Enkele weken geleden hebben Iris Koops en ik een mooi gesprek gehad met Tweede Kamerleden Kirsten van den Hul (PvdA) en Nevin Özütok (Groen Links) en hun fractiemedewerkers. Ze luisterden aandachtig naar wat we hen wilden vertellen en stelden relevante vragen over de zaken waar slachtoffers tegenaan lopen. Eerder hebben we een blog geschreven over de vragen die zij aan de regering hebben gesteld over de aanpak van psychische mishandeling, en dat ze nu gesprekken voeren met ervaringsdeskundigen en experts, waaronder het Verdwenen Zelf.
Tag: hulpverlening
Zorgmijder of zorgzoeker
Dit is een gastcolumn van Moniek
Een situatie die opeens verandert
Mijn huwelijk met mijn narcistische ex man duurde tientallen jaren. Het was een zeer lastige tijd en ik had het gevoel dat ik er grotendeels alleen voor stond. Mijn familie had geen idee wat zich achter onze voordeur afspeelde. Daarbij kwam kijken dat ik geen idee had wat er nou normaal was in een huwelijk en wat niet. Ik liep rond met mijn emoties en mijn kapotgeslagen persoonlijkheid tot ik met een hardnekkige kuch bij mijn huisarts belandde. Deze kwam tot de schokkende conclusie dat mijn hart er slecht aan toe was. Ze stuurde me door naar de cardioloog en ik belandde in de medische molen. Lees “Zorgmijder of zorgzoeker” verder
Mijn zoektocht naar hulp voor mijn dochter
Dit is een gastcolumn van Paula Blom
In mijn vorige column schreef ik over mijn ervaringen met hulpverlening bij het herstellen van narcistische mishandeling, en wat ik daarbij als helpend heb ervaren en wat niet. Dit keer wil ik graag wat delen over het hulpverleningstraject van mijn puberdochter.
Problematiek
Mijn ex had onze dochter tijdens de vechtscheiding ‘opgeëist’. Na een paar jaar bij haar vader te hebben gewoond, werd mijn dochter door hem uit huis gezet en kwam zij bij mij en mijn huidige partner te wonen. Die bewuste dag – onderweg naar mijn dochter om haar op te halen – zei mijn ex-man aan de telefoon: “Je krijgt een depressief kind terug”. Ja, dat was waar, maar er speelde meer, veel meer. Al snel werden de klachten van mijn dochter duidelijk:
Lees “Mijn zoektocht naar hulp voor mijn dochter” verder
Emotionele en psychische mishandeling: ongekend, onbekend en onbegrepen
Slachtoffers van emotionele en psychische mishandeling krijgen vaak allerlei (mis)diagnoses. Daar weten jullie, als lezers van deze site, helaas ook alles van. Het is dus heel belangrijk dat er onder professionals meer inzicht komt in wat deze vormen van mishandeling inhouden. Daarom zijn we blij dat vandaag ons artikel is geplaatst bij e-magazine GGZ Totaal. Dit blad richt zich op de hele GGZ en heeft dus een groot bereik. We horen bij het Verdwenen Zelf al jaren van mensen dat hun traumaklachten vaak niet herkend worden in de GGZ, en dat de ernst van de achterliggende emotionele en psychische mishandeling niet gezien wordt. Het is essentieel dat er onder professionals meer inzicht komt in deze problematiek, en met dit artikel hopen we hieraan bij te dragen.
Lees “Emotionele en psychische mishandeling: ongekend, onbekend en onbegrepen” verder
De narcist als redenaar
Dit is een gastcolumn van Moniek
Applaus voor de narcist
Narcisten kan je allerlei vervelende eigenschappen toeschrijven in het leven. Toch is er een punt waarin ze vrijwel allemaal enorm uitblinken. Ik heb het over hun spreekvaardigheid. Een narcist is namelijk een kunstenaar wanneer het aankomt op spreken. Of ze nu een klein gezelschap hebben om tegen te praten, tegen jou bijvoorbeeld, of een grote groep; ze zijn groots en meeslepend. Dit is een gave maar tegelijkertijd is het ook hun machtigste wapen. De narcist moet het hebben van zijn woorden. De daden volgen bij lange na niet. Daar waar het aankomt op beloften zijn er gouden bergen. Wanneer het aankomt op het vervullen van die beloften geeft de narcist niet thuis.
Een grote spraakverwarring
Wie goed luistert naar de narcist terwijl hij een toespraak tot je richt komt tot de conclusie dat er doorgaans geen touw aan vast te knopen is. Een rede van de narcist bestaat voor een groot deel uit tegenstrijdigheden. Dit is een wapen wat goed wordt gehanteerd. Er wordt namelijk tijdens de redevoering een spel mindfuck met de toehoorders gespeeld. De narcist weet dat een slachtoffer gemakkelijk te manipuleren is, zeker wanneer het een partner is. De partner is al voor een stuk murw geworden door de constante manipulatie en zal de hele redevoering aanhoren en ernaar handelen. Een nieuwe toehoorder moet meer toelichting krijgen en worden klaargemaakt voor de redevoering. In dat geval komen de tegenstrijdigheden pas op een later moment in het verhaal en in veel gevallen komen deze pas tijdens een tweede ‘toespraak’ aan bod. Wanneer jij dus al wat langer een relatie hebt met een narcist komt het onderstaande scenario jou vast bekend voor. Lees “De narcist als redenaar” verder
Serie over huiselijk geweld
Dit is een gastcolumn van Paulina
Sinds woensdag 4 maart is er wekelijks een programma op Net5 over huiselijk geweld. De serie is terug te zien via voorgaande link. Het persoonlijke verhaal van Olgay Gulsen, een bekende tv persoonlijkheid en zakenvrouw, loopt als een rode draad door de documentaire. Als kind groeide ze op met haar vier zussen en moeder te midden van het geweld van haar vader.
Wat de boventoon voert is de angst en schaamte waarmee slachtoffers, zowel partners als kinderen, te maken hebben. Schaamte voor de omgeving, voor de politie en soms ook schaamte voor het eigen overlevingsgedrag. De slachtoffers in de documentaire benoemen steeds opnieuw dat angst en schaamte meer impact op hen heeft dan het fysieke geweld waarvan sprake was. Herhaald fysiek geweld gaat samen met emotioneel en psychische geweld. Ook slachtoffers die geen fysiek maar emotioneel en psychisch geweld hebben ondervonden, komen aan het woord en hebben het over de diepe impact die dit op hen heeft gehad. Kinderen die getuigen zijn van fysiek geweld tussen hun ouders worden emotioneel en psychisch beschadigd. Met haar persoonlijke verhaal doorbreekt Olgay het zwijgen in haar familie en brengt ze dit taboe op een respectvolle manier de huiskamer in.
De zondebok
Dit is een gastcolumn van Jerome Stoel
Als therapeut gespecialiseerd in het werken met de gevolgen van narcistische mishandeling, kom ik regelmatig mensen tegen die in een disfunctioneel familiesysteem de rol van zondebok (scapegoat) hebben gekregen.
Dit zijn uitdagende en altijd zeer pijnlijke trajecten, omdat de lijdensdruk zo ontzettend hoog is. Deze mensen hebben bijna altijd een vechtersmentaliteit, en stoppen niet om de waarheid aan het licht te krijgen. Het pijnlijke is alleen dat dit een noodzakelijke strategie is om te kunnen overleven in het familiesysteem. Zij lijden onder de druk dat wat er ook mis gaat in de familie, vaak veroorzaakt door een of twee narcistische ouders, zij de schuld krijgen toebedeeld.
Mijn ervaring met bemiddeling bij vechtscheiding
Dit is een gastcolumn van Paula
Verwijzing voor mediation
Bloednerveus kwam ik de wachtkamer van de mediator binnen. Mijn ex-man zat al te wachten, hij oogde zelfvoldaan en vroeg hoe mijn reis was geweest. Hij deed alsof zijn neus bloedde en of ons contact compleet normaal was. We hadden onze eerste afspraak bij de mediator. De rechter had ons tijdens de zitting over de onderhoudsbijdrage én de regeling van de verdeling van de zorg- en opvoedingstaken een mediationtraject voorgesteld, omdat we in de rechtbank lijnrecht tegenover elkaar bleven staan. Hoewel ik wist dat mediation weinig kans van slagen had omdat je dan beide van goede wil moet zijn, wist ik inmiddels ook van mijn advocaat dat een weigering door een rechter negatief zou worden opgevat, want deze gaan ervan uit dat beide ouders in belang van de kinderen met elkaar tot afspraken moeten kunnen komen. Hierbij wordt uitgegaan van de goede wil van beide ouders en wordt geen rekening gehouden met c.q. aandacht geschonken aan de kans op hertraumatisering en overbelasting van de gezonde ouder en de betrokken kinderen. Ik stemde dus in met mediation. Lees “Mijn ervaring met bemiddeling bij vechtscheiding” verder
Lezing over ‘Narcisme en relaties’
Gisteravond was ik uitgenodigd door de studievereniging van psychologiestudenten van de VU in Amsterdam voor een lezing getiteld ‘Narcisme en relaties’. Een tijdje geleden heb ik een lezing gegeven over het Stockholmsyndroom op de Universiteit Nijmegen. En weer zat de zaal behoorlijk vol: zo’n 120 mensen hadden zich aangemeld. Het was ook weer een diverse groep omdat het een openbare lezing was, iedereen kon zich aanmelden. Er kwamen ongeveer 30 studenten psychologie die uit interesse in het onderwerp kwamen, studenten van andere studierichtingen, maar ook slachtoffers van narcistische mishandeling die niet studeren.
Onderschatting van de impact van narcisme
Dit is een gastcolumn van Em
In dit stuk wil ik me vanuit MIJN visie richten op de ernstige pathologie van de narcist en ook de onderschatting van deze stoornis. Ik richt me daarin vooral op de narcist, omdat daar mijn ervaringsdeskundigheid ligt en niet bij de psychopaat. Er zijn een aantal overeenkomsten, maar ook een aantal verschillen tussen beide stoornissen, waarbij de psychopaat de meest impulsieve, antisociale en gewetenloze is en de empathie ook echt geheel ontbreekt. Verder zijn er meer duidelijke verschillen, maar daar zal ik niet op ingaan.