Iets heeft me geprikt

Dit is een gastcolumn van Renée.

Ik heb een paar ervaringen met narcistische mannen en ben na verschillende diagnoses eindelijk in een herstelproces, en al anderhalf jaar bij een fantastische, zachtaardige man. Maar het is zo enorm moeilijk om te durven vertrouwen. Naast het vertrouwen in de andere persoon is er ook het vertrouwen in jezelf. Op dagen dat ik getriggerd raak, voel ik continu de hevige angst dat deze kostbare opgebouwde relatie aan diggelen zal worden geslagen. Dat ik te moeilijk, te verstikkend, te angstig, te emotioneel ben. Hij is zo lief en begripvol, maar ik ben voortdurend bang dat ik de grenzen van wat hij kan verdragen zal overschrijden. En dan zijn er nog de paniekaanvallen.

Maar beetje bij beetje voel ik meer momenten van hoop, en kan ik er echt van genieten. Het is een lange, trage weg. Dit gedicht schreef ik een tijdje geleden.

Iets heeft me geprikt

was het een hommel of een schorpioen,
een spinnewiel
ik weet het niet maar

de angel trilt nog na en
een verlammend gif verspreidt zich
over mijn ledematen, pijn

pijn,
mijn denken bevriest in

aangeleerde hulpeloosheid
als een hond die berust
in de stroomschokken van zijn halsband

of hang ik aan de hoogspanning
handen tot vuisten verkrampt
weg van de minste weerstand

zink ik op de knieën
voor een onzichtbare kracht
die opslorpt in het duister en

eindeloos doet vallen
niet de angst voor

de fatale landing
die je schedel doorboort
en absolute stilstand eist

maar de leegte onder je voeten
en je beweegt wel
maar je komt geen stap vooruit

Doornroosje
versteend in haar slapend paleis

het zwaard om zich een weg te banen door braamstruiken
als dat van Damocles boven het hoofd

nu kan ze zich nog niet bewegen
bezeten
duivels die niet uit te drijven zijn

ooit zal ze windmolens bevechten
maar nu nog niet

Renée

4 reacties op “Iets heeft me geprikt

  1. Mooi Renée, tranen in mijn ogen. Ik ken het gevoel…
    Het recept voor genezen is tijd en vertrouwen, deel alles met je man op momenten dat het goed voelt om dat te doen, dat ben jij, hij zal het begrijpen.
    Een ervaringsdeskundige therapeut kan een goede hulp voor je zijn.

  2. Prachtig.
    Ik wil ook graag schrijven. Misschien verlicht het mij.
    Ik vraag mij af; welke therapie heb ik nodig?
    Hoe kom ik hier ooit uit.
    Nu ben ik bijna 51 jaar. Ik zou zo graag vrij willen zijn

    1. Hoi Angelique,
      Schrijven kan zeker heel goed helpen, wees welkom op deze website!
      Je kunt via de website ook de informatie opvragen van de verschillende therapeuten/psychologen door heel Nederland die zich hebben gespecialiseerd in hulp van narcistische mishandeling. Je kunt de therapievorm kiezen die jou past en vrijblijvend iemand bellen om te overleggen.
      Succes!
      Iris

Geef een reactie

Alleen de voornaam of een pseudoniem wordt bij plaatsing gebruikt. Het e-mailadres wordt niet getoond in de reacties.

Bij het plaatsen van een reactie ga je akkoord met de richtlijnen. Op basis hiervan worden de berichten ook gemodereerd. Het kan daardoor enige tijd duren voor je reactie zichtbaar is op de website. Stichting Het Verdwenen Zelf behoudt zich het recht voor om reacties aan te passen of niet te plaatsen.

Wil je automatisch op de hoogte gehouden worden als we een nieuw bericht plaatsen? laat dan je naam en e-mail adres achter via dit formulier.