Auteur: Gastschrijver

De roze olifant

Dit is een gastblog van maatschappelijk werker Geike

Een paar jaar geleden leerde ik het Verdwenen Zelf kennen toen ik mij wilde verdiepen in wat emotioneel, psychisch en ook financieel geweld met mensen doet. Ik had al een tijdje een hele fijne relatie met een bijzondere vrouw en moeder van drie kinderen. Als alleenstaande, werkende moeder was het voor haar vaak puzzelen in het leven. Kinderen op tijd op school en bij hun buitenschoolse activiteiten krijgen, speelafspraakjes en opvang regelen bij ziekte van kinderen of juffen.

Lees verder “De roze olifant”

Een lange weg

Dit is een gastcolumn van Mika

Het is (helaas) zo dat je opvallend of afwijkend gedrag niet snel opmerkt bij een narcist of psychopaat. Dat merk je alleen op als je heel nauw met ze verbonden bent (als partner, kind, ouder, collega). Erger nog, zij kunnen de ander laten geloven dat jij als partner, ouder, zus, collega, degene bent die afwijkend gedrag vertoont of ziek bent. Zij laten je niet achter hun masker kijken.

Lees verder “Een lange weg”

Hoezeer narcistische mishandeling doorwerkt

Dit is een gastcolumn van Wim

Ik ben het tweede kind uit een gezin met 7 kinderen. Mijn ouders moesten trouwen zoals dat vroeger heette (in de jaren dertig), maar het ongeluk wilde dat er totaal geen genegenheid bestond tussen hen beiden. Het resultaat was; het vaak in de steek laten van het gezin door mijn moeder, dagelijkse ruzies en uren durende scheldpartijen tot soms diep in de nacht. Mijn moeder was een zeer intelligente vrouw met een ondoorgrondelijk onberekenbaar karakter, rancuneus, sadistisch, gevoelloos en volkomen liefdeloos naar haar gezin, in het bijzonder naar haar echtgenoot en haar kinderen, voornamelijk het mannelijke gedeelte. Mijn vader daar in tegen was een hardwerkende man met goede intenties en een groot plichtsbesef maar was niet opgewassen tegen het sadistische karakter van zijn echtgenote.

Lees verder “Hoezeer narcistische mishandeling doorwerkt”

Reacties van je omgeving na narcistisch misbruik

Dit is een gastcolumn van Mariz

Het is me met de paplepel ingegoten door mijn moeder: Jij hebt geen Wil. Ik ben nooit door haar opgevangen als ik pijn, verdriet had of als ik angstig was. Mijn vader keek gewoon weg, zijn advies was mond houden en pleasen. Wat ik van haar leerde was dat alles altijd mijn eigen schuld was.

Lees verder “Reacties van je omgeving na narcistisch misbruik”

Uit de schaduw van liefde: mijn levensverhaal

Dit is een gastcolumn van Katleen

In de lente van mijn leven, op mijn achttiende, opende zich een nieuwe wereld van emoties toen ik verliefd werd op een intrigerende man uit Tunesië. Zijn glimlach was als een betoverende spreuk die me meenam op een reis van beloftes en verlangens. Onze liefde bloeide als een sprookje, met dagen gevuld met gelach en dromen die nog onontdekte horizonten beloofden.

Lees verder “Uit de schaduw van liefde: mijn levensverhaal”

Een tekening onthult: inzichten in een narcistische ouder

Dit is een gastcolumn van Juna

Pas geleden kreeg ik van mijn (narcistische) ex spullen terug, die van mij waren. Wij zijn al bijna 10 jaar uit elkaar, ik ben blij dat ik het terug heb gekregen, al wist ik niet eens dat dit er allemaal nog bij hem lag. In de loop der jaren ben ik heel veel spullen van vroeger al kwijtgeraakt, doordat ze óf bij mijn ouders achter gebleven zijn óf bij mijn ex. Of ik had ze al weggegooid. Maar bij deze spullen zat ook mijn plakboek met tekeningen en knipsels van de kleuterschool. Over het algemeen standaard kleuterwerk, zoals tekeningen, knip- en plakwerk, een zelfgeschreven vel met mijn naam erop en groter-kleiner en meer-minder oefeningen. Maar wat er ook in zat… een tekening van mijn familie. En die tekening raakte me, want met de kennis van nu zie ik precies hoe ik als kleuter al wist hoe de verhoudingen in huis lagen.

Lees verder “Een tekening onthult: inzichten in een narcistische ouder”

Narcistische partner vermomd als “slachtoffer”

Dit is een gastcolumn van Lotte

Mijn ex leek alles behalve een narcist. Hij was iemand die graag op de achtergrond bleef. Verlegen, bescheiden, onzeker zelfs. Een moeilijke jeugd, die hem een laag zelfbeeld had gegeven. Een zachtaardige man, serieus, die voor de mensen van wie hij hield door het vuur zou gaan.

Hoe had ik óóit kunnen vermoeden dat jaren later, deze man mij tot op de grond zou willen breken?

Lees verder “Narcistische partner vermomd als “slachtoffer””

Zelfdestructief door narcistische mishandeling

Dit is een gastcolumn van Isabo

Al sinds mijn derde levensjaar, toen ik een eigen wil ging tonen, leerde moeder mij dat wat ik zei, hoe ik deed, welke behoefte ik had, dat dit alles verkeerd was. Mijn ware ik was niet welkom. Die ‘ik’ mocht niet bestaan.

Al mijn spontane kinduitingen werden de kop in gedrukt. “Kijk mam, een leeuw” zei ik als peuter. “Ach, welnee, dat is een kat!”, schreeuwde ze terug met een voor mij vernietigende stem. Het eerste wat ik dacht was: “Oh, dit had ik moeten weten. Dan had ik haar reactie kunnen voorkomen.”

Ik moest niet zo dom en stom doen, ik moest mij niet zo aanstellen, ik moest niet zo zeuren. Mijn emotionele behoeften deden er niet toe.

Lees verder “Zelfdestructief door narcistische mishandeling”

Een onvoorspelbare en narcistische ouder: mijn weg eruit

Dit is een gastcolumn van Deni

Mijn stiefvader kon om het minste erg boos op mij worden. Was er iets wat hem dwarszat, dan kreeg ik straf (ook al had ik er zelf niets mee te maken). Zo kon ik bijvoorbeeld twee minuten te laat thuiskomen en voelde beneden al aan, dat de sfeer donker was. Ik kwam boven en dan kwam de ontlading; ik kreeg onmiddellijk geschreeuw naar me toe.

Lees verder “Een onvoorspelbare en narcistische ouder: mijn weg eruit”