Uncategorized

door

Wel en wee rond vergeving

Vergeving is een onderwerp dat veel mensen bezighoudt. Dit blijkt alleen al uit de uitstekende blog van Agnetha en de vele reacties hier op, en zie ook de blog van Barbara die jaren geleden al over het onderwerp schreef. Dit alles met elkaar heeft me aan het denken gezet en ik wil graag nog wat dieper op het ‘concept’ vergeving in gaan.

Vergeving wordt in de wereld van herstellen/zelfhulp vaak als succesverhaal gezien. ‘Het is de kroon op je herstelproces’, dat soort uitspraken. Er zijn de laatste tientallen jaren duizenden verschillende zelfhulpboeken verschenen, er zijn honderden therapeutische benaderingen, workshops, lezingen et cetera en in een behoorlijk deel hiervan wordt vergeving gepromoot. Maar dit aanbod is vrijwel allemaal gebaseerd op de normale menselijke problematiek. Met andere woorden, ‘normale’ problemen onder ‘normale’ mensen. Zoals Iris helder beschrijft in haar boeken; dat wat voor de normale wereld geldt, kan echter niet zomaar over de daden van narcisten en psychopaten heen worden gelegd (en hoe je hiervan moet herstellen) en zeker niet over de impact ervan.

Lees verder →

door

Wat zit er achter het masker van een narcist?

Door Tako Engelfriet

Vaak vraag ik me af hoe vaak narcistische mishandeling voorkomt. Als we dat weten, kunnen we misschien een grotere vuist maken richting beslissers en professionals. Het is echter nog nauwelijks bekend hoe vaak huiselijk geweld überhaupt voorkomt. En al helemaal niet hoe vaak emotioneel of psychisch geweld voorkomt. Laat staan narcistische mishandeling. Uit een recente wetenschappelijke studie blijkt dat fysiek en seksueel geweld nog wel enigszins in kaart te brengen is, maar emotionele mishandeling nauwelijks. Gelukkig geven de onderzoekers dit ruiterlijk toe. En doen ze aanbevelingen om dit beter te onderzoeken.

Lees verder →

door

Meer aandacht voor psychische mishandeling en trauma

Dit is een gastcolumn van Tako Engelfriet

De gevolgen van psychische en emotionele mishandeling zijn heftig. Veel heftiger dan veel mensen denken. Ikzelf was blij om dit gevoel van herkenning te hebben toen ik voor het eerst op de site van het Verdwenen Zelf kwam en de boeken van Iris las. Maar weten professionals het ook? Vaak niet helaas. Reden waarom het Verdwenen Zelf workshops aanbiedt aan professionals die met slachtoffers te maken hebben, bijvoorbeeld voor hulpverleners, psychologen mediators, of advocaten.

Lees verder →

door

Een miskend en ingrijpend trauma

Interview over de impact van narcistische mishandeling

Het is belangrijk dat de impact van narcistische mishandeling bekender wordt onder hulpverleners, zodat ze de signalen kunnen herkennen en hun behandeling hierop kunnen afstemmen. Daarom ben ik heel blij met onderstaand interview dat deze week in het blad van de NVPA (Keerpunt) is gepubliceerd. De NVPA is een grote beroepsvereniging voor therapeuten en psychologen. Hieronder een fragment van het interview, met een link naar het hele stuk. Lees verder →

door

Acceptatie, een sleutelwoord

Dit is een gastcolumn van Agnetha

Daar zit je dan, op de rokende puinhopen van een zeer pijnlijke levensfase, en stelt jezelf de vragen: hoe kom ik hier uit, hoe kom ik los, wanneer stopt deze situatie, wordt het ooit beter?

Logisch en begrijpelijk wordt je bestormd door deze vragen vanuit de gemoedstoestand waarin je op dat moment zit, wanneer je er nog middenin zit of wanneer je aan de kant bent geschoven of zelf bent opgestapt. Mogelijk ben je al een tijdje weg maar krijg je het allemaal niet rond in je hoofd en hart, en blijft het je bezighouden. Zoveel verwarring en ongeloof, zoveel verdriet, zoveel verbijstering als je beseft waar je mee te maken hebt of hebt gehad. Zoveel boosheid ook, vaak mede op jezelf: waarom heb ik het niet eerder gezien, waarom heb ik het allemaal laten gebeuren, niet tijdiger grenzen getrokken? Eén dikke grijze mist die eerst moet optrekken voordat je verder kunt, opnieuw kunt gaan leven, écht leven vanuit jezelf. Lees verder →

door

Devaluatie van de term narcisme

Dit is een gastcolumn van Agnetha

Er is iets geks aan de hand met de term narcisme vandaag de dag. Hoorde je er vroeger nauwelijks over en had je al helemaal geen idee wat het precies inhield, behalve globaal iets met egoïsme en verliefd op zelfbeeld, tegenwoordig vliegt het woord je zo ongeveer dagelijks om de oren. Mooi, zou je kunnen denken, het begrip wordt bekender en dan komt er eindelijk meer aandacht voor en dat is nodig. Ja zeker is dat nodig, maar niet op de manier zoals dat nu gebeurt. Er schuilt een gevaar in om elk persoon die wat egocentrisch of egoïstisch is, als narcist te bestempelen. Op die manier is narcisme een oppervlakkige kwalificatie, zonder de juiste kennis en begrip van de reikwijdte van NPS, en komt men vervolgens aan het vergaren van adequate kennis over de stoornis niet meer toe. Het etiket is immers al geplakt, iemand is narcistisch – klaar!

Lees verder →

door

Uitbreiding netwerk en team Het Verdwenen Zelf

Vijf jaar geleden was ik deze website aan het ontwikkelen, die in augustus 2013 de lucht in ging. En wat is er veel gebeurd de afgelopen vijf jaar! Mijn twee boeken zijn verschenen, de organisatie wordt groter, ons aanbod breidt zich uit en ik ben ongelooflijk trots op wat we met elkaar bereikt hebben en bereiken.

In het afgelopen half jaar ben ik o.a. bezig geweest met de uitbreiding van het netwerk, en wie nu de informatie aanvraagt krijgt een document met voorin een kaart van Nederland. Zo heb je direct overzicht waar de 25 behandelaars zich bevinden. Al deze therapeuten, psychologen, coaches (en een psychiater) zetten zich met hart en ziel in om mensen te helpen de impact van narcistische mishandeling lichter en dragelijker te maken. In het document presenteert elke behandelaar zich via een overzichtelijk A4, met een link naar de website. De meesten worden door de aanvullende verzekering vergoed en een deel wordt vergoed vanuit de basisverzekering.

Lees verder →

door

Als de narcist IEMAND tegenover zich heeft, ervaart hij dat hij NIEMAND is.

Dit is een gastcolumn van Isthe

Graag wil ik wat gedachten met jullie delen n.a.v. het interview met Appelo. Wat een tenenkrommend verhaal. Hier zie je de intimiderende houding van een narcist via een charmerend interview. Ik heb wat uitspraken op een rij gezet met de tijd er plus minus bij, voor de volledige context is de podcast te horen. En ik heb een paar overdenkingen over deze grootspraak. Als je zelf nog erg in de afhankelijkheid van een narcist zit, kan het confronterend zijn dit te lezen. Dus wees voorzichtig met jezelf.

Hij maakt inderdaad nogal onderscheid tussen narcisten en psychopaten. Dat onderscheid is er ook wel, maar ze zijn allebei schadelijk voor de omgeving. Nu lijkt het alsof het wel meevalt met de schade die narcisten aanbrengen bij andere mensen. Dat is dus niet zo, narcisten zijn -inherent aan hun stoornis- beschadigend. De een misschien meer dan de ander, maar beschadigend blijft het.

Appelo is er van overtuigd dat narcisten een normale empathie hebben of zelfs meer dan normaal. Hm. Wat hij waarschijnlijk bedoelt, is dat narcisten cognitieve empathie hebben. Zoals Iris het in haar boek ook beschrijft, is de cognitieve empathie bij narcisten bedoeld als een strategische methode om hun omgeving te manipuleren en te controleren. Affectief inlevingsvermogen in de ander gaat daar niet mee samen. Bij een gezond persoon is er sprake van een evenwicht in beide vormen van empathie met het doel verbinding te maken met die ander.

Lees verder →

door

Podium voor een groot misverstand


Een tijdje terug verscheen er in het blad Magazine een interview met Martin Appelo, dat nogal wat stof deed opwaaien onder slachtoffers van narcistische mishandeling. Een uitspraak over narcisten uit dit interview: ‘Ze hebben een normale of sterke empathie, alleen overschreeuwen ze die. Ze durven hem niet te laten zien uit diepe angst voor afwijzing.’

De podcast van Martin Appelo leverde de nodige heftige reacties op, waarvan we er graag een aantal met jullie delen:

“Ik vond het choquerend dat Appelo weer zo’n groot podium kreeg. De interviewers hadden zich absoluut beter voor moeten bereiden. Als ze meer inzicht hadden gehad in narcistische mishandeling, hadden ze door kunnen vragen en geen genoegen genomen met de misleidende informatie. Dan zouden ze aan de luisteraars werkelijk inzicht hebben gegeven in deze stoornis.”

Lees verder →

door

Narcisme en humor

Dit is een gastcolumn van Agnetha

Nee, narcisme is geen onderwerp waarbij humor de boventoon voert. Ook bij mijzelf niet, een van de tekenen waaraan ik kon zien dat ik nog niet helemaal terug was bij mijn oude zelf. Humor heeft altijd een wezenlijk onderdeel van mijn leven uitgemaakt. Humor relativeert, humor lucht op, is de kortste afstand tussen mensen. Maar ja, het is nu eenmaal geen onderwerp waar hartelijk om te lachen valt, al zou het vaak infantiele en absurde gedrag van de narcist daar soms eigenlijk wel aanleiding toe moeten geven. Als het niet zo triest was, en de gevolgen zo hartverscheurend.

De ernst van de pathologie van narcisme, het gebrek aan kennis hierover bij velen in de buitenwereld, en de impact op degenen die eronder geleden hebben vragen om een serieuze benadering. En dat gebeurt dan ook, valt op te maken uit de literatuur hierover, bijvoorbeeld de allesomvattende boeken van Iris en de artikelen en reacties van lotgenoten. We willen weten, begrijpen, verklaard zien om verder te kunnen, om te kunnen helen en ons leven weer tot ons eigen leven te maken. Onszelf te bevrijden uit de (mentale) gevangenis die onze relatie met de narcist ooit was (of is). Dus wat valt er te lachen, als je bezig bent je los te maken uit het verstikkende web van een ongezonde relatie?

Lees verder →