Dit is een gastcolumn van Anoniem.
Zoveel herkenning. Ruim 10 jaar getrouwd geweest. Mijn ex heeft me gewoon gebruikt. Was toch handig? Iemand die je net zo lang bewerkt tot je bent wie hij wil? Die doet wat hij wenst, nou ja EIST?
Hoezo is het nodig voor jou? Jij kunt het toch niet. Ik ben degene die tenslotte de meeste kennis heeft! Ik weet hoe het leven in elkaar steekt. Ik bepaal wanneer je met wie waar naartoe gaat. Ik controleer via je telefoon waar je bent. Ik controleer je mail en appjes. Als je te lang op het toilet zit, kom ik kijken “of alles wel goed met je is” (lees: of je niet toevallig contact hebt met iemand wat ik niet wil).
Boodschappen doen? Jouw lijstje klopt niet! Kijk maar, er ligt wel kaas in de koelkast (terwijl er gisteren echt geen kaas lag). Werken in de tuin? Die struik had je niet moeten snoeien, maar deze (terwijl ik die andere juist NIET mocht snoeien in die maand).
Constante twijfel creëren.
Je afsnijden van al je vrienden en familie, want oh, zij!!! Ze waren dom. Arrogant. Ziekelijk. Jaloers. Noem maar op. Nee, hij dan, hij was immers geweldig.
Misbruik. Tot echt heel ver. Schaamte. Enorme schaamte. Want je weet dat hij kan chanteren. Manipuleren. En niet alleen jou. Maar iedereen in je omgeving. En ja, hij komt ermee weg…
Ik zit nu met een ex die me kapot wil maken. Want ik ben gegaan en dat tast hem aan. Kapot maken door mijn dochter tegen me op te zetten. Kwaad spreken over mij naar familie. En tegen vreemden. Bewijs zoeken wat er niet is, maar wel beweren dat het er is. Financieel me aan de grond helpen. Zodat ik schuldsaneringen moet aanvragen.
En dan mezelf nog. Dissociëren. Om afstand te creëren. Om zo me te wapenen tegen dat verbale geweld en manipulatie. Maar wie ben ik dan? Mezelf opnieuw moeten zoeken. Ja, een schim ben ik van wie ik was. Gewoon uitgezocht om te manipuleren. Liefde? Nee, doen alsof. Hij wilde mijn inkomen en mijn verzorging. Hij wilde keizer zijn en ik moest aan zijn voeten liggen.
Op het randje van krankzinnigheid ben ik gegaan. Ondergedoken. En nu moet ik alles weer opbouwen. Alles.
En hier lees ik dat ik niet gek ben. Dat het niet aan mij ligt. Dat ik niet dom ben.
Het ergste wat hij heeft afgenomen is mijn gevoel van eigenwaarde.
Ben er stil van…
Het lijkt alsof wij dezelfde echtgenoot hebben gehad. Ik moet voor hem alimentatie betalen terwijl hij 30 jaren fulltime als ingenieur heeft gewerkt (en zich nu handig op de ziekenkas heeft gemanipuleerd sinds zijn 55 jaar), geen kinderlast heeft, (ik heb 2 kinderen), terwijl hij 15 jaren gratis bij mij heeft gewoond (hij vond steeds een geraffineerde uitleg om niet deel te nemen aan gezamenlijke leefkosten) en hij nooit een eigendom heeft moeten afbetalen. Hij heeft een bedrijfsverzekering, grote pensioenspaarpot, de beste ziekteverzekering en een zeer goed draaiende zwarte job. Ik heb niets van dit alles daar ik mijn 2 kinderen heb opgevoed en mijn huis helemaal alleen heb afbetaald en nog steeds fulltime werk om rond te komen.
Hij is een koekoek die zich steeds in een gemaakt nest heeft gezet en nadien de pacha speelt. Er bestaan inderdaad geslepen profiteurs die zich verrijken op kap van een ander goedbedoelende (lees, naïeve, té goede) medemens. Ik moet boeten voor mijn naïviteit en mijn compassie door alweer jarenlang voor hem te betalen onder de vorm van alimentatiegeld. Wanneer wordt er eens voor mij betaald? Oja….dan moet ik eerst gemeen en geslepen worden zoals een parasiet van de maatschappij. Dan pas zal de Rechtbank mij geld toebedelen. Ik worstel nog steeds met de spreuk ‘Het goede overwindt het kwade’. Sorry, maar ik heb andere ervaringen.
Goh ik heb ook die echtgenoot gehad! En ik betaal ook aan mijn ex-man. Werken? Ja 18 uurtjes per week. De rest van de tijd mijn geld uitgeven én mijn zoon (9) tegen mij opzetten. Helaas hebben we co-ouderschap…. nog 9 jaar tot hij 18 is….
Lieve Anoniem
Ik ben bijna onder de zoden beland in en na mijn relatie. Elders lees je vast wel wat reacties van mij. Ik heb het begrepen en gered…Ik ben er nog niet helemaal, maar dat gaat me vast wel lukken. Ik ben terecht gekomen bij Jan Storms, na 19 jaar na mijn scheiding…. Mijn ex dook weer op na 18 jaar afwezigheid en de hel begon opnieuw. Ik had al die jaren me zo schuldig gevoeld. en zocht en zocht tot ik stuitte op Jan Sotms…2 dagen later zat ik bij hem op de bank. De weken erna, zijn boek kwam binnen….begon heel langzaam de heling…
Die ex van mij, een arts nb…wilde mij op laten nemen op de PAAZ na mijn zelfmoordpoging na jaren mishandelingen, treiteren, liegen..stelen……ik wist te ontsnappen door een bevriende neuroloog die in de gaten had dat er zaken niet klopten…
Het was van mij een ultieme schreeuw om hulp, de politie geloofde al jaren mijn meldingen wegens huiselijk geweld niet…De dokter kwam daar wel eens bloedprikken, die deed dat echt niet…. Tot hij met een IBS, (we waren al 8 maanden uit elkaar en woonden niet meer samen , maar de scheiding liep nog) vast kwam na een Narcissistic Rage. Hij had geprobeerd zijn broer om te brengen met een slagersmes.. Hij kreeg de sticker “psychotisch”, maar wie psychotisch wordt…. weet echt niet 3 weken later een 2e lening van 60.000 van de bank los te krijgen. Ik was officieel nog getrouwd, maar we waren al uit elkaar. Hi wist precies wat hij deed. Hij kwam bij mij voor alimentatie…ik weigerde, zei dat ik dan wel de bijstand in ging en we beiden failliet gingen… Een paar dagen later had hij weer een baan, als arts in de…niet huilen…psychiatrie!!! 6 jaar gevochten met 4 advocaten, nergens werkte hij aan mee. Een scheiding from hel…Ik ben alles kwijtgeraakt, maar mezelf weer gevonden.
Advies:
JIJ ben niet gek…HIJ is! zeg dat steeds tegen jezelf…
Bescherm jezelf zoveel mogelijk…juridisch ook.
Als je maar enigszins kunt….verdwijn…Lukt dat niet, neem je dochter mee, afhankelijk van hoe oud ze is..
Begin gister nog met een dagboek…leg de tijdlijn….bewaar alle bewijzen. Praat niet meer met hem…bewaar alle mails, aapjes…zo krijg je bewijzen. Staat hij aan de deur, neem het gesprek op. Voor je opendoet (liever niet), zet je video stand op je smartphone aan en zorg dat de opname opening naar de spreker staat!!
Praat niet met mensen die je niet geloven, spaar je de moeite, bewaar je energie!!!
Heel veel veel sterkte! X
Denk erom… je hebt een kind…knokken!!!
BAM… ja herkenbaar….bij mij precies hetzelfde, alles! De belangrijkste stap heb je gezet, kanjer en sterke vrouw! Hou vol, de juiste beslissing! Ik ben nu 9 maanden verder en nog steeds last van hem. Ik moet zeggen: het gaat met pieken en enorme dalen. De dalen worden minder. Heb mijn eigen leven weer. Wat mij erg helpt: hou je bezig met je eigen nieuwe leven. Heb alleen het hoognodige contact over jullie kind en meer niet. Negeer verder alles van hem.
Sterkte, je hebt de beste beslissing van je leven genomen!
Jee Anoniem …hoe herkenbaar is dit! Na jaren van leven naar de ideeen en wensen (eisen)en “wijsheden” ben ik los van hem….ik ben bezig mezelf weer terug te vinden want wie ben ik… en hoewel ontiegelijk moeilijk lukt t me af en toe mn eigen identiteit weer terug te voelen na 35 jaar manupilatie en bezitterigheid ik ben niet dom….ik ben niet gek …mensen vinden mij wel aardig…ik ben wel de moeite waard…..er is goede hoop….ik ga t redden ik word …wat zeg ik ..ik ben weer gelukkig aan t worden…..
…en dat geld ook voor jou…t komt echt goed met jou ….ireen
Lieve schrijfster van dit verhaal,
Het is vreselijk. Ik zal er niet omheen draaien. Maar er komt licht aan het einde van deze tunnel. Het is nog niet afgelopen. Hij zal nog wel een poosje doorgaan. Het stopt pas als jij sterk bent, rustig. Vastbesloten. Het zal de nodige tijd vergen. Jouw tijd om te stralen komt nog. Doe wat goed voor jou is, wat goed voor jouw dochter is. Zoek hulp en ondersteuning bij het verwerken. De narcist gaat heel diep in het systeem van zijn slachtoffers te werk. Twijfel niet aan je besluit. Jij bent het waard. Jij hebt voor jezelf gekozen. Ik heb ontzettend veel respect voor je. Want ik weet hoeveel verdriet er aan vooraf gaat voordat je daadwerkelijk gaat. Heb 9 jaar samengeleefd met een narcist, samen 2 kinderen. Ben nu 3 jaar gescheiden. Mijn beste en moeilijkste beslissing ooit. Maar heb er zo ontzettend veel goeds voor teruggekregen. Waaronder mijn eigenwaarde. Heel veel liefs voor jou sterke vrouw!!!
Ach anoniem, wat erg allemaal. Ik wens je heel veel sterkte en vechtlust. Want dat zal je nodig hebben. Laat het lukken!
Elke keer weer lijkt het of het over dezelfde persoon gaat. Aandacht voor dit fenomeen! Ik pleit ervoor!
Lieve Anoniem,
Hoe herkenbaar! Maar ook: al weet je nu bijna niet meer wie je bent, het gaat voorbij, vooral door de steun van anderen zoals hier op de site. De boeken van Iris kunnen enorm veel steun en herkenning bieden, en de wetenschap datbhet hiet aan jou ligt. Die wetenschap is al een eerste stap op weg naar herstel. Zoek een goede trauma therapeut – mij heeft EMDR enorm geholpen. Ik moet de confrontatie met de narcist in de rechtszaal nog aan, maar zie daar op dit moment niet eens meer tegenop, terwijl ik zo’n vijf maanden geleden nog totaal in paniek raakte bij het idee alleen al.
Ik bedoel maar: er is licht aan het einde van de tunnel, en een eind aan de pijn. De herwonnen levensvreugde, het bijna euforische gevoel van vrijheid, van weer zelf te kunnen bepalen wat je doet en wanneer, en met wie, wat je wil eren, en hoe laat, en waar je boodschappen doet, en hoeveel; dat is puur geluk.
In het werkboek van Iris staan ook tips over hoe om te gaan met de narcistische lastercampagne. Nog een leestip: O.N. Ward: Husband, Liar, Sociopath. Huiveringwekkend. Heel veel sterkte, je bent op de goede weg, vertrouw op jezelf, je bent het waard.
Liefs, Donatella
Hallo Anoniem,
Bah bah.. nare mensen die narcisten..
Langzaam maar zeker zal het steeds beter gaan, je bent immers alles behalve gek! Je wordt sterker en positiever.
Ik kan me niet eens voorstellen hoe je je voelt na zoveel jaren met een narcist. Bij mij heeft een relatie van 1,5 jaar er al ingehakt. Op een of andere manier blijf hij, nu na een jaar nog, de raarste listen, leugens, gerechtelijke procedures te bedenken om maar proberen mij dwars te zitten. Om maar grip om mij proberen te krijgen.
Ik wens je het allerbeste, komt helemaal goed met je!
Wat mij opvalt dat jij het goed kan omschrijven wat er gebeurd is. Je zag die details die niet klopten (zoals het vb. van de kaas). Want voordat je in de gaten hebt in wat voor ongelofelijk zwart web je bent beland, ben je jaaaaaren verder.
Helaas ik herken zoveel; ‘k ben ook leeggezogen, leeggemolken, als voetveeg gebruikt en heb mijzelf tekort gedaan door mij jarenlang weg te cijferen. Ik voel mij nog steeds afgedankt, ondanks ik degene ben geweest die de stekker eruit trok. Al die jaren bleef ik die hoop houden om dat ene kleine sprankje liefde terug te mogen ontvangen…. en het kwam uiteindelijk niet! ‘k Werd uitgelachen, omdat ik emoties had die hij niet bezat. Mijn eigen kinderen, buren en vrienden werden tegen mij opgezet.
Hoe bizar is dat toch eigenlijk dat wij allen het toch zo lang bij deze zieke mensen volhouden en triest dat wij het zo ver hebben laten komen, maar….
Het zegt ook iets over ons in de positieve zin, nl dat wij een enorme veerkracht moeten hebben, oneindig veel geduld en blijkbaar dus ook innerlijke power hebben. Onze eigenwaarde is misschien aangetast, maar onze goede ziel zullen zij dus nooit kunnen afnemen!
Ik wens dat je goede hulp hebt en je eigen ‘ik’ weer terug zal vinden om daarna weer uitbundig te kunnen bloeien. Je kan het, ik geloof in ons!!!!
Mooi verwoord !
Lieve Anoniem,
Je relaas is vreselijk en zo vreselijk herkenbaar…
En je legt de vinger op de zere plek: het ergste is dat je jezelf, je gevoel van eigenheid en eigenwaarde kwijt bent. Niet goed meer weet ‘wie je bent’.
En toch: besef dat dat de eerste stap is in je herstel! Het kwartje is namelijk gevallen; je weet in ieder geval heel goed dat je níét bent, wat je ex je probeert wijs te maken. Hervinden wie je bent, jezelf leren kennen, echt leren kennen, inclusief de zelfondermijnende aannames over jezelf (die de narcist toegang gaven) om die vervolgens te neutraliseren: het is een lange en niet eenvoudige weg. Maar echt: jezelf hervinden, jezelf accepteren en van jezelf gaan houden – die beloning is zo zoet…
Ook ik heb in de ‘reguliere’ hulp vooral ondermijning ervaren. Mensen hebben géén idee hoe gevaarlijk hersenspoeling (want dat is narcistische mishandeling in de basis) werkelijk is. Artsen krijgen hierover helemaal níéts in hun opleiding (weet ik als arts), en cognitieve gedragstherapie (‘als je anders naar het probleem kijkt, valt het best mee’) is misschien wel heet meest contraproductieve wat er aan geestelijke gezondheidszorg bestaat voor mensen in het broze proces van herstel na narcistische mishandeling.
Er zijn gelukkig hulptroepen die wèl weten in welke hel je zit, en dat met weggaan slechts de eerste stap van een lange reis genomen is. Iris’ netwerk bevat namen van zulke mensen. Wees niet bang; je belandt daar in warme, troostende , begripvolle handen. En dat is nodig, het is geen eenvoudig proces. Geef je eigen herstel de hoogste prioriteit!
De oefeningen in Iris’ boek zijn heel behulpzaam om je te leren zien dat het echt niet aan jou gelegen heeft, dat je het slachtoffer bent, dat een ander in jouw schoenen precies hetzelfde overkomen zou zijn.
In Iris’ tweede boek vind je goede (en soms, zo weet ik als moeder met kind van ex: allesbepalende) tips hoe om te gaan met de ‘instanties’ ( RvdK, BJZ, de rechterlijke macht etc.), flying monkeys (lui die je ex geloven en zich voor zijn karretje laten spannen), omstanders, en veel meer. Het boek van Jan Storms heeft voor mij een bepalende rol gespeeld in hoe ik naar mijn ex kijk, hem emotioneel op afstand houd, hoe ik naar ‘de mensheid’ en de betekenis van ‘menselijkheid’ ben gaan kijken. Ook dat boek is een aanrader.
Reigerschap
Wat een onbeschrijfelijk geluk heb ik gehad dat ik meteen gehoor vond bij mijn huisarts, dat die Veilig Thuis mobiliseerde, zodat ze waren voorbereid toen ik belde; de politie die mijn aanklacht serieus nam, de bedrijfsarts die voorstelde om samen tentamen te doen, omdat ze net een module afsloot over die stoornis, mijn werkgever die me steunde tegen de lastercampagne, en mijn omgeving, zelfs mijn eerste ex…
Alleen mijn eigen dochter, die zegt glashard: ‘Je hebt het goedgevonden, want je liet het toe. Je kon toch weggaan?” Zij wil het contact, dat tijdens de relatie met de narcist verbroken was, niet meer herstellen.
Wellicht krijgt ze ooit meer begrip; ik hoop alleen voor haar niet dat ze daarvoor ooit eenzelfde ervaring moet ondergaan.
Voor allen in dezelfde situatie: veel sterkte, en blijf vechten, want je bent het waard. Jezelf opnieuw (uit)vinden betekent dat je uiteindelijk bewuster dan ooit in het leven zal staan.
Donatella
Once upon a time, de devil whispered in my ear,
you can’t withstand the storm.
Today i whisper in the devil’s ear,
I AM THE STORM!!
Mooi
Beste,
Heel herkenbaar, zit in dezelfde situatie, wat het meeste pijn doet dat het liegen,bedriegen in dit huidig recht systeem altijd wint. Hoe hoger in positie en rang hoe sterker en geloofwaardiger men overkomt. Ex partner ziet nergens eigen aandeel is,zijn wil is wet. Ik wordt er elke dag sterker door, telkens ik niet reageer op zijn berichten,dreigingen hoe gefrustreerder hij wordt. Het meeste pijn doet het mij dat mijn kinderen in co – ouderschap verblijven en volledig als speelbal gebruikt wordt. Hij weigert hen de broodnodige spullen aan te kopen, hen naar hun hobby’s te voeren. Het was niet zijn keuze en kon er niet mee in beslissen etc..Ze voelen ze verloren en hebben scheidingsangst, hun basisveiligheid is weg. Als volwassene kan je , je sterk maken en er tegen vechten, kids niet. Soms faalt het rechtssysteem op dit vlak en voor er uitspraken gedaan worden zouden ze het belang van de kinderen voorop moeten stellen en duidelijk vooronderzoek moeten doen.
Maar geloof me, je komt er wel en je wordt er sterker door.Een jaar geleden heb ik ook de stap gezet en voel me bevrijdt. dagelijks rijdt ex man nog in mijn straat rond, zend berichten of probeert op alle manieren nog mijn leven te beheersen.Maar het laat mij nu koud. Blokkeer zijn nummer op je gsm en laat computer uit. Ik stuur enkel de noodzakelijke dingen ivm de kinderen naar hem op en op zijn dreigende en eisende berichten reageer ik gewoon niet. Indien het je teveel wordt zorg dat je erover kan praten met iemand die je vertrouwd, bouw eigen leven terug op met je eigen netwerk. De gemeenschappelijke vrienden heb ik merendeels laten vallen.Een narcist praat iedereen rond zijn vingers en je mag er zeker van zijn op den duur krijg je voelsprieten voor de mensen die je een genegen zijn of niet en 1 punt is zeker ik ben 100 maal assertiever geworden en laat mij niet langer omverblazen in bepaalde situaties.
xxxx
Zijn wraak is dat wij hem verlaten hebben, hiervoor worden we zwaar gestraft en ‘n narcist zel géén middel schuwen om dit te doen. Wij waren de voedingsbodem voor hem, zijn eigen angsten en zwakheden verbloemde hij hiermee. Wij zijn sterk, alleen wij wisten ‘t nog niet van onszelf dat is de levensles wat dit soort mensen ons leert.
Als onze littekens geheeld zijn, eigenwaarde en persoonlijkheid hervonden hebben laten wij ons dat door niemand meer afnemen.
stil van…… ook mijn verhaal…..
Beste allemaal,
Ik herken mij in bovenstaand verhaal en reacties hierop, narcisten hebben allemaal dezezelfde werkwijze. Voelen zich alleenheerser in hun koninkrijk, menen dat ze onaantastbaar zijn.
Na huwelijk van 26 jr heb óók ik de keuze gemaakt om te scheiden.Samen bedrijf opgebouwd waarvan ik mede-eigenaar en aandeelhouder ben. Door bankrekeningen te blokkeren en m’n salaris niet uit te betalen probeerde hij mij finacieeel uit te roken.
Rechtelijke uitspraken worden genegeerd, al 1,5 jr vecht hij de alimentate aan tot aan ‘t Hof in Den Bosch toe. Bij elke rechtszitting speelt hij z’n rol als slachtoffer met verve, en omdraaid alles. Ondertussen verrijkt hij zich door zakelijke inkomsten naar zijn privé rekening door te sluizen. Accountant is aan zijn kant, ben medebestuurder maar als vrouw word je niet als “vol” aangezien.
Kinderen (26 en 22 jr ) worden geïndoctrineerd, óók daar heeft hij mij uitgespeeld.
Ik voel mij soms ‘n Don Ouichotte er zijn dagen dan zit ik er helemaal doorheen, ik gun hem z’n triomf niet. Schrale troost, ik ben niet de enige en hopelijk doet ‘t recht daar waar ‘t voor staat.
Wat een herkenning. 8 jaar lang in een nep wereld geleefd mijzelf kwijt geraakt. Nu na 2 jaar begint voor mij de schuldhulp verlening. Geld om mijn kinderen te eten te geven is er niet. Ik zit volledig aan de grond. En hij hij heeft een geweldige baan met dito salaris. Toch zo ongelooflijk blij dat hij er niet meer is.
Ik ben ook al 35 jaar met zo,n figuur getrouwd.Weet pas sinds 15 jaar wat het is.Probeer mij nu niet meer aan hem te storen maar dat maakt hem woest,dus nog geen makkelijk leven. We hebben een groot bedrijf met dieren die ik eigenlijk niet in de steek wil laten en mijn geld zit er ook in.Nu bezig met mijn zoon hij moet met iemand trouwen die mijn man uitzoekt. Gisteren weer een hoop herrie .Mijn zoon heeft gezegd ik ben 34 ! En ik zoek iemand waar ik van houdt, pa wist wel gezinnen waar de man ook met een lelijk wijf getrouwd en kinderen had.Hoe verzin je het !!!!! Dus mijn man gisteravond weer weg de zoveelste keer ik heb gezegd niet meer terugkomen maar zulke doen zichzelf niets aan ( helaas ) huisarts snapt het ook niet Je was toch verliefd ja en de eerste jaren waren ook normaal maar toen we getrouwd waren begon het,je kunt nu niet meer weg haha. Altijd rechtszaken en die wint hij nog vaak ook kan toneelspelen als de beste.Je houdt de schijn op maar leeft in een hel .STERKTE IEDEREEN die zo moet leven.
Wat erg allemaal Anoniem. Ik zit in een uiterlijk andere situatie, maar sta ook nog helemaal aan het begin van het herwinnen van gevoelens van eigenwaarde / een zelf. Het is vreselijk en de wetenschap dat zo weinig mensen het begrijpen en dat veel mij veroordelen om mijn gedrag, zoals in de GGZ gebeurd is, drijft me af en toe tot een diepe wanhoop. Maar we staan er niet alleen voor! Ik weet dat jij hetzelfde meemaakt (ongeveer) als ik nu, en daar put ik kracht uit. Hoop jij ook uit onze reacties. Heel veel sterkte & bedankt voor je column,
Liefs, Amel
Nee, jij bent niet Gek.. Hij is Geslepen, Gemeen en gestoord! Je had hem door en je was op tijd!! Onthou dat en ga zo verder. Heel veel sterkte en ook herkenning natuurlijk. Laat tranen toe.. gooi het eruit.. dat heeft mij geholpen.. en lucht op! En het komt ook goed met jou!