Tag: gezin

Narcisme is onzichtbaar

Een gastcolumn van M over de onzichtbaarheid van narcisme en hoe de narcist ervoor zorgt dat zijn slachtoffers uit overleving zwijgen naar de buitenwereld.

Dit is een gastcolumn van M.

Narcisme is onzichtbaar. Dat is het grote probleem.

Ik woonde samen met hem. Hij veroverde mijn hart en dat van mijn drie jonge kinderen. Hij was intelligent, liefdevol, begripvol en had een engelengeduld. Hij was avontuurlijk, maar ook huiselijk. Hij was een levensgenieter en voelde zich vrij. Dat zei hij en zo leek het ook. Daar wilde ik graag wat van meenemen. Ik ben enorm verantwoordelijk en cijferde mezelf makkelijk weg voor alles en iedereen, zonder dat ik zeg dat ik een of andere gek ben, want zo is het ook zeker niet.

Lees verder “Narcisme is onzichtbaar”

Verhuisd en lijken uit de kast

dit is een gastcolumn van M.

5 jaar geleden, ontdekte ik na een levenslange worsteling en zoektocht (deels onbewust, maar naarmate ik ouder en ouder werd steeds bewuster) dat mijn ouders en mijn zus, mijn enige drie bloedverwanten, verborgen narcisten zijn. Voordat dat kwartje echt bij me viel ging er heel wat strijd, ellende en pijn aan vooraf, maar vooral ook ongeloof. Het is niet zomaar te bevatten en te accepteren.

Lees verder “Verhuisd en lijken uit de kast”

Terugvalpreventie

Dit is een gastcolumn van Vrije Vogel

De afgelopen jaren ben ik intensief bezig geweest met het verwerken van de schade die ik door narcistische familie heb opgelopen. Het werkboek van Iris is voor mijn herstel enorm belangrijk. Hierdoor zijn mijn ogen geopend, heb ik de mechanismes leren herkennen en veel praktische aanwijzingen gekregen. Ik heb veel gelezen over narcisten en dysfunctionele ouders. Ik heb 16 sessies cognitieve gedragstherapie bij een schema-therapeute gevolgd. Tijdens mijn herstelproces heb ik voor mezelf een lijst opgesteld met punten die ik nooit meer mag vergeten.
Lees verder “Terugvalpreventie”

Besef

Dit is een gedicht van Jullia (16 jr)

Voor een opdracht van school moest ik een gedicht schrijven. De opdracht was maak een gedicht over iemand die je uit het oog verloren bent. Ik heb ervoor gekozen om over mijn vader te schrijven. Mijn moeder, zus en ik zijn bij hem weggegaan omdat leven met hem onmogelijk bleek. Dit is het gedicht dat ik schreef:

Besef

Op het aanrecht, strak tegen elkaar
Mijn zus en ik.
Instructies van ons pap.
Buiten vriest het dat het kraakt
Lees verder “Besef”

Wat er gebeurt als je achter het narcistische pantser kijkt


Dit is een gastcolumn van Vrije Vogel.

Mijn vader is een verborgen narcist, daar kwam ik 9 jaar geleden achter. Ik heb een blik geworpen achter zijn pantser. Hier kun je lezen welke verstrekkende gevolgen dat heeft gehad.

Korte schets van mijn achtergrond: toen wij 7, 9 en 13 jaar waren heeft onze vader onze moeder verstoten. Omgangsregeling na 2x gestopt, vechtscheiding van 4 jaar, wij zouden onze moeder niet meer zien. Er werd nooit meer over haar gesproken. Zij was ‘gestoord’, de vader was onze Redder. Wij lieten het wel uit ons hoofd de vader met ons verdriet te belasten, want hij had het al zo zwaar. De vader trouwde met de stiefmoeder en zij vormden samen één gesloten front. Lees verder “Wat er gebeurt als je achter het narcistische pantser kijkt”

Wat is nog waar?

Dit is een gastcolumn van Brecht

Loskomend van mijn psychopate ex ging mijn hele wereld schuiven. Hij had me toch wel zo hard meegesleurd in zijn werkelijkheid, dat ik de mijne behoorlijk kwijt was. Als iemand me had gevraagd wie ik was, had ik waarschijnlijk alleen mijn naam, mijn leeftijd en mijn moederschap kunnen noemen. Van mijn geestelijke gezondheid was ik allang niet meer overtuigd, sterker nog: ik vroeg me met regelmaat oprecht af of niet ík knetterpsychotisch was.

Lees verder “Wat is nog waar?”

Noodgedwongen afstand

Dit is een gastcolumn van Isabo

Alsof ik naar een film van mijzelf keek…

Bijna… bijna was het laatste stukje beleving en gevoel van mijn zelf dat ik nog had voorgoed bezweken. Ik had mijzelf nog een jaar gegeven. Mijn dieptepunt was bereikt.

Een goede baan, een eigen huis, lieve vrienden, veel sporten, twee lieve katten. Dagelijks vechten om in mijn leven nog iets van waarde ‘hoog’ te houden. Mijn werkelijke beleving en gevoel zaten volledig op slot, achter een blokkade van jarenlange en (voor mij) levensbedreigende narcistische mishandeling. Lees verder “Noodgedwongen afstand”

Mijn verhaal

Dit is een gastcolumn van Sharley

Ik heb bijna 8 jaar een relatie. Ik ben nu 28 jaar. Ik heb tijdenlang gedacht dat er iets mis was met mij. Ik had namelijk alles wat hoorde, het bekende huisje boompje beestje. Waarom kon ik niet gewoon gelukkig zijn? Als ik maar genoeg aan mezelf zou werken zou alles goedkomen (dacht ik). Lees verder “Mijn verhaal”

Reactie op boek: 'Herstellen van narcistische mishandeling'

Dit is een gastcolumn van Sine

In geen enkele therapie ben ik zo veel verder geholpen, en heb ik zoveel begrip voor mezelf gevonden als in dit boek. Ik heb het al aangeraden bij verschillende mensen die ik ken, die eenzelfde problematiek meegemaakt hebben.

Ik heb al jaren de diagnose PTSS door mijn psychiater, maar ik heb nooit begrepen of uitleg gehad wat dat was. Noch hoe ik daarmee kon omgaan. Behalve dat ik last had van ‘post traumatisch stresssyndroom’ en dat dat te maken had met hoe ik door mijn ouders en zeker vooral door mijn moeder behandeld ben en nog behandeld wordt. Dat ik daardoor hyper sensitief geworden was. Lees verder “Reactie op boek: 'Herstellen van narcistische mishandeling'”