Tijd voor het vervolgboek!


Lieve mensen,

Met deze blog wil ik aankondigen dat ik heb besloten mezelf vier maanden terug te trekken, om het vervolg op het werkboek af te maken. Dit boek, waar ik al geruime tijd aan probeer te werken, krijgt niet de aandacht die het verdient. Daarom heb ik besloten me geheel uit de “dagelijkse operatie” terug te trekken. Het verdwenen zelf blijft dankzij mijn collega’s op dezelfde manier doorgaan, alleen ikzelf ben tijdelijk niet direct bereikbaar.

Dit is een ingrijpende beslissing en er ging heel wat aan vooraf. Ik heb in de periode dat ik met dit werk bezig ben (de website werd in augustus 2013 gelanceerd) heel veel geleerd. Een paar keer ben ik er bijna mee gestopt. Zonder de intervisie van drie betrokken therapeuten, en de steun van een aantal belangrijke mensen om me heen, had ik het niet vol kunnen houden.

Met mijn werkboek heb ik een stem proberen te geven aan vele mensen met vergelijkbare ervaringen. Ervaringen die zo destructief waren, dat je verstild raakt van binnen. Volkomen geïsoleerd van alles en iedereen. En vooral van jezelf: het verdwenen zelf. Het heeft me ontzettend geraakt (en het raakt me nog steeds) hoeveel weerklank mijn boek vindt. De reacties van herkenning zijn ontroerend. Natuurlijk werd er al gepubliceerd over narcisme en hadden diverse slachtoffers hun ervaringen kenbaar gemaakt. Alleen heb ik met mijn boek een snaar geraakt, die blijkbaar nog niet “geklonken” had. Talloze mensen lieten en laten me weten “het lijkt of je erbij bent geweest”.

Ik ben heel blij dat ik zoveel mensen kan helpen met het terug vinden van hun eigen weg. Want ieder heeft het zelfgenezend vermogen in zich. Narcisten en psychopaten weten echter die verbinding op te heffen. Wanneer de verbinding hersteld wordt, kun je het leven weer aan.

De eerste drie kwart jaar deed ik al het werk alleen; boekverzending, verwerken van de reacties op de website en per mail, coaching, het geven van en de administratie rond workshops, het leggen van contacten. Het was veel te veel, alleen al gezien het onderwerp. Steeds meer werd mij duidelijk dat je dit werk niet alleen kan doen. Ik besloot een netwerk op te richten en zocht contact met geschikte coaches en therapeuten. Daarnaast zocht ik ondersteuning voor de dagelijkse operatie en vond deze in de persoon van Mark en Susan (zie “wie zijn wij”). Nu ik zelf met de coaching, workshops en diverse taken kon stoppen, verwachtte ik dat er tijd over zou blijven voor het schrijven van het vervolgboek. Niets bleek minder waar…

Ik heb mezelf nooit gezien als een “Jeanne d’ Arc”, een redder, want je kunt alleen jezelf redden. De enorme hoeveelheid mails en reacties is overweldigend geweest. Talloze schrijnende getuigenissen, soms de onmacht over situaties waaraan zo weinig te doen valt.

Toen ik met dit werk begon, had ik een oneindige compassie voor de doelgroep “slachtoffers van narcistische mishandeling”. Ik maakte de vergissing om deze doelgroep als een “homogene groep” te zien. De groep slachtoffers van narcisten en psychopaten is groot, maar het is geen homogene groep. Mensen zitten op een verschillend punt in hun proces, en dat is logisch. Maar er zijn ook slachtoffers die narcistische trekken hebben overgenomen in hun gedrag, en dit (nog) niet kunnen zien van zichzelf. Zij hebben jarenlang in een verziekt systeem gezeten en zijn hierdoor soms grenzeloos geworden. De positie van “slachtoffer” is voor sommigen een vrijbrief voor gedrag, dat ik soms als het gedrag van een dader ervaar.

Sommige slachtoffers probeerden me te claimen. De “schreeuw om hulp” begreep ik, het claimende -wat een grote druk op mij legde- begreep ik niet. Ik ben in mijn werk steeds meer grenzen gaan aangeven, want het putte me uit. Het feit dat je slachtoffer bent maakt niet dat je alles kunt maken. En ook ben ik narcisten tegengekomen die zich voor doen als slachtoffer.

Dit zijn uitzonderingen, maar het maakt mijn werk wel zwaar. Daartegenover staat dat de meeste mensen zich op een normale, integere en soms zeer ontroerende manier met mij verhouden.

Ik heb ervoor gekozen om open te zijn over bovenstaande, omdat dit werk door sommigen geïdealiseerd wordt. Er is echter niets romantisch aan. Ik ben zelf slachtoffer geweest, en heb ontzettend moeten knokken om uit het land van de duisternis te komen. Ik heb het afgelopen jaar me vaak vertwijfeld afgevraagd, waarom ik in vredesnaam voor deze weg gekozen had. Ik werd dagelijks weer in dat duistere land getrokken. Niet alleen door de talloze afschuwelijke ervaringen van slachtoffers die me elke keer weer raakten, maar ook door het manipulatieve of soms heel destructieve gedrag dat ik tegen kwam. Ik ben zelf voor narcist uitgemaakt, ik zou enkel aan deze doelgroep willen verdienen, mijn motieven zouden niet integer zijn. Ik heb ontdekt dat er andere mensen met het onderwerp narcisme bezig zijn, die dit doen vanuit het land van de duisternis. Kortom, vaak had ik mij er graag ver van gehouden, maar de nood was en is hoog. Er zijn heel veel slachtoffers of ervaringsdeskundigen. Vooral hierom heb ik geïnvesteerd in een netwerk, want dit is werk waar vele schouders voor nodig zijn.

Het belangrijkste wat ik heb geleerd gaat over grenzen. En over de tegenpool hiervan: grenzeloosheid. Ik moest en moet meer mijn grenzen gaan bewaken. Ik ben alerter geworden, gereserveerder. Ook is het me duidelijk geworden dat ik op deze manier niet de volle aandacht aan mijn vervolgboek kon geven. Nu ‘het verdwenen zelf’ uitgebreid is kan ik de dagelijkse taken met een gerust hart aan mijn collega’s Mark en Susan over laten zodat ik me kan richten op het schrijven. Ik heb de komende vier maanden ook nodig om te herstellen. Ik ben inmiddels behoorlijk uitgeput, en opgelucht door mijn beslissing.

Ik kijk zeker met voldoening terug, want bijvoorbeeld het netwerk van betrokken en gespecialiseerde coaches en therapeuten is iets dat me echt blij maakt. Er kunnen veel slachtoffers geholpen worden. Er is minstens eenmaal per maand een workshop, en hier is behoefte aan. Het is motiverend om samen met mijn collega’s de schouders eronder te zetten, en ook met enkele mensen die achter de schermen heel betrokken zijn. De hartverwarmende contacten met diverse mensen gaven mij voldoening. En wat ik allemaal geleerd heb; ik ben gegroeid als mens.

Ik kijk terug, en naast de voldoening is er ook verdriet. Het was veel, en soms heel duister. Door middel van intervisie, steun van mensen om me heen en zelfonderzoek heb ik mijn weg hierin gezocht. In deze anderhalf jaar zijn mijn inzichten in en kennis van narcisme en psychopathie nog verder gegroeid. Het maakt me blij dat ik dit alles om kan zetten in het vervolg op mijn werkboek. Ik kijk er naar uit om het schrijfproces op te pakken en me hier nu intensief mee bezig te houden. Ook ben ik blij dat er diverse betrokkenen (professionals en ervaringsdeskundigen) hun bijdrage willen leveren. Met die mensen zal ik contact hebben, naast het contact met mijn collega’s en leden van het netwerk.

Mijn directe collega’s Susan en Mark nemen de dagelijkse zaken over. Alles gaat dus gewoon door: deze website, het verdwenen zelf op facebook, de boekverzendingen, workshops en vanzelfsprekend de individuele trajecten vanuit het netwerk. Wanneer mijn nieuwe boek straks klaar is zullen er voorproefjes op deze website geplaatst worden.

Ik wil iedereen bedanken en ontzettend veel succes wensen. Blijf vooral regelmatig kijken op deze website en als je wilt reageren, doe dat! De website vormt een belangrijk platform voor ervaringsdeskundigen. Ik heb enorm veel respect voor alle mensen die hun weg hebben gevonden of aan het vinden zijn. Ik wens ieder een heel goede tijd!

Iris

26 gedachten aan “Tijd voor het vervolgboek!”

  1. Heel veel succes met schrijven. Ik zie er naar uit om te kunnen lezen wat er nog meer te leren valt om jezelf te herstellen. Er zijn nog onbelichte zaken genoeg.
    En heel verstandig om hier de rust voor te nemen om er geconcentreerd aan te kunnen werken !!!

  2. Hoi Iris,
    Ik begrijp je volkomen. Ik ben je heel dankbaar voor alles; je boek, dit forum, je reacties en de mogelijkheden tot coaching.
    Ik kijk erg uit naar je volgende boek en hoop dat je ook aan jezelf denkt,
    veel liefs,
    Caroline

  3. Heel veel succes Iris. Neem je tijd en vooral ook voor jezelf. Ik ben blij je te hebben leren kennen en dank je voor je vertrouwen in mij.
    Succes met je boek !
    Heel veel liefs van Anita

  4. Beste Iris,
    Wat moedig van je dat je dit onder ogen ziet en met ons deelt. Wat spijtig om te lezen dat de weg voor jouw soms zo zwaar is.
    Zelf heb ik in het verleden tig jaren voor ervaringsdeskundige organisaties gewerkt (iets heel anders dan dit), ik weet hoe het soms vertwijfeling kan brengen alsook energie, empowerment, terugvallen, dips, moeheid, vrienden en vijanden. Bewondering voor je keuze, je doorzettingsvermogen en je inzicht!
    Mijn hart jubelt om te lezen dat je de “ballen” gaat hebben te gaan schrijven over onze eigen (mogelijke) trekken van. Sinds ik in het slachtofferwereldje rondhuppel zie ik dat overal om mij heen (soms big time, of idd de N die slachtoffer speelt)… ik herken ook trekjes bij mijzelf, maar bespreken kan niet, dat is een taboe.
    Ik kijk uit naar je tweede deel.
    Hopelijk vind je rust, tijd en veel positieve energie ipv verdriet.
    Het gaat je goed, dank voor je tijd en blijf idd goed op jezelf passen.
    Groet E.

  5. Dag Iris,
    Een verstandig besluit, je geeft je grenzen aan en wil je richten op de volgende fase. Het is heel nobel wat je voor deze ‘complexe’ doelgroep al hebt gedaan, je zorgvuldigheid siert je. Ik wil je bedanken voor alle inzichten die je tot dus ver mij hebt gegeven. Ik zie uit naar het tweede boek en gun dat je de rust vindt om je er volledig op te focussen.
    Lieve groet, Gina

  6. Hoi Iris,
    even kort…wat een kanjer ben je toch, wat heb ik enorm veel respect voor jou…ik blijf het zeggen!
    Ik kan niet wachten op het vervolgboek…wens je heel veel succes met het schrijven ervan!
    Groetjes, Rita

  7. Dat heb ik me weleens afgevraagd hoe je dat volhoudt… Ja, ik snap dat dat niet lukt!
    Dankjewel voor je openhartigheid en een stukje inzage.
    Iris, ik wens je rust en ruimte voor jezelf en voor het schrijven van je vervolgboek.
    Je timmert nog steeds aan de weg en daar ben en blijf ik je heel dankbaar voor.
    Jouw inzet, jouw boek, je workshops én jij als mens hebben mij een héél ander leven gegeven.
    Ik houd je website in de gaten, as usual 😉 en kijk uit naar je nieuwe boek.
    Succes Iris, Susan en Mark!
    Liefs,
    M

  8. Hallo Iris,
    Heel begrijpelijk allemaal en wat mooi dat je er zo open over bent. Neem de tijd en de rust die je nodig hebt, denk aan jezelf!! Sterkte met alles en succes met schrijven, ik kijk uit naar je volgende boek.
    Liefs, Marijke

  9. Wat een goed verhaal Iris, respect _/|\_
    Dankjewel elke dag weer voor jouw werkboek, de eye-opener van waaruit ik stapje voor stapje (herbe)leef en herstel, ik kijk uit naar jouw vervolg!
    Warme groet, Ilona

  10. Lieve Iris,
    Wat een verhaal weer en ik heb niets anders dan diep respect voor je, begrijp je keuze volledig en lees ook dat je misschien wel net iets te lang hebt gewacht om deze stap te nemen. Ik wens je alle rust en veel positieve energie om je boek af te ronden.
    Je hebt mij zoveel gegeven, je boek, je inzichten en je persoonlijke verwijzing naar een zeer goede therapeut. Kon ik iets voor je terug doen, dan zou ik dat graag doen.
    Ik ben je enorm erkentelijk, kan dat niet genoeg benadrukken.
    lieve groet
    Marjon

  11. Lieve Iris,
    Wat een moedig en wijs besluit! En wat prachtig om te zien dat wat jij anderen wilt laten ontdekken, ervaren en leren – grenzen stellen – je ook naar jezelf inzet bij het nemen van dit besluit. Geniet van je je besluit en het schrijven/vervolgen van je tweede boek, dat zonder enige twijfel ook weer van onschatbare waarde zal zijn!
    Veel liefs, Heleen

  12. Beste lieve iris, jij schrijft weer eens recht uit het hart. Hierdoor weet ik dat herstellen niet zomaar lukt bij mij. Verlossen wel. Maar “jezelf” weer worden dat kost tijd.
    Na jaren met een N geleefd te hebben sorteren voor diepe sporen. ((Waar je mee omgaat word je mee besmet…zoiets). Zelf zal ik ook wel trekjes over genomen hebben, maar volgens mij is dat ook de enigste manier om tegenover een psychopaat /narcist te kunnen staan.
    Ondanks. … Doe ik alles voor het welzijn van mijn kinderen.
    Ik dank jou nogmaals voor alles, dat je er voor geweest me bent. ..
    En hoop dat je de onrust en alles komende tijd weer een plek kunt geven zodat na het schrijven van je boek…het blijft waar het hoort–>>op de achtergrond.
    Warme groet van mij

  13. Lieve Iris,
    Ik begrijp je beslissing volkomen, dit zou niemand volhouden!
    Ik vond je al een soort supervrouw hoe je alles deed en organiseerde.
    Lieve Iris ook ik kijk weer uit naar je 2e boek en wens je heel veel suc6 en rust met het schrijven.
    Ik ben je nog steeds heel dankbaar voor alles.
    Voor nu een hele dikke knuffel en een dikke X

  14. Ook dank hier om je kennis met ons te delen als ervaringsdeskundige. En een zeer weldoende tijd voor jezelf gewenst. groetjes. Miet

  15. Lieve Iris,
    Wat ben je goed! Zo eerlijk en helder. Helder over wat er met je is gebeurd sinds je start met “het verdwenen zelf”. Eerlijk over wat het met jou doet en heeft gedaan. En dat raakt je intens. Mooi om te lezen hoe je opnieuw heel duidelijk voor jezelf kiest, voor persoonlijke ruimte en ontwikkeling. Maar zeker ook voor je herstel. Het mag nooit de bedoeling van het leven of van mensen zijn om uitgeput te raken. Daarvoor is het leven en de mens te kostbaar. Keigoed van je dat je wel door wilt gaan, je motivatie is zo duidelijk voelbaar. Dank je wel daarvoor!
    Dank ook voor alles wat je mij geeft: kennis, waarheid, realiteit en respect.
    Neem je tijd en ruimte, houdt ondanks alles de verbinding met jezelf in ere. Daar zit je kracht en je mens zijn: je zelf zijn.
    Wees lief voor jezelf, koester jezelf, geef jezelf de ruimte om te leven zoals jij dat wilt.
    Het is jouw leven! Je bent vrij!

  16. Beste Iris,
    Een wijs besluit. Grenzen bewaken is prioriteit nummer 1! Ik heb je boek pas net. Maar heb nu al het gevoel dat ik via jouw site ‘lvensreddende’hulp heb gevonden en ga krijgen. Dank je wel! Succes en er komt vast een mooi boek en een uitgeruste Iris.

  17. Lieve Iris,
    Ik wens je veel succes met het schrijven van je 2de boek, als het af is ga ik hem zeker bestellen! Er is voor mij nog een hoop te leren, ook met mijn 4 kinderen, wat jij vertelde over de grenzen van slachtoffers, die herken ik maar al te goed. Doordat mijn grenzen zo manipulatief verlegd werden waren ze als een elastiek erg uitgerekt! Ik ben er 1 van die jou daar in het begin van ons mailcontact mee lastig viel door teveel te vragen wat buiten jouw tarief om ging, jij heb dat toen op gegeven moment ook aan mij terug gegeven en mij gezegd waar jou grens lag, en Iris terecht! Juist goed dat je dat deed daar heb ik van geleerd en ben het gaan inzien dat ik over jouw grens heen ging. Kijk zeker uit naar het vervolg van het 1ste boek wat al zo’n eyeopener was . Ik wens je veel kracht , rust en ook mooie weer toe zodat je af en toe ook lekker buiten kan schrijven :).
    Lieve groet, Jacqueline.

  18. Je hebt gekozen om aan het vervolgboek te gaan werken. Als vriendin weet ik hoe absurd druk je het de afgelopen tijd hebt gehad. Je zet je enorm in en verzet werk voor 10 in mijn ogen. En dan ook nog van zo`n kwaliteit!
    Van dichtbij heb ik meegemaakt hoe veel en zwaar het de afgelopen tijd was, maar ook hoeveel je hebt gerealiseerd. Diepe buiging.
    Ik wist dat er al een tijd de wens was om een vervolg te schrijven, maar daarvoor ontbrak absoluut de tijd naast al je veel te drukke werk. Je hebt een enorme inzet, waarbij je kwaliteit van hulpverlening belangrijk vindt en dat er zoveel mogelijk bekendheid komt over deze problematiek.
    Ik vind het een wijze beslissing die je hebt genomen en wens je ontzettend veel succes,rust en inspiratie. Het zou zonde zijn als je je dit niet zou kunnen realiseren vanwege tijdgebrek.
    Liefs, Ananda

  19. Lieve Iris, met veel begrip je openhartig stuk gelezen. En hoe logisch wat je beschrijft. Het kost je zoveel, ik zie je echt als een held.
    Zelf betekent Jezus heel veel voor mij, ook in het proces om uit de gevolgen van narcistische mishandeling te komen. Hij gaf Zijn leven om wat verloren was of leek te gaan te redden.
    Eenzelfde drive zie ik zo duidelijk terug bij jou; je gaat terug omwille van de ander, in de ander ook vrij te maken.. Dat is wat ik versta onder echte liefde. Heb zo ontzettend veel aan je boek (gehad) zoals iemand zei ‘ alsof je er zelf bij bent geweest’. Het maakt de strijd ineens dragelijker. Daar ben ik je ontzettend dankbaar voor. En ik hoop oprecht dat je de rust mag vinden en krijgen die je zo hard nodig hebt. Succes met het vervolg van het boek, ik zie er erg naar uit!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *