Psychisch geweld strafbaar stellen is wél haalbaar; en hoognodig

Nadat een artikel op GGZtotaal gisteren, is vandaag ons opinieartikel van de hand van Tako in Dagblad Trouw verschenen. Hierin doen we een duidelijk pleidooi voor strafbaarstelling van psychisch geweld in Nederland. Lees het artikel hier.  Slachtoffers verdienen namelijk meer dan een vage toezegging of de gemakzucht die spreekt uit iets juridisch ‘complex’ noemen.

Twee weken geleden deelden wij een post over de publicatie van het langverwachte rapport ‘Naar een aparte strafbaarstelling van psychisch geweld?’ dat Avans Hogescholen en Open Universiteit op verzoek van de Tweede Kamer heeft uitgevoerd. Uit het rapport komt duidelijk naar voren dat psychisch geweld zeer ernstige gevolgen heeft. Deze conclusie onderstrepen wij vanzelfsprekend. Wij helpen jaarlijks duizenden slachtoffers die zwaar beschadigd zijn door emotionele of psychische mishandeling in hun jeugd of in relaties via de boeken van Iris en de workshops die gespecialiseerde psychologen, therapeuten en coaches die bij ons zijn aangesloten geven.

Wij zijn teleurgesteld in het feit dat professionals in hetzelfde rapport concluderen dat strafbaarstelling juridisch complex zou zijn en dat de onderzoekers in de aanbevelingen vooral aandringen op nader onderzoek doen. Hier zijn wij het echt mee oneens.

De analyse in het rapport van het ernstige trauma dat jaarlijks bij bijna 700.000 slachtoffers wordt veroorzaakt zou voldoende aanleiding moeten zijn om een duidelijke norm te stellen. Daarnaast hebben andere Westerse landen psychische en emotionele mishandeling wel strafbaar gesteld. Kortom, het is tijd voor actie. De Nederlandse regering mag niet achterblijven!

31 gedachten aan “Psychisch geweld strafbaar stellen is wél haalbaar; en hoognodig”

    1. Juist daar sluit ik me helemaal bij aan. En niet te vergeten de schade wat ze achter laten. Instanties mogen niet meer de ogen en oren sluiten hiervoor.

  1. De straffeloosheid van psychische mishandeling maakt wegkijken en minimalisatie van psychisch geweld mogelijk. Als slachtoffer voelt dit als een tweede mishandeling. Bewijzen van psychisch geweld is inderdaad moeilijk maar het slachtoffer tot het probleem maken is onaanvaardbaar.
    Dank voor jullie strijd om de dader verantwoordelijk te stellen. Anders houdt het nooit op.

    1. Beste Ethel,
      Je raakt precies de kern waarom onze boodschap zo nodig is. We hebben inmiddels zo veel ernstige getuigenissen binnen van slachtoffers en ervaringsdeskundigen, dat het ook tijd is dat de politiek in actie komt.
      Hartelijke groet,
      Tako

  2. Mijn hele familie is tegen mij opgezet. Met dit trauma leef ik iedere dag. Inderdaad mensen moeten dringend beschermd worden. Dat andere mensen dit verdriet bespaard blijft.

    1. Beste Gina,
      Wat ernstig dat je dit moet meemaken Gina, ik wens je vooral veel sterkte met herstellen. We hopen vooral met dit artikel en wat we doen slachtoffers te ondersteunen en de overheid een beetje wakker te maken dat de problemen echt heel groot zijn.
      Hartelijke groet,
      Tako

    2. Ook ik herken dit, schoonfamilie kwijt en goede vrienden en niet te vergeten mijn kinderen en kleinkinderen.
      Een groot verdriet, vooral omdat we ons niet verweren kunnen, we staan machteloos tegenover alle leugens.
      Mensen kijken weg als je het woorden geeft, hij wordt in bescherming genomen en ik sta weer als leugenaar.
      De hoogste tijd dat de politiek dit doorkrijgt.
      Veel sterkte!
      Liefs!
      Merel (72)

  3. Pff ‘complex’, zo kort door de bocht! Dat moet eenvoudiger! Ik weet als geen ander wat de gevolgen kunnen zijn!! Dit moet ook maar gevolgen hebben voor de dader(s) anders komen ze er net als mijn ouders altijd weer mee weg! En ik, net als vele andere slachtoffers zitten met de gevolgen.
    Goed bezig!!

    1. Beste Monique,
      Dank! Het moet inderdaad eenvoudiger, goed gezegd. En dat kan ook, er zijn al zoveel landen die wel iets doen.
      Hartelijke groet,
      Tako

  4. Het verbaasd mij opnieuw hoe er in ons land zo naïef wordt gedacht over dit onderwerp. Onze volksvertegenwoordigers laten zich weer leiden door ‘deskundigen’ die onderzoek hebben gedaan naar de mogelijkheid om deze vorm van geweld strafbaar te maken. Onze volksvertegenwoordigers zouden beter moeten weten gelet op de heftige en intimiderende discussies en debatten die er werden gevoerd tijdens de Corona crisis. Diverse kamerleden die geïsoleerd werden omdat ze er een andere mening op na hielden, uitspraken van kamerleden om beroepsgroepen hun licenties af te nemen enz. In mijn opinie steekt het fenomeen Narcisme in onze samenleving steeds vaker de kop op. Alle reden dus om maatregelen te treffen om de schade aan slachtoffers van psychisch geweld te beperken of beter nog een halt toe te roepen. Ja, als je een blauw oog hebt opgelopen door fysiek geweld dan staat iedereen op z’n achterste benen, maar als je een sluipende ziekte onder je leden hebt dan moet je alles in het werk stellen om je geloofwaardig te maken van wat je echt mankeert. Dit illustreert in feite de onmacht waar wij als slachtoffers van psychisch geweld mee te maken hebben. Achter de voordeur gebeurt er van alles waar omstanders of familie geen weet van hebben. Het onderwerp psychische mishandeling bespreekbaar maken is al een strijd op zich. De frustratie van slachtoffers om hun werkelijke verhaal kwijt te kunnen is dramatisch. Oorzaak en gevolg blijft ook een onderbelicht fenomeen. Hoeveel slachtoffers lopen er niet rond met depressieve- en fysieke klachten na jaren van psychische mishandeling. Ik spreek uit ervaring en binnen mijn eigen kennissenkring ken ik inmiddels heel wat mensen die nog steeds worstelen met hun verleden. Natuurlijk is het een complexe materie en komen er duidelijke richtlijnen aan te pas om dit onderwerp op een juridische wijze goed in te bedden in ons rechtssysteem. Maar een enkelvoudig onderzoek door een Hogeschool is voor mij een onvoldoende basis om als serieus en wetenschappelijk te worden beoordeeld. Als een CBS al aangeeft hoeveel mensen er per jaar slachtoffer zijn van psychisch geweld dan zouden onze volksvertegenwoordigers toch wakker moeten worden. Het wordt hoog tijd om echt wetenschappelijk naar dit fenomeen te kijken en serieus te overwegen om (specifieke)strafbaarstelling in de wet op te nemen.

    1. Beste Martin,
      Dank voor je reactie en je slaat de spijker op zijn kop. Het is al een hele strijd om je verhaal te mogen en kunnen vertellen, en dat is niet alleen in je eigen omgeving maar ook breder in de samenleving een groot probleem.
      Hartelijke groet,
      Tako

  5. Dank voor al jullie werk Tako en Iris, alle andere medewerkers en mede overlevers. Als overlever van een disfunctionele family 100% afgekeurd werk ik dagelijks aan mijn herstel en heb ik dagelijks mijn pijn te reguleren en mijn gedachten. Deze berichten waar in jullie je zo helder en duidelijk uitspreken helpen mij om helderheid te houden steeds weer en niet terug te vallen in het beeld van de projecties van mijn familie en alle vliegende aapjes 🐒 🐒 🐒 🐒

    1. Beste Angelique,
      Wat fijn om te horen dat artikelen als deze je ook ondersteunen in je herstel. Veel sterkte gewenst!
      Hartelijke groet,
      Tako

  6. Tako,
    Je artikel is volkomen juist.

    Maar ook een organisatie kan als narcist worden gezien, die een front vormen tegen de gedupeerde. Dat overkomt mij nu. Mijn gehandicapte dochter (die niet spreekt) is zwaar invalide geworden vorig jaar februari.
    Verkeerde diagnoses, geen behandelplan gedurende minstens 4 maanden. Specialisten die niet voor consult kwamen. Tien bleek ze al zodanig vergroeid aan voeten, romp, nek, rug, nu armen dn benen dn handen. Wanhopig werd ik en vooral de ontkenning van hun schuld, !!! Nu ben ik de grensoverschrijdende persoon. Instelling en artsen vormen een front.
    Geen advocaat die de zaak wil aannemen, word maar goeie vriendjes met de begeleider.
    Ik word nu neergezet als moeder did haar kind wil gaan vermoorden, daarna mezelf, dat ik de behandelingen belemmer, en daarom willen ze me mijn mentorschap ontnemen.

    PAS nadat ik alle medische dossiers had opgevraagd kreeg ik van de organisatie een brief met die beschuldigingen. Daar waar zij hebben gefaald in diagnoses, inzet juiste artsen, etc.

    Ik ben de mond van mijn inmiddels zwaar invalide kind na 17 maanden. Ik heb een advocaat nodig die ik voor deze subtiele omdraaiingen van de feiten nodig heb. Maar aan een gehandicapte valt niets te verdienen en zo n kwestie duurt minstens 20 jaar (ik ben nu 72).

    Aan een narcist met schulden is ook niets te verdienen , evenzo aan het slachtoffer.

    Ach ik zou willen dat er hulp kwam.

    Excuses dat ik gelijk mijn verhaal doe.
    Maar ik zie de organisatie als narcist die mij als moeder kwelt.

    Mirjam

    1. Hoi Mirjam,
      Wat heftig om mee te moeten maken, heel verdrietig. Mijn hart gaat uit naar je dochter.
      Veel sterkte en ik hoop dat je hulp vindt. Via ons secretariaat zou je kunnen vragen naar een mogelijke advocaat.
      hartelijke groet,
      Iris

      1. Mirjam,

        Ook ik heb een advocate gevonden, die bekend is met Narcisme. Ik kreeg haar naam via de therapeute die ik via het netwerk van Het Verdwenen Zelf vond.

        Het is een enorm warm en veilig gevoel voor me geweest om te weten dat ik de expertise en het netwerk van Het Verdwenen Zelf achter me wist tijdens de moeilijkste periode in mijn leven.

        Enne, het is niet erg dat je hier je verhaal doet. Het is toch fijn dat je je hier veilig genoeg voelt om dat te kunnen doen? Dat is precies waarvoor Het Verdwenen Zelf is. Dat lotgenoten hun ervaringen met elkaar kunnen delen en elkaar kunnen inspireren.

        Take care,
        SummerMoon

    2. Collectief narcisme (of groep narcisme) wordt dat genoemd. Het is interessant want het is wat maatschappelijk ook gaande is. Maar kan ook in andere soort groepen voorkomen. Het hoeft maar met één te beginnen die hogerop komt, iemand met NPS die de groep kan beinvloeden.

  7. Wederom heel fijn om te zien dat jullie er dagelijks heel erg druk mee zijn en heel veel tijd en vakkennis in steken.

    Jullie zijn er die manier niet alleen voor ons maar ook zetten jullie een duidelijk signaal neer die wellicht richtimg geeft voor mensen die nog op zoek zijn naar antwoorden.

    Ooit was ik ook zo iemand en dankzij de (vak-)kennis, kunde en (h)erkenning die ik hier vond, kreeg ik hele concrete informatie waar ik in de praktijk iets mee kon. En nu mag ik míjn leven leiden en is het emtionele en psychische geweld gestopt.

    Dank jullie wel, kanjers
    SummerMoon

    1. Beste SummerMoon,
      Heel fijn om te horen! Dat je iets aan ons werk hebt gehad maar vooral ook dat je je leven nu mag leiden.
      Hartelijke groet,
      Tako

  8. Wat goed, wat goed!
    Gister had ik mijn advocaat aan de telefoon voor het laatste gesprek na zijn vakantie. Ik heb hem gewezen op deze website en dat jullie je inzetten voor het strafbaar stellen van psychisch geweld. Heus, hij is geen slechte advocaat geweest en ik ben toch blij met het eindresultaat, maar niet met wat hij zei: “Dat wordt veel te ingewikkeld, dat moet u niet doen.”
    Ik was sprakeloos omdat hij, voordat hij een kijkje heeft genomen op deze site, zijn antwoord al klaar had. Hij reageerde dus precies zoals hierboven staat.
    Ik vertelde dat ik blij ben dat mijn zus voor me is opgekomen en hoop dat dit iets goeds teweeg brengt. Hij zei met de beste bedoelingen: “Waarom bel u uw zus niet op!”
    “Dat durf ik niet.”
    Ook mijn hele familie is tegen mij opgezet. [Ik zie hier meer mensen die dit is gebeurd. Ik dacht dat ik alleen was…]
    Ook al vinden familieleden dat ze mij niet buiten een vergadering over de erfenis hadden moeten sluiten, daarmee is de vrede niet gelegd! De ruzies beginnen in no time opnieuw omdat ik weet dat ze zich privé weer gaan verdedigen met: jou kunnen we daar ook niet bijhebben. Voor een verstandig contact met elkaar is zeker psychische rechtspraak nodig. Mijn advocaat, heus geen slechte, wilde het wel draaien naar vrede tussen de familieleden, zonder de psychische kant te erkennen. Mooi makkelijk hoor, dacht ik depressief. Zo kun je heel gemakkelijk schuldgevoelens kweken. Wellicht moet ik wel een advocaat [die zijn wat verder weg] die me door ‘verdwenen zelf’ zijn toegestuurd, dacht ik gisteren. Als moeder overlijd heb ik er weer een nodig.
    Vanaf gistermiddag ben ik dus wéér in mineur. Alle eenzaamheid kwam weer op me af. Boosheid ook.
    Dan open ik mijn laptop vanmiddag en daar staat wéér MIJN VERHAAL. Ook de reacties van anderen zijn MIJN REACTIES. Ik sluit me volledig aan!

    Dat moeder mij met de dood heeft bedreigd, dat ze geniet van mijn leed, mij educatief ontspoorde als puber en ik dit [en meer] hardop heb voorgelezen in de rechtbank, noemt moeder ‘onbetamelijk’. M.a.w. zoiets hoor je niet over je moeder te zeggen… Je moeder mag je dus met de dood bedreigen in dit land? Ik lijd al jaren onder dit onrecht. Ik weet dat ik geen waardeloos mens ben, maar op deze manier krijg ik toch die boodschap. De angst voor de volgende erfenis blijft. Een advocaat die bekent is met narcisme lijkt me wel nodig voor mij.

    1. Susan,

      Ook ik heb tijdens mijn scheiding een advocate in de arm genomen met kennis van narcisme. De therapeute, die ik ook via het netwerk van Het Verdwenen Zelf heb, verwees mij naar deze advocate.

      Mijn ex en de mediator verklaarden me allebei zo ongeveer voor gek dat ik dat deed. Wat die mediator zorgde er toch voor dat alles volgens de regels verliep. Maar ik vond het zo fijn om een advocate achter me te weten, die ik kon benaderen en dingen voor kon leggen als ik dat nodig had. En dat is me t0en een paar keer echt heel erg goed van pas gekomen. Op die manier kon ik mijn ex in toom houden en haar begrip en kennis van narcisme zorgden er ook voor dat ze mijn triggers en dat ik alles vergat en niks op een rijtje kon krijgen, begreep.

      Heel erg veel sterkte in je strijd en wij zijn in gedachten bij je.

      Take care,
      SummerMoon

  9. Dank jullie wel, als altijd, voor jullie tomeloze inzet om het onderwerp en gevolgen van narcistische mishandeling onder de aandacht te brengen en nu ook een mogelijk vervolg of gevolg voor de daders mogelijk te maken.

  10. Beste Tako,

    Ik heb op 7 december 2021 een petitie digitaal aangeboden aan de Commissie voor Justitie & Veiligheid, met als doel narcistisch misbruik strafbaar gesteld krijgen.

    Deze petitie is ook ondertekend door hulpverleners, zelfs door een medewerker van een TBS kliniek, die niet in staat bleek zijn eigen vrouw, een verborgen narciste, te doorzien.

    Let wel, het gaat om de categorie cluster b (borderline, narcisme, psychopathie en sociopathie) dus mensen met een persoonlijkheidsstoornis, die immens veel schade aanrichten, zonder 1x verantwoordelijkheid te (hoeven) dragen voor hun daden.

    Mensen die vooral in liefdesrelaties uiteindelijk hun slachtoffer achterlaten in een ‘ruine’ die ze zelf hebben veroorzaakt en die zo doorgaan naar de volgende.
    En dat moet stoppen!

    Het grootste probleem is bewijslast.
    Hoe bewijs je dat iemand valt onder cluster b, zeker als diegene niet meewerkt aan onderzoek, waardoor er geen diagnose kan worden gesteld, en hoe bewijs je psychisch geweld?

    Dat is door te kijken naar het patroon ipv naar een specifiek strafbaar feit.
    En dat patroon is wel degelijk aantoonbaar.

    Als dat patroon juridisch mag dienen als bewijs, dan komen we ergens.

    Hoe kan het dat instanties vaak niet in staat zijn cluster b mensen (op tijd) te doorzien, met alle gevolgen van dien?
    En veel belangrijker, wat is ervoor nodig dat instanties in de toekomst wel in staat zijn cluster b mensen op tijd te doorzien?

    Afgelopen week heb ik Hanneke van der Werff, 2e Kamerlid van D’66 gemaild en uit haar reactie kwam naar voren dat uit onderzoek is gebleken dat er geen aparte strafbaarstelling nodig is vwb psychisch misbruik, maar dat zou kunnen worden volstaan met een bestuurlijk huisverbod om psychisch geweld tegen te gaan

    Volstrekt onbegrijpelijk.

    In het najaar komt er een kabinetsreactie op.

    Laten we hopen dat er toch een aparte strafbaarstelling komt voor psychisch geweld, want elk slachtoffer is er 1 teveel.

    1. Beste Erik,
      Wat goed dat je je hiervoor inzet. Elk slachtoffer / ervaringsdeskundige die beleidsbepalers bereikt is weer een stapje in de goede richting. Of het nu met een petitie of via de mail is bijvoorbeeld. Helaas geeft het rapport inderdaad veel ruimte aan de politiek om weinig tot niets te doen, teleurstellend dat D’66 dit heeft bevestigd. Daarom is het ook zo belangrijk dat wij en iedereen die zich betrokken voelt zich hierover uitspreekt. Het is een zaak van de lange adem, ook in Engeland (en veel andere landen) duurde het jaren voordat de politiek in actie kwam. Dank voor je reactie,
      Hartelijke groet,
      Tako

  11. Hallejujah en proficiat!
    Jullie hebben eindelijk het welverdiende podium in een groot landelijk dagblad gekregen.

  12. “Dus stel het expliciet strafbaar, betoogt Tako Engelfriet, voorzitter van de stichting Het Verdwenen Zelf”

    Wat fantastisch om Het Verdwenen Zelf en Tako Engelfriet te zien staan in Trouw.
    Daar word ik blij van. Het geeft hoop en steun. Ik hoop t nog mee te mogen maken!
    Bedankt Tako!

  13. It’s the perfect crime. Daders presenteren zich naar de buitenwereld als slachtoffers en de slachtoffers denken door de mishandeling dat zij dader zijn. En de wereld kijkt toe en merkt niets…….

  14. Hartstikke goed en zeker erg nodig! Want inderdaad, komen er nog teveel mee weg en psychische mishandeling wordt niet opgepakt waardoor de dader er dus mee wegkomt en jij wel bestraft wordt ondanks heel verhaal gaslighting/ triangulatie etc

    1. Maar soms ‘verdwenen zelf’ krijg ik het gevoel dat NL het niet wil horen/ter kennis wil nemen. Ik heb helemaal uitgelegd dat emotionele/psychische/narcistische mishandeling ziektes kan veroorzaken op langdurige termijn. Deze mensen stappen eroverheen alsof ze bang zijn datgene aan te pakken wat onbekend is. Het zijn vaak de hoogopgeleide mensen die niet van hun visie durven af te wijken/controle willen behouden met waar ze mee bezig zijn terwijl het wel eens een heel interessante insteek kan zijn voor meerdere problemen. Onbekend maakt onbemind, d.w.z. hierin, “wat men niet kent of ziet kan moeilijk voor hen sympathie voor gemaakt worden” Vooral de mensen die het verhaal maar gewoon overstappen, proberen het ook niet vind ik. Bij hoogopgeleide is vaak een gebrek aan EQ, kunnen soms moeilijk af van autoriteitspositie omdat ze dat soms gewoon gewend zijn om ‘leider’ te zijn.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *