Op 1 juni is het World Narcissistic Abuse Awareness Day. Op deze dag staan we stil bij de miljoenen mensen wereldwijd die dagelijks leven met de onzichtbare en niet (h)erkende littekens van narcistisch misbruik. Sinds 2016 is deze dag gewijd aan het vergroten van bewustzijn over deze ernstige vorm van psychisch geweld.
“Gaslighting maakte dat ik twijfelde aan alles, zelfs aan mijn herinneringen. Het voelde alsof mijn brein was gehackt.”
ALLE VERANDERING BEGINT BIJ BEWUSTWORDING.
Wat is narcistische mishandeling eigenlijk?
Het Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders DSM-5 beschrijft de Narcistische Persoonlijkheidsstoornis met onder andere kenmerken als: een opgeblazen gevoel en fantasieën van eigen grandioosheid, bijzonder zijn, recht op speciale behandeling, gebrek aan empathie, jaloezie, anderen gebruiken, arrogantie. Wat niet uit deze DSM-classificering naar voren komt is dat narcistisch misbruik een complexe vorm van interpersoonlijk geweld kan betreffen, dat in de kern gaat over macht en controle over het slachtoffer. Ook wel Dwingende Controle genoemd.
Onze infographic “Dwingende Controle in Beeld” illustreert gedragingen van plegers gecategoriseerd in 10 uitingvormen, zoals:
- Isolatie
- Gaslighting
- Controle over dagelijkse activiteiten
- Financieel misbruik
- Dreigementen en intimidatie
- Psychisch misbruik
- Stalking
- Kind als machtsmiddel
- Verdeel en heers
Deze gedragingen creëren een onzichtbare gevangenis waarin slachtoffers continu in (doods)angst leven, op eieren lopen en hun zelfvertrouwen verliezen. Een Verdwenen Zelf.
Klik hier om de infographic te bekijken.
Het Verdwenen Zelf ontvangt sinds haar oprichting in 2013 duizenden getuigenissen van slachtoffers die zich eindelijk begrepen voelen.
“Ik dacht altijd dat ik het probleem was. Pas toen ik las over dwingende controle en narcistische mishandeling, vielen de puzzelstukjes op hun plek. Eindelijk begreep ik wat er werkelijk met me aan de hand was.”
🕯️Een kaarsje voor de slachtoffers
Vandaag steken we symbolisch een kaarsje aan voor alle slachtoffers die dagelijks overleven of geleefd hebben in de onzichtbare gevangenis van emotioneel en psychisch geweld. Laten we samenwerken aan meer bewustwording, erkenning en ondersteuning. Hoewel er meer aandacht komt voor deze problematiek, is er nog veel werk te doen.
📣 Doe mee
Deel onze boodschap op onze socials of op andere manieren om bewustwording te vergroten. Op https://verdwenenzelf.org/ is meer informatie te vinden over onder andere scholing en ondersteuning.
Noot: Als het gaat om #dwingende_controle maken wij geen onderscheid tussen mannelijke en vrouwelijke slachtoffers en plegers.
2 reacties op “Zie het. Erken het. Doorbreek het.”
Gisteren heb ik stilgestaan bij de dag tegen narcisme.
Helaas heb ik er mee te maken ( gehad) in mijn jeugd , met een narcistische moeder en later in mijn huwelijk, met een narcistische man.
Gelukkig weet ik nu dat het bestaat al heeft het ” kind als machtsmiddel ” en het “verdeel en heers ” nu nog steeds veel invloed in mijn leven.
Mijn kinderen en kleinkinderen mag ik niet meer zien , hij verdeelt en heerst.
Dank je wel voor alle aandacht die jullie schenken aan verborgen narcisme. Ik hoop en bid dat de ogen van mijn kinderen een keer open zullen gaan en zij hun juk af mogen gooien van de narcistische vader.
Liefs voor iedereen!
Merel ( nu 75 jaar)
Ik had even het gevoel dat er een kaarsje voor mij opgestoken werd op 1 juni. Ik ben opgelicht door mijn narcistische moeder terwijl ik in de bijstand zat. Ik ben door haar met de dood bedreigt. Als baby voedde ze mij niet en moest ik met ondervoeding naar het ziekenhuis. Als kind deed ze me naar een school die zij haatte en zo ben ik educatief ontspoord. De weg kwijt. Komt nooit meer goed. Komt nóóit meer goed. Daarom is het zo belangrijk dat er aandacht wordt besteed aan narcistisch geweld en mishandeling. Ik ben bijna 68 en denk dat ik de traumasporen nooit meer kwijtraak.
Als het een moeder is die je narcistisch mishandeld ligt er ook nog een groot taboe op. Ik heb er tien jaar over gedaan om een goede huisarts te vinden. Een van de huisartsen in die zoekjaren heeft me bijna recht in mijn gezicht uitgelachen. ‘Een moeder die haar kind haat….dat kan niet… er moet iets mis zijn met dat volwassen kind…..’ Moeder die meelift op dit ongeloof in deze maatschappij, heeft van deze onwetendheid genoten. En hieronder heb ik nogmaals geleden. Ik raakte er vrienden door kwijt, een partner en ze wilde mij mijn kind ook nog afpakken. Dat is haar niet gelukt. Ik was toen al 36/37 en kon terugbijten al wist ik nog niks van psychisch geweld en vooral dat ik onschuldig was. HET VOELDE NIET GOED en van mijn kind moest ze afblijven. Ik ben zelf – een trotse – moeder, als ik zo doe met mijn zoon als zij met mij, hang mij dan aan de eerste beste boom die je ziet, ik ben het moeder-zijn niet waard.
Er lopen heel veel slachtoffers rond van narcistisch geweld en mishandeling door hun ouders die niet weten dat ze slachtoffer zijn. Ik vraag me af of het woord ‘slachtoffer’ niet beter kan worden vervangen door ‘gedupeerde’, want ik denk dat zij die nog niet bij de 700.000 slachtoffers zijn geteld het niet willen erkennen omdat ze geen slachtoffer willen zijn. Dit is belangrijk, omdat via het erkennen dat je een gedupeerde bent van dit soort geweld, het herstel kan beginnen. Ik ben erkent door deze website met name de boeken van Iris Koops en deze zin raakte mij het diepste: leg de schuld waar het hoort. Zo kon ik erkennen dat ik een slachtoffer was en nu ben ik een ex-slachtoffer.
STOP PSYCHISCH GEWELD EN MISHANDELING. Dankjewel voor jullie acties.