Weblog

De grijze mist

Dit is een gastcolumn van Reigerschap

Komende tekst is een fragment uit mijn dagboek, uit de tijd dat ik nog in de relatie met mijn ex zat. Ik kwam het laatst tegen en vond het belangrijk om het te delen.

Waarom word ik toch telkens weer depressief van jou in mijn al te nabije omgeving? Is het omdat ik dingen hoor die er volgens jou niet zijn? Dingen die ik telkens weer hoor? Tussen de regels, nooit direct. Dat ik tekort schiet, domme dingen doe, te weinig rekening houd met andere mensen, traag ben, te weinig dankbaarheid toon, dingen te zwaar opneem, er in blijf hangen. Mijn pogingen het over iets anders te hebben, leid je feilloos terug naar het onderwerp, om mij vervolgens te verwijten dat ik er weer over begonnen ben. Je maakt mijn zinnen af, ik hoef mijn verhaal ook niet te doen, want jij weet allang wat ik wil zeggen, en dus bijt ik maar weer op mijn tong. En hoor iets anders dan ik had willen zeggen. Mijn verweer daartegen is agressie naar jou, zeg je. Jij mag ook nooit iets zeggen, dan word ik meteen weer verwijtend. Ik maak het meteen weer persoonlijk. Waarom doe ik nou weer zo lelijk? En dus laat ik het maar. Ik buig, voor de zoveelste keer. Als ik me uitspreek, kwets ik jou. En dat wil ik niet.

Lees verder “De grijze mist”

De ander moet uitgewist worden

Dit is een gastcolumn van Isthe

Graag wil ik wat gedachten met jullie delen n.a.v. het interview met Appelo (zie de link in de vorige blog). Wat een tenenkrommend verhaal. Hier zie je de intimiderende houding van een narcist via een charmerend interview. Ik heb wat uitspraken op een rij gezet met de tijd er plus minus bij, voor de volledige context is de podcast te horen. En ik heb een paar overdenkingen over deze grootspraak. Als je zelf nog erg in de afhankelijkheid van een narcist zit, kan het confronterend zijn dit te lezen. Dus wees voorzichtig met jezelf.

Hij maakt inderdaad nogal onderscheid tussen narcisten en psychopaten. Dat onderscheid is er ook wel, maar ze zijn allebei schadelijk voor de omgeving. Nu lijkt het alsof het wel meevalt met de schade die narcisten aanbrengen bij andere mensen. Dat is dus niet zo, narcisten zijn -inherent aan hun stoornis- beschadigend. De een misschien meer dan de ander, maar beschadigend blijft het.

Appelo is er van overtuigd dat narcisten een normale empathie hebben of zelfs meer dan normaal. Hm. Wat hij waarschijnlijk bedoelt, is dat narcisten cognitieve empathie hebben. Zoals Iris het in haar boek ook beschrijft, is de cognitieve empathie bij narcisten bedoeld als een strategische methode om hun omgeving te manipuleren en te controleren. Affectief inlevingsvermogen in de ander gaat daar niet mee samen. Bij een gezond persoon is er sprake van een evenwicht in beide vormen van empathie met het doel verbinding te maken met die ander.

Lees verder “De ander moet uitgewist worden”

Podium voor een groot misverstand


Een tijdje terug verscheen er in het blad Magazine een interview met Martin Appelo, dat nogal wat stof deed opwaaien onder slachtoffers van narcistische mishandeling. Een uitspraak over narcisten uit dit interview: ‘Ze hebben een normale of sterke empathie, alleen overschreeuwen ze die. Ze durven hem niet te laten zien uit diepe angst voor afwijzing.’

De podcast van Martin Appelo leverde de nodige heftige reacties op, waarvan we er graag een aantal met jullie delen:

“Ik vond het choquerend dat Appelo weer zo’n groot podium kreeg. De interviewers hadden zich absoluut beter voor moeten bereiden. Als ze meer inzicht hadden gehad in narcistische mishandeling, hadden ze door kunnen vragen en geen genoegen genomen met de misleidende informatie. Dan zouden ze aan de luisteraars werkelijk inzicht hebben gegeven in deze stoornis.”

Lees verder “Podium voor een groot misverstand”

“Zombies” in my head

Dit is een gastcolumn van Maria

Nog altijd die warboel van gevoelens en gedachten in mijn hoofd, veroorzaakt door hem. Daarnaast de constante druk om te presteren, om alles perfect te doen, zoals hij van mij eiste. Radertjes in mijn hoofd die als een idioot aan het draaien zijn. Doe ik wel wat er van mij verwacht wordt? Doodsbang voor wat gaat komen als ik niet aan zijn eisen voldoe.

Dat is zo raar, want ik ben al 5 jaar bij hem weg na een relatie van bijna 25 jaar. Af en toe heb ik het gevoel alsof hij nog steeds om een hoekje naar mij staat te gluren. Ik voel dan zijn gehijg in mijn nek. Wat geeft hem die macht dat hij nog steeds in mijn systeem zit en druk op mij uitoefent? Mijn leven zwaar beheerst. Waarschijnlijk heb ik levenslang gekregen. Ik ben dan wel ontsnapt uit zijn gevangenis die “relatie” genoemd werd, maar ik heb er wel een soort van enkelbandstraf aan overgehouden. Ik begrijp het niet. Ik ben toch niet de slechterik die gestraft moet worden? Ik was het mooie, naïeve meisje dat meeging met de grote, boze wolf. Of was het die knappe, charmante man waar ik mee meeging? Zie je, toen was ik ook al de weg kwijt, omdat hij mij toen ook al op het verkeerde been zette.

Lees verder ““Zombies” in my head”

Er is een deur opengezet

Dit is een gastcolumn van Gerard.

Je hebt heel veel gelezen, het moest wel, want je voelde al heel lang dat jouw leven pijn doet, elke dag, elke nacht. Je wist alleen niet hoe het anders moest, je probeerde het wel, maar het lukte steeds niet. Je wist niet hoe, waar of wie. Wie kon jou helpen, niemand lijkt het te snappen, je snapte het zelf ook niet maar je voelde het wel, voortdurend voelde je de koude dreigende duisternis. En je ging toch verder, is het leven meedogenloos?

Tot er ergens en beetje licht komt, toevallig omdat iemand je verwijst naar iemand die het allemaal heeft meegemaakt en ontdekte wat het was, hoe het heette: narcistische mishandeling. Iris haar boeken zijn het kantelpunt. Er is licht: het raakt me middenin mijn ziel, die ziel hunkert er al mijn leven lang naar.

Lees verder “Er is een deur opengezet”

Narcisme en humor

Dit is een gastcolumn van Agnetha

Nee, narcisme is geen onderwerp waarbij humor de boventoon voert. Ook bij mijzelf niet, een van de tekenen waaraan ik kon zien dat ik nog niet helemaal terug was bij mijn oude zelf. Humor heeft altijd een wezenlijk onderdeel van mijn leven uitgemaakt. Humor relativeert, humor lucht op, is de kortste afstand tussen mensen. Maar ja, het is nu eenmaal geen onderwerp waar hartelijk om te lachen valt, al zou het vaak infantiele en absurde gedrag van de narcist daar soms eigenlijk wel aanleiding toe moeten geven. Als het niet zo triest was, en de gevolgen zo hartverscheurend.

De ernst van de pathologie van narcisme, het gebrek aan kennis hierover bij velen in de buitenwereld, en de impact op degenen die eronder geleden hebben vragen om een serieuze benadering. En dat gebeurt dan ook, valt op te maken uit de literatuur hierover, bijvoorbeeld de allesomvattende boeken van Iris en de artikelen en reacties van lotgenoten. We willen weten, begrijpen, verklaard zien om verder te kunnen, om te kunnen helen en ons leven weer tot ons eigen leven te maken. Onszelf te bevrijden uit de (mentale) gevangenis die onze relatie met de narcist ooit was (of is). Dus wat valt er te lachen, als je bezig bent je los te maken uit het verstikkende web van een ongezonde relatie?

Lees verder “Narcisme en humor”

Nieuwe training voor Jeugd- en Gezinsprofessionals!

Een paar jaar geleden werd de workshop professionals geïntroduceerd, die regelmatig gegeven wordt. Er ontstond al een tijdje de wens om speciaal voor Jeugd- en Gezinsprofessionals een aparte training aan te bieden. Nu is het dan zover: de eerste training wordt op donderdag 13 september gegeven. De trainers – ervaren binnen de jeugd en gezinshulpverlening- hebben een mooie training ontwikkeld en de training is geaccrediteerd door het SKJ.

Deskundigheidsbevordering: Als jeugdprofessional in contact met narcisme en psychopathie

Psychische en persoonlijkheidsproblematiek bij één of beide ouders is een hoofdoorzaak van complexe scheidingen, zo blijkt uit onderzoek. Deze verdiepende training over narcisme en psychopathie geeft de jeugdprofessional handvatten om beter inzicht te krijgen in en om te gaan met de complexe scheiding waarin deze persoonlijkheidsproblematiek een rol speelt. Hierdoor krijg je meer overzicht en minder handelingsverlegenheid.

Wanneer je als jeugdprofessional veel met mensen werkt, is er een grote kans dat je direct of indirect te maken krijgt met narcisme of psychopathie. Door de aard van de stoornis is het vaak niet meteen zichtbaar waar je mee te maken hebt. Cliënten met deze pathologie leggen de verantwoordelijkheid buiten zichzelf en manipuleren personen in hun omgeving. Het is belangrijk dat je de kenmerken tijdig signaleert. Allereerst om zelf niet in het narcistische net verward te raken, maar ook om de omgeving veiligheid te kunnen bieden en het belang van het kind te kunnen waarborgen.

We bieden een actieve training aan voor de jeugdprofessional die bestaat uit zowel theorie als dialoog, ervaren, oefeningen en casuïstiek. Vragen en casuïstiek kunnen natuurlijk vooraf worden ingebracht. Je gaat aan de slag met gerichte oefeningen waarbij inzichtelijk wordt hoe het voor betrokkenen is om met iemand met narcisme of psychopathie te maken te hebben. Daarnaast leer je hoe je het systeem kan begeleiden in de omgang met de persoon met deze persoonlijkheidsstoornis.

Inhoud

Lees verder “Nieuwe training voor Jeugd- en Gezinsprofessionals!”

Verborgen narcist als moeder

Dit is een gastcolumn van Heleen

De verborgen narcist – daar moet je – soms – pensionada voor worden voor je de schaduw daarvan in je leven kan afschudden. Faalangst bijvoorbeeld en niet in staat zijn te willen, iets te wensen voor je zelf omdat je er gewoon niet opkomt. Verjaardagen van mij vallen in het begin van een vakantietijd en worden gewoonlijk een beetje vergeten en dat ligt echt niet alleen aan mijn huisgenoten en geliefde naasten, dat ligt ook aan mij.

Verjaardagen als kind eindigden er altijd mee dat ik moest huilen. En dat was dan zwakte van een te gevoelig kind. Een vriendinnetje van de lagere school zei tegen mij, dat mijn moeder zulke leuke verjaardagspartijtjes kon geven. OK, je snapt het: ik kreeg het gevoel er niet toe te doen. Mijn moeder stal de show. Inderdaad was ze dan op haar best, dus hoe kon ik dat mijn moeder niet gunnen. Ik wist zelf niet waarom ik moest huilen.

Lees verder “Verborgen narcist als moeder”

Laatste basisworkshop dit seizoen

Het workshopseizoen is bijna afgelopen; de laatste basisworkshop van het seizoen is deze maand in het noorden van het land, in Schoonloo (Dr.) op 16 juni. Al meer dan vier jaar bieden we maandelijks van september tot en met juni de workshop (H)erkenning aan. Als je te maken hebt (gehad) met narcistische mishandeling, behoefte hebt aan lotgenotencontact en deskundige begeleiding, dan is deze workshop misschien iets voor jou.

Lees verder “Laatste basisworkshop dit seizoen”

De gevangenis van de Narcist

Dit is een gastcolumn van Cindy

Ze was een meisje dat geloofde in het goede van de mensen. Zorgzaam, liefdevol en ze straalde zoveel energie uit. Toen nog niet wetende dat hij dit allemaal van haar zou afnemen. Hij luisterde aandachtig, gebruikte de meest mooie woorden en het leek wel het mooiste sprookje. Twee jaar leefde ze gelukkig met hem samen.

Tot op een dag zijn masker afviel. Hij commandeerde haar om het eten klaar te maken. Wanneer hij thuis kwam werd hij razend. Hij brulde naar haar dat ze niets waard was. Ze liep naar boven, hij kwam haar achterna. Ze vroeg hem waarom hij zo agressief was. Hij zei: ‘het zal niet altijd gaan hoe jij het wilt’! Ze keek naar hem. Hij was een heel andere persoon. Ze herkende hem niet meer. Ze keek in zijn dode lege ogen. Ze begreep het niet.

Lees verder “De gevangenis van de Narcist”