Weblog

Treiteraanpak: voorbeeld van werkend beleid

Dit is een gastcolumn van Dirk

Bij burenconflicten geldt dat de overheid zich meestal neutraal opstelt, omdat ze uitgaan van een burenruzie. Maar soms is er helemaal geen sprake van een ruzie, oftewel tweezijdig conflict, maar van jarenlange terreur vanuit één partij. En dan krijgt de andere partij, die enkel slachtoffer is en moet incasseren, niet of nauwelijks hulp. Zolang de overheid het een burenruzie noemt gaan zij immers uit van het idee dat waar twee partijen strijden, ook beide partijen schuld dragen. Een recent voorbeeld is het Monster van Leersum dat jarenlang zijn destructieve gang kon gaan richting zijn buren. Gelukkig konden de slachtoffers met hulp van een goede advocaat de gemeente en rechter doen inzien dat de buurman wel degelijk de dader was.

Lees verder “Treiteraanpak: voorbeeld van werkend beleid”

Gaslighting

Dit is een gedicht van Maze

Ze laten je geloven dat het niet is gebeurd.
Het voelt alsof er steeds een stukje van je ziel afscheurt.

Vaak heb ik gedacht ‘word ik nu gek?’
Het is het spel van narcisten, die hebben aan empathie een groot gebrek.

‘Jij ziet de dingen gewoon verkeerd,’
ze zijn er zo goed in, de waarheid wordt weer omgekeerd.

Lees verder “Gaslighting”

De suggestie van controle

De suggestie van controle (dat je zelf de controle hebt), daar zijn narcisten en psychopaten heel goed in. En daarom komen ze vaak weg met hun daden. De omgeving ziet hem of haar niet als de dader. Het slachtoffer ziet hem of haar niet als de dader, denkt immers dat het aan hemzelf ligt. En als de verdenkingen de goede kant op gaan, dan is de werkelijke dader er als de kippen bij om het zoeklicht weer naar het slachtoffer te verplaatsen.

Deze dynamiek – het slachtoffer het idee geven dat hij zelf controle heeft terwijl hij ondertussen wordt aangevallen- maakt narcistische mishandeling zo gevaarlijk. Soms gaat het zo ver, dat het eindigt in moord. Maar de moord lijkt vaak op zelfmoord, waardoor er niet naar een dader wordt gezocht.

Lees verder “De suggestie van controle”

Overwinning

Dit is een gastcolumn van Christina.

Ik verstijf. Daar zit je. Buiten op het terras, alleen. Vanuit de kroeg, waar ik met mijn vrienden ben die jij nooit mocht, zie ik je als vanuit het niets. Door het raam. Het is lang geleden dat ik je zag, zeker anderhalf jaar.

Ik kan mijn ogen niet van je afhouden. Mijn gedachten vliegen alle kanten op. Herinneringen dringen zich aan mij op, mijn maag krimpt ineen. Een golf van verdriet, boosheid maar ook trots golft door mij heen. Ik voel alles door elkaar op dit moment.
Lees verder “Overwinning”

Ik weet nu waar het vandaan komt

Dit is een gastcolumn van Margriet

“Waar twee vechten hebben twee schuld”, dat is wat ik steeds van mijn ex te horen kreeg. Als ik vroeg waar hij het recht vandaan haalde mij fysiek aan te vallen kreeg kwam hij hiermee, plus dat ik het zelf in hem naar boven had gehaald. Ik wist vaak niet eens waar de ruzie nou eigenlijk over ging! Het kon beginnen met een legoblokje van de kinderen dat in de weg lag, waarbij het uitmondde in een woede-uitbarsting bij hem als ik daar niet goed op reageerde. Ik begreep het niet, ik heb me altijd kapot gepiekerd over wat ik werkelijk nou verkeerd gedaan had. Lees verder “Ik weet nu waar het vandaan komt”

Liefde voor mezelf

Dit is een gastcolumn van Ria

Het is bijna 7 jaar geleden dat mijn ex-man uit het niets aangaf te willen scheiden. Het is nu, achteraf, het beste wat mij is overkomen. Zelf had ik die stap waarschijnlijk nooit kunnen nemen.

Het was voor mij een shock. Ik wist totaal niet wie ik was zonder hem. Ik voelde me jarenlang doodvermoeid. Ik raakte daardoor mijn baan kwijt en heb vier jaar niet kunnen werken.

Gaandeweg begon ik te zien dat mijn huwelijk niet fijn was geweest. Dat ik altijd gestrest was. Dat ik altijd bang was als ex dronk, want dan kon hij me weleens gaan slaan.

Lees verder “Liefde voor mezelf”

Mijn narcistische moeder

Dit is een gastcolumn van Gerard

In de herkenning van elkaars verhalen merk je dat je niet alleen staat in de gevolgen van narcistische mishandeling. Ik schreef laatst een stukje waar anderen zich misschien ook wel in herkennen. Het is een weergave van waar ik nu ben:

In de verstikkende greep van het monster, moeder, God en de duivel tegelijk en dan op m’n tenen lopen, tot in het absurde rekening houdend met… Elk moment kan de bliksem mij treffen want er is geen plekje veilig, ogen overal, oren ook. Ik kan er niet meer tegen, het blokkeert me, maakt me onmogelijk om zelf te leven, mezelf te zijn, voor mezelf te zorgen, open en makkelijk te zijn.

Lees verder “Mijn narcistische moeder”

De prinses en de heks

Dit is een gastcolumn van Christina.

Christina schreef onderstaand sprookje voor haar nichtje van rond de 10, die met narcistische invloeden te maken heeft. Ik vond het zo treffend dat ik haar vroeg of we het op de blog mochten plaatsen.

Er was eens een prinses en ze heette Valentina. Haar vader was een koning en haar mammie was koningin. Ze woonden in een prachtig paleis met een grote tuin waar een heleboel dieren woonden; paarden, honden, herten en struisvogels.

Lees verder “De prinses en de heks”

Narcistisch misbruik in al zijn facetten

Dit is een gastcolumn van Rens

Zelf ontdekte ik pas na mijn 35e dat ik slachtoffer was van een zeer narcistische moeder. Eenmaal volwassen belandde ik in relaties, banen en vriendschappen waarin narcisme steeds weer voorkwam, met alle gevolgen van dien. Ik belandde in relaties waarin de partner op zijn minst emotioneel totaal onbeschikbaar was. De laatste relatie was zonder twijfel met een openlijke narcist in een machtige en zeer populaire positie. Zijn gedrag kon zowel openlijk als verborgen sensitief narcistisch zijn. Hij heeft een imago waar de meeste mensen volledig voor vallen. Zij doorzien het niet. Hierdoor had en heeft hij vrij spel en is jouw verhaal bijna altijd ongeloofwaardig, dan wel ʻte lastigʼ om mee te dealen.

Lees verder “Narcistisch misbruik in al zijn facetten”