Dit zeggen wij in ons artikel dat GGZtotaal.nl gisteren plaatste. Wij schreven dit naar aanleiding van de teleurstellende conclusies uit het rapport over de strafbaarstelling van psychisch geweld. Avans hogescholen en de Open Universiteit brachten dit rapport uit op verzoek van de Tweede Kamer en de regering. De titel van ons artikel spreekt voor zich. We vinden de vooroordelen die nog altijd over huiselijk geweld bestaan zeer zorgelijk en vragen hier opnieuw aandacht voor. Het gebrek aan kennis en inzicht belemmert de bescherming en zorg voor slachtoffers.
Muriel deelt in het stuk over haar ervaringen met haar destructieve ex-partner. Muriel: ‘Toen ik wilde scheiden, ging hij helemaal los. Hij riep dingen tegen vrienden als “Ik ga haar aanmelden bij de jeugdzorg, zodat ons kind uit huis geplaatst wordt.” Hij riep ook tegen hulpverleners dat hij onze zoon in een pleeggezin wilde hebben omdat ik zogenaamd labiel en gek was.’
We krijgen als sinds onze oprichting (2013) vele van dergelijk ernstige getuigenissen binnen. Onze oproep aan de regering luidt: Stel psychisch geweld expliciet strafbaar. Het leed voor de slachtoffers en de maatschappelijke gevolgen en kosten zijn immers immens. Je kan hier het artikel in GGZ Totaal lezen. Vind je dit ook een belangrijk issue? Deel of like dan het artikel op onze social media > Facebook of LinkedIn.
Tako Engelfriet en Iris Koops
9 reacties op “‘Mythes maken huidig beleid huiselijk geweld ineffectief en schadelijk’”
Ik vind het ook een belangrijk issue. Jarenlang heb ik in angst geleefd over wat mijn moeder mij educatief, psychisch en financieel ‘gewoon’ aan kan doen zonder dat ik me gerechtelijk kan weren. Een [volwassen] kind lijkt een bezit te zijn waarvoor je letterlijk hebt betaald en mee kunt doen wat je wilt zolang je de drie B’s buiten beschouwing laat: gebroken botten, bloed en blauwe plekken.
Ik ben jarenlang zéér bang geweest! Jaren die niet mogen worden uitgewist als ‘onbelangrijk’.
Heden moet er nog een erfenis komen van moeder. Ik leef van de bijstand, dat maakt me extra kwetsbaar. Moeder blijft mij als een wilsonbekwame beschouwen en zichzelf als ‘de goede moeder die goed voor haar dochter heeft gezorgd’. Ik voel me iets veiliger nu ik zie dat er mensen zijn van ‘verdwenen zelf’ die zich druk maken over het strafbaar stellen van psychisch geweld.
Er is door de rechter, omdat dat hij niets doorzag, meer verwijdering veroorzaakt, wat moeder boos heeft gemaakt. Voor mij is die verwijdering al een jarenlang feit. Voor moeder kennelijk niet. Dit betekent dat moeder haar zin niet heeft gekregen want de rechter had volgens haar moeten oordelen dat ik niet helemaal spoor en moeder de beste bedoelingen heeft. Dat is niet gebeurd.
De verbolgen klachtenbrief [over de verdere verwijdering van haar dochter] die na de rechtszaak kwam van moeder, is voor mij niet meer dan dat zij haar kaarten op tafel legt. Wellicht niet haar bedoeling. Zij speelt het op de emotie: de goede en verdrietige moeder die haar kind mist. Ze verwacht dat de rechter, zoals iedereen, hierin met háár mee zal gaan: die ‘opstandige dochter’ moet zich verzoenen met haar moeder…
Laten we daar eens op in gaan, denk ik dan. Ik, een volwassen dochter wil niet omgaan met haar moeder. Dat is mijn recht! Waarom wil ik niet met haar omgaan, waarom heb ik mijn adres niet doorgegeven? Met die vragen komen we bij de emotionele feiten! Daar waar het psychische geweld ter sprake komt.
Dat moeder mij met de dood heeft bedreigd [en meer] en ik dat voorlas uit een zelfgeschreven verslag in de rechtbank, wordt door moeder als ‘onbetamelijke uitlatingen’ beschouwd! Dat ik voorlas dat ze genoot van het contact met mij toen ik leed, wordt door moeder als ‘onbetamelijke uitlating’ gezien.
Vraag eens aan mij waarom ik die e-mail met doodsbedreiging heb weggegooid en je krijgt een heel gewone menselijke verklaring dat als bewijs kan tellen. Jarenlang ben ik ‘slapende’ geweest betreft wat mij aangedaan is door deze moeder. ‘Het is je moeder….’. Het zal je moeder maar zijn. Des te erger.
Succes Iris Koops en Tako Engelfriet!
Dit lijkt bijna wel mijn verhaal.
Mijn moeder EN mijn oudere zus hebben mij totaal kapot gemaakt. Ook ik zit hierdoor in de bijstand en ben nooit serieus genomen door de GGZ.
En omdat mijn zus na onze moeders dood nog even een tandje harder heeft ingezet met ervandoor te gaan met het grootste deel van de erfenis maar ook de bankzaken expres heel lang heeft uitgesteld, mag ik mijn geld uit de erfenis afgeven aan de uitkerende instantie. Dus geen spullen en geen geld.
Mijn moeder heeft mij ook bedreigt met de de dood, ik was toen een jonge tiener .
Mijn zus heeft mij, samen met mijn moeder zwaar lichamelijk mishandeld (moeder 74 en zus 49 jaar oud- wie heeft zoiets ooit gehoord!!??!!- ik was toen 47) in 2016. Ik wilde net aangifte gaan doen tot mijn moeder me kwaad opbelde en zei dat mijn zus uitgezaaide borstkanker had.
Ik nog steeds “onderdanig” en loyaal naar mijn familie en durfde daardoor geen aangifte te doen….ook omdat ik wist daardoor uit de familie verstoten te worden. Heet dit geen TRAUMA BONDING!!??!!
Ik zit al jaren mentaal vast en hulp via de GGZ krijg je niet, je wordt absoluut niet serieus genomen. En je wordt door de uitkerende instantie hetzelfde behandelt als een paria…..hoe kan je nog mensen vertrouwen en hoe ver kan je wegzakken in deze maatschappij.
Suzan je bent niet alleen X
Als je hulp zoekt, kun je hier de specialisten vinden die je nodig hebt.
Het is alleen jammer dat het je zelf geld kost. Dat zou ook in de wetgeving verankerd moeten zijn. Dat je recht hebt op financiële steun om je uit de ellende te vechten.
Heel veel sterkte en weet dat je hier je boodschap – bericht kan delen. Ervaringsdeskundigen kunnen dan reageren.
Take care,
SummerMoon
Hallo D.
Helaas ben ik inderdaad niet alleen. Jouw verhaal lijkt inderdaad veel op mijn verhaal. Verstandige familieleden van mensen in de bijstand beschermen hun nazaten.
Ook betreft de GGZ ben ik niet serieus genomen. Voor mij staat er een punt achter.
Hoe het is om in dat boevenkamertje te zitten van asociale zaken dat weet ik ook. Ik ben 65 nu, bijna met pensioen. Ze weten het betreft mij niet meer en laten me met rust.
Ik zit er levenslang in omdat mijn moeder mij naar een school deed die zij haatte. De huishoudschool. Beneden mijn niveau en talenten die ik heb. Ze vertelde mij dat ik dom was. Ik geloofde dat als kind. In de jaren ’70 en ’80 vorige eeuw was een uitkering hip. Mij betreft ben ik door de jaren heen gewoon vervreemd van de arbeidsmarkt.
Geen aangifte doen omdat jouw zus uitzaaiende borstkanker heeft… ik snap het… maar zo blijf je wel gevangen. Het is té ernstig wat ze je hebben aangedaan. Ik zou waarschijnlijk ook twijfelen over aangifte. Je ligt er dan helemaal buiten… Ik lig er al jaren buiten bij mijn familie en dat is dan volgens hen, mijn schuld. Een psychische gevangenis is het. In deze omstandigheden heb je iemand nodig die naast je staat, dat wordt wel aangeboden via ‘verdwenen zelf’. Overmorgen bezoek ik voor het eerst een coach vanuit hier gevonden. Het moet nog klikken.
Ik wens je sterkte en wijsheid om de juiste beslissing te nemen.
Mijn ex man uitte ook dergelijke uitspraken en wilde mij als “labiele” moeder zelfs uit ouderlijke macht hebben ik maakt de kinderen ziek en ze moesten zo snel mogelijk bij mij weg. Het lukte om een kind dusdanig te beinvloeden dat deze voor hem koos, daar ook ging wonen en geen contact met mij mag hebben. Het andere was minder makkelijk te manipuleren dus die zou zogenaamd psychisch niet in orde zijn e extern in therapie… en hij werd geloofd en ging vervolgens lekker achterover leunen en nieuwe slachtoffers zoeken.
Helemaal top dit lange artikel!
Hopelijk gaat er bij de GGZ op dit gebied het nodige veranderen qua vakkennis en kunde.
Zodat ze de slachtoffers kunnen herkennen en de narcist alleen komt te staan.
En hopelijk gaat er qua wetgeving het nodige veranderen zodat slachtoffers en hulpverleners zich gesteund weten en een vuist kunnen maken.
Beste SummerMoon,
Dank voor je mooie woorden!
Hartelijke groet,
Tako
Ik heb het effectief meegemaakt dat mijn ex probeerde ons kind in een instelling te laten plaatsen uit wraak. Ik ben ondergedoken met mijn kind en heb alles achtergelaten. Hij is zodanig manipulatief dat hij geloofd werd. Dat dit niet bekend is in Nederland bij hulpverlening of rechtbanken is een echte schande. Slachtoffers staan alleen…
Ellen, wat vreselijk. Je staat helemaal alleen bij narcistisch misbruik. zie ik (wraak, machtsmisbruik, concurrentie en manipulatie). Als de wet van wettelijke omgangsregeling grootouders doorkomt (sinds 5 juli 2022 is het nog een wetsvoorstel) en in het wetboek staat, wil ik naar de rechter toestappen om te vechten tegen grootouderverstoting. Mijn schoondochter is een verborgen narciste, en heeft mijn zoon als codependent of echo-ist, stevig in de tang. Er is geen sprake van een groot conflict, daar heb ik bewijs van. De “nieuwe wet” heeft nog geen jurisprudentie. Maar ik ga het proberen met mijn advocaat. De term narcisme zal ik vermijden. Want een rechter is geen psycholoog, en zal dit opzij schuiven. Toch lijkt de rechtspraak onmisbaar te zijn als gevecht tegen narcisme.