De brief die nooit is weggegooid

Dit is een gastcolumn van Heidi

Twintig was ik toen ik de brief schreef. Een brief die een soort aardbeving veroorzaakte. De brief waarop mijn broer me zus-af verklaarde. De brief die mijn broer de zin ontlokte ‘Je bent gek en je zult zelf wel weten wat je hebt, want je studeert ervoor.’ Het werd mijn mantra.

Ik was het huis met 18 ontvlucht door een studie te kiezen die niet vanuit mijn ouderlijk huis dagelijks te bereizen viel. Minstens twee jaar lang had ik gebroed op dit plan en het was me gelukt. Dat ik ieder weekend thuis moest zijn om mijn weekgeld op te halen nam ik voor lief. Kwam ik een weekend niet thuis dan was dit geld verloren, kreeg ik het niet alsnog een week later. En dat ging natuurlijk niet. Dus die klem werkte perfect.

Lees verder “De brief die nooit is weggegooid”

Mijn moeder heeft mijn leven gestolen

Dit is een gastcolumn van Isabo

Ze heeft mijn leven gestolen. En dat van mijn vader en mijn zus. Zij hebben de terreur van haar direct dan wel indirect niet overleefd. Mijn vader greep naar de fles en mijn zus greep naar de pillen. Het dronken verzet van mijn vader leidde vroeger tot huiselijk geweld. En later tot zijn dood. Het Stockholmsyndroom bij mijn zus zorgde ervoor dat zij nooit uit haar emotionele gevangenis heeft kunnen breken. Het zijn shockerende feiten die ik lang heb ontkend en later verzwegen.

Ik heb de mishandeling door mijn moeder maar net overleefd. Het ergste vond ik haar boze oog. Ruim twintig jaar lang bracht zij dag in dag uit schade toe en pleegde zij karaktermoord op mij, nadat ze mij eerst het leven had gegeven. Het devalueren, bekritiseren, afkeuren, vernederen, kleineren, manipuleren en indoctrineren. Ik was het zwarte schaap. Jaren geleden siste ze nog tegen mijn toenmalig nieuwe buren “dat ze twee dochters had. Maar dat ik de meest rebelse was van de twee”. Ze kreeg mij maar niet onder haar controle.

Lees verder “Mijn moeder heeft mijn leven gestolen”