Vandaag, 1 juni, is het World Narcissistic Abuse Awareness Day (WNAAD). Een belangrijke dag omdat miljoenen mensen wereldwijd slachtoffer worden van narcistische mishandeling. De impact van deze vorm van mishandeling is enorm, maar helaas nog lang niet zo bekend als die van bijvoorbeeld fysieke of seksuele mishandeling. Daarom is het goed dat dit Amerikaanse initiatief meer awareness creëert. Deze dag is bedoeld voor slachtoffers én professionals.
Negen jaar geleden richtte ik Het Verdwenen Zelf vanuit dezelfde doelstelling op; narcistische mishandeling bekender maken en mogelijkheden bieden tot herstel. In 2013 startte ik met de website www.verdwenenzelf.org. Inmiddels is deze uitgegroeid tot een ware ‘bibliotheek’ en er zijn veel lezers die de website al jaren volgen. Mede door de blogs van ervaringsdeskundigen en de vele reacties (meer dan 10.000!) krijgen slachtoffers het besef dat ze niet de enige zijn. Dat is belangrijk.
In die beginperiode schreef ik ook mijn eerste boek ‘Herstellen van narcistische mishandeling’ en er kwamen workshops. In de jaren erna richtte ik het netwerk op en schreef mijn tweede boek ‘Je leven in eigen hand, verder na narcistische mishandeling’. Met mijn boeken heb ik geprobeerd een stem te geven aan slachtoffers met schokkende ervaringen met een narcistische of psychopathische pleger. Ervaringen die zo destructief waren, dat je verstild raakt van binnen. Volkomen geïsoleerd van alles en iedereen. En vooral van jezelf: het verdwenen zelf. Het heeft me geraakt (en het raakt me nog steeds) hoeveel weerklank mijn boeken vinden. De reacties van herkenning zijn ontroerend. Talloze mensen lieten me weten “het lijkt of je erbij bent geweest”.
Via het netwerk van circa 30 betrokken en gespecialiseerde coaches, therapeuten en psychologen proberen we zo veel mogelijk slachtoffers te helpen. Trainers vanuit het netwerk bieden verschillende workshops aan slachtoffers en we zijn ons ook steeds meer op professionals gaan richten. Al jaren raken veel slachtoffers verstrikt in het onbegrip of zelfs onkunde van hun omgeving en de professionals die bij hun casus betrokken zijn. Daarom is het belangrijk dat de gevolgen van emotionele en psychische mishandeling meer op de kaart komen in Nederland en ook in Vlaanderen. Naast de trainingen die we geven speelt onze website voor professionals hier ook een rol in.
Tot slot proberen we ook via de media meer bekendheid en begrip voor het onderwerp te krijgen. In dit overzicht zie je het resultaat hiervan. In twee interviews deel ik waarom ik het zo belangrijk vind dat narcistische mishandeling echt begrepen wordt, ook door professionals: Als de dader je ervan weet te overtuigen dat jij de schuldige bent en Narcistische mishandeling: een miskend en ingrijpend psychotrauma, beide gepubliceerd in vakbladen.
Maar we boren ook andere kanalen aan. Ik schreef bijvoorbeeld het script voor de documentaire ‘Zij lijkt het probleem te zijn’ en was intensief betrokken bij de realisatie. De uitdaging was om professionals de signalen mee te geven waaraan ze kunnen herkennen dat er sprake is van eenzijdig machtsmisbruik binnen relaties. Veel professionals gaan bij relatieproblematiek uit van normale relaties. Terwijl relaties waarin eenzijdig psychisch en emotioneel mishandeld wordt van een totaal andere orde zijn. Uit de vele reacties van kijkers blijkt dat de aard van deze mishandeling gevoeld wordt. Het kwartje valt. En dat geeft, met al het andere werk dat in de afgelopen negen jaar verzet is, een goed gevoel.
Een dag als vandaag, waarop wereldwijd aandacht wordt gevraagd voor de schadelijke gevolgen van narcistische mishandeling, doet me reflecteren op de afgelopen jaren. En het maakt me trots. Het is motiverend om samen met collega’s en enkele mensen die achter de schermen heel betrokken zijn de schouders eronder te zetten. Ik ben heel blij dat we veel mensen helpen met het terugvinden van zichzelf. Maar het doet me ook beseffen dat er nog heel veel werk te doen is. En daar blijven wij ons voor inzetten. Want vrijwel iedereen heeft het zelfgenezend vermogen in zich, vanuit de verbinding met zichzelf. Narcisten en psychopaten weten die verbinding op te heffen, maar wanneer deze hersteld wordt kun je het leven weer aan.
19 reacties op “Narcistische mishandeling meer op de kaart!”
Ik ben zo ontzettend dankbaar voor deze mooie en waardevolle organisatie! Petje af hoor!!
Heb zoveel aan beiden boeken gehad en nog trouwens!
Straks nog even de documentaire kijken.
Hoop dat het steeds meer bekendheid gaat krijgen!
Gr
Monique
Fijn om te horen Monique, dank! De documentaire kan ik je ook aanraden, die is in eerste instantie voor professionals bedoeld, maar we kregen er ook veel positieve reacties op van ervaringsdeskundigen.
Momenteel ervaren we via de media hoe bekende narcisten heel wat schade aanrichten door de waarheid te verdraaien. Termen zoals “fake news” behoren momenteel tot onze algemene woordenschat. Doordat hier veel aandacht aan wordt besteed, beseffen we alsmaar meer wat een impact dit kan hebben en wat voor ernstige gevolgen dit op wereldvlak heeft.
Echter het “fake news” begint, ongezien voor de buitenwereld, bij velen al in huiselijke sfeer. Mentale mishandeling heeft soms een langere en ingrijpendere impact op kinderen of andere volwassen slachtoffers. Zwaarwegende stiltes, herhaalde striemende woorden kunnen iemand volledig onderuit halen en het gevoel van eigenwaarde vernietigen. Verdraaien van de waarheid, schuldgevoelens aanpraten en andere vormen van negatieve conditionering maken dat kinderen die hierin opgroeien, net zoals volwassenen die zich in een zo’n toxische relatie bevinden, mentaal kapot worden gemaakt.
Het duurt soms jaren vooraleer je het doorhebt, tenminste als je al tot dit besef kunt komen, waarbij de buitenwereld soms helemaal niets of maar een fractie hiervan ziet.
Het wordt meestal nog goedgepraat ook, omdat er naar de buitenwereld toe niets aan de hand lijkt te zijn. Soms zie je alleen het slachtoffer heftig reageren. Een situatie die soms wordt opgebouwd door een pyromaan die vervolgens de brandweerman speelt. De echte dader speelt de onschuld zelf of roept zich vervolgens tot slachtoffer uit.
Psychologische oorlogsvoering op kleine schaal waarbij een of enkele intieme narcistische personen bewust hun voordeel halen, gaat ten koste van de echte slachtoffers, die gebukt gaan onder de psychische ellende, die een soms veel grotere impact heeft dan we durven vermoeden. Velen onder ons kunnen het niet zien of wensen het liever niet te zien.
Als je al iets vertelt, krijg je soms te horen : “Ja maar, het is toch zo’n leuke man of vrouw. Dat zou je nooit van hem/haar denken…” “Hoe ondankbaar ben je wel niet…! “Ja maar, hij/zij heeft geleden …” Dus deze vrijgeleide is dan weer een voorwendsel om anderen te mogen onderdrukken, pijn te doen, om alle voordelen naar zich toe te trekken…
Beide boeken van Iris Koops geven hierover heel wat toelichting
Helder omschreven Annick, dankjewel!
Hartelijke groet,
Iris
Vanaf het moment dat mijn maatschappelijk werkster tegen me zei om eens op deze website te gaan kijken, voelde ik me totaal overspoeld vanwege de herkenning en vooral ook de erkenning, die ik hier vond.
Totaal kapot was ik en ervan en overtuigd om nooit van mijn (inmiddels) ex te zullen scheiden. Dat idee was totaal onbespreekbaar want we hielden toch zoveel van elkaar en hadden toch samen zoveel meegemaakt?
Dankzij de goede informatie die ik hier vond, is mijn bevrijding uit het narcistische web begonnen.
Inclusief de info in de boeken vsn Iris over therapeuten en psychologen die hier niets mee doen omdat ze het niet herkennen. Toen ik dát las en begreep waarom ik niet uit dat moeras kwam en ben ik naar een therapeute uit het netwerk gegaan. En ik kom daar nog steeds als ik het even niet meer weet.
Daarom is goede info, die ik hier zéker vond, gewoonweg van levensbelang.
Daarom ondersteun ik de initiatieven van Het Verdwenen Zelf van harte en ben ik blij dat ze zich zo enorm inzetten om bekenheid aan verborgen narcisme te geven.
Take care,
SummerMoon
Dankjewel Summermoon, en we zijn ook heel blij met jouw steun. Dat de stijgende lijn in jouw proces zich mag vervolgen, dat gun ik je. Je bent goed bezig!
hartelijke groet,
Iris
Hallo Summermoon,
Van levensbelang schrijf je. Wat goed dat je dat benoemt! Helemaal waar!
Ik ben 20 jaar lang in therapie geweest bij diverse therapeuten en psychologen en moest steeds maar aan mezelf werken en in mezelf kijken. Ik zocht en spitte me suf, maar ik vond niks, wat me bevestigde dat er toch echt iets was waar ik iets mee moest, wat ik niet zag. Ik moest echt wat beter voor mezelf leren opkomen vooral, maar hoe? Dat deed ik al naar mijn idee, maar het hielp allemaal niet. Al die behandelingen waren even ‘luchten’ voor mij, dan kon ik er weer even tegen. Dat leek ook al heel wat. Niks heb ik eraan gehad, kan ik nu zeggen. Ik nestelde me zo nog dieper in het web van narcisme.
Inzicht in en kennis van narcistisch misbruik is echt van levensbelang.
De boeken, de documentaire, de bijeenkomsten en de websites (voor slachtoffers én voor hulpverleners) dragen allemaal bij aan het naar buiten brengen van deze extreme vorm van mishandeling.
Het blijft altijd fijn om te horen dat er meer mensen zijn die het herkennen, hebben meegemaakt. Samen sta je toch een stuk sterker!
Hallo lieve mensen van Het Verdwenen Zelf,
Ik heb jullie vanaf het begin meegemaakt, vanaf de start van HetVerdwenenZelf. In ochtendjas bracht ik de dagen toen door. Leeg, apathisch en totaal niet wetend wat er aan de hand was. Overleven in plaats van leven. Nu, na zoveel jaren, weet ik heel goed het verschil, maar toen was overleven heel normaal. Leven? Geen idee wat dat was. Dat kan ik nu achteraf pas zien en begrijpen. Ik stuitte per ongeluk op jullie website en daar las ik tot mijn grote verbazing mijn leven. Blij verrast en in shock was ik, dat is de beste omschrijving denk ik. Ik nam contact op met jou Iris, dat kon toen nog omdat ook jij aan het begin stond van de oprichting van Het Verdwenen Zelf en vanaf toen ging er een nieuwe totaal onbekende wereld voor mij open. Narcistisch misbruik. Hoe pijnlijk, hoe erg, hoe niet te geloven en niet te begrijpen. Ik kwam meteen tot leven en trok met mijn openbaring en nieuwe kennis de buitenwereld in, waar ik opnieuw de kous op de kop kreeg. Het is verborgen mishandeling, verborgen leed, heel subtiel verborgen gehouden voor de buitenwereld. Het gaat zó ver.
Ik kon niet anders dan mezelf er volledig in te gaan verdiepen. Ik wist immers, ook al kon niemand met mij meegaan in mijn ‘vondst’, dat dit het was: Narcistisch persoonlijkheidsstoornis, in mijn eigen ‘veilige wereld’, dacht ik…. Ik had niemand alleen Iris en zij bevestigde keer op keer heel nuchter en zonder aarzeling of twijfel mijn verhalen, mijn geschiedenis, mijn leven.
Het blijft tot op de dag van vandaag onmogelijk om mijn verhaal te doen en dat anderen dat begrijpen. Ik doe het trouwens ook niet meer. Ik zou het wel fijn vinden als ik erkenning zou krijgen hoor, maar ik verwacht dat niet meer. Wie kan mijn bizarre verhaal nou volledig geloven? Als ik het al vertel struikel ik er zelf nog wel over. Het is zó gek, zó niet te bevatten, ook niet voor mij. Ik begrijp intussen zelf heel goed dat als je geen kennis hebt van dit vreselijke misbruik dat je er totaal geen touw aan vast kunt knopen en je er niets mee kunt. Buitenstaanders zonder kennis van narcisme denken vanuit een gezond verstand en narcistisch misbruik gaat elk gezond verstand te boven.
De herkenning, erkenning en bevestiging van wat mij overkomen is in mijn leven, waar ik niets aan kon doen, wat voor mij normaal was bleek mishandeling te zijn van de mensen die het dichtst bij me stonden: mijn ouders. Later blijkt ook mijn enige zus een dikke narcist te zijn. Alles wat zij zijn kreeg ik op mijn bord. Projectie van de ergste soort.
Iris, je hebt samen met je team keihard aan de weg getimmerd en ik volg jullie op de voet. Ik werk als mediator en mijn kennis over dit soort misbruik/mishandeling heb ik via en bij jullie vergaard en vooral met mijn herboren Zelf zie ik veel narcistenleed om me heen. Leed waar mensen niets van begrijpen. Als de situatie het toelaat verwijs ik altijd naar jullie website, je bijeenkomsten die voor mij als een soort van thuiskomen voelde en naar last but nog least je geweldige boeken, waarin mijn leven heel duidelijk en helder staat beschreven. Je vroeg me destijds of er ook een stukje over mij in mocht. Die extra erkenning deed me zo goed! Warmte, troost en liefde haalde ik uit met name je laatste boek Iris. Het was een lange weg te gaan, maar wat ben ik blij dat ik jullie tegenkwam. De ruimte en vrijheid die ik nu heb is met geen pen te beschrijven. Niemand lijkt zo te kunnen genieten hiervan;) Bewust van het feit dat ik narcistisch misbruik herken, erken en bevestig. Ik kan het nu zelf, zonder hulp of bevestiging.
Ik ben jullie, zoals je zult begrijpen en zoals jullie inmiddels weten;), enorm dankbaar voor jullie werk en inzet.
Bij twijfel verwijs ik altijd naar jullie. Mensen komen soms terug bij mij als ze zich erin herkennen en komen soms ook met andere websites. Tenenkrommend en beangstigend is dat, want ik weet dat er veel websites, ervaringsdeskundigen, therapeuten zijn die niet alle kennis hebben, niet de diepe impact herkennen, ook al zeggen ze in eerste instantie dat ze dat kennis hebben. Dan word je opnieuw mishandeld omdat je niet de volledige erkenning krijgt.
En zo kun je er uren over praten. Het valt niet in het kort uit te leggen.
Daar zijn jullie dus steeds mee bezig en dat doen jullie goed!
Trots, dat mogen jullie zeker zijn, want het is een hels karwei.
Lieve M,
Heel hartelijk dank voor je ontroerende en open reactie. Ik herinner me ons contact nog heel goed in het eerste jaar van het Verdwenen Zelf en heb de ontwikkeling in je proces kunnen volgen. Bijzonder om te ervaren (toen) en terug te lezen (nu) hoeveel ons aanbod, die 2 workshops en mijn boeken voor je betekend hebben. Ik ben heel blij dat jij je leven terug hebt en dankbaar dat je naar ons doorverwijst, want er zitten nog veel mensen ‘in de dichte mist’. Maar o.a. jouw verhaal laat zien hoe en dat je daar uit kunt komen. Bedankt voor je openheid en bedank ook jezelf voor de moed om je proces zo aan te gaan! lieve groet, Iris
Mooi, wat hebben jullie veel bereikt in die (bijna) 9 jaar. Ik zag op Facebook veel reacties, fantastisch!
Ook ik heb veel aan Iris boeken en de website gehad. Veel dank. Vooral bijzonder prettig, de erkenning… dat zij herhaaldelijk benoemd dat narcistisch misbruik ook tegen mannen voorkomt (ook prettig dat dit in de documentaire wordt benoemd). Want dit is helaas een feit.
Hi Iris,
Mooi om te lezen dat het je raakt dat je boeken zoveel weerklank vinden! Ik kan uit ervaring spreken dat dat ook echt klopt. Je hebt d.m.v je boeken, website en netwerk geholpen om slachtoffers van narcistische mishandeling weer een stem te geven. Dat is iets om heel trots op te zijn!
Dank je wel Leonie!
Hartelijke groet,
Iris
Lieve Iris,
Je schreef: “Het heeft me geraakt (en het raakt me nog steeds) hoeveel weerklank mijn boeken vinden.”
Nou, het raakt mij als ik zie wat je de afgelopen 9 jaar hebt neergezet in Nederland [en inmiddels Vlaanderen]. Hoe je mensenlevens hebt gered [waaronder die van mij], een fijn team om je heen hebt gebouwd en doorzet telkens weer, ook als het taai voor je is.
Je werk is van onnoemelijk groot belang ! Trots op jou en ook op allen hier die ervaringen met elkaar delen, helpen of geholpen worden, bijdragen om psychisch geweld op de kaart te zetten en gaslighting laten inzien als het fake news.
Ik voel mij dankbaar dat ik de afgelopen jaren hier en daar mijn steentje heb kunnen bijdragen en dat ik steeds meer ervaar hoe ik in staat ben om mijn [werk] omgeving duidelijk te maken wat narcistische mishandeling inhoud, zonder mijzelf te verliezen in de verschrikkingen van mijn eigen jeugd en het verlies van mijn familie. Dankzij de boeken van jou, Iris, als mijn basis en kompas. Ik zal ook de komende tijd daar waar het nodig is de boodschap verder brengen.
Hoop dat je met een goed gevoel verder gaat op dit door jou ingeslagen pad!
Isabo
Hoi Isabo,
Bedankt voor je hartverwarmende woorden! En wij zijn jou ook dankbaar voor jouw betrokkenheid.
Je hebt eerder op onze site gedeeld wat mijn boeken voor je betekend hebben, maar het raakt me elke keer weer. En heel mooi hoe jij in dit bericht beschrijft wat jou hierin raakt 🙂
hartelijke groet,
Iris
Eigenlijk kan ik alleen maar beamen wat mijn voorgangers hierboven allemaal al hebben opgeschreven.
Mede door het bestaan van de boeken van Iris, de aangeboden trainingen, dat het Verdwenen Zelf er als stichting staat, heb ik mijn leven teruggekregen. Achteraf gezien ben ik de eerste 50 jaar dissociërend door het leven gegaan.
Nu is dat niet meer nodig. Alle lof voor Iris en haar team!
Dankjewel Willeke. Fijn dat we dit voor je hebben kunnen betekenen en ook voor anderen betekenen.
En bedankt ook voor je blogs, waarin je raak over je herstel en ervaringen schrijft. Daarmee help jij ook anderen weer!
hartelijke groet,
Iris
Ontzettend veel dank Iris, iedere keer weer kom ik hier terug om te lezen en ben ik zo dankbaar voor je site over alles omtrent narcisme en biedt het troost door iig alleen al de erkenning die ik erdoor voel, dat het bestaat/bestaan heeft.
Fijn om te horen Wilma, en ik je raad je ook mijn boeken van harte aan! Daarin wordt nog veel dieper ingegaan op hoe je kan herstellen.
Sterkte en hartelijke groet,
Iris
Ik ben er ook blij mee. Ben nog op zoek naar de juiste therapeut/coach maar eerst nog de boeken lezen en onderstrepen wat ik daarbij voel/situatie is geweest. Ik ga ook niet meer naar andere sites want net zoals hierboven is beschreven ‘ben bang dat ik verkeerde sites tref’. Voor mij is het allemaal ‘verborgen leed’ met stiltebehandelingen (die ik juist ook ervaar weer bij secundaire traumatisering) ik heb daar nog steeds van ook andere mensen pijn van, het blijft in je ziel zitten zeg maar. Enigste moeite bij mij is dat het ook over hulpverlening gaat en dat mensen dat nog moeilijk te grijpen vinden, narcisme in hulpverlening. Nu een beetje aan het rust nemen in mijn isolatie (isolerend maakt het meer omdat ik ook geen auto heb) Ik ben zo bezig geweest met signalering omdat ik er klaar mee ben met dat stomme toxische gedoe dat ik wat in overvloeding ben geweest door onmacht, iemand nodig hebben die mij echt hoort/gelooft. Secundaire victimisatie /traumatisering heeft mij ook erg te pakken en het doet het trauma constant weer herleven en beleven, je blijft in de sfeer van mishandeling.
Ik verwijs jullie site ook altijd. Niet iedereen pakt het op, leest eroverheen (zoiets). Deze keer is jullie site wel opgeschreven, dus ben benieuwd …. 🙂