‘Ik wil graag iets doen’

Het is jullie vast niet ontgaan: we zijn sinds de zomer een stichting geworden. Zo hopen we nog meer te kunnen doen aan de gevolgen van emotionele en psychische mishandeling. We hebben de ANBI-status en dat betekent dat we officieel een goed doel zijn. We mogen belastingvrij donaties en giften ontvangen. Dat is belangrijk voor de continuïteit van ons werk.

Veel slachtoffers zijn ons dankbaar en laten ons dat weten. Daar zijn wij natuurlijk erg blij mee. Tienduizenden mensen hebben de boeken van Iris gelezen en velen hebben ook workshops gevolgd of individuele therapie of coaching gehad via ons netwerk van behandelaren. Vaak zeggen mensen tegen ons: ‘Ik wil graag iets doen’. Dat kan nu. Als je wil kan je een donatie doen.

Eerder hebben we al ons nieuwe bankrekeningnummer bekend gemaakt. We hebben nu het doneren wat eenvoudiger gemaakt: met een speciale knop waarmee je direct kunt doneren.  Je ziet hem in de rechterkolom, of onderaan als je een smartphone gebruikt. Hij leidt je naar de doneerpagina en doneren kan via iDeal, bancontact, Visa of Mastercard. Je vindt op deze pagina ook de gegevens voor als je liever anoniem doneert.

Elke bijdrage, hoe groot of klein dan ook, is welkom. We kunnen het geld goed gebruiken om slachtoffers beter te ondersteunen, (aankomend) professionals te bereiken en problemen beter op de kaart te krijgen bij de politiek en het grote publiek. Met het geld voeren we onder andere de volgende activiteiten uit:

  • De kosten voor onze workshops en ander aanbod laag houden voor mensen die het financieel niet breed hebben;
  • Preventie, psycho-educatie en voorlichting voor slachtoffers;
  • Lezingen en workshops geven aan maatschappelijke organisaties als studieverenigingen, vrijwilligers en cliëntenorganisaties;
  • Professionals, organisaties, media en politiek blijven bereiken om de problemen waar slachtoffers tegenaan lopen aan te kaarten;
  • Het meewerken of bijdragen aan documentaires, onderzoeken, projecten of andere initiatieven die de gevolgen van emotionele en psychische mishandeling bekender maken.

Deze activiteiten zijn zoals jullie weten hoognodig. Nog teveel mensen zijn slachtoffer van emotionele en psychische mishandeling. Veel professionals hebben nog te weinig kennis. Gelukkig komt er langzaam wel steeds meer aandacht voor deze problematiek. Ook wij dragen hieraan ons steentje bij. Door een gift of donatie ondersteun je dat we onze activiteiten kunnen uitbreiden.

Doneren? Klik hier voor onze doneerpagina.

6 gedachten aan “‘Ik wil graag iets doen’”

  1. Ooit kocht ik het eerste boek van het verdwenenzelf. Door de ptss, het trauma waar ik nog middenin zat (nog moeten onderduiken voor ex date) en hulpverlening die mij schuldig vond lukte het me niet de concentratie te vinden het boek volledig te lezen. Delen had ik al wel tot mij genomen.

    Daarvoor twijfelde ik hele dagen aan mijn eigen geestelijke vermogens. Of ik niet gek was, of ik raar was of ik niet de schuld van alles was of ik niet mensen dingen aandeed of ik soms niet doorhad wat ik anderen aan zou doen of ik soms fladderen van geheugenverlies had of niet eigenlijk heel gemeen was, of ik mij geen dingen inbeelde die niet waar waren zoals de hulpverlening vertelde.

    Na het van lezen van delen van het eerste boek heb ik het boek hele dagen overal mee naar toegenomen, als een soort houvast. Lezen ging niet, maar het aanraken wel. Voor het eerst las ik over narcisme, het werd me duidelijk dat ik leed aan de gevolgen van gaslighting. En zoals bij Gaslighting “hoort” twijfelde ik weer aan dat inzicht… alsof ik mij dat ook zou inbeelden. Door het boek aan te raken en mee te sjouwen wist ik dat ik niet de enige was. “Het boek kan aangeraakt, dus bestaat, dus dat wat ik denk dat ik zie bestaat”.

    Later bij die foute hulpverlener vertrokken, de ex date vond een andere om te stalken, ik ben mijn hulp in het verdwenenzelf netwerk van coaches en therapeuten gaan vinden. Nu al weer jaren geleden. Inmiddels trauma op een rij, mijzelf opnieuw gaan ontdekken… over een paar maanden studeer ik nét voor mijn 50ste af.

    Bij deze gedoneerd ter waarde van plusminus 1 boek… symbolisch voor 1 iemand die ook wat houvast kan gebruiken.

    1. Hoi Elisa,
      Ik vind het heel ontroerend wat je hier beschrijft. Het raakt me echt dat mijn werkboek dit voor je heeft kunnen betekenen, dat je de juiste therapeut vond en nu al deze stappen hebt gezet. Gefeliciteerd met je afstuderen straks!
      En hartelijk dank voor je donatie, mooi symbolisch voor een boek voor iemand anders.
      Sterkte met je proces en hartelijke groet,
      Iris

  2. Toen ik er een tijdje terug van hoorde, twijfelde ik geen minuut. Ik wist meteen dat ik hieraan bij wou dragen, want wat is het belangrijk wat jullie doen.
    Momenteel blijf ik er tegenaan lopen dat er steeds wel weer iemand is, die geen of geen exacte kennis heeft over narcistische mishandeling en van daaruit gaat oordelen over mij. “Je mag iemand niet zomaar een narcist noemen”, “je blijft er maar mee bezig”, of dat ik de oorzaak ben, of dat ik de verkeerde keuzes maak en zo narcisten tegenkom. Etc. etc. etc. Ik ben nu op het punt dat ik in mijn omgeving sommige mensen niets meer wil vertellen en er maar omheen draai als ze vragen hoe het gaat, nu ik momenteel weer in narcistisch drama zit met iemand in de familie waar ik mee breek. Het put me volledig uit, het zorgt voor frustraties en een soort van eenzaam gevoel als men gaat oordelen vanuit onwetendheid en de plank dan gigantisch mis slaat. Als ik die mensen wijs op deze site, wordt er niks mee gedaan. Zucht……
    Wat zou het een zegen zijn als er kennis komt in de maatschappij, als men gaat snappen hoe ingrijpend het is en dat het veroorzaakt wordt door iemand met een ernstige stoornis en niet door wat ik doe of mis aan kwaliteiten.
    Jullie inzet aan het verspreiden van kennis is voor slachtoffers ontzettend waardevol!

    1. Mee eens Em

      Jaren later
      Nog niets, of weinig.
      Gevecht is oneindig
      In alle vormen
      Van geweld…
      Wens ieder zoveel kracht,
      Een leven met houvast.

      Lieve groet, Yvonne

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *