“Een narcist vindt het geoorloofd om zich destructief te gedragen. Daardoor kunnen de gevolgen voor de directe omgeving behoorlijk ernstig zijn, omdat het vaak om ernstige emotionele en psychische mishandeling gaat.”
Dat zegt Iris vandaag in een artikel in het AD over de gevolgen van narcisme. Het gebrek aan wederkerigheid is vaak kenmerkend:
“Narcisten geven hun omgeving de schuld van alles dat fout gaat. Het zal nooit aan henzelf liggen. Het is altijd de partner die niet meewerkt, of een kind dat vervelend doet.”
Narcisme zelf is redelijk bekend in de zorg, maar de gevolgen ervan voor naasten zijn veel minder bekend. Het is vaak “een blinde vlek” bij professionals.
Mooi dat we op deze wijze op een laagdrempelige manier kennis over de gevolgen van narcisme met het grote publiek kunnen delen. Aan het einde van het artikel worden lezers doorverwezen naar onze site voor meer achtergrondinformatie.
Kom je niet vaak op de site van het AD dan kun je direct het hele stuk lezen, ben je eerder op de site van deze krant geweest dan is het misschien nodig om je eenmalig (gratis) in te schrijven.
Wil je meedoen met het bekender maken van narcistisch misbruik? Deel dit artikel met je netwerk of professionals!
Lees hier het hele artikel.
10 reacties op ““Een narcist vindt het geoorloofd om zich destructief te gedragen.””
De Gelderlander een krant in (rara ja heus echt waar ;-)) Gelderland… plaatst bijna alle artikelen 1 op 1 over uit het AD. De kans dat je de Gelderlander deze week al vaak bezocht hebt is kleiner dan dat je het Ad.nl al deze week bezocht hebt (vermoed ik). Daarom kun je daar vaak wel gewoon alle artikelen lezen. Zie hier dan ook tevens het artikel: https://www.gelderlander.nl/gezond/wanneer-heb-je-met-een-narcist-te-maken~afdc255b/.
Dank Elisa, voor de tip!
Eindelijk aandacht voor dit probleem in Nederland.
Heb de link op fb gezet.
DANK!
Dank voor het delen Greta, het is zeker positief dat er aandacht voor is, hoe meer hoe beter. Wij besteden hier al jaren aandacht aan, ook in de pers: https://professionals.verdwenenzelf.org/in-de-media/.
Is er in België ook een stichting zoals ‘Het verdwenen zelf’?
Bij ons weten niet, maar ons aanbod is uiteraard ook beschikbaar voor Belgen. Al veel Belgen hebben de boeken van Iris besteld of een (online) workshop bezocht bijvoorbeeld.
In het artikel van het AD staat geschreven dat Mindfulness zou kunnen helpen als een narcist dat volgt, en dat de narcist hiermee tot zelfreflectie zou kunnen komen!! Deze uitspraak komt van Roos Vonk. Tegen mij is ooit door een psychiater gezegd dat heel misschien na een zeer intensieve therapie, wekelijks, van minstens tien jaar een narcist tot een vorm van zelfinzicht kan komen.
Mijn ex man (narcist) ging na de vlucht uit mijn gezin op een gegeven moment ook in therapie. Terwijl hij dat eerder nooit nodig vond want het lag immers nooit aan hem. Bovendien liet hij zich nooit iets door iemand anders ook maar iets zeggen laat staan zo’n zakkenvuller met een sofa. Maar toen ging hij ineens wel en zat hij ’s avonds met een kaarsje mindfulness te wezen. Ik kreeg van de kinderen en de hele goegemeente te horen dat hij helemaal veranderd was en tot zelfinzicht was gekomen. Dat deze zogenaamde verandering alleen tot doel had om mij terug in mijn hok te krijgen dat zag verder niemand. Toch heb ik de vraag gesteld aan de psychiater, of het kon dat mijn man was verandert in zo’n korte tijd? Dus ik was eigenlijk heel blij met de realistische uitspraak van de psychiater want het zorgde er mede voor dat ik niet terug ben gegaan naar de slangenkuil. Misschien dat ik daarom wel zo allergisch reageer om bovenstaande uitspraak in het artikel.
Hoi Willeke,
Bedankt voor je reactie. Ik begrijp dat je je stoort aan de betreffende uitspraak van Roos Vonk, het is ook geen uitspraak waar ik achter sta. Helaas is mijn advies om deze uitspraak over mindfulness niet op te nemen, niet overgenomen. Gelukkig staan er andere zaken in het artikel die de realiteit van narcisme en narcistisch misbruik wel goed weergeven.
Hartelijke groet,
Iris
Ik lees het artikel van iris in de AD over Narsicme.
Ze zegt dat narcisten een grootheidswaanzin hebben maar dat ze eigenlijk juist onzeker zijn.
Dat zie ik wel terug bij mijn vader. Hij hoeft niet aardig gevonden te worden als hij maar gelijk krijgt.
Maar hij wil wel erkenning en aandacht van mijn moeder, welke hij weinig krijgt.
Zij is na al die jaren zo onverschillig geworden als de pest.
Het gekke is dat als iemand juist narcistisch naar mij uit ik in mijn hoofd grootheidswaanzin krijg. Een soort van compensatie methode om me beter te voelen. Ik ga dan zitten dagdromen dat ik iets of iemand ben en dat mensen dan pas respect voor me hebben. Het enige waar het zich in uit is als ik over straat loop met de hond en niks zeg, ogenschijnlijke arrogantie. Maar als er dan iemand iets tegen me zegt vriendelijk kan ik die schijn niet meer ophouden.
Ik denk dan blijkbaar narcistisch, maar ik uit het niet zoals mijn vader dat doet.
Hoe zien jullie dit? Ben ik dan ook een narcist? Of heeft een van jullie dit ook?
Dag nienderlandish,
Ik ben natuurlijk geen therapeut, maar heb wel een paar gedachtes bij jouw berichtje. Eerlijk gezegd denk ik dat het vrijwel onvermijdelijk is dat je zelf ook wat narcistische trekjes hebt als je bent opgegroeid bij een narcistische ouder. (Dat is in elk geval wat ik zelf ervaren heb, en daar schaam ik me niet voor). Maar let wel, dat maakt je nog géén narcist. Dat is wat je is voorgeleefd, de wetten van het gezin. Een beetje zelfreflectie en een goeDe therapeut helpen je daar zo weer van af (nou ja, zo…) En wat jij beschrijft is denk ik niet meer dan een normale reactie op deze vorm van mishandeling. Dagdromen over respect? Herkenbaar, en volkomen normaal lijkt me. Respect is iets dat je nooit hebt gekregen, maar de behoefte is er wel. En in die dagdromen dan ook maar meteen zo groots mogelijk; een volle zaal die aan je lippen hangt, de spil in het web van een hele grote organisatie. Nog gekker? Koning(in) van Nederland. Geweldig toch?
En zou jouw ogenschijnlijke arrogantie bij het uitlaten van de hond niet meer te maken hebben met de wens onzichtbaar te zijn? Zo maar wat overpeinzingen. Misschien heb je er wat aan.
Groet.