Breken met je familie: een groot taboe

Dit is een gastcolumn van Diana.

Breken met je familie is nog steeds een taboe. Wat je vaak hoort is ‘het is  toch je moeder!’ (of vader, of andere familieleden). Maar wat als je jaren aan het worstelen bent geweest met het ‘wel of geen contact’? Wat als je altijd het gevoel hebt dat je je niet verbonden voelt met je ouders, ooms, neven, nichten, tantes etc? Als je gezien werd als het “probleemkind”, terwijl je dit toen je klein was logischerwijs niet snapte en de jaren daarna aan het vechten bent geweest om ook bij de familie te mogen horen? Lees verder “Breken met je familie: een groot taboe”

Ik heb mijn eigen wil weer terug

 

Dit is een gastcolumn van Em

Ik heb in mijn therapie meerdere malen gesproken met de psycholoog over een duistere plek diep van binnen bij mij; een duistere plek waar al het narcistisch gif zich heeft verzameld van een aantal destructieve mensen op mijn levenspad. Verschillende mensen met allemaal dezelfde boodschap: “Je doet er niet zo toe, je bent niets waard, je kan niks, je bent een aansteller, je bent te overgevoelig, je maakt overal een probleem van en het ligt allemaal aan jou.”

Lees verder “Ik heb mijn eigen wil weer terug”

De stilte omarmen

Dit is een gastcolumn van Moniek

Stilte is goud waard…

Stilte is goud waard, tenzij de ander een narcist is. In dat geval kan de stilte als een bedreiging voelen. Het is iets wat ik door de loop der jaren heen volop heb mogen ervaren. In mijn jeugd was mijn vader vaak de zwijgende norse man. Hij voerde de spanning op wanneer hij snuivend door het huis heen liep naar mijn kamer toe. Dan barstte de bom en gaf hij mij in stilte een pak rammel. Mijn gesnik doorbrak de stilte. Ik durfde niet hard te huilen want dan werden de klappen harder. Mijn vader was een openlijke narcist. Ik leerde dat stilte een vijand van mij was. Het had iets beklemmends. Lees verder “De stilte omarmen”

Worstelen

Dit is een fragment uit een boek van Denise

Ik worstel. Op professioneel niveau. Niet als zo’n naakte rolmops met een touw tussen zijn bips. Nee. Ik worstel met mezelf en mijn identiteit. Soms gaat het er hard aan toe in de ring. Soms wat soft. Maar er wordt altijd geworsteld. Geworsteld met oude patronen en realiteiten en nieuwe mogelijkheden en dimensies. Star Trek is er niets bij. Star Wars overigens ook niet.

Het is als worstelaar zo verdomde lastig om een nieuwe, eigen identiteit te ontwikkelen als er eerder nooit een EIGEN identiteit heeft bestaan buiten de worstelring. Van jongs af aan stond het blijkbaar op mijn voorhoofd te lezen: “Doe me pijn! Gebruik me! Pak me! Ik ben een deurmat!” Er werd gretig door mijn omgeving gebruik van gemaakt, terwijl ik worstelde. Toen nog amateuristisch, met een kinderlijk enthousiasme. Maar keer op keer bevond ik mij in de hoek van de ring en was ik in de ban van de ring. Hoe kon ik zorgen dat ik liefde kreeg? Dat ik werd gewaardeerd buiten mijn capaciteiten als deurmat en worstelaar? Dat ik zou krijgen waar ik als opgroeiend kind behoefte aan had (liefde, bevestiging, positieve aandacht, ondersteuning, vertrouwen, stabiliteit)? Ik was bang. Continu. Ik had steun nodig. Een goede coach. Maar de coaches in mijn leven gaven me soms wat ik nodig had om me daarna weer onverwachts keihard onderuit te schoppen. Ik wist toen nog niet dat schoppen niet was toegestaan bij worstelen. Mijn identiteit vormde zich aan de hand van de stroom boodschappen die ik ontving van mensen binnen en buiten de ring. Vanuit de zaal. Vanuit huis. Vanuit school. En was gebaseerd op angst.

Lees verder “Worstelen”

Mijn narcistische collega

Dit is een gastcolumn van Karin

Psychische en emotionele mishandeling vindt ook plaats op de werkvloer. Ik kende het niet…

Bij psychische en emotionele mishandeling wordt er vaak gesproken over mishandeling binnen de relatie ouder en kind of tussen partners. Maar het komt ook veelvuldig op de werkvloer voor. Als je bedenkt hoeveel uren men per etmaal op de werkvloer is, is de kans groot dat dit zich ook daar afspeelt. Lees verder “Mijn narcistische collega”

Aangepast aanbod Bondgenoten-therapiegroep

Dit is een gastcolumn van Anne-Marie en Richèlle.

Enkele weken geleden berichtten wij, Anne-Marie Bossers en Richèlle Hodiamont (therapeuten en trainers), over een nieuw aanbod dat wij ontwikkeld hebben: de Bondgenoten therapiegroep. Dit is een therapiegroep voor mensen die uit een destructieve relatie komen (dit kan je ex-partner, maar ook een familielid of collega zijn). Wij hebben een programma ontwikkeld van zes avonden, gericht op herstel.

Op basis van enkele reacties en onze eigen bevindingen hebben we het aanbod aangepast. We zullen elk een ‘eigen’ groep gaan geven. Dat betekent dat we de prijs hebben gehalveerd. In de flyer vind je het aangepaste aanbod.

Lees verder “Aangepast aanbod Bondgenoten-therapiegroep”

Emotionele en psychische mishandeling: ongekend, onbekend en onbegrepen

Slachtoffers van emotionele en psychische mishandeling krijgen vaak allerlei (mis)diagnoses. Daar weten jullie, als lezers van deze site, helaas ook alles van. Het is dus heel belangrijk dat er onder professionals meer inzicht komt in wat deze vormen van mishandeling inhouden. Daarom zijn we blij dat vandaag ons artikel is geplaatst bij e-magazine GGZ Totaal. Dit blad richt zich op de hele GGZ en heeft dus een groot bereik. We horen bij het Verdwenen Zelf al jaren van mensen dat hun traumaklachten vaak niet herkend worden in de GGZ, en dat de ernst van de achterliggende emotionele en psychische mishandeling niet gezien wordt. Het is essentieel dat er onder professionals meer inzicht komt in deze problematiek, en met dit artikel hopen we hieraan bij te dragen.

Lees verder “Emotionele en psychische mishandeling: ongekend, onbekend en onbegrepen”

Bondgenoten therapiegroep

Dit is een bijdrage van Richèlle en Anne-Marie

Gedurende afgelopen jaren waarin wij werken met slachtoffers van emotionele en psychische mishandeling hebben wij gemerkt dat er behoefte is aan lotgenotencontact. Omdat emotioneel misbruik zo moeilijk uit te leggen is vinden veel mensen (h)erkenning bij en met andere slachtoffers. Dat alleen al, werkt helend in een herstelproces. Daarom hebben wij, Anne-Marie Bossers en Richèlle Hodiamont (therapeuten en trainers) een groepstherapie ontwikkeld, speciaal voor slachtoffers van emotionele mishandeling.

Lees verder “Bondgenoten therapiegroep”

Het zware gevecht na de narcist

Dit is een gastcolumn van Em

Het is inmiddels ruim een half jaar geleden dat ik vanuit de nachtmerrie met de narcist, in de nachtmerrie van de werkelijkheid belandde. Hoewel wij ervaringsdeskundigen heel veel herkenning vinden in elkaars verhaal, symptomen en emoties, is toch ieders proces weer anders, doordat we allemaal een ander pad te bewandelen hebben met ieder zijn eigen gevecht. Wat we allemaal met elkaar gemeen hebben, is het gevoel dat je tijdens het proces meerdere malen naar de hel gaat en terug, toch? Het is geen kwestie van even de narcist uit je leven bannen, rouwen om wat was en het leven dan weer oppakken, zoals het doorgaans bij een normale relatie wel het geval is. Nee, het is een strijd met confronterende, pijnlijke en soms slopende obstakels, die de stapjes die je met moeite vooruit zet, onherroepelijk weer ondermijnen. Een verbroken relatie met een narcist is een confrontatie met een pijnlijke puinhoop en vernieling.

Lees verder “Het zware gevecht na de narcist”

Waarom kwam ik niet verder?

Dit is een gastcolumn van Yvonne

Na jarenlange verschillende therapieën te hebben gehad voor mijn PTSS, kwam ik voor mijn gevoel niet verder, mijn klachten bleven terugkomen. En alhoewel ik al een heleboel kennis had opgedaan over hoe om te gaan met de angsten, omgaan met mijn slechte zelfbeeld en mijn schuldgevoel, het nare gevoel bleef. Hoe kan het dan, dat therapie niet lijkt aan te slaan? Waarom blijf ik op mijn hoede? Kan ik zo van slag raken als iemand boos word? Mijn hoofd wist het wel, maar mijn lijf ging niet mee. Ik dacht het allemaal afgesloten te hebben. Ook mensen in de omgeving die dan zeggen “laat het dan eens los, je moet niet zo in je verleden leven”. Alsof je daarvoor kiest!

Lees verder “Waarom kwam ik niet verder?”