Psychische en emotionele mishandeling binnen partnerrelaties komt veel voor en gelukkig zoeken veel slachtoffers van deze vorm van huiselijk geweld hulp. Maar vaak worden hun symptomen niet herkend. Goede informatie hierover is noodzakelijk en daarom schreven wij dit artikel voor GGZ Totaal.
Veel professionals beschikken nog niet over de benodigde kennis en inzichten om emotionele en psychische mishandeling te signaleren. Daarnaast herkennen veel slachtoffers de signalen zelf niet of nauwelijks, of pas als ze al ver verstrikt zijn geraakt in het web van de dader.
Het artikel staat in een speciale thema-editie over trauma. In het artikel nemen we je mee in het leven van Anna. Aan de hand van haar getuigenis, komt de therapeut steeds meer te weten, maar is dat voldoende om de destructieve dynamiek van haar relatie te achterhalen?
Mocht je het artikel onder de aandacht willen brengen van professionals, graag. En in dit stuk geven we nog meer informatie over de verschillende signalen die vaak verwijzen naar psychisch en emotioneel geweld.
Als steeds meer professionals de signalen herkennen, zullen slachtoffers eerder de afgestemde hulp krijgen die zo hard nodig is.
👍👍 Dank!
Dit artikel beschrijft zo goed en zo helder wat er in een ongelijkwaardige relatie gebeurt. Ik herkende mezelf van A tot Z.! Het is ook fijn om zo’n artikel achter de hand te hebben, veel mensen kunnen niet begrijpen wat je hebt ervaren. Dank!
Anne
Dank voor je bemoedigende woorden Anne!
Ik had 4,5 jaar een relatie met een man waarvan nu blijkt dat hij een narcist is. Ik schrijf het met een vragende ondertoon want blijkbaar ben ik als partner de laatste die het inziet. Ik heb 3 dochters, elk van een totaal andere leeftijd (13 – 19 – 24). Elk van hen zei me op een bepaald moment dat ik nog een schim ben van wie ik was. Vrienden en familie hadden er ook zo hun idee over maar ik was er doof en blind voor. Na een tijdje vertelde ik hen niets meer over mijn relatie omdat ik niet op begrip kon rekenen (zo voelde ik het althans). Ze waren vooral boos en bezorgd weet ik nu omdat ik de dingen duidelijk anders zag, of helemaal niet zag. Ik isoleerde me van vrienden, familie… om te vermijden dat ik of met mijn partner of met mijn familie woorden zou hebben. Volgens mijn partner waren zij ook allemaal fout.
Omdat ik me slechter en slechter voelde ging ik praten met een therapeut. Ik sprak de woorden depressie uit en werkte hard aan zelfherstel (yoga, meditatie, ademhalingsoefening tegen de angsten, cursus mindfullness, wandelen…) Ik was er van overtuigd dat het volledig bij mezelf lag. Dat vertelde mijn partner me ook dagelijks. Ik moest maar eens gewoon genieten en niet over alles moeilijk doen. Tot mijn therapeut me een briefje gaf met de link naar deze website. Ze zei me dat ik het maar eens moest lezen. Ik stak het briefje weg en liet het voor wat het was. Tijdens een volgende sessie vroeg ze me opnieuw of ik de site bezocht. Wat ik nu sinds vorige week dus regelmatig doe.
Wat een openbaring. Ik kan het niet anders uitleggen. Ik kan zoveel punten van gelijkenis en herkenbaarheid afvinken, niet normaal. Na elke vinkje begreep ik meer en meer wat er echt aan de hand was. Het stelde me gerust en toch wil het niet altijd doordringen. Ik heb nu een aantal weken geleden gebroken met hem. Nu krijg ik mails van hem met berichten over hoe slecht hij zich voelt, hoe verdrietig hij is, dat hij me mist en dat hij dit nog nooit voelde voor iemand. Weer voel ik op zo’n moment de twijfel “Ik laat die man in de steek”, “Ik moet harder vechten”, “wat doe IK hem aan”… Ik grijp op zo’n moment dan terug naar deze site. Ik lees dan over “Ophemelen om nadien volledig neer te halen….” en dan weet ik dat het NIET mijn fout is. Ik besef dat het herstel lang zal duren maar ik voel me voor het eerst sinds 5 jaar sterker worden….. Liefs aan iedereen in deze situatie, Mireille
Wat heftig Mireille om mee te maken en wat sterk dat je de stap hebt gewaagd. En fijn ook om te horen dat onze site dit voor je heeft betekend. Sterkte gewenst met je herstel!
Ik hoop echt dat je het volhoudt om afstand te nemen en jezelf terug te vinden. Ben na een zevenjarige relatie met een narcist tot de conclusie gekomen dat deze persoon geen liefde kent, nooit zal veranderen en mij alleen maar pijn zal bezorgen. Gelukkig met hulp van een goede therapeut na ruim 6 maanden voel ik me vrij en tevreden nu.
Het is een lange weg geweest, maar je krijgt je eigen leven terug. Sterkte aan iedereen die dit meemaakt!
Wat een goed stuk!
Dat goochelen met de werkelijkheid en daarbij opgeteld het dissocieren om het allemaal vol te houden maakt dat je voortdurend in een schemergebied zit. Leg het dan nog maar eens uit aan de ander….
Dank Willeke! Goed punt ook: de dader doet aan gaslighting, de werkelijkheid verbrokkelt en de dissociatie die dat bij je kan oproepen vertroebelt alles nog meer. Geen fraaie optelsom…. Dissociatie is ook iets dat nog te weinig herkend wordt door veel zorgverleners.
Wat een prettig en helder verwoord artikel. Hierin komt goed naar voren hoe onderhuids zich dit afspeelt.
En ook – net zoals ik dat ervaren heb-, een buitenstaander mogelijk wel noodzakelijk is om je te wijzen wat er gaande is!
Dank je wel Geke. Dat is onze hoop inderdaad, dat therapeuten bijvoorbeeld het eerder gaan zien, dat je niet als slachtoffer jaren en jaren vast blijft zitten, maar dat je er eerder achter komt.