Na maanden hard werken lanceren we vandaag onze website over emotionele en psychische mishandeling, speciaal voor professionals. Waarom deze website? We willen dat hulpverleners gereedschap in handen krijgen om het te herkennen en te signaleren. En daarvoor is duidelijke en wetenschappelijk onderbouwde kennis nodig, die we aanbieden op deze nieuwe site. In de afgelopen jaren hebben we meermalen de vraag gekregen: hoe kan ik de hulpverlener waar ik mee te maken heb laten zien waar ik onder lijd, zonder dat diegene een heel boek moet lezen. Nu kan dit.
We hopen dat de professionals die we met de nieuwe website bereiken ook in actie komen, dat wil zeggen, dat ze hun kennis over emotionele en psychische mishandeling nog verder vergroten en bijvoorbeeld trainingen of workshops gaan volgen die hen verder helpen. Dat is allemaal hard nodig, want het is niet eenvoudig om als professional psychische mishandeling te herkennen. En pas als je iets herkent, kun je er iets aan doen.
Weinig professionals weten wat narcisme echt inhoudt. De dynamiek tussen dader en slachtoffer, die wij zo goed kennen, wordt vaak niet herkend. Dit heeft naast een gebrek aan kennis ook te maken met de aard van narcistische mishandeling: de betrokken professional wordt op een dwaalspoor gezet. De dader zet zich neer als het slachtoffer, en het daadwerkelijke slachtoffer, inmiddels gefrustreerd en murw, lijkt de dader te zijn. Ook de specifieke (trauma)klachten die veel slachtoffers hebben, zijn niet eenvoudig te duiden. Het meeste emotionele en psychische geweld speelt zich immers achter de voordeur af, en er is geen ‘bewijs’ van. Professionals zien vaak maar een glimp van het leven van een slachtoffer of dader. Hoe herken je deze mishandeling bovendien als het slachtoffer zelf er zich nog niet bewust van is en met een heel ander verhaal je spreekkamer binnen komt?
De complexiteit van de mishandeling, gecombineerd met een gebrek aan kennis en inzicht, maken het voor veel professionals heel moeilijk om vast te stellen wat er speelt. Veel professionals weten wel wat over fysiek of seksueel geweld, maar een stuk minder over emotionele en psychische mishandeling. Daarnaast speelt natuurlijk ook mee dat de gevolgen van narcisme en psychopathie vaak gebagatelliseerd worden. Veel professionals (zoals psychologen, maatschappelijk werkers en pedagogen) leren in hun opleidingen maar beknopt wat persoonlijkheidsstoornissen inhouden, en hierbij wordt nog eens onvoldoende stil gestaan bij wat de gevolgen zijn voor naasten. Van veel professionals (in de jeugdhulpverlening bijvoorbeeld) wordt bovendien gevraagd om ‘onpartijdig’ te zijn, terwijl mishandeling vraagt om een duidelijk standpunt. Kortom: professionals lopen tegen allerlei problemen, vooroordelen, kennislacunes, misverstanden en onzekerheden aan als ze slachtoffers tegenkomen in hun praktijk of werkveld.
De toon en het karakter van de website voor professionals is dan ook echt anders dan deze site, die voor ervaringsdeskundigen bedoeld is. De inhoud van de website voor professionals wordt gereserveerder, genuanceerder en problematiek wordt soms ingewikkelder verwoord. De directheid en emotie die (terecht) hoort bij deze site, vind je niet of nauwelijks terug op de site voor professionals. Op de nieuwe website is de toon gematigder. Dat hebben we bewust zo gedaan. Het is onze visie dat inzicht in de impact van emotionele en psychische mishandeling een bewustwordingsproces is, dat ontstaat vanuit verbinding. Je vraagt mensen om zich ergens voor open te stellen en dit kun je niet afdwingen. Daarom proberen we professionals uit verschillende beroepsgroepen ook echt te bereiken.
Het maken van deze website was een heel proces, waar verschillende professionals bij betrokken waren. Ikzelf, Iris en Mark hebben het meeste werk gedaan, en daarnaast hebben de behandelaars uit ons netwerk en andere professionals mee gekeken. Juist omdat er over de impact van emotionele en psychische mishandeling zoveel onduidelijkheid bestaat, vonden wij het heel belangrijk om gedegen en onderbouwde informatie te geven. Voor verdieping verwijzen wij naar de boeken van Iris en diverse websites op de pagina Links. Daarnaast hebben we iets ontwikkeld waar we ook heel trots op zijn, namelijk een factsheet waardoor je in één oogopslag (1 A4) de impact van deze vormen van mishandeling kunt laten zien. Je vindt deze op de tweede pagina (‘Wat is..’), na de tweede alinea.
Je kunt onderstaande weblink doorgeven aan de professionals waar je mee te maken hebt (zorgverleners, advocaten, managers, P&O’ers, mediators, huisartsen etc.). Op termijn worden aan de website specifieke pagina’s toegevoegd. De basis van de website is echter helemaal klaar en daarom is de website vanaf nu ‘in de lucht’. We hebben diverse media hierover een persbericht gestuurd.
Wil je ons helpen zoveel mogelijk mensen te bereiken? Deel de website online en met betrokken hulpverleners die ons nog niet kennen. We bieden professionals een kennisbron en mogelijkheden voor actie. En daar zijn we trots op. Kijk vooral op:
https://professionals.verdwenenzelf.org/
50 reacties op “Nieuw! Website voor professionals”
Wat een goed werk, chapeau!! Hoop dat dit nóg meer professionals mag bereiken en zo de kennis over dit belangrijke thema steeds meer verspreid wordt. Ik voel me vereerd om hieraan te mogen bijdragen en zal me als psycholoog & trainer ook blijven inzetten om dit thema onder de aandacht te brengen!
Hoe prettig, juist óók voor ervaringsdeskundigen! Vind ik althans, zittend in een fase dat de scherpte en emoties lang zijn verdwenen, het grootste herstel heeft plaats gevonden, het leven verder gaat, maar ‘Het Gegeven’ natuurlijk niet is verdwenen. Sterker nog: hoe verder de tijd verstrijkt, des te meer is er de behoefte om het vertellen aan een enkeling kort & bondig te houden. Als de persoon er tenminste zelf om vraagt, probeert te begrijpen hoe het zit. Het lukt weliswaar steeds gemakkelijker zelf korte, heldere omschrijvingen te vinden, maar van deze site voor professionals leen ik ze graag. De luisteraar heeft die zakelijke afstand nodig, en ik zelf ook. Vooral nu de tijd van ellenlange voorbeelden voorbij is. Het is zelfs moeilijk geworden ervaringen op te rakelen -als er naar gevraagd wordt. Vele zijn verdwenen in de mist, soms lukt het zelfs niet meer ze te herinneren. Dat voelt vervreemdend, alsof ze niet hebben plaats gevonden, of ik iets zit te verzinnen. Dank dus voor deze mogelijkheid. Die houdt bij de les 🙂 Er van uitgaande dat het prima is dat ervaringsdeskundigen er meelezen.
Fijn dat je dat zegt N. dat ook ervaringsdeskundigen de site goed kunnen lezen. Het is primair bedoeld voor professionals, maar het is ook bedoeld voor mensen die hier vanuit eigen ervaring of als omstander mee te maken hebben.
Dan nu maar gelijk er achter aan wat ik zeer onlangs ervaarde op LinkedIn, van een professional in de hulpverlening / gezondheidszorg. Die ervaring is misschien tekenend voor wat de parallellle site van HVZ voor professionals beoogt te bereiken. Helaas moet ik zeggen dat onderstaande niet hoopvol stemt. Waar gaat het over?
Een zekere Y postte een casus op social medium LinkedIn, waarin deze persoon Y beschreef op een zomerterras getuige te zijn geweest van een heftige scène tussen een man en diens partner en kinderen. Y beschreef verontwaardigd het gedrag als narcistisch etc. Uit e.e.a. kon je opmaken dat Y zelf slachtoffer was: Y flipte volledig op wat op dat terras plaats had gevonden. Doodeng om dit allemaal zomaar op LinkedIn te zetten. Er volgde een diarree aan reacties die er niet om loog. Variërend van rechtstreeks uitlachen, belachelijk maken, voor gek verklaren, tot fel verdedigen door overduidelijk een andere ervaringsdeskundige, etc. Oef, heftig om te lezen. Ik bleef dat toch doen, omdat de discussie op mijn berichtenpagina was terecht gekomen via persoon X (in mijn netwerk van LinkedIn contacten), die ik persoonlijk ken. Van beroep arts, werkzaam in de verslavingszorg en palliatieve zorg, zichzelf op LinkedIn profilerend als empathisch. Ik las dus geïnteresseerd de reactie van X, die duidelijk een poging deed om te bemiddelen, de heftigheid te sussen, maar vooral een lans brak voor plegers. Wát en hoe X schreef, verbaasde mij nogal. En ik schrok, oei een professional die zo relativerend reageert. Dus ik besloot X te mailen. Niet openlijk in de betreffende discussie, maar privately. N.a.v. een paar quotes van X. Met kleine inkortingen en wijzigingen voor de leesbaarheid ging dat als volgt:
‘Hoi X, je reactie op de casus die Y plaatste over NPS, ik heb behoefte om daarop te reageren. Juist omdat je arts bent en ik je persoonlijk ken. Ik doe dat liever niet openlijk in deze LinkedIn discussie, maar in een privémail naar jou. Want niet alle bijdragen hier lijken zinvol. Doordravend van slachtoffers -veel te kwetsbaar om dat hier zo te doen; (uit)lacherig van reageerders. Pijnlijk om te lezen ( …inkorting……) Toch begrijp ik zeer goed hoe (de beschrijving van) het voorval Y en Z vanuit hun beider ervaringen onmiddellijk triggert. ( …. inkorting…). Dan nu jouw reactie “helaas soms heel vervelende gevolgen voor de omgeving” [X bedoelt NPS-gedrag; N], dat is toch echt een pijnlijke verzachting van, dan wel onbekendheid met de ernst en diepte van de beschadigingen die echt NPS-gedrag veroorzaakt. De hoedanigheid van de psychische storing (o.a. verregaande en langjarige breinbreking) maakt nu juist dat iedereen -inclusief professionals- zich hartstikke laten misleiden en zand in de ogen strooien. Resultaat: niet de NPS persoon wordt als veroorzaker gezien van disfunktionele relaties, maar altijd de omgeving. Ook of juist als die uiteindelijk de alarmklok luidt. Ook deskundige hulpverleners deden/doen dat, precies waar NPS personen hun voordeel mee doen. Het is o.a. Jan Storms geweest die indertijd met ‘Destructieve relaties op de schop’ meer inzicht heeft gegeven in deze afschuwelijke stoornis, die helaas veel verschillende gezichten heeft, allerlei gradaties kent en ook decennia ongeïdentificeerd kan voortwoekeren. Daarbij is NPS in een ouder-kind relatie ook nog eens van een andere orde dan tussen partners, als daarin de gezonde partner een onbelast verleden heeft. Kortom, de aandoening is niet op 1 hoop te gooien, maar de gevolgen zijn desastreus. Inmiddels zijn er veel meer psychologen en psychiaters die kenmerkende gedragingen onderkennen en weten hoe er mee om te gaan; maar vooral: dat en hoe slachtoffers weerbaar gemaakt moeten worden. Afhankelijk v.d. ernst v.d. aandoening v.d. NPS persoon is die moeilijk tot niet behandelbaar, want hét kenmerk van NPS is het gebrek aan zelfreflectie, de ‘schuld’ ligt altijd bij de ander(en). Je zegt in je reactie vervolgens ook dat de pleger “geen keuze” heeft en “geen bewust ingezet gedrag” vertoont. Weet je, iemand met NPS in een minder heftige vorm kan wellicht in therapie gaandeweg leren zich zelf te spiegelen en (hopelijk!) inzien hoe beschadigend voor anderen zijn/haar gedrag is. Dan kán goed gedrag idd hopelijk een keuze worden en meer bewust. Maar het extreem manipulerende gedrag v.e. NPS persoon is toch ook meer bewust ingezet en wel degelijk een keuze, dan de omgeving zelfs heeft durven denken. Op het moment dat mensen in de omgeving het ontregelende gedrag ontmaskeren, blijkt hoezeer er al die tijd sprake is geweest van ‘boerenslimheid’ en kwaadaardige opzet. De persoon voelt zich dan in al zijn/haar naaktheid ‘gezien’ en ‘gekend’, wat helemaal diens bedoeling niet is, die van het eigen bestaan één maskerade heeft gemaakt. Daarna zijn de gevolgen van ontmaskering veelal ontluisterend en verschrikkelijk voor de omgeving. Je hebt inderdaad gelijk dat de oorzaak wellicht te maken heeft met compensatiedrang en onzekerheid of -zoals ik dat ook zie- als zelfs zelfhaat. Maar dat laat onverlet dat de storing zonder pardon adequaat moet worden aangepakt, maar vooral dat slachtoffers effectieve hulp krijgen, naast erkenning. Al is het alleen maar dat zij hun opgelopen beschadiging niet om gaan zetten in soortgelijk ‘fout gedrag’. Intergenerationele ellende dus. O.K., lang verhaal, dit is wat ik graag zeggen wilde. Mocht je eventueel meer willen weten, dan is een erg goede site hierover https://verdwenenzelf.org/wat-is-narcisme/ Zowel ervaringsdeskunigen als professionals dragen hier hun steentje bij. Hartelijke groet, N.’
Einde van mijn best zakelijke poging een professional wijzer te maken over de basics van psychische mishandeling / NPS. De reactie van deze arts in de hulpeverlening (verslavingszorg en palliatieve zorg)? Nixnadanul. Geheel genegeerd. Geen dankjewel voor de info, of opmerking dat de site even is bekeken, dan wel geforward. Geen persoonlijke vraag over mijn betrokkenheid bij het onderwerp. Laten we hopen dat dit alleen maar een zwart voorbeeld is. Of dat er achter de schermen toch nog iets heeft bewogen. Alleen is daar dan niks van te merken. Het veroorzaakte andermaal verbazing en een gelaten gevoel van machteloosheid.
Al sluit het onrustbarend aan bij het soort reactie dat de afgelopen jaren kwam van (niet-professionele) bekenden, vrienden, familieleden: (dood)zwijgen, net doen alsof je het niet gehoord, ontvangen of gelezen hebt.
Toch blijf ik het soms doen, op passende momenten: spreken namens de velen die proberen een streep te zetten onder een bak vol beschadigende ervaringen. En hulpverleners die dit toevallig lezen: schakel maar gauw naar de parallelsite.
Fijne dag nog allemaal, N
Gefeliciteerd met de lancering van deze nieuwe website!! Voor mij persoonlijk komt het geen dag te vroeg. Ik ervaar sinds een hele tijd een soort miscommunicatie tussen mij en het UWV met heel vervelende gevolgen. Zoals een re-integratietraject wat mijn ptss-klachten triggert.
Hopelijk zal de site bijdragen aan meer begrip en wie weet zelfs verbinding.
Dank jullie wel!!
Dank Sophia!
Fantastisch gedaan. Dit is een uniek moment, legendarisch en vooruitstrevend. Ik heb de professionals in mijn kring ingelicht !! Gefeliciteerd met het bereiken van deze mijlpaal Iris, Tako en Mark.
Dank Isabeau!