Dit is een gastcolumn van Heidi
Twintig was ik toen ik de brief schreef. Een brief die een soort aardbeving veroorzaakte. De brief waarop mijn broer me zus-af verklaarde. De brief die mijn broer de zin ontlokte ‘Je bent gek en je zult zelf wel weten wat je hebt, want je studeert ervoor.’ Het werd mijn mantra.
Ik was het huis met 18 ontvlucht door een studie te kiezen die niet vanuit mijn ouderlijk huis dagelijks te bereizen viel. Minstens twee jaar lang had ik gebroed op dit plan en het was me gelukt. Dat ik ieder weekend thuis moest zijn om mijn weekgeld op te halen nam ik voor lief. Kwam ik een weekend niet thuis dan was dit geld verloren, kreeg ik het niet alsnog een week later. En dat ging natuurlijk niet. Dus die klem werkte perfect.