Een onbenullig voorval, een paar dagen geleden. Ik had van die losse fietslampjes gekocht, en terwijl ik ze uit de verpakking haalde bleek eentje het niet te doen. Ik dus, met frisse tegenzin, terug naar de winkel.
Ik keek naar het meisje achter de kassa en zei “deze deed het al niet toen ik’ m uit de verpakking haalde”. Ze keek van het lampje, naar mij. “Het voldeed dus niet aan uw verwachtingen?”. Ik keek haar verbaasd aan. “Nee, want hij is stuk”. Probeerde ze nu te doen alsof ik degene was die moeilijk deed? Ja, bleek uit haar volgende zin. “Dus u was niet tevreden…”, zei ze minzaam. Ik telde inwendig tot tien en zei beslist “nee, want hij is kapot”. Zij probeerde er een bepaalde draai aan te geven, en ik bleef de feiten herhalen: Het Lampje Is Stuk.
Nu zei ik dat ik graag een nieuw exemplaar wilde, dat het wel deed. Ze pakte er eentje alsof ze me een grote gunst verleende. Ik was inmiddels behoorlijk geïrriteerd, dus zei “als je het goed vind, kijk ik hier direct even of deze het wel doet”. Het lampje deed het, ik bedankte haar en liep de winkel uit.
Waarom stond ik buiten die winkel inwendig te koken? Omdat het misbruiken van woorden voor mij een grote trigger is. Narcisten gebruiken woorden als wapens. Ze schetsen er hun realiteit mee. Ze krijgen er veel dingen mee voor elkaar. Ze manipuleren via woorden. Zodra ik iemand hoor manipuleren met woorden, word ik uiterst argwanend. De betreffende winkel waar ik nu naar toe ging, heeft verschillende medewerkers. Er zijn ook medewerkers, die je probleem serieus nemen en er kordaat op reageren. Dan heb ik helemaal nergens moeite mee. Maar hier had ik dus moeite mee.
Mijn overgevoeligheid voor mooie woorden gaat hopelijk wel minder worden. Mijn man is gelukkig niet iemand van de “grote beeldspraak”. Hij praat vooral door hoe hij kijkt en wat hij doet. Hij kan heel liefdevol naar me kijken, en dat zegt mij duizend keer meer dan liederlijke taal over “liefde”. Ik vind het namelijk het ergst, als woorden worden misbruikt om “liefde” te beschrijven. “Onvoorwaardelijke liefde”. En ondertussen werden de poten onder mijn stoel vandaan gezaagd.
Het gaat niet om de woorden, het gaat om het gedrag. Slachtoffers van narcistische mishandeling hebben geleerd om op het gedrag te letten, en argwaan te hebben bij woorden. Dat krijg je als taal gebruikt wordt om te mishandelen. Woorden kunnen heel mooi zijn, maar krijgen een heel nare bijsmaak als ze zijn misbruikt om jou te bespelen of kapot te maken.
Let op het gedrag, niet op de woorden.
3 reacties op “Woorden als wapens”
Gistermiddag ging mijn mobiel. Ik neem op met mijn voornaam en na een korte stilte klinkt een vrouwenstem:”Goedenmiddag, ik ben van de postcodeloterij, spreek ik met mevr. …..?”
Ik ben al op mijn hoede en antwoord: “Ja, dat klopt, waar belt u voor?” De vrouw weer: Komt het gelegen dat ik bel want ik heb een fantastische aanbieding voor u”. Ik antwoord: “Nou nee, het komt niet gelegen en ik wil u verzoeken mij niet meer te bellen”. De vrouw weer: “Dat begrijp ik maar het is wel heel jammer dat u mij”niet de kans geeft om iets te vertellen waar wellicht een mooie prijs aan vastzit.”. Ik weer: “U belt mij toch? Ën ik heb geen interesse, dag mevrouw”.
Ik legde neer en herkende gelijk een staaltje manipulatie van heb ik jou daar. De meeste mensen zouden er in meegaan. Je leert wel van omgang met een narcist. Manipulatie herken je feilloos!
Groetjes Janette
Dit is een mooi voorbeeld Janette, van al die telemarketeers die maar blijven manipuleren. Oh, ook hier zou ik een boek over kunnen schrijven! Maar laat ik me maar tot de wezenlijke dingen beperken (-:
Bijvoorbeeld over die dame van een energiebedrijf die echt hondsbrutaal deed aan de telefoon, en het slachtoffer in kwestie stelde -terecht- een aantal kritische vragen en toen ging Mevrouw over tot liegen. Toen het slachtoffer boos en huilend ophing, werd ze teruggebeld door Teledame, en kreeg te horen dat ZIJ onbeschoft deed, dat het toch geen pas gaf om zomaar op te hangen. En of ze nooit manieren had geleerd! Dit alles klinkt ons toch erg bekend..
Of eergisteren nog, er belde een jongen aan; zo’n krantenverkoper. Dus ik zeg heel duidelijk, met een blik op zijn krant “wij willen GEEN abonnement”. Hij lachend, nee hoor, natuuurlijk niet., hoe kam ik daarbij. Ondertussen begint hij zijn praatje. Dus ik zeg, opnieuw: “je probeert me nu een abonnement te verkopen, en dat WIL ik niet”. Waarop hij me weer hoofdschuddend begint uit te leggen, dat we eerst de krant een maand gratis krijgen, en dan minder betalen, en elk moment op kunnen zeggen. Dus ik zeg opnieuw, inmiddels heb ik inwendig tot 1000 geteld, dat ik GEEN abonnement wil. En opnieuw zegt hij dat hij dat ook helemaal niet bedoelt! Dit soort figuren kunnen je nog uitleggen dat de zon echt niet in het Oosten op komt, dat heb je altijd verkeerd gezien. Dus er restte mij niets anders dan te groeten en de deur dicht te doen, hem diep beledigd achterlatend.
Die arme verkopers…(maar niet heus).
Iris
Ja, ik heb ook zo’n staaltje meegemaakt. Ik heb de Staatsloterij mijn mobiele nummer gegeven om per sms te melden of ik iets gewonnen had als ik automatisch meespeelde. Kreeg ik constant telefoontjes om mij meer loten aan te smeren. Na de zoveelste keer was ik het zat. Ik: “ik heb dit nummer afgegeven zodat ik een sms kan ontvangen met een eventuele gewonnen prijs. Niet voor verkooppraatjes. Ik wens niet meer door jullie op dit nummer gebeld worden. Zij: “maar mevrouw ik heb een mooie aanbieding voor u” Ik: wat begrijp jij niet aan: ik wil op dit nummer niet door jullie gebeld worden? Zij: “op welk nummer kan ik u dan wel bellen?”
Ik was woest.