Dit is een gastblog van Aurora
Stel je voor dat je met je ex bij hulpverleners aan tafel zit.
En dat je onder tafel voelt hoe Ex steeds met zijn knie contact probeert te maken met jouw knie. De man die jouw misbruiker is. Fysiek en mentaal.
Je verstijft.
Je zoekt een andere, veilige plek voor je knie, buiten zijn bereik.
Maar hij blijft het contact met jouw knie zoeken.
En jij blijft je knie terugtrekken, terwijl je je steeds minder op het gesprek kunt concentreren en steeds meer gespannen over komt op de hulpverlener die alleen ziet wat er boven tafel gebeurt. Boven tafel zit ex met tranen in zijn ogen te vertellen hoe zwaar jij de scheiding voor hem en de kinderen maakt.
Je wil je focussen op het gesprek.
Je bent bezorgd om de veiligheid van je kinderen. Je zoekt naar woorden die kalm, waarachtig en zorgvuldig zijn. Je probeert niet bevangen te raken door de trauma -gerelateerde angst in jou, die door zijn aanhoudende, dwingend zoekende knie getriggerd wordt.
Je raakt steeds angstiger en bent verward door het verschil in ex boven en onder tafel. Een verschil dat alleen jij waarneemt. En dan is ineens de maat vol. Je trekt je knie met een ruk terug, terwijl een geïrriteerd en angstig He! hardop uit je mond ontsnapt.
De hulpverlener kijkt verbaasd op. Die heeft niets gemerkt van wat zich onder tafel afspeelt, en vraagt wat er is.
Jouw ex zegt, verdrietig kijkend en hardop zuchtend; “Ik stootte per ongeluk tegen haar knie. En zij reageert altijd overdreven en extreem hatelijk op mij. Dat is zo pijnlijk voor me. Maar ik probeer het steeds gewoon maar los te laten en het goede voorbeeld te geven.”
De hulpverlener die alleen het verhaal boven tafel kent zegt tegen jou: “Probeer maar wat aardiger te zijn voor je de vader van je kinderen. Hij bedoelt het goed en hij heeft het al zwaar genoeg. Hij geeft hier het goede voorbeeld door geen probleem te maken van jouw overdreven reacties. Daar zou jij een voorbeeld aan kunnen geven.”
Epiloog
Fragment 1 van 1042 staat bovenaan deze tekst. Scheiden van een narcist is namelijk doortrokken van kleine en veel minder kleine vijandigheden, leugens, verdraaiingen. Vaak wordt door hulpverleners alleen een deel van de werkelijkheid waargenomen. Bovenstaand verhaal is er slechts één van de zovelen. Voor ieder die zich nog in deze situatie bevindt: zoek steun bij mensen die jou wel geloven. 1 of 2 vrienden zijn genoeg.
En ik kan de boeken van Iris Koops van harte aanbevelen. Worstel je met dezelfde problemen als ik hierboven beschrijf? Dan is hoofdstuk 7 in het boek ‘Je leven in eigen hand, verder na narcistische mishandeling’ echt een aanrader. De boeken hebben mij enorm geholpen.
Herken jij je in deze worsteling? Of heb je vergelijkbare momenten meegemaakt die je onveilig doen voelen in een huidige of vorige relatie?
Psychisch geweld laat pijnlijker littekens achter dan fysieke mishandeling. Niet op je lijf, maar op je ziel, je (zelf)vertrouwen en je eigenwaarde. Littekens die ervoor kunnen zorgen dat het je niet lukt om jezelf te zijn en je leven te leiden zoals jij zou willen.