijn dochter is gekropen. Ik hoor hem, maar ik zie haar. Het gevoel is erger, want nu besef ik dat mijn kleine meisje precies haar vader is. En dat doet pijn, vreselijk veel pijn.

Lees verder “ZWARTE PIJN”