Mijn andere ik

Dit is een gastcolumn van B.

Opgegroeid in hetzelfde gezin, is mijn tweelingzus (identieke tweeling) volgens mij een narcist.

In de beginjaren was ik de stoere, sterkere zus en zij wist vaak niet hoe dingen moesten of gedaan worden, ze vroeg me altijd om hulp en ik deed het voor!

Later werd me verweten dat ik degene was die de baas over haar was en haar niet in haar waarde liet. Vaak heb ik gedacht of ik het verkeerd deed: was ik te bazig? Vertelde ik haar teveel wat ze moest doen?

Lees verder “Mijn andere ik”

Wat narcisme met je doet

Dit is een gastcolumn van Anna

Als je kind ziek is, ben je het zelf ook een beetje. Je voelt zijn of haar pijn en als je kon, nam je die van hem of haar over. Je rent naar de dokter, haalt de voorgeschreven medicijnen bij de apotheek, je biedt rust en warmte en legt je kind in de watten. Elke ouder wil zijn kind toch in de eerste plaats gezond en gelukkig zien? Dat dacht ik ten minste. Waarom is dat bij mijn vader niet zo? Waarom kan het mijn zus niets schelen dat haar dochters maar wat aan knoeien? Die vragen hebben me jaren bezig gehouden, maar uit loyaliteit naar je familie toe leg je je neer bij het feit dat ze zo zijn. Lees verder “Wat narcisme met je doet”

De geschiedenis herhaalt zich

Dit is een gastcolumn van Nicole

Ik was laatst op een symposium voor volwassenen die in hun jeugd mishandeld zijn geweest. Daar stond een vrouw op en ze zei: “Ik ben slachtoffer én ik ben dader.” Zij kreeg een applaus voor haar moed en eerlijkheid.

Ook ik ben slachtoffer én ik ben dader, ongewild. Ik heb mijn kinderen nooit geslagen, maar in mijn onmacht en boosheid kon ik ze dagenlang negeren. Hoe kon ik zó stom zijn? Lees verder “De geschiedenis herhaalt zich”