Waarom ben je gebleven als het zo erg was?

Dit is een gastblog van Triene-Mie

“Waarom ging je niet gewoon weg?” is de meest gestelde vraag die je als slachtoffer van partnergeweld te horen krijgt, net als: “Waarom ben je gebleven als het zo erg was? Ik begrijp het niet. Ik zou …”

Ook ik maakte partnergeweld mee, voor ik na 20 jaar eindelijk de moed vond om met één kleine koffer in de hand de voordeur voor de laatste keer achter me dicht te trekken. En daar had ik alle moed voor nodig die ik nog kon vinden.

De meeste mensen gaan ervan uit dat je als volwassen persoon de vrije keuze hebt om bij een gewelddadige partner weg te gaan én dat je na je vertrek veilig bent. Toch is dat niet zo. En al helemaal niet als er sprake is van intieme terreur / dwingende controle. Lees verder “Waarom ben je gebleven als het zo erg was?”

Spiraal van geweld, chaos en onkunde

Hij leek jarenlang weg te komen met zijn overduidelijk narcistische gedrag. Hij beledigt iedereen die kritisch is, spreekt onnavolgbare woordsoep, neemt nergens ooit verantwoordelijkheid voor en geeft altijd iemand anders, hele groepen of zelfs een heel land de schuld voor zijn eigen falen. Hij is de meest liegende president ooit (meer dan 16.000 leugens inmiddels en het tellen houdt niet op) en hij hemelt zichzelf continu op, liefst passief in derde persoon enkelvoud. Het zijn maar enkele voorbeelden van narcisme, de lijst is zo lang als de weg naar Rome. Maar inmiddels lijkt de werkelijkheid hem te achterhalen: een echte crisis of ramp, zoals de Corona-crisis, kan hij ten duidelijkste niet aan. Laat staan rellen in tientallen Amerikaanse steden naar aanleiding van racisme en politiegeweld. Hij sluit zich op in zijn bunker en twittert agressief zonder ook maar iets concreet te doen. Iedereen weet nu wel over wie ik het heb: Donald Trump.

Lees verder “Spiraal van geweld, chaos en onkunde”

Waarom herken je narcisten niet?

Dit is een gastcolumn van Dirk

Narcisme herkennen.

Narcisme herkennen is lastig. De belangrijkste reden is dat het gedrag van narcisten en psychopaten niet direct zichtbaar is voor ‘leken’ of professionals, in tegenstelling tot andere persoonlijkheidsstoornissen. Schizofreen, paranoïde, bipolair of psychotisch gedrag is opvallend: als partner of bekende merk je vaak al snel op dat er ‘iets’ niet klopt en professionals, ook professionals die niet in psychiatrie getraind zijn, zien ‘verward gedrag’. Narcisten en psychopaten vertonen ogenschijnlijk gewoon menselijk gedrag. Het kan jaren duren voordat mensen doorhebben dat er iets niet klopt, dat het gedrag niet normaal is en geen uitzondering is, zoals bij normale mensen. Voordat het kwartje valt, gaan mensen eerst door een langdurige fase van ontkenning, twijfel en zelfondermijning, hierdoor aangezet door de daders.

Lees verder “Waarom herken je narcisten niet?”

Brief aan mijn ex

Dit is een gastcolumn van Mies

Daar stond je dan, twee jaar geleden… Lange man, goed lijf, een mooie bos donkere golvende haren, guitige oogjes en de mooiste lach van de hele wereld. Maar je was bezet…

Tot je na een aantal weken berichtte, het was over tussen jou en je vriendin, uit elkaar. “Dat biedt perspectief”, dacht ik. We appten en daten wat af en wat waren we bestemd voor elkaar! Wat gingen we in elkaar op! Lees verder “Brief aan mijn ex”

Voor de laatste keer in de ban van de narcist

Dit is een gastcolumn van Kim

Ik had met mezelf de afspraak gemaakt, nóóit meer in de val van de narcist te trappen, nooit meer! En wéér is het gebeurd. Hoe kón dit, na al die lessen die ik heb gehad van ‘ mijn‘ narcisten.

Wéér zat ik in een film, waarbij ik bij ‘ the end’ pas zag wat hier nou gebeurd was. Hoe had ik de signalen niet kunnen zien? Ik dacht dat ik het spel van de narcist doorhad, ik dacht dat ik het nu echt begreep en ik dacht ook dat de narcist er mij niet meer uit zou pikken. Niks was minder waar. Lees verder “Voor de laatste keer in de ban van de narcist”

De 'zorg' van de narcist

Dit is een gastcolumn van Johanna.

Zo’n beetje tot aan mijn 12e jaar naaide mijn moeder kleding voor mij. Zo ook mijn doopjurk die zij van crêpe Georgette had gemaakt. Ik was een half jaar oud toen ik werd gedoopt.

Voordat de familie koers zette naar de kerk, attendeerde de zuster van mijn moeder haar erop dat mijn handjes blauw kleurden doordat de elastiekjes van de mouwtjes van mijn doopjurk te strak om mijn mollige baby polsjes zaten. Reactie van mijn moeder: “Weet dat kind veel”. Dat was alles. Lees verder “De 'zorg' van de narcist”

Oog in oog met “the devil'

Dit is een gastcolumn van Mirjam

Oh yesssssss I did…. en wel een weekend terug. Een feestweekend in mijn oude woonplaats. De stad waar ik meer dan 20 jaar heb gewoond, mijn zoon nog woont, veel vrienden en kennissen. Vier jaar geleden ben ik daar gevlucht voor mijn narcistische ex, aan de andere kant van het land in een vrouwenopvang beland en daarna daar ook blijven wonen. Om mij zelf te beschermen en in alle rust aan mijn herstel te kunnen gaan werken. Lees verder “Oog in oog met “the devil'”

Lancering herstelwerkgroepen!

Dit is een bericht van Nathalie

Sinds Het Verdwenen Zelf bestaat, komen er met regelmaat verzoeken binnen om lotgenotencontact. Veel slachtoffers voelen de behoefte om elkaar te kunnen ontmoeten en hun ervaringen te kunnen delen met anderen die vergelijkbare ervaringen hebben.

Ik raak zelf altijd heel enthousiast als het gaat om lotgenotencontact. Lotgenotencontact heeft mij persoonlijk enorm veel gebracht in mijn eigen herstelproces. Ik durf eigenlijk wel te stellen dat het mij letterlijk heeft gered. Alles wat ik nodig had om écht actief te kunnen gaan herstellen vond ik daar: herkenning, erkenning, veiligheid, troost, begrip, inzicht… Lees verder “Lancering herstelwerkgroepen!”

Het monster in de bek kijken

Dit is een gastcolumn van Kompas(sie)

Het lukt mij niet om te huilen. De druppels stromen daarom door de aderen van heel mijn lijf. Het is een welkome afwisseling na de achtbanen vol adrenaline.

Waar twee vechten hebben twee schuld? Is dat ook zo als de één daar verantwoording voor neemt en de ander het voordeel van de twijfel krijgt omdat hij normaal functioneert terwijl hij achter de schermen heel ander gedrag laat zien? Lees verder “Het monster in de bek kijken”